Είχα ανάγκη από ατόφια Ευρυτανική γη.Αυτός ο νομός φυσικά ανήκει στους αγαπημένους μου καθώς αποτελείται εξ΄ολοκλήρου απο βουνά και είναι ο πιο αραιοκατοικημένος στην Ελλάδα.Και όταν υπάρχουν παντού βουνά,συνοδεύονται απο ποτάμια,λίμνες,δάση,στριφτερές διαδρομές,χωματόδρομους,γραφικά χωριά και πολλά άλλα που δεν περιγράφονται με λέξεις.Το σίγουρο είναι οτι τα Ευρυτανικά τοπία δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.
Στόχος μου αυτή τη φορά δύο βουνά σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους.Στο δεύτερο δεν ήμουν σίγουρος αν θα προλάβω να το ανέβω,πάντα εξαρτάται απο το ίδιο το βουνό αυτό.Είχα μερικά απρόοπτα τα οποία μου κόστισαν χρόνο αλλά τελικά τα κατάφερα και η γεύση ήταν ακόμα πιο γλυκιά στο τέλος!Παράλληλα ανακάλυψα και διαδρομή που όχι μόνο δεν υπάρχει στους χάρτες,αλλά δυσκολεύεσαι να τη δεις μέχρι και στη δορυφορική εικόνα!
Πρώτο checkpoint στο Μεγάλο χωριό με φόντο την Χελιδόνα
Απο το μεγάλο χωριό συνέχισα προς την Καλιακούδα μόνο που κάποια στιγμή έστριψα αριστερά για να μπω στο όρος Πινακάκια ή Πνακακια όπως το λένε οι ντόπιοι.Η διαδρομή κλασσική προς το διάσελο,ακόμα πιο όμορφη και άγρια μόλις μπήκα στα Πινακάκια όμως τερματίστηκε σύντομα.
Εδώ ένα δύσκολο πέρασμα απο αυτό το ρέμα.
Ήταν το πρώτο απρόοπτο της εξόρμησης.Σταμάτησα 2 χιλιόμετρα νωρίτερα απο το σημείο που ήθελα και αυτό μου κόστισε συνολικά μισή ώρα με 40 λεπτά περισσότερο.
Συνέχισα τη διαδρομή με τα πόδια.Πολύ κρίμα που τερματίστηκε νωρίς!Πίσω η επιβλητική Καλιακούδα.
Σε πολλά σημεία έχει διατηρηθεί πολύ καλά ο δρόμος.
Ότι και να με τράβηξε στα βουνά,πάντα νιώθω ευγνώμων όταν αντικρίζω τέτοιες εικόνες.
Η φύση στα καλύτερά της!
Και να μην είχε πέσει πιο πριν ο δρόμος,σύντομα θα σταματούσα!
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ
