Η καραντίνα μας περιορίζει σε μετακινήσεις εντός νομού αλλά ακόμα και η Αττική κρύβει αρκετούς θησαυρούς.Ένας απο αυτούς ο Άγιος Κυπριανός,ένα πανέμορφο εκκλησάκι ξεχασμένο σε ένα ακρωτήρι κοντά στο Πόρτο Γερμενό.Προσεγγίζεται είτε απο θάλασσα είτε απο πεζοπορία 1.5 ώρας.Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και ένα μονοπάτι που σε ανεβάζει ψηλά και για κάποια απόσταση κινείται παράλληλα με τη θάλασσα αλλά κάποια στιγμή χάνεται και μετά τον 1ο λόγο τον έχει ο αυτοσχεδιασμός σε ένα απο τα πιο σκληρά και δύσβατα τεραίν που μπορεί να συναντήσει κανείς.
Γιατί τα λέω όλα αυτά?Γιατι ως γνήσιος μαζοχιστής συνήθως επιλέγω τα δύσκολα,έστω και άθελά μου.
Αποτέλεσμα αυτού,να φάω συνολικά 3 ώρες για να καταφέρω να βγω στο εκκλησάκι με όψη να θυμίζει τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο Revenant μετά τη μάχη με την αρκούδα.Α ρε Λεονάρντο γατάκι,για έλα σε ανύπαρκτο μονοπάτι με πυκνή μεσογειακή βλάστηση χωρίς ματσέτα να δω πόσο μάγκας είσαι!
Επισυνάπτω έναν χάρτη για να έχετε μια εικόνα του που βρίσκεται το εκκλήσάκι.
Λίγο πριν φτάσω Πόρτο Γερμενό βέβαια ανακάλυψα εντελώς τυχαία μια φανταστική διαδρομή που ξεκινάει κοντά στον οικισμό της Αγίας Παρασκευής και καταλήγει στην παραλία.
Χαρακτηριστικός ελαιώνας στα μισά της διαδρομής.Απίστευτα ανοιξιάτικα χρώματα
Ενας σύντομος χωματόδρομος που ξεκινά απο την μεγάλη παραλία του Πόρτο και κατευθύνεται προς τη διπλανή μικρή με οδήγησε στο σημείο έναρξης της πεζοπορίας.
Εκεί υπάρχει και ένα ερείπιο απο κάτι σαν τζηπ μου φαίνεται.Αναρωτιέμαι τι διάολο να έγινε εδώ.
Σύντομο μονοπάτι με οδήγησε πάνω απο την 1η μικρή παραλία
Ακολούθησα σηματοδοτημένο μονοπάτι το οποίο παρακάμπτει την παραλία και ανεβαίνει ψηλότερα.Είχα ήδη κάνει το λάθος αλλά δεν το γνώριζα ακόμη.Βέβαια οι εικόνες απο ψηλά ήταν εκπληκτικές και η πρόκληση δελεαστική.
Οι εικόνες ήταν πραγματικά φανταστικές και δε θα τις είχα αντικρύσει αν δεν είχα κάνει το ''λάθος'' να ακολουθήσω το πάνω μονοπάτι και όχι να πάω απο το εύκολο παραλιακό.Μακάρι όλα τα λάθη να ήταν έτσι...