Η εναλλακτική πλευρά της Εύβοιας 5-7-2020

[billy84]

Ξανά σε αυτό το μυστηριώδες νησί.Για ακόμη μια φορά ήταν η έσχατη λύση μιας και ήταν ο μοναδικός προορισμός με καθαρό καιρό.Πάντα όμως μετά απο κάθε σοβαρή εξόρμηση στην Εύβοια αναρωτιέμαι αν της αξίζει να είναι 2η και 3η επιλογή και όχι η νούμερο ένα επιλογή.

Τελικά μετά απο ώριμη σκέψη καταλήγω στο οτι είναι συνήθως εναλλακτική επιλογή καθαρά λόγω κοντινής απόστασης απο την Αθήνα,γιατί κατα τα άλλα διαθέτει κορυφαίους προορισμούς για όλα τα γούστα.

Θες βουνα?Λίμνες?Ποτάμια?Καταρράκτες με φουλ νερό ακόμα και τον Ιούλιο?Χιόνια σε χαμηλά υψόμετρα το χειμώνα?Εκπληκτικές παραλίες είτε οργανωμένες είτε ελεύθερες?Στριφτερές διαδρομές?Χωμάτινες διαδρομές?Δρακόσπιτα?Αρχαία με ιστορία χιλιάδων ετών?Φαράγγια?Έλατα?Ακρωτήρια?Απο όλα έχει ο μπαξές...

Η συγκεκριμένη εξόρμηση ήταν διερευνητική.Με εκκίνηση απο την Κεντρική Εύβοια και χωμάτινη διάσχιση τόσο απο την πλευρά του Ευβοϊκου όσο και απο την πλευρά του Αιγαίου με κατάληξη πολύ κοντά στο Κάβο Ντόρο.Τα χιλιόμετρα της εξόρμησης ξέφυγαν πολύ για τα δεδομένα της Εύβοιας καθώς έκανα συνολικά 620km με πάνω απο τα 90 να είναι χωμάτινα.

Πρώτος προορισμός τα Μανίκια.Πριν κανα χρόνο είχα ψάξει για τον μαγικό καταρράκτη στο ρέμα που περνάει απο κάτω αλλά δεν τον είχα βρει,οπότε είχα αφήσει ανοιχτό μέτωπο εκεί.

Χαμηλά τα Μανίκια,απέναντι τα Κοτύλαια Όρη





Εδώ άφησα το μηχανάκι και συνέχισα με τα πόδια.





Εχοντας μπει μέσα στο ρέμα πετυχαίνω την 1η λιμνούλα





Αναγκαστικά τα πόδια θα βραχούν.Χρειάζεται δευτερο ζευγάρι ή παντόφλες τύπου κροκς.





Συνεχίζοντας μέσα στο φαράγγι





Εκπληκτικές εικόνες με τα βουνά να δεσπόζουν απο πάνω







Μετά απο κανα 20 λεπτο φτάνω στον εντυπωσιακό καταρράκτη











Εντυπωσιακή ποσότητα νερού για καλοκαίρι.Τρέχουν νερά απο διάφορα σημεία.

[billy84]

Επιστροφή στο μηχανάκι και συνέχεια.Επόμενος προορισμός η παραλία Καλάμι.Εκανα λάθος εκτίμηση και θεώρησα οτι μπορούσα να την προσεγγίσω απο δρόμο που βρίσκεται ψηλά πριν την παραλία της Κορασίδας.Το σημείο του όρους Οκτωνιά ονομάζεται Τρυπητή βάσει χαρτών.Εξαιρετική διαδρομή πάντως άσχετα αν είναι αδιέξοδη





Εδώ τερματίζει ο δρόμος.Χαμηλά διακρίνεται εκείνος που θα έπρεπε να ακολουθήσω εξ αρχής απο την Οκτωνιά.Ουσιαστικά απο την άλλη πλευρά του βουνού.





Επιστρέφοντας.Χαμηλά η Κορασίδα.

[billy84]

Εφτασα στην Οκτωνιά και μέσω μιας ωραίας χωμάτινης διαδρομής έφτασα πάνω απο το Καλάμι.








Εδώ άφησα το μηχανάκι,έβαλα μαγιώ και κατέβηκα ένα σχετικά δύσκολο μονοπάτι μεχρι την παραλία.











Το μονοπάτι είχε μεγάλες κλίσεις και σαθρά σημεία αλλά ήταν σύντομο





Εδώ η άγρια πλευρά της παραλίας.

[billy84]

Και η καλή πλευρά.Κρυστάλλινα νερά και μόλις 2 παρέες.Επίγειος Παράδεισος.Δεν έχασα φυσικά την ευκαιρία να βουτήξω και να απολαύσω καμια ώρα αυτήν την ομορφιά.








Επιστροφή στο μηχανάκι μετά απο καμια ώρα καθώς είχα συνέχεια.Στο δρόμο απο Οκτωνιά προς Αυλωνάρι σε έναν απέναντι λόφο διέκρινα κάτι σαν πύργο.Μετά απο διάφορες προσπάθειες σε ένα σύμπλεγμα χωματόδρομων τελικά τον βρήκα και αν και είναι ένα σύγχρονο σπίτι,δεν παύει να είναι εντυπωσιακό.

[billy84]

Επόμενος προορισμός μια εξαιρετική χωμάτινη διαδρομή απο την πλευρά του Ευβοϊκού κόλπου που ξεκινά απο το Ριζόκαστρο,περνάει απο Πουντα Παναγιά,συνεχίζει μέχρι το Πόρτο Μπούφαλο και απο εκεί καταλήγει στον Αγιο Δημήτριο.

Εδώ η εκκίνηση απο το Ριζόκαστρο που θα δείτε στην κορυφή του λόφου στα πρώτα δευτερόλεπτα.Το συγκεκριμένο κάστρο κτίστηκε επι Φραγκοκρατίας.Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, οι Έλληνες με αρχηγό τον Νικόλαο Κριεζώτη, χρησιμοποιούσαν το κάστρο για τη φυλάκιση Τούρκων αιχμαλώτων.

[billy84]

Συνέχεια μέχρι το Πόρτο Μπούφαλο.Σε μερικά σημεία ο δρόμος είναι μεγάλο σπαστήρι.




Στιγμιότυπα της διαδρομής.Ωραία θέα καθώς ο δρόμος κερδίζει ύψος.








Πόρτο Μπούφαλο

[billy84]

Συνέχεια μέχρι τον Αγιο Δημήτριο.Στο 1ο μέρος ο δρόμος είναι ασφάλτινος αλλά λίγο πριν τελειώσει το βίντεο έπρεπε να στρίψω αριστερά στον ανηφορικό χωματόδρομο.Φτάνοντας λοιπόν κοντά στις ιχθυοκαλλιέργειες βρίσκω κλειδωμένη πύλη και απελπίζομαι!

[billy84]

Τελικά συνειδητοποιώ οτι έπρεπε να έχω στρίψει νωρίτερα και συνεχίζω χωμάτινα μέχρι τον Αγιο Δημήτριο

[billy84]

Απο τον Αγιο Δημήτριο συνέχισα απο άσφαλτο μέχρι τα Στύρα.Απο εκεί έκανα μια απο τις κορυφαίες διαδρομές της Εύβοιας,που διασχίζει ένα αιολικό πάρκο,περνάει ακριβώς κάτω απο το κάστρο των Αρμένων (στο οποίο είχα πάει τον Απρίλη του 2019.Θα βρείτε πολλες πληροφορίες και φωτογραφίες εδώ https://ncclub.gr/index.php?topic=4984.0) και καταλήγει στη βόρεια πλευρά και στην παραλία των Βαρελλαίων.




Στιγμιότυπο της διαδρομής πάνω απο τα Στύρα με θέα στον Ευβοϊκό






Το Κάστρο των Αρμένων μπροστά με απέραντη θέα στη νότια Εύβοια και στην ανατολική Αττική, ήλεγχε τα νότια όρια της επικράτειας της αρχαίας Ερέτριας και την αρχαία οδό προς την Κάρυστο.Οι Βυζαντινοί το έλεγαν Αρμενα, οι Φράγκοι Larmenie και οι αρχαίοι Ακόντιον. Κατά καιρούς αναφέρεται και σαν κάστρο Αγίου Νικολάου, Λάρηνα, Αρένα, φρούριο Αρμάνων, Λάρενα, Ακόντιον, Διακόπτι.

Στο σημείο υπήρχε πελασγική ακρόπολη πάνω στην οποία κτίστηκε φρούριο της κλασικής περιόδου, από την πόλη-κράτος της Ερέτριας (κατά πάσα πιθανότητα) μετά την προσάρτηση των Στύρων περί το 400 π.Χ.Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, το φρούριο παρέμεινε σε χρήση όπως μαρτυρούν κεραμικά ευρήματα. Η χρήση του συνεχίστηκε και κατά τη φραγκοκρατία.

To 1276 o ιππότης Λικάριος (Φράγκος από την Κάρυστο που έγινε ηγεμόνας της Εύβοιας) κατέλαβε το κάστρο για λογαριασμό των Βυζαντινών και το οχύρωσε.

Το 1310, το κατέλαβαν οι Καταλανοί της Καταλανικής Εταιρείας.Το 1373 το κάστρο πουλήθηκε στους Ενετούς.

Η χρήση του συνεχίστηκε και μετά την κατάληψη της Εύβοιας το 1470 από τους Οθωμανούς.

Πρέπει να εγκαταλείφθηκε σχετικά νωρίς. Πιθανόν τον 17ο αιώνα ή ίσως και νωρίτερα.








βόρειο Αιγαίο πια

[billy84]

Η κατάληξη της διαδρομής στη παραλία των Βαρελλαίων





Η χωμάτινη διαδρομή συνεχίζει μέχρι το Ακταίο και είναι φανταστική





Αρκετά μεγάλες κλίσεις σε διάφορα σημεία

[billy84]

Απο το Ακταίο συνέχισα χωμάτινα μέχρι την παραλία στο Γιαννίτσι στην οποία βγήκα πάνω απο το βουνό.Μεγάλες κλίσεις πάλι και σαθρό τεραίν αλλά εκπληκτική θέα!





Απολαύστε!

[billy84]

2 χρόνια πριν είχα εγκαταλείψει μια διαδρομή απο τον Αγιο Δημήτριο μέχρι το Γιαννίτσι καθώς δεν είχα χρόνο και ο δρόμος ήταν πολύ χάλια.Αυτή τη φορά όμως το πείσμα μου δε με άφηνε να φύγω έτσι.Θα την έκανα απο την αντίθετη κατεύθυνση ο κόσμος να χάλαγε.Αρχικά εμπιστεύτηκα το GPS το οποίο με οδήγησε σε ακόμα χειρότερα κομμάτια απο αυτά που είχα κάνει τότε.Το κακό ήταν οτι αυτη τη φορά δεν οδηγούσαν πουθενά.

[billy84]

Επέστρεψα στο Γιαννίτσι και βρήκα τον δρόμο που ανεβαίνει στο Αιολικό πάρκο και μετά κατεβαίνει στο Γιαννίτσι απο τον χάλια δρόμο που είχα κάνει τότε.Τελικά προς έκπληξή μου ο δρόμος ψιλοσυντηρήθηκε μια φορά απο τότε με αρκετή ποσότητα χώματος για να καλυφθούν οι κροκάλες.

[billy84]

Δείτε πως ήταν ο ίδιος δρόμος τότε!





Στο τέλος της διαδρομής πέτυχα και ένα χαρακτηριστικό ζευγάρι ντόπιων οι οποίοι επιβεβαίωσαν οτι πέρασε μπουλντόζα.Βέβαια βατός ακόμη και σήμερα δεν είναι ο χωματόδρομος αλλά είναι σίγουρα καλύτερος απο πριν.

[billy84]

Απο τον Άγιο Δημήτριο βγήκα μέσω ωραίου σφιχτου επαρχιακού στον κεντρικό δρόμο Καρύστου-Χαλκίδας





Η ώρα ήταν 8.30.Ήλπιζα να προλάβω το καράβι απο Στύρα για Αγία Μαρίνα αλλά τζίφος η υπόθεση.Είχε πήξει το λιμάνι και υπήρχε αστυνομία απο τον κεντρικό δρόμο που απαγόρευε την είσοδο προς αυτό.Οπότε αναγκαστικά επέστρεψα απο τον δρόμο μέχρι την Αθήνα.Εφαγα κανα μισάωρο νύχτα απο Αλιβέρι και μετά αλλά τουλάχιστον βρισκόμουν Αθήνα κατα τις 10.30 το βράδυ.Κίνηση είχε παντού αλλά η ευελιξία της μοτοσυκλέτας είναι σωτήρια.Πραγματικά όμως σκεφτόμουν τι λούκι τραβάει ένας άνθρωπος τετοια εποχή που πάει για ενα μπάνιο με αμάξι ή στο εξοχικό του εκει.Αυτό δεν είναι αναψυχή,είναι το κινέζικο βασανιστήριο της σταγόνας!


Είμαστε τυχεροί όσοι κινούμαστε σε 2 ρόδες.Ναι υπάρχει μεγαλύτερη επικινδυνότητα αλλά τουλάχιστον δε βιάζεται η ψυχή σου περιμένοντας ατελείωτες ώρες σε μποτιλιάρισμα.Αξίζει το ρίσκο.

Για την Εύβοια θα μπορούσα να γράψω κατεβατά.Απο το πως την έβλεπα όταν φόραγα τη στολή μου για να ανέβω τέρμα γκάζι τον Άγιο με supersport,απο τα πρώτα ασφάλτινα ταξίδια στα κεντρικά και βόρεια κομμάτια της μέχρι την πιο ενδελεχή εξερεύνηση της τα τελευταία χρόνια.Έτσι όπως το σκέφτομαι σήμερα είναι σαν να μιλάω για 3 διαφορετικούς ανθρώπους που δε γνωρίζονται καν.Και όμως πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που απλά άλλαξε-εξελίχθηκε μέσα απο τα ταξίδια.





Πάντα όρθιοι!