Ποίηση και μουσική

[Tsber]

Κοσμογονία

Χαρακώνοντας όλες τις νύχτες
και τα μελίχροα καλοκαιρινά όνειρα
μία φλογάτη, μακρόσυρτη γραμμή,
για εκείνον που μυστικά περιμένει να τη δει.

Ξεδιάντροπα,
ένα χαλίκι κλέβει διάπυρο τη δόξα των άστρων

έστω για μια στιγμή.

Ξεδιάντροπα κι εμείς το ονομάζουμε πεφταστέρι,
διάττοντα αστέρα, shooting star, étoile filante.

Μία δική μας, προσωπική κοσμογονία
σε ανθρώπινο χρόνο

μήπως

βαφτίζοντας το χαλίκι αστέρι
γίνουμε κι εμείς θεοί

έστω για μια στιγμή.


Παντελής Τσιμπισκάκης, Αστέρινη, Εκδόσεις Ζήτη, 2022

[Tsber]

Indian summer

October sixth…

Lost in ripples of liquid emerald crystal,
bottled in a heavy Bohemian jar along with the breeze,
the moment and the soul of the summer,
until next May.

It’s not going to last, of course…

And that’s what makes it special.


Παντελής Τσιμπισκάκης, Ατρέπτως, Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη, 2018

[Kornilios]

Καλημέρα σύντροχοι, ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Επιτέλους επιστροφή στο στούντιο ηχογράφησης μετά από δύο χρόνια καραντίνας!

Έγραψα στίχους πάνω στην υπέροχη μουσική του Ισπανού κιθαρίστα Manuel Simón-Talero Horga
και ιδού το τραγούδι Στο τέλος των ποταμών, μία λυρική αλληγορία όπου το ποτάμι είναι η ζωή και αυτός
που φτάνει στο τέλος του κοιτά μέσα στα νερά του και ανακαλύπτει τον αλλοτινό, αθώο εαυτό του,
μία νέα πορεία και ευτυχία:

https://www.youtube.com/watch?v=F6GQTA4i5rA

Οι στίχοι βασίζονται σε ένα ανέκδοτο ποίημα που είχα γράψει στα μικράτα μου

Καλησπέρα σας, έχετε τα πνευματικά δικαιώματα για αυτό το τραγούδι; Ενδιαφερόμαστε να το χρησιμοποιήσουμε σε μία ταινία μικρού μήκους. Μπορείτε να αναπαράγετε τη μουσική και τη μελωδία ή να παράσχετε ταμπλατούρες ή ηχογραφήσεις; Ευχαριστώ.

[Tsber]

Καλησπέρα σας, έχετε τα πνευματικά δικαιώματα για αυτό το τραγούδι; Ενδιαφερόμαστε να το χρησιμοποιήσουμε σε μία ταινία μικρού μήκους. Μπορείτε να αναπαράγετε τη μουσική και τη μελωδία ή να παράσχετε ταμπλατούρες ή ηχογραφήσεις; Ευχαριστώ.

Καλημέρα σας, ναι, μπορώ να σας βοηθήσω εγώ εκτός αν θέλετε μόνο τη μουσική οπότε θα σας φέρω σε επαφή με τον Manu.

Δυστυχώς δεν είμαι τόσο καλός κιθαρίστας, κανονικά θα έκανα δεύτερη κιθάρα αλλά ούτως ή άλλως το αποτέλεσμα είναι μία hybrid ηχογράφηση σε στούντιο μεν, με αυτοσχεδιασμό δε λόγω πανδημίας τότε και δεν υπάρχουν ταμπλατούρες.

Παρόλα αυτά γνωρίζω έναν εξαιρετικό sound engineer που δουλεύει χρόνια στο BBC και μπορεί να κάνει θαύματα με την υπάρχουσα ηχογράφηση και μπορώ να σας φέρω σε επαφή και με αυτόν.

Θα σας στείλω τα στοιχεία και θα συνεχίσουμε τη συνομιλία μέσω πμ ή e-mail - ευχαριστώ!

[Coyote.V]

Ψάχνοντας έπεσα επάνω σε αυτό. Πως μας βλέπει μια ποιήτρια...



Ο μοτοσικλετιστής


Τι ν' απόγινε άραγε
εκείνος ο θορυβοποιός
της νύχτας
Καβάλα στο μηχανικό του ζώο
να κραδαίνει την άσφαλτο
Χωρίς φρένο
Να παίζει ώρα ύπνου
με τις φρένες μας
εδώ μέσα
στο σακατεμένο κρανίο

Προχτές το μεσονύχτι
που κοίταζα απ' το παράθυρό μου
το νέο φεγγάρι
άκουσα θόρυβο παράξενο
να 'ρχεται από ψηλά
και μου φάνηκε πως τον είδα
ένας άγγελος πάνω στη μοτοσικλέτα
να διασχίζει τους δρόμους τ' ουρανού
κι απ' το σπασμένο καθρεφτάκι του
να με κοιτάζει περίλυπος

Βγάλε μου σε παρακαλώ
μια ωραία φωτογραφία
να τη στείλω στο κορίτσι μου
έτσι απάνω στη μοτοσικλέτα μου
με το ένα χέρι στο χειρόφρενο
το άλλο να σιάζει τα σγουρά μαλλιά μου
Θέλω να φαίνεται καλά
το καινούριο μου πέτσινο
το σιδερένιο κράνος
Να διακρίνεται προπάντων
ο ίλιγγος στο πρόσωπό μου
κι εκείνο του θανάτου
το αναπόφευκτο


Το Ποίημα Ανήκει στη συλλογή Θαλασσινό ημερολόγιο (1981).
Μαρία Κέντρου - Αγαθοπούλου

[Tsber]

Πολύ ωραίο ποίημα, το κλείσιμο μού θύμισε και άλλους στίχους - γραμμές πάντα καμπύλες, ευθείες μόνο στο χαρτί...

Όλα στη ζωή έχουν το αντίτιμό τους και το αναπόφευκτο σημείο φυγής, σε δύο τροχούς ή όχι, για όλους μας.

Tο θέμα είναι τι κάνουμε στο ενδιάμεσο

Και ένα δικό μου από το τέταρτο βιβλίο μου, με το χαρακτικό που το συνοδεύει:

Vanishing point

The road called me.
The road found me.
The road always had me.

Winding, long, dotted with lines and signs in foreign tongues.
Curling and flowing like a new emotion.
Like the wind on my chest.

Every time.

Between exhaust note and intake howl, the sound of cooling metal is the sound of contentment.

The swim of motion is our goal.

And the point where the pathways of our soul and the road converge, our destination.



Παντελής Τσιμπισκάκης, Θύραθεν, εκδόσεις Ζήτη, 2014

Χαρακτικό: Nenad Nikolic

[Coyote.V]

Δεν είχα τι να κάνω και εφόσον μου αρέσει η ποίηση κάθισα και διάβασα όλο το θέρντ. Αυτό που μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι τα ποιήματα με ομοιοκαταληξίες στα αγγλικά.
Πέραν του ότι είναι πολύ όμορφα και τα ευχαριστήθηκα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Το να γράψεις ένα ποίημα πεζό στην αγγλική είναι σχετικά εύκολο, με ομοιοκαταληξία όμως όσο καλά και να ξέρεις αγγλικά ή όσο καιρό και να ήσουν στο εξωτερικό αν δεν είναι η μητρική σου γλώσσα είναι εξαιρετικά δύσκολο να το συνθέσεις. Ναι μεν είναι απλή γλώσσα τα αγγλικά αλλά έχει πολλούς ιδιωματισμούς...

[Tsber]

Δεν είχα τι να κάνω και εφόσον μου αρέσει η ποίηση κάθισα και διάβασα όλο το θέρντ. Αυτό που μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι τα ποιήματα με ομοιοκαταληξίες στα αγγλικά.
Πέραν του ότι είναι πολύ όμορφα και τα ευχαριστήθηκα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Το να γράψεις ένα ποίημα πεζό στην αγγλική είναι σχετικά εύκολο, με ομοιοκαταληξία όμως όσο καλά και να ξέρεις αγγλικά ή όσο καιρό και να ήσουν στο εξωτερικό αν δεν είναι η μητρική σου γλώσσα είναι εξαιρετικά δύσκολο να το συνθέσεις. Ναι μεν είναι απλή γλώσσα τα αγγλικά αλλά έχει πολλούς ιδιωματισμούς...

Χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν, ο ελεύθερος στίχος γενικά έχει κάνει ίσως περισσότερο κακό από καλό στην ποίηση, εγώ γράφω (και) έμμετρα και στις δύο γλώσσες και προτιμώ την εσωτερική αρμονία και μουσικότητα.

Είχα αποφασίσει εξαρχής να γράφω και στις δύο γλώσσες και όλα μου τα βιβλία μέχρι στιγμής έχουν το ίδιο φορμάτ, με τα ποιήματα μοιρασμένα στις σελίδες τους.

Αν επισκεφθείς το προφίλ στον πιο πάνω σύνδεσμο με το τραγούδι θα βρεις και άλλα έμμετρα ποιήματα στα αγγλικά μελοποιημένα

[doctor_john]

Αφιερωμένο παιδιά, με ευχαριστεί τόσο να τον ακούω όπου πετύχω κάτι δικό του. Σαν να κάνω reset .

https://www.youtube.com/watch?v=rKkH...83%CE%B7%CF%82

[Coyote.V]

Αφιερωμένο παιδιά, με ευχαριστεί τόσο να τον ακούω όπου πετύχω κάτι δικό του. Σαν να κάνω reset .

https://www.youtube.com/watch?v=rKkH...83%CE%B7%CF%82

Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει. (Ρίτσος)

[Tsber]

Ένα ποίημα από το τέταρτο βιβλίο μου αφιερωμένο στον αγαπημένο συγγραφέα, με το χαρακτικό που το συνοδεύει

[NickBel]

Εξαιτίας σου έψαξα κάποια πράγματα και είδα κάποια βίντεο για τον συγκεκριμένο. Είναι τρομακτικό το πως αναλύεις έναν δύσκολο όρο, έναν ψυχισμό και ένα έργο σε ελάχιστες γραμμές. Έννοιες πολλές φορές αντιφατικές ισορροπημένες σε ένα όμορφο σύνολο.

Πάντως δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω πως λειτουργεί κάποιος που γράφει. Πως σκέφτεται, απο που αρχίζει και πως συνεχίζει. Δε νομίζω ότι είναι κάτι που μαθαίνεται η διδάσκεται πάντως.

[Tsber]

Εξαιτίας σου έψαξα κάποια πράγματα και είδα κάποια βίντεο για τον συγκεκριμένο. Είναι τρομακτικό το πως αναλύεις έναν δύσκολο όρο, έναν ψυχισμό και ένα έργο σε ελάχιστες γραμμές. Έννοιες πολλές φορές αντιφατικές ισορροπημένες σε ένα όμορφο σύνολο.

Πάντως δεν μπορώ με τίποτα να καταλάβω πως λειτουργεί κάποιος που γράφει. Πως σκέφτεται, απο που αρχίζει και πως συνεχίζει. Δε νομίζω ότι είναι κάτι που μαθαίνεται η διδάσκεται πάντως.

Το συγκεκριμένο πόνημα είναι μία ελαφρώς ιδιάζουσα περίπτωση που χρειάστηκε κάποια χρόνια και μία επίσκεψη στην παγωμένη Πράγα ώστε να καταλήξει στη συγκεκριμένη απόδοση. Εδώ προφανώς προϋπήρχε η αρχή, μία αφετηρία για τη σκέψη, αλλά και το βάρος του να είναι κάτι αρκετά καλό τόσο για τα προσωπικά, όσο και για τα δεδομένα της ιδιαίτερης γραφής του Κάφκα. Τα συμπυκνωμένα νοήματα είναι πάντως ένα χαρακτηριστικό της ποίησης, όταν δεν καταντά «σεντόνι» τουλάχιστον.

Η καλλιέργεια και η σπουδή μπορεί να βοηθήσει, προφανώς, τον καθένα, χωρίς να εγγυάται το αποτέλεσμα ούτε να το διαχωρίζει σε κακό, καλό ή καλύτερο. Από εκεί και πέρα το σημαντικό για τον αναγνώστη είναι να νιώσει κάτι, σύμφωνα πάντα με την κριτική του ικανότητα, και να καταλάβει ότι το δύσκολο με τα «βιβλιαράκια» ποίησης είναι ότι το κάθε ποίημα απαιτεί μία ξεχωριστή προσέγγιση, έμπνευση αν θέλεις, που θα πρέπει επιπλέον να ισορροπήσει όπως σωστά γράφεις, σε ένα όμορφο σύνολο.

Και ο δημιουργός όμως θα πρέπει να θυμάται να έχει πάντα ένα πόδι στη γη όπως λέει και η έκφραση, ώστε ο αναγνώστης της ποίησης να έχει να πιαστεί από κάπου για να μπορέσει να την καταλάβει, να ταυτιστεί μαζί της ή να την απορρίψει.

[Tsber]

Αλκυονίδες μέρες

Όμορφη χειμωνιάτικη λιακάδα,
σαν ποίηση απρόσμενη, ξαφνική,
με στίχους εξαίσια αντιφατικούς
σαν τα μπουμπούκια της αμυγδαλιάς
ανυπόμονους.

Με έναν βοριά καταβάτη συγκαταβατικό
να σβήσει τη γραφή της άμμου,
να ξεμπλέξει τυρβώδεις νεφώσεις
και σκέψεις σαν αόρατο χτένι.
Να αντιπαλέψει τον ήλιο
όπως στο παλιό γνωμικό,
όπως κορώνει τα αστέρια
τα βράδια.

Όμορφη χειμωνιάτικη λιακάδα
και ποίηση γλυκιά θαλπωρή,
με στίχους ξεθαρρεμένους
σαν πανωφόρια ξεσφιγμένα,
σίγουρους σαν κιτρινωπά αυγά
κάτω από τα ζεστά φτερά της αλκυόνης.

Δεν θα κρατήσει για πολύ φυσικά,
μα ο ήλιος πάντα,

ενέχυρο θέρους.


Παντελής Τσιμπισκάκης, Αστέρινη, Εκδόσεις Ζήτη, 2022

[Tsber]

Καλημέρα σε όλους!

Ένα ποίημα για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και την έλευση της άνοιξης

Ο μελισσοκόμος

Μέλισσα άοκνη η ποίηση
χορεύει στην κερήθρα της ψυχής
και μέλι χρυσό γεμίζει
του ανθρώπου το Είναι.

Κι ούτε σταγόνα δεν ξεκλέβει
ο Μέγας Μελισσουργός,

μοναχά την καμαρώνει,

που τόση γλύκα
με κόπο μοίρασε,

στις καρδιές που τη θελήσαν!


Παντελής Τσιμπισκάκης, Ατρέπτως, εκδόσεις Ζήτη, 2018