η γρια κοτα εχει το ζουμι
η γρια κοτα εχει το ζουμι
Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα,και τα χρόνια.
Καλημέρα και από Κρήτη.
Λοιπόν βρέθηκα και γω με παρόμοιο προβληματισμό όσων αφορά την αγορά μηχανής και διαδραματίστηκαν τα παρακάτω...
Σε εφηβική ηλικία ανακάλυψα το μικρόβιο που έχω για τις μηχανές. Απέκτησα στα 17 ένα Superbike που αναγκάστηκα να πουλήσω μετά από ένα χρόνο περίπου και έμεινα με ενα παπί. Τα χρόνια πέρασαν και λόγω δουλείας βρέθηκα να οδηγώ μηχανές μεγάλου κυβισμού, χωρίς να είναι δικές μου, γεγονός το οποίο ικανοποιούσε ως ένα βαθμό την παθολογική μου ανάγκη του ήχου, του ανέμου και της ταχύτητας και έτσι και άλλα χρόνια πέρασαν...
Οικογένεια (3 παιδιά), προτεραιότητες, υποχρεώσεις, οικονομικά κλπ κλπ... μια μέρα ξύπνησα κοίταξα τον καθρέπτη, είδα λευκές τρίχες, ρυτίδες και ο έφηβος που ακόμα ζούσε μέσα μου δεν αντανακλούσε ως εμφάνιση στον καθρέπτη, ήμουν, είμαι 47χρονών. Αργά ή γρήγορα, αναλόγως βιωμάτων και φιλοσοφικής δυνατότητας ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι είναι θνητός και ότι το ταξίδι κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος του. Έτσι είπα και γώ δεν μαμιετε θα πάρω μηχανή !!!
Άρχισα λοιπόν να ψάχνω τι μηχανή θα πάρω. Για άλλη μια φορά επικράτησε η χειραγωγική εκπαίδευση ετών που επισκιάζει τα θέλω της καρδίας και βρέθηκα με ένα Vstrom 650 μοντέλο του 2009. Σε 3μήνες έχω κάνει 4500χλμ τα οποία έχω απολαύσει αρκετά αλλά...και εδώ το αλλά κάνει όλη την διαφορά...δεν ήταν αυτό που εξ΄αρχής ήθελα. Αισθανόμουν ότι πήρα την φίλη της γυναίκας που γουστάρω γιατί ξέρει να μαγειρεύει, να πλένει, να καθαρίζει δηλαδή είναι γενικά καλή αλλά.... δεν με εξιτάρει, δεν μου προκαλεί το ίδιο καρδιοχτύπι, το πάθος και δεν με κάνει να θέλω να την χαζεύω με τις ώρες και να σκέφτομαι "τι κ**λα".
Αποτέλεσμα...μετά από 3 μήνες έκανα εξωσυζυγική σχέση με το CBR 1000RR του 2006 και σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή πρέπει να το πω στο Vstrom και να χωρίσουμε. Εκτός και αν δεχτούν τους ρόλους της συζύγου και του συναισθήματος... και μπορέσω οικονομικά να συντηρώ και τις δύο. Διαφορετικά, χωρίς καμία αμφιβολία και ενδοιασμό το Vstrom θα πρέπει να συνεχίσει την ζωή του με κάποιον άλλο που είμαι σίγουρος ότι μπορεί να τον κάνει ευτυχισμένο... αρκεί παντρευτούν από αγάπη...
Αυτά... Ελπίζω να σε βοήθησα.
Τελευταία τροποποίηση από MartinEden; 26/11/2020 στις 08:06.
In life we only get one lap, why not make it a good one
Ρε παιδια τι ωραια συζητηση ανοίξαμε. Νομιζω πρεπει να καταχωρηθει στη κατηγορια με τα μονιμα θεματα καθως οπως βλεπω δεν ειμαστε και λιγοι οι ψυχικα καταπιεσμενοι.
Και αυτή είναι η αλήθεια, οπότε πάρε κάτι τώρα ή όποτε βρεις την κατάλληλη αγγελία ανεξάρτητα αν είναι χειμώνας, ανοιξη, καλοκαίρι, πρωί, βραδυ, εφόσον έχεις πέντε φράγκα στην άκρη για κάψιμο που δεν θα σου λείψουν. Και εγώ με δίπλωμα Α από το 2016 δύο φορές μάζεψα λίγα λεφτά αλλά φύγανε (υποχρεώσεις οικονομικές και νέο μέλος στην οικογένεια) φέτος ξανα από την αρχή είπα θα πάρω ότι και να γίνει και πήρα το Σεπτέμβρη. Βέβαια να σου πω την αλήθεια ούτε μετά πολυηρεμείς αλλά τουλάχιστον η ανησυχία σου είναι για το τι λάστιχα θα βάλεις, αν θα αλλάξεις όλο ή το μισό μηχανάκι και που θα βρεις πάλι τόσα λεφτά κτλ :-)
Στην ίδια φάση με τον MartinEden αλλά και με πολλούς άλλους, φαντάζομαι, εδώ μέσα αποφάσισα μετά από 13 χρόνια να μπω και πάλι στο τρυπάκι των μηχανών. Από το 1988 μέχρι το 2007 με ένα c50 ήμουν, το χα κάνει 72αρι για να λέω στο χωριό όπως και τα άλλα παιδιά πως το "πείραξα" και ότι τώρα "πετάει". Με αυτό δούλεψα κούριερ, έκανα τις βόλτες μου σε όλη την Αθήνα, με αυτό ταξίδεψα σχεδόν όλα τα νησιά της χώρας με την κοπελιά μου και μετέπειτα γυναίκα μου.
Βρήκα δουλειά, παντρεύτηκα, έκανα 2 παιδιά, δάνειο σπιτιού και βρέθηκα ξαφνικά από ροκάς και ζαμαν φου, χειροπόδαρος και απλά μεσάζων των χρημάτων που έπαιρνα και πήγαιναν σε πληρωμές των υποχρεώσεων.
Ο μακρυμμάλης νέος τώρα στα 48 έχει αποκτήσει μια μικρή καράφλα που φέγγει πάνω στο κεφάλι και άρχισε να την ψάχνει για να επιστρέψει και πάλι στους δρόμους με μια μηχανούλα. Να μη τα πολυλογώ την έψαξα πολύ τη δουλειά και αποφασίσαμε από κοινού με τη σύζυγο για μια τρίτροχη μηχανή με χώρο που θα μας εξυπηρετεί για τις τσάρκες μας. Ξέρω, κάποιοι θεωρούν την τρίτροχη μηχανή φλώρικη, όμως τελικά είναι εξυπηρετικό εργαλείο και μέχρι στιγμής είμαι ικανοποιημένος. Μέσα στην Αθήνα κυκλοφορώ άνετα και όσο μαθαίνω τις διαστάσεις της χώνομαι όλο και περισσότερο ανάμεσα στα αμάξια κλπ.
Έχω ξανανιώσει και ανυπομονώ να βρίσκομαι συνέχεια στο δρόμο.
Αυτά κι από μένα.
https://youtu.be/t29feiHZMcM
Σε βλεπω ετσι μεχρι το τέλος
Χαχαχαχα
Θα πω και εγω τη μικρη μου ιστορια αλλα παρακαλω να μη γελάσετε
Πριν 2 χρόνια, πριν ακομα γινουν σουπα και ενοχλητικα στην πολη, αγόρασα ενα πατίνι της xiaomi. Τελικη 25χμ/ω.
Στον πρωτο χρόνο έκανα 1200 χιλιομετρα αν και η αποσταση δουλεια σπιτι πανε έλα ειναι μόλις 6κμ.
Γυριζα βραδια ΟΛΗ την Αθηνα. Μενω κέντρο κουκακι και πηγαινα Χαλανδρι, Μαρουσι, Νεα Σμυρνη, Πλακα Ψυρρη κτλ.
Απλα ερωτεύτηκα να ειμαι πανω σε διτροχο. Αυτη η αισθηση ελευθερίας απλα ειναι ασυγκριτη.
Οποτε δειλα δειλα αρχισα να βλεπω ότι μικρότερο i.e. 125cc σε στυλ μηχανης. Είχα καταληξει στο yamaha ys125 ή το honda cb125f.
Απλα μιλωντας με ενα πολυ καλο φίλο, χρονια μοτοσυκλετιστη μου είπε: "Ενα πραγμα θα σου πω. ABS."
Οποτε εχω παει και πλεον κοιταω κατι σε suzuki-vstorm250 ή tkr251.
Ανυπομονω να βγω στους δρόμους
Τι θα γίνει ρε Δόκτορα, θα μας αγχώσεις κι άλλο?
Δεν μας φτάνουν οι τούμπες, οι μανιβελίες, το σκύψε-μάζεψε το μηχανάκι, σπρώξε, τράβα, θα ανησυχούμε και για έμφραγμα τώρα.
Σοβαρά τώρα, οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα μετά τα 30-35, έντονη ή και λιγότερο, καλό είναι να συνοδεύεται από έναν καλό καρδιακό έλεγχο και ένα γενικότερο check-up, ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ!!!