Η Εύβοια βρίσκεται πάντα εκεί,να μας υπενθυμίζει οτι αδίκως την παραμελούμε.Ο καιρός την Κυριακή ήταν πολύ επικίνδυνος για το είδος των εξορμήσεων που κάνω οπότε δεν υπήρχε πιο μακρινή επιλογή. Παρολαυτά η Εύβοια αν και κοντά σε απόσταση,όντας πολύ δυσπρόσιτη σε όλα τα τεραίν,θα έλεγε κανείς οτι είναι ''μακριά''.Ειδικά αν μπλέξεις στους ζόρικους δασικούς της,είναι δεδομένο οτι θα χρειαστείς μέρες για να ξεμπλέξεις.
Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες και ξεκινώντας σχετικά αργά απο την Αθήνα βρέθηκα στο Προκόπι.Απο εκεί είχα εντοπίσει διάφορους χωματόδρομους οι οποίοι μπαίνουν βαθύτερα στο όρος Καντήλι.Ενας απο αυτούς με έβγαλε στη Δαφνούσσα και η διαδρομή ήταν εξαιρετική μέσα σε πυκνό δάσος.Υπόψιν για τους πιο ανήσυχους,το Καντήλι θέλει προσοχή τους χειμωνιάτικους μήνες ειδικά με μεγάλα μηχανάκια καθώς λασπώνει πολύ.Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μπλέξεις εκει μέσα και να ξαναπάρεις το μηχανάκι το καλοκαίρι που θα έχει στεγνώσει.
μοναδικές εικόνες στη διαδρομή
Μια φωτό σε ένα ξέφωτο κοντά στη Δαφνούσσα. Ψιλοχειμωνιάτικη εικόνα αλλά κράτησε για λίγο(ευτυχώς).
Απο εκεί συνέχισα για Τρούπι και φωτογράφησα τις λίμνες που έχουν δημιουργηθεί απο την ΤΕΡΝΑ.Προετοιμαστείτε κατάλληλα γιατί οι εικόνες που θα αντικρίσετε είναι φανταστικές.Λες και είναι κάποιο τοπίο σε άλλο πλανήτη.
Βρήκα και κάτι σαν μικρογραφία των Λευκών Ορέων
Αλλά και σημεία που φαντάζουν εξωπλανητικά