Παρά τη δύσκολη ανάβαση στον Μπούμιστο 3 μέρες νωριτερα,έκανα ακόμα μια μακρινή εξόρμηση την Κυριακή που μας πέρασε σε εκπληκτικά φθινοπωρινά τοπία.Οι προβλέψεις μιλούσαν για καθαρό καιρό απο τη Λαμία και πάνω με κάποιες ασθενείς βροχές μέχρι εκεί.Τελικά έπεσαν παντού έξω και ουσιαστικά απο τα Καμένα Βούρλα μέχρι σχεδόν το Μέτσοβο οδηγούσα υπό ψιλόβροχο και σε κάποια σημεία υπό κανονική βροχή.Κάπου εκεί κοντά ο καιρός άνοιξε όμως τα πάντα ήταν βρεγμένα απο νωρίς.Έτσι είχα μια ανησυχία για το τι θα αντιμετωπίσω στους χωματόδρομους που θα συναντούσα.
Τα Όρη Μετσόβου ήταν ένα αρκετά εύκολο βουνό με πολύ μικρή απόσταση απο την κορυφή.Άλλωστε δεν ήθελα κάτι δύσκολο μετά την τελευταία δύσκολη ανάβασή μου.Πάντως να πω την αλήθεια,οδηγώντας στο βρεγμένο σχεδόν 300km,μέχρι λίγο πριν φτάσω σκεφτόμουν ότι είχα κάνει λανθασμένη επιλογή να ανέβω στην Πίνδο.Απο την άλλη βέβαια σκεφτόμουν ότι ίσως όλες αυτές οι δυσκολίες να μου έδιναν το κάτι παραπάνω σε εικόνες και περιπέτεια όπως συχνά συμβαίνει...
Μέτσοβο λοιπόν χαμηλά και ο καιρός φορτωμένος παντού τριγύρω.
Η τοποθεσία των βουνών Μετσόβου νομίζω ότι είναι προφανής.Ουσιαστικά οποιοσδήποτε περνάει απο τον περιφερειακό δρόμο διασχίζει ένα κομμάτι τους.Ένας κάθετος χωματόδρομος διεισδύει βαθύτερα σε αυτά και αυτόν ακολούθησα.Επειδή είχα ένα θεματάκι με την μπαταρία της κάμερας τράβηξα την επιστροφή μου στην άσφαλτο.
Απο αυτό εδώ το σημείο το οποίο θα ορκιζόμουν ότι βγήκε απο παραμύθι συνέχισα με τα πόδια.
Σύντομα κερδίζω ύψος και κινούμαι μέσα σε αυτό το απίστευτο δάσος
Η κλίση είναι αρκετή αλλά η απόσταση απο την κορυφή είναι μικρή
Ήδη λοιπόν έχω αποζημιωθεί για τον κόπο μου να κάνω τόσα δύσκολα km υπό βροχή.
Φτάνω σε ένα ξέφωτο.Τι χρώματα Θεέ μου...
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από azar41
