Την προηγούμενη Κυριακή έβγαλε ήλιο.Αυτό από μόνο του είναι μεγάλο γεγονός για Στοκχόλμη Γενάρη μήνα.Οπότε εγώ,μαζί και μερικές χιλιάδες γονείς με:
παιδάκια,
ποδηλατάκια,
χιονοπέδιλα,
υλικά για μπάρμπεκιου,
καλάμια ψαρέματος,
καροτσάκια με μωρά,
έτσι αποφάσισα να κάνω μια εξόρμηση υψηλού ρίσκου και βαθμού περιπέτειας στο πάρκο Hellasgården.
Το πάρκο υπαίθριας αναψυχής ιδρύθηκε παλαιόθεν από έναν τοπικό πάστορα ο οποίος ήτο και φιλέλλην.Ως φόρο τιμής λοιπόν στην αρχαία(και όχι στην σύγχρονη υποπτεύομαι) Ελλάδα διαθέτουμε λοιπόν και ομώνυμο πάρκο εδώ πάνω!
Και όπως σε κάθε αντίστοιχη ελληνική πόλη,που σέβεται τον εαυτό της,το πάρκο είναι σχεδόν στο κέντρο της πόλης.
Αυτοί εδώ είναι και ηλίθιοι,δεν έφτιαξαν ένα mall εδώ και τίποτα αυθαίρετες βίλες αριστερά και δεξιά,παρά άφησαν την λίμνη στην θέση της.Άσχετοι,διακόσια χρόνια πίσω να πούμε.
Το πάρκο προσεγγίζεται με μια κακοτράχαλη ασφάλτινη διαδρομή 15 λεπτών με το λεωφορείο 401 που πάει στο κέντρο.
Ως μη κάτοχος CB500X ταλαιπωρήθηκα στο λεωφορείο,μιας και το καλοριφέρ είχε μόνο 25 βαθμούς στο εσωτερικό.Ούτε στον εχθρό σου τέτοιο κακό.