Ξανά στα υπέροχα βουνά της Πελοποννήσου,αυτή τη φορά με την πάντα εξαιρετική παρέα του φίλου Μάκη(Tenere 700)!Η βόλτα κανονικά προοριζόταν για βόρεια όμως ο καιρός είχε άλλη άποψη οπότε κανονίστηκε και σχεδιάστηκε κυριολεκτικά το βράδυ του Σαββάτου.
Λόγω του ''χωμάτινου'' φίλου, όφειλα να βάλω τα δυνατά μου και να τον πάω απο διαδρομές που δεν είχε ξανακάνει,ώστε να μην απογοητευτεί κάνοντας τα ίδια.Σαφώς το εγχείρημα ήταν δύσκολο καθώς ο Μάκης γυρνάει αυτά τα βουνά πολύ πριν μάθω εγώ ισορροπία σε ποδήλατο.
Έτσι λοιπόν σχεδίασα με μεράκι κάποιες διαδρομές και τοποθεσίες που είχα βάλει στο μάτι και ήλπιζα να είμαι τυχερός!
Η βόλτα ξεκίνησε καλά καθώς η 1η τοποθεσία του ήταν εντελώς άγνωστη.Κάτι ξέρει και ο νέος!!!Απο το Δερβένι ανεβήκαμε την κλασσική διαδρομή μέχρι την Ευρωστίνα.Λίγο μετά μπήκαμε σε έναν κάθετο χωματόδρομο ο οποίος με κάποιες παρακάμψεις μας οδήγησε στην Μαυροσπηλιά.
Η Μαυροσπηλιά είναι μεγάλο σπήλαιο στα ανατολικά του χωριού Μοναστήρι. Χρησίμευε ως καταφύγιο των κατοίκων σε περιπτώσεις επιδρομών και κατά την Τουρκοκρατία. Εκεί έμειναν επί τρία χρόνια οι Βεργουβιτσιώτες την εποχή του Ιμπραήμ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα διακρίνεται η μαυρίλα από τις φωτιές που άναβαν(εξού και το όνομα). Στο εσωτερικό υπάρχει μικρό αυλάκι για να φεύγει το νερό που βγαίνει μέσα από τη σπηλιά. Κάποτε πέρασε από εκεί ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν ξεκίνησε από Νωνακρίδα να χτυπήσει τους Ζαχουλίτες που είχαν οπλιστεί από τον Κιαμήλ-μπέη της Κορίνθου.
Όπως βλέπετε στο αριστερό μέρος υπάρχει ακόμα ένα κομμάτι της οχύρωσης με πολεμίστρες.
Πλησιάζοντας εντυπωσιαστήκαμε γιατί πρόκειται για ένα εξαιρετικό σπήλαιο με σταλαχτίτες.
Το αρνητικό είναι οτι χρησιμοποιείται σαν στάνη...
΄΄Τινος εισαι συ ωρε?''
Απάντηση με παράθεση
