Ποίηση και μουσική

[Tsber]

Σας ευχαριστώ όλους και δημοσίως για τη στήριξη σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, να είστε πάντα καλά εσείς και όλος ο κόσμος.


Χόρχε Λουίς Μπόρχες - Το Σκάκι


Συγκεντρωμένοι οι παίχτες νύχτα μέρα

καθοδηγούν τα αδιάφορα πιόνια.

Ως το πρωί θα κλείνει η σκακιέρα

δυο χρώματα που αντιμάχονται αιώνια.

Μέσα, τα πιόνια αναδίνουν μια προσήλωση

μαγευτική: ευκίνητα άλογα, πύργοι oμηρικοί,

βασιλιάς στα μετόπισθεν, διαγώνιοι αξιωματικοί.

Μα κι όταν αποσύρονται οι παίχτες,

από το χρόνο πια εξαντλημένοι,

η δράση εξακολουθεί να επιμένει.

Απ’ την Ανατολή έχει ο πόλεμος αυτός ανάψει∙

το δίχτυ του σ’ ολόκληρη τη γη απλώνει.

Μα ούτε η μια παρτίδα ούτε η άλλη δεν τελειώνει.


Φρενιασμένη βασίλισσα, πύργος ευθύς, αξιωματικός

λοξός, στρατιώτης πολυμήχανος, βασιλιάς ασθενικός

ψάχνονται στο ασπρόμαυρο πεδίο του αοράτου

να συγκρουστούν σιωπηλά μέχρι θανάτου.

Δεν ξέρουν πως το αποφασισμένο χέρι

του παίχτη τούς ρυθμίζει την πορεία τέλεια,

δεν ξέρουν καν πως μια ασύλληπτη νομοτέλεια

τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους περιφέρει.

Αλλά κι ο παίχτης είναι επίσης ένας αιχμάλωτος

μιας άλλης σκακιέρας με νύχτες μαύρες

(η έκφραση είναι του Ομάρ) και άσπρες μέρες.

Ο Θεός ελέγχει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.

Μα τάχα ποιος θεός πίσω από τον Θεό, κινεί αιώνια

τα νήματα του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;


Χόρχε Λουίς Μπόρχες, από “Το βιβλίο της άμμου”

[Tsber]

Καλημέρα φίλοι μου, για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σας παρουσιάζω το νέο μου βιβλίο με τίτλο Αστέρινη, αφιερωμένο στη μνήμη της μητέρας μου που χάσαμε πέρσι ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.

https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE...personid=73714

Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο δύσκολο μου ήταν να ολοκληρώσω το βιβλίο αυτό.

Όταν χάνεις έναν άνθρωπο, δραστήριο, δημιουργικό και γεμάτο ζωή μέσα σε μια στιγμή, τα λόγια γίνονται περιττά.

Τα εξώφυλλα όλων των βιβλίων μου τα φιλοτεχνούσε πάντα αυτή και τούτο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση – Παναγία η Βρεφοκρατούσα από τη σειρά αφαιρετικών αγιογραφιών Δωδεκάορτο, την καλύτερη δουλειά της μητέρας μου…




Και το ποίημα Βαφή, για τις ημέρες που μας άφησε για τη γειτονιά των αγγέλων:

[karellen]

Παντελή να είστε γεροί να την θυμόσαστε.

[Tsber]

Παντελή να είστε γεροί να την θυμόσαστε.

Να είσαι καλά φίλε μου και ό,τι καλύτερο σου εύχομαι από καρδιάς.

Καμιά φορά τα δυσάρεστα είναι αναπόφευκτα, είτε ως γεγονότα, είτε ως αφορμές.

Ο χρόνος και οι δικλείδες ασφαλείας του εγκεφάλου (και κάποια διαδικτυακά στέκια βεβαίως βεβαίως) βοηθούν και στο τέλος μένουν μόνο τα "καλά", που ξεπροβάλλουν σαν τις κορυφές των βουνών μετά από κατακλυσμό.

Στο μέλλον θα βάλω και άλλα ποιήματα από το συγκεκριμένο βιβλίο, δεν είναι όλο ένα μοιρολόι, καθώς ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός σε μεταδοτικό βαθμό.