Πού είναι ο νεοσσός ρε παιδιά;
Πού είναι ο νεοσσός ρε παιδιά;
Και που λέτε είμαι στη γράμμωση και προσέχω τι τρώω...
επιτρεπεται να πεφτεις επιβαλεται να σηκωνεσαι
Εδώ, εδώ!Δημοσιεύθηκε αρχικά από harris_x
Προσπαθώ να συνέλθω από την ταχύτητα. Από το σημείο που αποχαιρετιστήκαμε, είχα άλλα 150 χιλιόμετρα και τα πήγα με μέση ταχύτητα κάτω από 80 km/h για να έρθω στα ίσα μου.
Η παρέα περίφημη, ο καιρός ήταν ιδανικός για μοτοβόλτα, ενώ η διαδρομή είχε πολλά ωραία ορεινά κομμάτια. Ο ρυθμός μου φάνηκε γρήγορος, όπως πάντα μαζί σας, και τα 461 χιλιόμετρα πολλά. Νομίζω ότι οι ιδανικές βόλτες για εμένα είναι κάτω από 300 χιλιόμετρα και όσο το δυνατόν περισσότερο σε ορεινά κομμάτια. Τελικά δεν έφθασε το 14λιτρο ντεπόζιτο, αλλά χρειάστηκαν 16 λίτρα βενζίνης (3,5L/100 km).
Χάσατε φάση στην αρχή που πήγα μέχρι την Αλίαρτο με άλλη παρέα που είχε κάνει προηγουμένως ενδιάμεση στάση μαζί μας. Κάποια στιγμή, έχω να δω το Χάρη και το Θοδωρή πάνω από μισή ώρα και τους λέω:
- Ρε παιδιά να περιμένουμε και τους άλλος, κάτι συνέβη, δεν μπορεί να μη μας έχουν προσπεράσει τόση ώρα.
- Ποιος άλλους; Εσύ μαζί μας έρχεσαι;
Μπράβο Χάρη που μας ξεσηκώνεις! Χάρηκα που σας ξανάδα, γνώρισα και νέα παιδιά. Άντε και του 'χρόνου. Όχι νωρίτερα, ε!Μετά τις σημερινές συζητήσεις, φήμες λένε ότι η επόμενη βόλτα θα γίνει με όλους να οδηγούν scooter.
Τελευταία τροποποίηση από νεοσσός; 13/10/2019 στις 20:36.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Ναιτι;
Και που λέτε είμαι στη γράμμωση και προσέχω τι τρώω...
Δεν είμαι εγώ στη γράμμωση;
Νομίζω από τη φωτογραφία που έβαλες είναι οφθαλμοφανες
νεοσσος αν βάλεις ποτέ για πούλημα το ΜΤ σου ,ρίξε μου ένα π.μ ,το αγοράζω όσα χιλιόμετρα και αν έχει τότε στο κοντέρ
porca miseria.
Αστρωτο ολοκαίνουριο μοτέρ πας να φας πονηρέ;νεοσσος αν βάλεις ποτέ για πούλημα το ΜΤ σου ,ρίξε μου ένα π.μ ,το αγοράζω όσα χιλιόμετρα και αν έχει τότε στο κοντέρ
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
Απ'οτι κατάλαβα πρέπει να περάσατε πανεμορφότατα!!Μπράβο ρε καλόπαιδα,ελπίζω στην επόμενη (σύντομα) να είμαι και γω!!!!!
Here I am,on the road again.......
Μερικές σκόρπιες από μένα
Τίποτα! Πιο λίγο κι από παπί!
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Πιο επεισοδιακή ημέρα της χρονιάς (της δεκαετίας ίσως) με διαφορά...
Είχα αποφασίσει από χτες να έρθω, έστω με το αυτοκίνητο. Βάζω ξυπνητήρι για τις 8.00. Τελικά άργησα πολύ να κοιμηθώ (κατά τις 5 το πρωί), οπότε δεν άκουσα ποτέ κανένα ξυπνητήρι. Ή ίσως δεν το είχα ρυθμίσει, δεν ξέρω.
Ξυπνάω 10.15. Ήξερα ότι ο ρυθμός του γκρουπ δε θα είναι ιδιαίτερα σβέλτος, οπότε θεώρησα ότι τους προλαβαίνω στην Οίτη, όσο πίνουν καφέ. Αρχίζω να ετοιμάζομαι και παράλληλα στέλνω στον τεό να μάθω πού είναι, τι ώρα ξεκίνησαν κτλ. Μου λέει ότι είχε "ατυχηματάκι" και ότι περιμένει οδική για να επιστρέψει. Ξενέρωσα. Πλέον ήταν 50/50 να πάω. Σταμάτησα να ετοιμάζομαι. Τέλος πάντων, τον παροτρύνω να γυρίσει, να αφήσει το μηχανάκι και να ανέβουμε μαζί με το αυτοκίνητο. Ταυτόχρονα ενημερώνω και τον άλλον γνωστό-άγνωστο, ενώ μια φίλη-συνάδελφος, που ήθελε να έρθει μαζί μας, μου λέει ότι τελειώνει σύντομα τη δουλειά της και μπορώ να περάσω να την πάρω. Από την παραλιακή. Κυριακή πρωί. 10 χλμ μακριά. Προς την αντίθετη κατεύθυνση από την Αθηνών-Κορίνθου...
Ο τεό φτάνει στο σπίτι του κάνα 45λεπτο αργότερα, οπότε κατεβαίνω να πάρω το αμάξι για να πάω να τον πάρω. Πατάω το κουμπί του χερουλιού. Καμία αντίδραση. Ξαναπατάω. Τίποτα. Ακόμα μια φορά, πιο επίμονα. Τα ίδια. Όχι πολύ καλό σημάδι. Και δεδομένου ότι το κινώ ελάχιστα και μου έχει ξαναμείνει από μπαταρία (δεν την άλλαξα ποτέ), ήξερα ακριβώς τι με περίμενε. Παίρνω τηλέφωνο και ενημερώνω, παίρνοντας απόφαση ότι θα κάτσω μέσα τελικά. Έρχεται σπίτι μου με το αυτοκίνητό του να βάλουμε μπρος με καλώδια.
Στην επιστροφή, ξεκινήσαμε λίγο πιο αργά και αποφασίσαμε να κάνουμε μια βολτούλα προς Δελφούς, έτσι για τη φάση, πριν γυρίσουμε πίσω για να κάνουμε την ανάβαση της Δεσφίνας. Πιο κάτω πετύχαμε και τον νεοσσό, ενώ για να κλείσει καλά μια κατά τ'άλλα υπέροχη μέρα, κάπου πριν την Αλίαρτο, μας σταμάτησε μπλόκο για έλεγχο. Ευτυχώς αρκέστηκαν σε ένα "λίγο πιο αργά" (πολλές καρδούλες στη γλυκύτατη κοπελίτσα της Τροχαίας), ευχαρίστησα και συνεχίσαμε.
Επιστρέψαμε σπίτια μας, πεταχτήκαμε για ένα περιποιημένο μπεργκεράκι, και πάλι σπίτι για άραγμα. Worth.
Life begins at 45°.
2018:
Ποιος Μπλίτζερ αυτός με το φιέστα ,σε παρακαλώ τώρα
2019. Ένα χρόνο και δύο μέρες μετά:
...
Πατάω το κουμπί του χερουλιού. Καμία αντίδραση. Ξαναπατάω. Τίποτα. Ακόμα μια φορά, πιο επίμονα. Τα ίδια. Όχι πολύ καλό σημάδι. Και δεδομένου ότι το κινώ ελάχιστα και μου έχει ξαναμείνει από μπαταρία (δεν την άλλαξα ποτέ), ήξερα ακριβώς τι με περίμενε. Παίρνω τηλέφωνο και ενημερώνω, παίρνοντας απόφαση ότι θα κάτσω μέσα τελικά. Έρχεται σπίτι μου με το αυτοκίνητό του να βάλουμε μπρος με καλώδια.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
1ον δε θεωρείται "έχω μείνει" το να πεθάνει η μπαταρία επειδή κινείς ένα όχημα μια φορά τον μήνα. Ρωτήστε κατόχους ευρωπαϊκών τι σημαίνει.
2ον η πρώτη φορά που με άφησε η μπαταρία (πριν λίγο καιρό) ήταν από ηλιθιότητα, δεν την άλλαξα ποτέ, δεν πρόκειται να ξαναδουλέψει όπως πρέπει, οπότε αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε αυτό που συνέβη σήμερα.
3ον δεν έχω καλώδια τροφοδοσίας στο αμάξι, μου έφερε ο τεό.
Γκαντεμόσαυροι, με φάγατε!
Life begins at 45°.
Αχχχχ όπως είπε ο παραπάνω...Γιατί όταν κανείς σχέδια ο Μέρφυ τον μπαιρνει με τα τσαρούχια...Πετραδάκι Οινοης γαρμπιλατο ΑΑ ποιοτητα vs αλουμινένιο ψυγείο 675 = 1-0
Φάε τη σκόνη μας γ@μιολη Μέρφυ πήγαμε βόλτα....
Πλιτσερ ρισπεκτ....μεταξύ μας αν δεν είχαμε Έχμμ παρει λάθος πορεία προς Δελφούς πολλά μότο θα κλαιγανε..
Άντε βρε ίσως στην επόμενη καταφέρω έστω να φτάσω..
Throttle that mysterious friend of ours
Αφού γυρίσαν όλοι πίσω σώοι τότε τα υπόλοιπα είναι για την καυλάντα.
Και στα επόμενα!
(τα οποία επόμενα, Τεομότο και καιρού επιτρέποντως, θα είναι την ερχόμενη Κυριακή)
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
