Βούρινος(1863m)-Λίμνη Πολυφύτου-Αρχοντική(1473m) 3-10-2021

[billy84]

H ''χρυσαφένια στιγμή'' είναι μια μοναδική στιγμή που βιώνεις πάνω σε ένα βουνό.Όταν τη βιώσεις σημαίνει πως ήδη θα έχεις κουραστεί αφού σπατάλησες ενέργεια για να βρεθείς στα σημεία που θα σου παρουσιαστεί.Όταν έρθει όμως αυτή η στιγμή αξίζει όλο το χρυσάφι του κόσμου,είσαι πλέον διαφορετικός,όπως ακριβώς λέει και η κινέζικη σοφή ρήση για τον άνθρωπο που περνάει κάθετα ένα ποτάμι.Ούτε αυτός είναι ίδιος,ούτε το ποτάμι,η στιγμή ήταν μοναδική.

Έχω ζήσει αρκετές ''χρυσαφένιες στιγμές'' στα βουνά και έχουν αποτυπωθεί μέσα μου.Η καθεμία είναι μοναδική και δεν επαναλαμβάνεται,υπάρχει συνδυασμός πραγμάτων που είναι σπάνιος.Αυτό λοιπόν που μένει είναι να τη ζήσεις.

Θα παραθέσω μερικές τέτοιες στιγμές με οπτικό υλικό.Άλλωστε ποτέ δεν κατάφερα να τις περιγράψω όπως πρέπει ακόμη και στον εαυτό μου.



Τύμφη.Δεκέμβριος του 2015.Σούρουπο,οι ακτίνες του ηλίου πέφτουν πάνω στον ορεινό όγκο του Πλόσκου και αντανακλώνται στην παγωμένη ξερόλουτσα.









Ερύμανθος,κορυφογραμμή Προφήτη Ηλία με ένα τεράστιο σύννεφο να στέκεται μόνο στη μια πλευρά,σαν κάτι να το εμποδίζει να περάσει λίγα μέτρα παραπέρα.









Γκιώνα,Νοέμβρης του 2015 ανεβαίνοντας για την Πυραμίδα.Ζωγραφική υψηλού επιπέδου στον ουρανό.









Γράμμος,Γκιστόβα,Ιούνιος 2015.Απο εκεί ξεκίνησαν όλα...












Γιατί παρέθεσα αυτές τις φωτογραφίες και ανέφερα τη ''χρυσαφένια στιγμή'' σε μια εξόρμηση στο νομό Κοζάνης και Γρεβενών,θα αναρωτηθείτε...

Ο λόγος είναι γιατί αυτή η στιγμή έρχεται σαν κλέφτης τη νύχτα.Ποτέ δε μπορείς να την προβλέψεις.Σε εμένα ήρθε σε εξορμήσεις που δεν έδειχναν τέτοια σημάδια στην αρχή τους.Μια τέτοια εξόρμηση ήταν και η Κυριακάτικη.


Πρώτος μου στόχος ήταν ο Βούρινος.Ένα βουνό που αποτελεί φυσικό σύνορο των νομών Γρεβενών και Κοζάνης.Ο καιρός βάσει προβλέψεων έδειχνε καθαρός αλλά ευτυχώς οι προβλέψεις δε μπορούν να καθορίσουν τις ορέξεις του μεγάλου καλλιτέχνη.Πείτε τον Θεό,Φύση,δεν έχει σημασία,το σημείο αναφοράς παραμένει ίδιο.


Παραθέτω τον χάρτη της εξόρμησης σαν γενική εικόνα.











Το πλάνο μου ήταν να προσεγγίσω το βουνό απο την πλευρά της Σιάτιστας και να φτάσω στο καταφύγιο.Εδώ στην αρχή αυτού του χωματόδρομου.











Η διαδρομή ήταν φανταστική και πολύ βατή μέχρι το καταφύγιο τουλάχιστον.Η συνέχεια μέχρι το παρατηρητήριο άγριας ζωής ήταν σε παρατημένο για χρόνια χωματόδρομο.Κατάφερα βέβαια να φέρω εις πέρας την αποστολή μου αλλά δεν ήταν παιχνίδι απο ένα σημείο και μετά.

[billy84]

Εδώ το παραρητηρίο άγριας ζωής.Στο βάθος ο κύριος ορεινός όγκος του Βούρινου.Η κορυφή βρίσκεται σε σεβαστή απόσταση.










Διακρίνεται κομμάτι της διαδρομής μέχρι εδώ.











Τα τελευταία μέτρα έχουν αρκετή κλίση










Η βορειοανατολική πλευρά του βουνού κατάφυτη και πανέμορφη









Συνεχίζω σε πολύ καλό και σηματοδοτημένο μονοπάτι που όμως αναγκαστικά κατεβαίνει κάποια μέτρα υψομετρικά τα οποία θα χρειαστεί να ανέβω ξανά αργότερα,τόσο στο πήγαινε όσο και στην επιστροφή.











Κοιτώντας προς τα πίσω,στο βάθος διακρίνεται ψηλά ο δρόμος που άφησα το μηχανάκι.Εχω κατέβει ήδη αρκετά μέτρα











Συνεχίζω και κατεβαίνω αλλά σύντομα θα αρχίσω να ανεβαίνω ξανά.Ψηλά τίποτα ακόμα δε φαίνεται περίεργο.










Έχοντας μπει στο κομμάτι της ανάβασης πια.Εχει αρκετή κλίση σε μερικά σημεία όμως το μονοπάτι είναι μελετημένο και σωστά σχεδιασμένο.










Επικρατεί μια περίεργη νέφωση η οποία κινείται σε σχετικά χαμηλά υψόμετρα.Απέναντι βρίσκεται ο Γράμμος και διακρίνονται μόνο τα κομμάτια σε μεγάλα υψόμετρα.











Συνεχίζοντας σε μερικά δασωμένα κομμάτια

[billy84]

Σιγά σιγά βγαίνω στα υποαλπικά.Η κλίση είναι συνεχής.









Τόση ώρα περπατάω και ακόμα δεν έχω φτάσει στον κύριο ορεινό όγκο της κορυφογραμμής του Βούρινου.Αποκαλύπτεται μόλις









Απο τη δεξιά πλευρά της προηγούμενης φωτό υπάρχει ένα μικρό πέρασμα ανάμεσα σε κάθετα απροσπέλαστα βράχια και πολύ υψηλής κλίσης χορταριασμένες πλαγιές.Το μονοπάτι φυσικά πολύ σωστό με ανεβάζει όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα.















Λογικά πρέπει να βρίσκομαι στην τελική ανάβαση για την κορυφογραμμή.Η κορυφή όμως εξακολουθεί να απέχει αρκετά σε μήκος.









Κοιτώντας πίσω.Η πορεία μου μέχρι εδώ









χαμηλά διακρίνεται η κατάφυτη κοιλάδα του Μεσιανού νερού











Παρόλο που πλέον βρίσκομαι πολύ κοντά στην κορυφογραμμή ακόμα δεν υπάρχει κάτι που να θυμίζει ''χρυσαφένια στιγμή''.Πάντα όμως όταν βρίσκεσαι πιο χαμηλά απο τα ψηλότερα σημεία η οπτική σου είναι περιορισμένη.Μπορεί για λίγα μέτρα κυριολεκτικά να μη βλέπεις τίποτα.Σύντομα όμως τα πάντα αποκαλύπτονται και ουδέν κρυπτόν.










Απο χαμηλά ο ουρανός έδειχνε διαφορετικός.Ξανακοιτάω τις φωτογραφίες απο το παρατηρητήριο μήπως μου είχε ξεφύγει κάτι.Οχι,τίποτα δε μου είχε ξεφύγει,απλά τα πάντα είναι διαφορετικά πλέον.











Σχέδια ασύλληπτα εκεί ψηλά,μοναδικά.Στο βάθος αριστερά ξεπροβάλλουν οι ψηλές κορυφές του Ολύμπου πάνω απο τα σύννεφα.Είναι η ''Χρυσαφένια στιγμή'' μου,είμαι ευγνώμων.Κουράστηκα μέχρι εδώ και κρύωσα αρκετά το πρωί μιας και ξεκίνησα νωρίς αλλά τα έχω ξεχάσει πλέον όλα και βυθίζομαι στη μαγεία του τοπίου...

[billy84]

Ολυμπος...









Πλέον βρίσκομαι στην κορυφή με τη γαλανόλευκη να δένει απόλυτα με τον ουρανό.Ναι,είσαι πανέμορφη χώρα.















Χαμηλά το χωριό Έξαρχος










Η κοιλάδα του Μεσιανού νερού απο την κορυφή









Όλυμπος και τεχνητή λίμνη Πολυφύτου χαμηλά

[billy84]

Κατεβαίνοντας επέλεξα να κάνω τη χωμάτινη διαδρομή που βγάζει στο Παλαιόκαστρο και όχι να γυρίσω απο την ίδια που ήρθα.Ήταν και αυτή σε πολύ καλή κατάσταση αν και είχα τις αμφιβολίες μου.

[billy84]

Απο το Παλαιόκαστρο συνέχισα μέχρι τον Έξαρχο σε μια διαδρομή που κινείται σταθερά στα 700m υψόμετρο.Ο Έξαρχος βρίσκεται προς στα βορειοανατολικά όρια με την περιφερειακή ενότητα Κοζάνης. Είναι κτισμένος στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Βούρινου, σε περιοχή με πολλές πηγές και νερά. Νότια και δίπλα στο χωριό ξεκινάει ο χείμαρρος Μαυρόλακος ενώ βορειοδυτικά και μακρύτερα ο Ξερόλακος.Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, αρχικά ο οικισμός βρισκόταν 600 μέτρα δυτικότερα, επειδή όμως ένας χείμαρρος χώριζε το χωριό στα δύο, μετακινήθηκε στην τωρινή του θέση.









Ο πίνακας ζωγραφικής τελικά είχε διαστάσεις πολλών χιλιομέτρων

[billy84]

Απο τον Έξαρχο συνέχισα μέχρι το Χρώμιο κυκλώνοντας έτσι τον Βούρινο.Πλέον είχα μπει στον νομό Κοζάνης.

[billy84]

Τις συγκεκριμένες διαδρομές δεν είχε τύχει να τις ξανακάνω.Επίσης ενώ έχω περάσει άπειρες φορές τη λίμνη Πολυφύτου απο την κλασσική υψηλή γέφυρα Σερβίων,ποτέ δεν είχα προσεγγίσει την νοτιοδυτική της πλευρά και πιο συγκεκριμένα τη δεύτερη γέφυρα που υπάρχει εκεί,του Ρυμνίου












Μόλις έφτασα απλά έμεινα με το στόμα ανοιχτό.Τι λες τώρα? Γιαλαντζί πολυταξιδεμένος είσαι Billy.Έχεις ακόμα πολλά να δεις...









Ο Αλιάκμονας απο τον οποίο φυσικά μέσω του φράγματος δημιουργήθηκε η λίμνη

[billy84]

Όσοι με παρακολουθείτε καιρό είμαι σίγουρος οτι βλέποντας τις φωτογραφίες μαντέψατε τη συνέχεια.Ναι φυσικά δεν άντεξα και μπήκα μέσα στη λίμνη εφόσον είναι στεγνή αυτήν την εποχή.

Το τοπίο μου θύμισε έντονα κάτι μεγάλες φλατ εκτάσεις κοντά στη Λιμνοθάλασσα Πόρτο(κοντά στην Κατοχή) αλα Σαλάρ Ντε Ουγιούνι της Βολιβίας.Απλά απολαύστε!










Μοναδική εμπειρία!
















Φυσικά δεν παρέλειψα να επισκεφτώ το πλατανοδάσος Ρυμνίου που βρίσκεται λίγα μέτρα παραπέρα.









Παράδεισος επι Γης και εδώ!








Στις όχθες του Αλιάκμονα απο την πλευρά του πλατανοδάσους

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα νότια πια.Στόχος μου το τελευταίο βουνό της λίστας των 200ων ψηλότερων της Ελλάδας,η Αρχοντική ή Αμάρμπεης με υψόμετρο 1473m.H προσέγγιση έγινε κοντά στο χωριό Άκρη.Ένας χωματόδρομος με οδήγησε πολύ ψηλά σε πανέμορφα Λιβάδια.









Κάποια στιγμή πέρασα και απο τη λίμνη Αμάρμπεη η οποία προφανώς πήρε το ονομά της απο την Τούρκικη ονομασία του βουνού.









Και εδώ σταμάτησα φυσικά.Η κλίση ήταν τεράστια για να ρισκάρω.Δείτε όμως ψηλά τι μου χαρίζει αυτή η μέρα...


Ο Μπαμπινιώτης μπορεί να διαφωνεί με το επικρατέστερο(και πιθανότατα εσφαλμένο) ''Άνω-Θρώσκω'' (Άνθρωπος) αλλά Διάβολε,είναι τόσο ταιριαστή αυτή η ετυμολογία για το μοναδικό ον που κοιτάει ψηλά όταν περπατάει.










Απέναντι ο Όλυμπος είχε ξανά την τιμητική του.Αυτή τη φορά καθαρός απο σύννεφα που διαλύθηκαν κατά τη διάρκεια της ημέρας.











Συνεχίζοντας στο υποαλπικό λιβάδι,διακρίνεται ένας τεράστιος κούκος ψηλα











Σε ευχαριστώ...










Φτάνοντας στον κούκο.Απορώ που βρέθηκαν τόσες πέτρες σε ατελείωτη έκταση λιβαδιών

[billy84]

Η κορυφή διακρίνεται










Κοιτώντας πίσω...











Και εδώ σημαιάκι όπως και στον Βούρινο.










Θέα απο την κορυφή






























Θα μπορούσαν όλες αυτές οι εικόνες να βρίσκονται σε ένα παραμύθι είτε σε μια ταινία φαντασίας.Μπορεί και να βρίσκονται ήδη φυσικά σε μια μυθοπλασία του εγκεφάλου που επεξεργάζεται όπως θέλει τα οπτικά ερεθίσματα.Ίσως στην πραγματικότητα να είναι όλα άχρωμα και απλά εμείς να τα βλέπουμε έτσι.

Ε και?Ας είναι μια ψευδαίσθηση τι μας ενδιαφέρει όταν αυτό που βιώνουμε είναι αληθινό για εμάς?Ένα ζώο ποτέ δε θα κοιτάξει τον ουρανό έτσι όπως τον κοίταξα εγώ.Ποιανού η πραγματικότητα είναι πιο ''πραγματική''?Καμία σημασία δεν έχει...



Πάντα όρθιοι!

[gaslion]

Τρομερός!

[ptc]

Απ' τα ωραιότερα οδοιπορικά σου.

[azar41]

Τι εικόνες,ευχαριστούμε!!!

[νεοσσός]

Ωραία τοπία.

Αν πάρεις ένα καλό drone με λειτουργία follow me, μπορείς να τραβήξεις πολύ ωραία πλάνα, σαφώς καλύτερα από τις επίγειες λήψεις. Σκέψου το, θα απογειώσει την αποτύπωση των ταξιδιωτικών σου.