Κλαίω με τον τύπο. Ο καλύτεροςΔημοσιεύθηκε αρχικά από DriveR
Είδαμε και εσένα, την άλλη φορά μην χώνεσε σαν την .. άντε και πρόσεχε τα νέυρα σου.
https://youtu.be/cP9vlULPeTw?t=41
Κλαίω με τον τύπο. Ο καλύτεροςΕίδαμε και εσένα, την άλλη φορά μην χώνεσε σαν την .. άντε και πρόσεχε τα νέυρα σου.
https://youtu.be/cP9vlULPeTw?t=41
Καλό να είσαι μέτριος αρκεί να είσαι Καφές
Είδες να και κάτι που βγήκε σε αστείο.
Πραγματικα τρομερα ευστοχο
Ο DriveR άρπαξε καρτούλα για το απρεπές ποστ και ελπίζουμε ότι θα αλλάξει τροπάρι.
Ας μη δοθεί συνέχεια.
Παμ' παρακάτω.
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Ε χαϊ...
Που λεν και στο χωριο μου...
"Υπεραπλουστευμένη" άποψη που στρέφει το βλέμμα από το "δάσος",όχι στο δέντρο, αλλά σε μια συγκεκριμένη "πευκοβελόνα", λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά στο μέγιστο βαθμό.
Προφανώς και δεν μιλάμε για τον "πεθερό", "πατέρα", "μπατζανάκη του κουμπάρου" που είναι "καλό παιδί", ούτε για τον καθ' όλα "ευγενικό" και "συμπαθέστατο" συνταξιούχο αστυνομικό που συναντώ στο ψιλικατζίδικο της γειτονίας.
Μμιλάμε για τον "θεσμό", τον ίδιο.
Όταν ένας θεσμός δεν επιτελεί το έργο του, προφανώς θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. (Και οφείλει να)
Πρώτα αυτός καθ' εαυτός ο θεσμός και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που τον στελεχώνουν.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο θεσμός συχνά, πυκνά παράγει "τερατογεννέσεις".
Όσο εύκολα μπορεί κάποιος από τους "παραπάνω να πεθάνει για εσένα", άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε "σκοτώσει".
Θέλεις από "ψευτοτσαμπουκά", θες από "'άγνοια", θες από "έλλειψη κατάρτιστης"... (you name it).
Ουκ ολίγες ιστοριές γραμμένες από την ζωή.
Μια μικρή υπενθύμιση για τον "εκδημοκρατισμένο" στρατό.
Σχεδόν δέκα χρόνια πριν στις απαρχές του μνημονίου έγιναν στην Β.Ελλάδα στρατιωτικές ασκήσεις για αντιμετώπιση διαδηλωτών.
Σε ποιο ακριβώς πλαίσιο ενός "σύγχρονου στρατού" "δυτικής αστικής δημοκρατίας" εντάσσεται αυτό, η αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού" που λέγανε τον "παλιό καλό καιρό";
Δεν θέλω να το πιάσω ακόμα γενικότερα για το ρόλο του στρατού στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα ανά τους αιώνες.
Αλώστε μοτο-φόρουμ είμαστε για μοτοσυκλέτες μιλάμε. (Λέμε τώρα!)
Χειρότερο από το να εξαφανίζονται λέξεις από το λεξιλόγιο είναι να μεταστρέφεται η έννοια τους. (Retournement γαλιστί).
Η "αδικία" για παράδειγμα μετονομάζεται σε "δικαιοσύνη", ο "τραμπουκισμός" "προστασία", η "εκμετάλλευση" "εργασία", ο "δωσιλογισμός" "πατριωτισμός" και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί....
Anyways η ζωή συνεχίζεται μέχρι το επόμενο περιστατικό.
(μερικοί μου δίνεται την εντύπωση ότι ζείτε στην Ελβετία και ενημερώνεστε για τα τεκταινόμενα από τις ειδήσεις του ΣΚΑΙ)
*. Ρε συ "Μεγαλογιατρέ" αν ο Τζ. Όργουελ φαντάζονταν ότι τα γραπτά του θα χρησιμοποιούνταν το 2020 σε κάποια μότο-φόρουμ για να βγούνε "λάδι" "μπάτσοι" και "καραβανάδες", μάλλον θα έκοβε το χέρι του με τα ίδια του τα δόντια.
Αν υποθέσουμε ότι τα σενάρια τα οποία καλείται κάποια υπηρεσία να σχεδιάσει και να εκτελέσει έρχονται απο την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, τότε το πρόβλημα δεν είναι ο σρατός αλλά η ψήφος αυτών που έστειλαν να κυβερνήσει την συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Δε βλεπω μεγαλη πιθανοτητα συννενοησης. Τα μετωπα παρα ειναι πολλα"Υπεραπλουστευμένη" άποψη που στρέφει το βλέμμα από το "δάσος",όχι στο δέντρο, αλλά σε μια συγκεκριμένη "πευκοβελόνα", λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά στο μέγιστο βαθμό.
Προφανώς και δεν μιλάμε για τον "πεθερό", "πατέρα", "μπατζανάκη του κουμπάρου" που είναι "καλό παιδί", ούτε για τον καθ' όλα "ευγενικό" και "συμπαθέστατο" συνταξιούχο αστυνομικό που συναντώ στο ψιλικατζίδικο της γειτονίας.
Μμιλάμε για τον "θεσμό", τον ίδιο.
Όταν ένας θεσμός δεν επιτελεί το έργο του, προφανώς θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. (Και οφείλει να)
Πρώτα αυτός καθ' εαυτός ο θεσμός και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που τον στελεχώνουν.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο θεσμός συχνά, πυκνά παράγει "τερατογεννέσεις".
Όσο εύκολα μπορεί κάποιος από τους "παραπάνω να πεθάνει για εσένα", άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε "σκοτώσει".
Θέλεις από "ψευτοτσαμπουκά", θες από "'άγνοια", θες από "έλλειψη κατάρτιστης"... (you name it).
Ουκ ολίγες ιστοριές γραμμένες από την ζωή.
Μια μικρή υπενθύμιση για τον "εκδημοκρατισμένο" στρατό.
Σχεδόν δέκα χρόνια πριν στις απαρχές του μνημονίου έγιναν στην Β.Ελλάδα στρατιωτικές ασκήσεις για αντιμετώπιση διαδηλωτών.
Σε ποιο ακριβώς πλαίσιο ενός "σύγχρονου στρατού" "δυτικής αστικής δημοκρατίας" εντάσσεται αυτό, η αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού" που λέγανε τον "παλιό καλό καιρό";
Δεν θέλω να το πιάσω ακόμα γενικότερα για το ρόλο του στρατού στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα ανά τους αιώνες.
Αλώστε μοτο-φόρουμ είμαστε για μοτοσυκλέτες μιλάμε. (Λέμε τώρα!)
Χειρότερο από το να εξαφανίζονται λέξεις από το λεξιλόγιο είναι να μεταστρέφεται η έννοια τους. (Retournement γαλιστί).
Η "αδικία" για παράδειγμα μετονομάζεται σε "δικαιοσύνη", ο "τραμπουκισμός" "προστασία", η "εκμετάλλευση" "εργασία", ο "δωσιλογισμός" "πατριωτισμός" και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί....
Anyways η ζωή συνεχίζεται μέχρι το επόμενο περιστατικό.
(μερικοί μου δίνεται την εντύπωση ότι ζείτε στην Ελβετία και ενημερώνεστε για τα τεκταινόμενα από τις ειδήσεις του ΣΚΑΙ)
*. Ρε συ "Μεγαλογιατρέ" αν ο Τζ. Όργουελ φαντάζονταν ότι τα γραπτά του θα χρησιμοποιούνταν το 2020 σε κάποια μότο-φόρουμ για να βγούνε "λάδι" "μπάτσοι" και "καραβανάδες", μάλλον θα έκοβε το χέρι του με τα ίδια του τα δόντια.
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Τα εισαγωγικά τι ρόλο παίζουν δεν ξέρω, μπας και μεταμφιέζουν την έννοια ?"Υπεραπλουστευμένη" άποψη που στρέφει το βλέμμα από το "δάσος",όχι στο δέντρο, αλλά σε μια συγκεκριμένη "πευκοβελόνα", λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά στο μέγιστο βαθμό.
Προφανώς και δεν μιλάμε για τον "πεθερό", "πατέρα", "μπατζανάκη του κουμπάρου" που είναι "καλό παιδί", ούτε για τον καθ' όλα "ευγενικό" και "συμπαθέστατο" συνταξιούχο αστυνομικό που συναντώ στο ψιλικατζίδικο της γειτονίας.
Μμιλάμε για τον "θεσμό", τον ίδιο.
Όταν ένας θεσμός δεν επιτελεί το έργο του, προφανώς θα τεθεί υπό αμφισβήτηση. (Και οφείλει να)
Πρώτα αυτός καθ' εαυτός ο θεσμός και κατά δεύτερο λόγο αυτοί που τον στελεχώνουν.
Πόσο μάλλον όταν αυτός ο θεσμός συχνά, πυκνά παράγει "τερατογεννέσεις".
Όσο εύκολα μπορεί κάποιος από τους "παραπάνω να πεθάνει για εσένα", άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε "σκοτώσει".
Θέλεις από "ψευτοτσαμπουκά", θες από "'άγνοια", θες από "έλλειψη κατάρτιστης"... (you name it).
Ουκ ολίγες ιστοριές γραμμένες από την ζωή.
Μια μικρή υπενθύμιση για τον "εκδημοκρατισμένο" στρατό.
Σχεδόν δέκα χρόνια πριν στις απαρχές του μνημονίου έγιναν στην Β.Ελλάδα στρατιωτικές ασκήσεις για αντιμετώπιση διαδηλωτών.
Σε ποιο ακριβώς πλαίσιο ενός "σύγχρονου στρατού" "δυτικής αστικής δημοκρατίας" εντάσσεται αυτό, η αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού" που λέγανε τον "παλιό καλό καιρό";
Δεν θέλω να το πιάσω ακόμα γενικότερα για το ρόλο του στρατού στα ιστορικά και κοινωνικά δρώμενα ανά τους αιώνες.
Αλώστε μοτο-φόρουμ είμαστε για μοτοσυκλέτες μιλάμε. (Λέμε τώρα!)
Χειρότερο από το να εξαφανίζονται λέξεις από το λεξιλόγιο είναι να μεταστρέφεται η έννοια τους. (Retournement γαλιστί).
Η "αδικία" για παράδειγμα μετονομάζεται σε "δικαιοσύνη", ο "τραμπουκισμός" "προστασία", η "εκμετάλλευση" "εργασία", ο "δωσιλογισμός" "πατριωτισμός" και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί....
Anyways η ζωή συνεχίζεται μέχρι το επόμενο περιστατικό.
(μερικοί μου δίνεται την εντύπωση ότι ζείτε στην Ελβετία και ενημερώνεστε για τα τεκταινόμενα από τις ειδήσεις του ΣΚΑΙ)
*. Ρε συ "Μεγαλογιατρέ" αν ο Τζ. Όργουελ φαντάζονταν ότι τα γραπτά του θα χρησιμοποιούνταν το 2020 σε κάποια μότο-φόρουμ για να βγούνε "λάδι" "μπάτσοι" και "καραβανάδες", μάλλον θα έκοβε το χέρι του με τα ίδια του τα δόντια.
Εν τω μεταξύ σκοπίμως παραλείπεις πολλά να πεις αλλά δεν βαριέσαι, ένα απλό μοτοφόρουμ είμαστε...
Ασε να μαντεψω.. αν δεν παινεψουμε το σπιτι μας ε?Οι γενικότητες είναι "εύπεπτες" και "συμβιβαστικές" και για αυτό τείνουν να συμφωνούν αν όχι όλοι, οι περισσότεροι μαζί τους.
Τυχαίο Παράδειγμα:
Η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι υπάρχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανάμεσα στους προγραμματιστές που είναι αξιόλογοι και αρκετοί από αυτούς αρκετά ενδιαφέροντες σαν άνθρωποι, δεν θα μπορούσα να πως το ποσοστό είναι αντίστοιχα μεγάλο στους στρατιωτικούς ή στους ταξιτζήδες.
Με λίγα λόγια κάποιο κλάδοι έχουν την τάση να μαζεύουν περισσότερη "σαβούρα"... και τα αίτια μπορούν σχετικά εύκολα να ιχνηλατηθούν με μια ιστορική αναζήτηση.
Με την τελευταια φραση σου "περι καποιων κλαδων" λες ακριβως αυτο που με συμβουλευεις να αποφευγω. Οτι οι γενικοτητες ειναι ευπεπτες και συμβιβαστικες.
Η κοινωνια που ζουμε ειναι εξαιρετικα "μετρια" στην καλυτερη το περιπτωσεων. Απο το πιο μικρο μεχρι το πιο μεγαλο. Ο "μεγαλογιατρος" κατ' εμε ειπε κατι πολυ σημαντικο. Σταθειτε στον "λειτουργο" και οχι στο λειτουργημα.
Quod me nutrit... me destruit.....
Το τι είναι ο καθένας, βάσει του σκεπτικού του άλλου, είναι ξεκάθαρα υποκειμενικό. Φαντάζομαι ότι αν ρωτήσεις έναν πυγμάχο πχ να σου πει για τους προγραμματιστές, μπορεί να σου πει ότι είναι εάν κλικ πριν τις κοτες, οπότε όλα καλά, δεν βγαίνει άκρη.Ασε να μαντεψω.. αν δεν παινεψουμε το σπιτι μας ε?
Με την τελευταια φραση σου "περι καποιων κλαδων" λες ακριβως αυτο που με συμβουλευεις να αποφευγω. Οτι οι γενικοτητες ειναι ευπεπτες και συμβιβαστικες.
Η κοινωνια που ζουμε ειναι εξαιρετικα "μετρια" στην καλυτερη το περιπτωσεων. Απο το πιο μικρο μεχρι το πιο μεγαλο. Ο "μεγαλογιατρος" κατ' εμε ειπε κατι πολυ σημαντικο. Σταθειτε στον "λειτουργο" και οχι στο λειτουργημα.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται για:
1. Για να παρατεθούν τα λόγια κάποιου άλλου όπως ακριβώς αυτός τα είπε.
2. Για να εντάξουν στο λόγο φράσεις ιδιωματικές ή με μεταφορική χρήση.
3. Όταν θέλουμε να παραθέσουμε μια λέξη ξενικής προέλευσης η οποία δεν έχει αφομοιωθεί από τη γλώσσα μας και δεν είναι ευρέως γνωστή.
4. Για να δηλωθεί αποστασιοποίηση του γράφοντος από τα γραφόμενα ή ειρωνική χρήση του λόγου.
Χάριν συντομίας δεν μακρηγορώ, δεν υπάρχει κανενός άλλου είδους "κρυφή ατζέντα".
Λέω την άποψη μου, ελπίζω με λογικά επιχειρήματα, χωρίς να θίγω προσωπικά κανένα αλλά ασκώντας κριτική στην άποψη και όχι στο πρόσωπο.
Όχι δεν "παινεύω το σπίτι μου" και μιλάω ξεκάθαρα για προσωπική εμπειρία, αυτό αυτομάτως αναιρεί την έννοια της γενίκευσης.Ασε να μαντεψω.. αν δεν παινεψουμε το σπιτι μας ε?
Με την τελευταια φραση σου "περι καποιων κλαδων" λες ακριβως αυτο που με συμβουλευεις να αποφευγω. Οτι οι γενικοτητες ειναι ευπεπτες και συμβιβαστικες.
Η κοινωνια που ζουμε ειναι εξαιρετικα "μετρια" στην καλυτερη το περιπτωσεων. Απο το πιο μικρο μεχρι το πιο μεγαλο. Ο "μεγαλογιατρος" κατ' εμε ειπε κατι πολυ σημαντικο. Σταθειτε στον "λειτουργο" και οχι στο λειτουργημα.
Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει, ότι είναι κανόνας, ότι είναι "αντικειμενική αλήθεια" ή "θέσφατο", παραθέτω προσωπική εκτίμηση και βίωμα.
Αν κάποιος άλλος έχει αντίστοιχη ή τελείως διαφορετική εμπειρία την παραθέτει και ο εκάστοτε αναγνώστη βγάζει το δικό του συμπέρασμα και είμαι ο τελευταίος που θα την αμφισβητήσω.
Στην άποψη-ανάλυση φυσικά και θα επιχειρηματολογήσω αναλόγως.
Νομίζω κουβέντα κάνουμε, φιλική, δεν "παίζουμε λεκτικό ξύλο".
Εσύ πως τα χρησιμοποιείς με ενδιέφερε αν δεν έγινα κατανοητός ,άλλα άστο δεν έχει πια σημασία.Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται για:
1. Για να παρατεθούν τα λόγια κάποιου άλλου όπως ακριβώς αυτός τα είπε.
2. Για να εντάξουν στο λόγο φράσεις ιδιωματικές ή με μεταφορική χρήση.
3. Όταν θέλουμε να παραθέσουμε μια λέξη ξενικής προέλευσης η οποία δεν έχει αφομοιωθεί από τη γλώσσα μας και δεν είναι ευρέως γνωστή.
4. Για να δηλωθεί αποστασιοποίηση του γράφοντος από τα γραφόμενα ή ειρωνική χρήση του λόγου.
Χάριν συντομίας δεν μακρηγορώ, δεν υπάρχει κανενός άλλου είδους "κρυφή ατζέντα".
Λέω την άποψη μου, ελπίζω με λογικά επιχειρήματα, χωρίς να θίγω προσωπικά κανένα αλλά ασκώντας κριτική στην άποψη και όχι στο πρόσωπο.
Όχι δεν "παινεύω το σπίτι μου" και μιλάω ξεκάθαρα για προσωπική εμπειρία, αυτό αυτομάτως αναιρεί την έννοια της γενίκευσης.
Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει, ότι είναι κανόνας, ότι είναι "αντικειμενική αλήθεια" ή "θέσφατο", παραθέτω προσωπική εκτίμηση και βίωμα.
Αν κάποιος άλλος έχει αντίστοιχη ή τελείως διαφορετική εμπειρία την παραθέτει και ο εκάστοτε αναγνώστη βγάζει το δικό του συμπέρασμα και είμαι ο τελευταίος που θα την αμφισβητήσω.
Στην άποψη-ανάλυση φυσικά και θα επιχειρηματολογήσω αναλόγως.
Νομίζω κουβέντα κάνουμε, φιλική, δεν "παίζουμε λεκτικό ξύλο".
Στο κείμενο σου πολύ και χωρίς εισαγωγικά λεκτικό ξύλο για τους στρατιωτικούς (μακριά από μένα οι ένστολοι) για να σας προλάβω ,απλά έμαθα από μικρός να τα λέω όλα
Οπότε αυτοί οι "μ@λ@κες" δεν έκαναν καλά στις Καστανιές, έπρεπε να αφήσουν τους καημένους τους απέναντι να μπουν μέσα να μας γ@μήσουν όπως έλεγαν.
ΟΚ, απο το πληκτρολόγιο και την Αθήνα είμαστε κούκλοι. Όταν σφίξει ο κωλ@ς όμως κλαιμε και παρακαλάμε σαν τις αδερφές. Δεν βαριέσαι, καλή ψυχή.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
SeniorCanardo my friend, ο κουμπάρος μου και κολλητός μου φίλος είναι κάτι που περίπου το λένε linux system administrator;; σε μεγάλη εταιρία που έχει πελάτες στοιχηματικές σελίδες, σαιτς ερωτικού περιεχομένου κτλ.Παράλληλα πάει σε πανεπιστήμιο ιδιωτικό για εξειδίκευση σε κάτι που περίπου έχει να κάνει με το cyber crimes .
Ο ίδιος λοιπόν έχει αντίθετη άποψη από την δικιά σου περί προγραμματιστών και ατόμων του χώρου.
Όπως είπες έχει να κάνει με τις προσωπικές εμπειρίες του καθένα.
Λογικό είναι σαν προγραμματιστής να βρίσκεις ενδιαφέροντες ανθρώπους με κοινά χαρακτηριστικά.Αυτό δεν κάνει τους άλλους μ@λ@κ@ς όμως .
Εγώ πχ είμαι civil engineer και όποτε κάθομαι με άλλα άτομα του ας πουμε κοινωνικού μου κύκλου ( δικηγόρους,συμβολαιογράφους κτλ ) θέλω να βγάλω τα μάτια μου με σκουριασμένο κατσαβίδι.
Νιώθω άνετα όμως ανάμεσα στα ''αμόρφωτα'' άτομα του chopper club .(ταρίφες , γκαραζιέριδες, λαικατζίδες κοκ)
υγ εγώ σαν βόρειος και Καβαλιώτης μια ζωή άκουγα πόσο μ@λ@κ@ς είναι οι Αθηναίοι. Τελικά στο στρατό έκανα παρέα μόνο με Αθηναίους.
Έχει από όλους παντού
Τελευταία τροποποίηση από katsar; 04/05/2020 στις 13:05.
when life gets complicated... i ride.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
