Ήταν μια εξόρμηση που σκεφτόμουν να κάνω εδώ και δύο χρόνια αλλά συνέχεια την ανέβαλα.Οι λόγοι αρκετοί,μερικοί απο αυτούς η τεράστια απόσταση,η άγνωστη κατάσταση των χωματόδρομων,οι συνεχείς βροχές ακόμα και το καλοκαίρι στην περιοχή.
Κάποια στιγμή όμως έπρεπε να το πάρω απόφαση να ανέβω και στη Ροδόπη(στο ένα απο τα τρία βουνά της οροσειράς για την ώρα).Όφειλα να κινηθώ όσο το δυνατόν ταχύτερα,να έχω σωστό πλάνο και να μείνω πειθαρχημένος σε αυτό.Η πειθαρχία δεν είναι κάτι που με χαρακτηρίζει γενικά στη ζωή μου αλλά όταν τα πράγματα σφίγγουν και οι απαιτήσεις ανεβαίνουν δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν ξεκίνησα στις 6.00 απο την Αθήνα,μία ώρα νωρίτερα απο την ώρα που ξεκινάω συνήθως,ώστε να μπορέσω να καλύψω χρονικά οποιονδήποτε αστάθμητο παράγοντα που θα μου τύχαινε στην αχανή οροσειρά της Ροδόπης.
χάρτης διαδρομής
Ξεκίνησα νύχτα ουσιαστικά,η μέρα έχει μικρύνει σημαντικά.Στην Αταλάντη με την ανατολή του ήλιου δεν άντεξα και έπρεπε να καταγράψω αυτή τη μαγική εικόνα...
Με συνοπτικές διαδικασίες έφτασα στη Δράμα(Doctor K6 μη γελάς ) και απο εκεί στο Παρανέστι.Πολύ ωραία διαδρομή με ροή.
Στο ύψος του Νικηφόρου συνάντησα την παλιά γέφυρα της Δράμας όπως αναφέρεται στο google maps.
Ωραία τοπία