Απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Guy Martin (του γνωστού αγωνιζόμενου) το οποίο γυρίστηκε στην Ιαπωνία.
Στο συγκεκριμένο βίντεο ο Martin επισκέπτεται ένα από τα (λίγα πια) μικρά εργαστήρια/φάμπρικες που βοήθησαν στην γιγάντωση της Ιαπωνίας και της οικονομίας της.
Ιδιοκτήτης του εργαστηρίου ένας 83χρονος Takumi Master * του οποίου τα λόγια δείχνουν πολλά για την κουλτούρα αυτού του λαού.
https://youtu.be/2jvxrUfvfYw
* Takumi Master https://www.lexus.gr/discover-lexus/...asters/#takumi
RIDE MORE TALK LESS
Μην πας μακρυά. Πόσα καρναγια έχουν μείνει στην Ελλάδα? Τέχνη εκατοντάδων ετών χάνεται στο φασόν της βιομηχανίας. Τα χέρια αντικαθιστουνται από μηχανές και πάει λέγοντας.....Δημοσιεύθηκε αρχικά από Λευκάδιος
Καλό να είσαι μέτριος αρκεί να είσαι Καφές
Θα μου επιτρέψεις μια παρατήρηση
Οι πιτσιρικάδες βαριούνται που ζουν και δε γουστάρουν χώματα, λάσπες και λάδια
Half the truth
Καλό να είσαι μέτριος αρκεί να είσαι Καφές
Ναι βαριουνται που ζουν. Οχι οτι δουλεουν 10ωρα για 500 ευρω και τους χανεται ετσι ολη η ορεξη για δουλεια και γενικοτερα δημιουργια.
Θα μου επιτρέψεις 2 παρατηρήσεις:
1) Οι πιτσιρικάδες δεν γουστάρουν χώματα, λάσπες, λάδια και κρύο για ενα μισθο που βγαζει οριακα νοίκι και supermarket
(δεν μιλαω για δικυκλο, αυτοκινητο, βενζινες, σερβις, τελη, εξοδο για καφε, θερμανση, ανανεωση ρουχισμου, ειδη προικος, τυχον εκτακτη βλαβη σε λευκες συσκευες, εξοδα ιατροφαρμακευτικης περιθαλψης, κλπ κλπ! Μικρη παρενθεση ε?)
2) Αν καποιος "βαριεται" δεν ειναι ο πιτσιρικάς, αλλα ο μεσος ελληνας που με τα 10ωρα και 12ωρα στο γαμησι της δουλειας, δεν εχει αντοχη να ουτε να σηκωσει κεφαλι, ουτε να μορφωθει περαιτερω, ΟΥΤΕ να εξελιγχθει παραπανω σαν προσωπικοτητα για να βελτιωσει κατι στη ζωη του, γιατι απλα δεν μπορει και βαλτωνει στα σκατα.
pew pew pew pew pew pew !!!
Σ αυτο φταιει η οικογενεια ,και η δομηση της ελληνικης κοινωνιας.Ολοι πρεπει να γινουν επιστημονες και διοικητες επιχειρησεων.Ασχετως αν το 95% των νεων επιχειρησεων που ανοιγουν και συντομα κλεινουν ειναι επιχειρησεις εστιασης
Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα,και τα χρόνια.
οι πιτσιρικαδες την εποχη του πεντοχιλιαρου, τους μεναν μεχρι και για ξιδια,πουτανες κτλπ...
την τωρα εποχη ισα για netfilx
37.12.07n
22.47.01.e
τα on-of φορανε ακτινες,τα αλλα ειναι μπασταρδα
το χειμερινο μπανιο αναζοωγονει μυαλο και σωμα,το καλοκαιρινο τα καιει
Οι νέοι πολλά λεφτά δεν είχαν ποτέ
Είχαν όμως μικρότερες ανάγκες
Λιγότερα ηλεκτρονικά γκατζετακια φθηνότερα οχηματα λιγότεροι καφέδες έξω και σπανιότερα φαγητο delivery
Στα 80 και στα 90 παίρναμε καφέ και κολατσιο απ' το σπίτι δεν είχαμε κινητά δε χρειαζόμασταν 1000 κυβικα μηχανή και 2500 αυτοκίνητο για να πάμε βολτα δεν παραγγελναμε φαγητό κάθε μέρα
Δεν υπήρχαν 15 καφέ και 10 σουβλατζίδικα σε κάθε γειτονιά
Επίσης δεν μας χαρτζηλικωναν οι γονείς μέχρι τα 40
Τους είδαμε τους Έλληνες μάστορες και τις εποχές που υπήρχε χρήμα. Άρπα-κόλλα ή απλή ανεπάρκεια ήταν το σύνηθες, ο Μάστορας με το Μ κεφαλαίο είδος σπάνιο έως απειλούμενο. Μάλλον χειρότερα έγιναν πράγματα νομίζω, με πολλούς "αλεξιπτωτιστές".
Αυτά που γράφτηκαν για χαμηλούς μισθούς και κακές εργασιακές συνθήκες είναι μεν σωστά, αλλά το πρόβλημα προϋπήρχε και είναι κατά κύριο λόγο νοοτροπίας. Εκτός κι αν νομίζει κανείς ότι οι συνθήκες στην Ιαπωνία μετά το Β' Π.Π. ήταν ιδανικές και οι μισθοί παχυλοί.
Καλά ολα αυτά που λέτε. Την περίπτωση όμως να φτάιει ότι έχουμε το ίδιο νόμισμα με την... Γερμανία μια χώρα η οποία παράγει τα πάντα καλύτερα και φθηνότερα από εμάς (βασικά όλη η κεντρική Ευρώπη το κάνει) το έχετε σκεφτεί; Επίσης ότι ο Έλληνας μάστορας θα δανειοδοτηθει με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο από τον Γερμανό για να αγοράσει ένα μηχάνημα του την έχετε σκεφτεί; Κατά τα άλλα όλοι εμείς οι άνω των 40 κατάστρεψαμε την χώρα και μας φταίνε οι νέοι για την κατάντια μας...
Η καταντια αναπαραγεται,τιποτα δεν αλλαζει,η παιδεια συνεχως υποβαθμιζεται βασει στατιστικων και στοιχειων,ο κοσμος επιταχυνει και προχωραει και μεις επιβραδυνουμε και ΓΕΡΝΑΜΕ σαν λαος,και σε λιγες δεκαετιες θα εχουμε αφομιωθει.Οι μονοι που εχουν ελπιδες ειναι αυτοι που φυγαν για τα ξενα και δεν θα ξαναγυρισουν.ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟ ΜΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ που σαν λαος κουβαλαμε σαν καταρα εδω και 3000 χρονια και που βγαζουμε ο ενας τα ματια του αλλου,και που οταν ειμαστε ενωμενοι-σχεδον ποτε-μεγαλουργουμε.
Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα,και τα χρόνια.
Αν και ξεφεύγουμε από το θέμα: παρά τα λάθη που έγιναν κατά την εισαγωγή του, το Ευρώ δεν είναι το πρόβλημα της κατάντιας μας. Είχα πετύχει κάπου μια ενδιαφέρουσα αναφορά στις οικονομίες της Τσεχίας και της Σλοβακίας - η μεν κράτησε το δικό της νόμισμα, η δε υιοθέτησε το Ευρώ το 2009. Και οι δύο χώρες προοδεύουν, η δε Σλοβακία βελτίωσε τα νούμερά της περισσότερο απ' όσο η Τσεχία. Όσο για τα δάνεια, ακριβώς επειδή το Ευρώ είναι σταθερό νόμισμα, από τότε που συνδεθήκαμε με αυτό τα επιτόκια δανεισμού έπεσαν στα τάρταρα σε σχέση με πριν - όταν τα πεντοχίλιαρα ήταν "πετσετάκια".
Δυστυχώς η ευτυχώς η βιομηχανία δεν άνθισε ποτέ στην Ελλάδα και γι αυτό δεν θα εξαφανιστεί κανένα επάγγελμα
σούπερ μάστορα τορναδόρου, ούτε τίποτα άλλο παρόμοιο.
Η χώρα παραδοσιακά βγάζει φιλόσοφους, πολιτικάντηδες, αθλητικογράφους και κοινωνιολόγους των καφενείων
μια παράδοση που συνεχίζεται πετυχημένα μέχρι σήμερα και δεν θα χαθεί ποτέ.
Καλή χρονιά.
Θα σας πω μια ιστορία για το τι εννοώ ότι η κεντρική Ευρώπη φτιάχνει τα πάντα καλύτερα και φθηνότερα από εμάς και γιατί με το κοινό νόμισμα (κοινο με την Γερμανία την πρώτη χώρα σε οικονομικό πλεόνασμα από τις εξαγωγές παγκοσμίως ) κατάστρεψαμε βιομηχανικά την χώρα.
Το 2012 με 2014 (χρονιές που ήδη είχε συμβεί η εσωτερική υποτίμηση δλδ η απαξίωση της εργασίας) εργαζόμουν σε μια εταιρεία τροφίμων που έφερνε ψωμί του τοστ από την Γερμανία. Η παραγωγική μονάδα παρήγαγε το ψωμί στο εργοστάσιο στην Γερμανια. Βήμα 1 Το ψωμί φορτωνοταν σε φορτηγό και πήγαινε στο σταθμό μεταφόρτωσης δηλαδή στο τραίνο. Βημα 2 Το τραίνο φορτωνοταν το ψωμί του τοστ και ξεκίναγε το ταξίδι του. Διέσχιζε την Γερμανία, πέρναγε βουνά, οροσειρές, χώρες, πρωτεύουσες, τα Βαλκάνια έμπαινε στο ελληνικό σιδηροδρομικο δίκτυο και έφτανε στην Αττική όπου το φορτίο του μεταφορτωνοταν... ΒΉΜΑ 3 Σε νταλίκα που από Αττική το πήγαινε στην Πάτρα Βημα 4 μιας και εκεί ήταν οι αποθηκευτικοι χώροι και ξεφορτωνοταν με Κλαρκ. Βήμα 5 όταν έπεφτε παραγγελία από πελάτη το ψωμί φορτωνοταν πάλι σε αλλο φορτηγό με τα Κλαρκ Βημα 6 Το φορτηγό πήγαινε και παρέδιδε τις παλέτες στην Αθήνα στα μεγάλα super market.
Θέλω να επισημάνω ότι μιλάμε για ψωμί του το τοστ. Δηλαδή ένα προϊόν που έχει όγκο και μικρή αξία και μπορει να επιβαρυνθεί σημαντικά το κόστος του ανά μονάδα και να φτάσει με υψηλή τιμή στον καταναλωτή.
Πάρ όλα αυτά βγαίναμε ποιο φτηνοι.... Δηλαδή ενώ είχαμε φέρει μια μαλακια που φτιαχνοταν και στην Ελλάδα από την άλλη άκρη της Ευρώπης λόγω του ευρώ και της βιομηχανικής δύναμης της Γερμανίας πούλαγαμε ποιο φτηνά από τον Κατσέλη και από τον Καραμολεγκο που είχαν τις παραγωγικές τους μονάδες δίπλα σχεδόν από τα σημεία πώλησης...
Μετά από λίγο καιρό ο Κατσέλης έκλεισε και ο Καραμολεγκος μετέφερε την παραγωγή του στην Βουλγαρία που λόγω ότι είναι εκτός ευρώ και έχει χαμηλή ισοτιμία στο νόμισμα της όπως και το ότι έχει χαμηλή φορολογία τον έκανε πάλι ανταγωνιστικο και εμάς με την σειρά μας πλέον ακριβους.
Με την παραπάνω ιστορία θέλω να κατά δείξω πως προήλθε η αποβιομηχανιση της χώρας και το τι ρόλο παίζει το κοινό μας νόμισμα (κοινο με παραγωγικά πολύ προηγμένες χώρες) σε αυτό. Αν κάποιοι δεν μπορείτε να δείτε ή δεν σας συμφέρει να δείτε τον ελέφαντα που βρίσκεται στο δωματιο και ονομάζεται ευρώ δικαίωμα σας. Εμείς οι υπόλοιποι που τον βλέπουμε θα σας το λέμε και θα σας το θυμίζουμε...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση