Τεραστιο θεμα. Προτεινω ενα ψαξιμο στο yt οπως: "are mathematics invented or discovered?". Υπαρχουν μεταξυ πολλων αλλων και δυο συνεντευξεις των Roger Penrose και Steven Weinberg νομπελιστες αμφοτεροι.
Το σιγουρο ειναι πως οπουδηποτε κι αν κοιταξει κανεις στο συμπαν απο μαυρες τρυπες μεχρι το dna και τον υποατομικο κοσμο θα δει δομη που μπορει να περιγραφει μαθηματικα με πολυ απλους ορους, τα δε μαθηματικα δεν ειναι κατι αλλο απο την αναλυση της λογικης της αλληλοσυσχετισης των επιμερους στοιχειων μιας δομης. Με αλλα λογια μπορει να πει κανεις πως μαθηματικα και λογικη ειναι πολυ συγγενεις εννοιες. Τωρα ο απλοικος νους θα πει, αφου εχω λογικη μεσα και βλεπω και λογικη απ'οξω, τοτε μαλλον η λογικη ειναι παντου. Κριτηριο του οτι η λογικη αυτη δουλευει δεν ειναι τιποτε αλλο απο την δυνατοτητα προβλεψης του μελλοντος που η χρηση αυτης μας επιτρεπει.
Τελευταία τροποποίηση από DrBig; 23/03/2021 στις 22:44.
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Ρε παιδιά, είναι κανείς απο 'σάς ο οδηγός του Autobianchi? (με χιουμοριστική και όχι προσβλητική διάθεση πάντα)
διονύσης K / έλα να πάμε στο νησί...το (multi)strada μου εγώ και 'σύ
Ωραία συζήτηση. Συμπληρωματικά να πω καταρχάς πως η φυσική, τα μαθηματικά, η αστρονομία, η βιολογία, η ιατρική κλπ. θεωρούνται περιοχές της φιλοσοφικής δραστηριότητας οι οποίες αργότερα διαχωρίστηκαν από τη φιλοσοφία αλλά ποτέ δεν έπαψαν ανά ιστορική περίοδο να "ελέγχονται" από αυτή. Για παράδειγμα η έννοια του ενός και του μηδενός δεν αποτελεί αποκλειστικό χαρακτηριστικό των μαθηματικών αλλά και της φιλοσοφίας. Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι φερ ειπείν μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια (Στωικοί, Μεγαρίτες κλπ.) θεωρούνται φυσικοί φιλόσοφοι.
Ως αναφορά τη συζήτηση για το ωραίο διαχρονικά υπήρξαν πολλές θεωρίες για τη θεώρηση του ωραίου. Ο φιλοσοφικός κλάδος που ασχολείται γενικά με την ομορφιά λέγεται Αισθητική. Στην εποχή της Αναγέννησης και του Μπαρόκ η έννοια του ωραίου στηρίζονταν σε αυστηρά αντικειμενικά κριτήρια (κανόνες). Αργότερα το ωραίο στηρίζονταν αποκλειστικά σε υποκειμενικά κριτήρια, δηλαδή στο πως μιλούσε στο εσωτερικό του υποκειμένου και τα αισθήματα ευφορίας ή απέχθειας του εκκινούσε. Ένας φιλόσοφος ονόματι Καντ δέχτηκε μεν το προηγούμενο αλλά είπε επίσης πως αν η (με ανιδιοτέλεια) "κοινή αίσθηση" όλων των ανθρώπων κρίνει κάτι ως ωραίο αυτό μπορεί να έχει χαρακτηριστικά a priori. Μπορεί δηλαδή να μου αρέσει εμένα ο Τερλέγκας αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ πως ο Bach δεν θεωρείται κλασσικός καλλιτέχνης αφού εκτιμάται σε όλους αυτούς τους αιώνες από την "κοινή αίσθηση" εκατομμυρίων ανθρώπων. Στο παράδειγμα των μηχανών, χοντρικά, κάποιες στην κοινή αίσθηση των ανθρώπων θεωρούνται αθάνατες και κάποιες για επισκέψεις στο συνεργείο.
Αυτά τα ολίγα κι αν θέλετε το συνεχίζουμε!
Δεν ξεχνάω εκείνο το παγωμένο και βροχερό βράδυ κάπου το '88 όπου ανέβαινα την Κηφισίας με το polski 125 του πατέρα μου και στο ύψος του σταθμού ΗΣΑΠ Κηφισιάς βλέπω μια κόκκινη Φερράρι με ανοικτό το καπό της μηχανής και πίσω της μια ίδια μαύρη, και να έχουν σκύψει 2 μουκεμένοι τύποι να ψαχουλεύουν... Κατεβάζω τι παράθυρο και τους λέω.... "Ρε σεις, πετάξτε τα Magneti marelli που φοράει το μπουρδέλο και βάλτε bosh, εγώ αυτό έκανα και ησύχασα" το βλέμμα αγελάδας όλα τα λεφτά
εγώ άθεος; ισα-ισα, εχω τρεις: το μυαλό μου, τα χέρια μου και τα πόδια μου
when life gets complicated... i ride.
Λεμε για τα MV οτι δε πολυκΕκλοφορουν, που να λεγαμε για τα bimota δηλαδη
Οσο και να την τιναξεις, η τελευταια σταγονα θα μεινει στο σωβρακο.....