Περιήγηση στη Βοιωτική Γη 12-12-2021

[billy84]

Μιας και ο καιρός της προηγούμενης Κυριακής δεν άφησε περιθώρια για μια ανάβαση σε βουνό, άδραξα την ευκαιρία για μια διερευνητική εξόρμηση με πολλά απολαυστικά χιλιόμετρα χωμάτινης κυρίως οδήγησης.

Βασικό πεδίο της εξόρμησης η Βοιωτία, ένας νομός που κατοικείται απο τα αρχαία χρόνια. Ένας νομός στον οποίον βρίσκεται η κατά πολλούς αρχαιότερη πόλη Γραια(σημερινή Τανάγρα) απο την οποία έχουμε κληρονομήσει το Greece=Γραικός όπως μας έλεγαν οι Βυζαντινοί.

Απο τα Λεύκτρα ξεκίνησα μια φανταστική χωμάτινη διαδρομή η οποία διήρκησε πολλά χιλιόμετρα. Ακολούθησα το κανάλι της ΕΥΔΑΠ καθώς πάντα το έβλεπα και αναρωτιόμουν που καταλήγει.








Βατός στα περισσότερα σημεία ο δρόμος










Εδώ το κανάλι κάνει μια στροφή 180 μοιρών

[billy84]

Κατέληξα κοντά στο χωριό Νεοχώρι όπου μου φάνηκε οτι ο δρόμος δε συνεχίζει. Εκανα λάθος όμως καθώς τελικά συνέχιζε κανονικά παράλληλα με το κανάλι μέχρι τη Θίσβη

[billy84]

Στο 2ο μέρος κάπου τελειώνει το κανάλι και ο χωματόδρομος συνεχίζει αλλά δυσκολεύει και δείχνει παρατημένος μέχρι τη Θίσβη








Στο σημεία αυτό ο δρόμος περνά απο εντυπωσιακούς κατακόρυφους βράχους









Εδώ έχοντας βγει πια απο το κανάλι και κατευθύνομαι προς Θίσβη. Σαθρή κατάβαση και στενός δρόμος








Όταν ίσιωσε λίγο η κλίση, είχε πολλή λασπη σε κάποια σημεία απο τις καταρρακτώδεις βροχές της προηγούμενης μέρας

[billy84]

Απο τη Θίσβη συνέχισα λίγα km άσφαλτο μέχρι τον Πρόδρομο και απο εκεί απο χώμα πια με κατεύθυνση προς την παραλία της Ζάλτσας









Η διαδρομή καταπληκτική και βατή αν και με τις βροχές ήθελε προσοχή καθώς είχε λάσπες σε πολλά σημεία. Τρομερή θέα απο ψηλα









Σε ένα σημείο με αρκετή κλίση κάποια φορτηγά που ανέβαιναν έπρεπε να πάρουν φόρα καθώς με λασπωμένο τεραιν κόλλαγαν.









Στάση λίγο πριν την παραλία της Ζάλτσας στην Αρχαία Βούλιδα η οποία βρισκόταν στους απέναντι βραχώδεις σχηματισμούς









Μπροστά μου ο Ελικώνας










Διακρίνονται κάποια ίχνη τειχών










Απο εκείνο το σημείο δε μπορούσα να προσεγγίσω οπότε ξαναβγήκα στον κεντρικό δρόμο όπου 2 σκυλιά με περίμεναν απο νωρίτερα που με είδαν. Τσαμπουκαλεμένα ως συνήθως, τους έκοψα λίγο τον αέρα και μετά προσπάθησα να προσεγγίσω το ένα αλλά μάταια. Δε με συμπάθησε!









Συνέχισα με τα πόδια στον απότομο βράχο για να δω απο κοντά τα αρχαία τείχη

[billy84]

Η Βούλιδα ήταν παραθαλάσσια πόλη της αρχαίας Φωκίδας στον όρμο της Ζάλτσας, στα βόρεια παράλια του Κορινθιακού κόλπου, χτισμένη πάνω σ΄ένα απόκρημνο βράχο περίπου 1500 μέτρα από την ακρογιαλιά. Σήμερα η περιοχή ανήκει στη Βοιωτία. Τα μόνα ιστορικά στοιχεία για την Βούλιδα είναι αυτά που αναφέρει ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας όταν την επισκέφτηκε με καράβι από την Αντίκυρα , ότι στα σύνορα της Φωκίδας με την Βοιωτία υπήρχε η πόλης Βούλιδα που πήρε το όνομα της από τον αρχηγό της αποικίας Βούλωνα.









Περιπλανήθηκα λίγο στην περιοχή και είδα και άλλες παλιές οχυρώσεις που φυσικά εκμεταλλεύονταν το φυσικό ανάγλυφο










Οι δωρικής καταγωγής κάτοικοι της Βούλιδας δεν ανήκαν ούτε στο κοινό των Βοιωτών αλλά ούτε και στο κοινό των Φωκέων, αναγκάστηκαν όμως από τον Φιλόμηλο όταν άρχισε ο τρίτος ιερός πόλεμος να συμμετάσχουν στο κοινό των Φωκέων και να πολεμήσουν κατά των Θηβαίων. Η πόλη δεν είχε αξιόλογες κατασκευές, οι κάτοικοι της ήταν οι περισσότεροι ψαράδες.Στην περιοχή δεν έχουν γίνει ανασκαφές και δεν είναι γνωστό πότε οι κάτοικοί της την εγκατέλειψαν.










Φανταστική θέα απο εκεί ψηλά. Η παραλία της Ζάλτσας στο πλάνο









Η αξιόλογη μονή Αγίων Θεοδώρων χτισμένη σε απόκρημνο βράχο δεξιά της παραλίας

[billy84]

Απο την αρχαία Βούλιδα συνέχισα χωμάτινα μέχρι τον παραθαλάσσιο οικισμό της Παναγίας Καλαμιώτισσας.

[billy84]

Είχα να έρθω 2.5 χρόνια στην περιοχή και μου είχε λείψει η διαδρομή και η απίστευτη θέα απο το Ασκηταριό του Οσίου Νικήτα. Απο την Καλαμιώτισσα ένας σύντομος αλλά υψηλής κλίσης χωματόδρομος με ανέβασε 300m υψομετρικά μέχρι το Ασκηταριό Απολαύστε τη διαδρομή










Στενός δρόμος με τρομερή θέα στον Κορινθιακό κόλπο










Ασκηταριό Οσίου Νικήτα. Πραγματικό ησυχαστήριο ψυχής! Το σκεφτόμουν πολύ καιρό να ξαναέρθω.

[billy84]

Επιστροφή στην Καλαμιώτισσα και συνέχεια προς Κυριάκι. Πριν 2,5 χρόνια ήταν χωμάτινη ολόκληρη η διαδρομή, πλέον έχει στρωθεί ένα μεγάλο κομμάτι της. Αν και την προτιμώ όπως ήταν παλιά παραμένει μια αξιόλογη διαδρομή με εκπληκτική θέα.










Απο το Κυριάκι κατέβηκα προς Δίστομο αλλά μπήκα σύντομα σε έναν κάθετο χωματόδρομο ο οποίος μετά απο λίγο με οδήγησε στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στην τοποθεσία Αβούρκος.









Στο βάθος η μονή Οσίου Λουκά και ένα μικρό κομμάτι του χωματόδρομου που με έφερε εδώ

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα για Δίστομο με τελικό προορισμό τον Καρακόλιθο απο όπου ξεκινά η Σχιστή οδός, ένας δρόμος της αρχαίας περιόδου που συνέδεε την Χαιρώνεια και τον κάμπο του Κηφισού με την ιερή πόλη των Δελφών. Την αναφέρει ο Παυσανίας στα Βοιωτικά. Η σχιστή οδός διέσχιζε τις κοιλάδες στα νότια και δυτικά του Παρνασσού περνώντας από τις αρχαίες πόλεις Δαυλίδα, Στείριδα και Άμβροσσος. Στην συνέχεια ανηφόριζε διασχίζοντας την χαράδρα ανάμεσα στον Παρνασσό και την Κίρφη και κατέληγε στους Δελφούς.


Πάνω στη σχιστή οδό, λίγο έξω από την Δαυλίδα, ο Οιδίποδας σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο σκότωσε τον πατέρα του Λάιο, γυρνώντας από το μαντείο των Δελφών.


Απολαύστε τη









Στο 1ο κομμάτι συνάντησα πολλές λάσπες και μεγάλα λούκια απο νερά που τρέχουν














Και κάποια επικίνδυνα χωράφια που κολλάς για πλάκα









Πρέπει να έριξε τρελή βροχή τις προηγούμενες μέρες!










Κοντά στον Άγιο Βλάσιο

[billy84]

Απο τον Άγιο Βλάσιο ανέβηκα στη Μυκηναϊκη ακρόπολη Πανοπέα απο έναν λασπωμένο χωματόδρομο. Υπάρχει και βατή προσέγγιση απο την άλλη πλευρά του χωριού










Τα ευρήματα με άφησαν άφωνο. Μιλάμε για χιλιάδες χρόνια πριν και ουσιαστικά οχύρωση σε έναν ολόκληρο λόφο











Ο χιονισμένος Παρνασσός στο φόντο









Προσεγγίζοντας τα τείχη τα οποία εκτείνονται σε μεγάλη απόσταση. Δεν περίμενα να αντικρίσω τόσο μεγάλο οικοδόμημα.







Ο Πανοπέας (Πανοπεύς) ήταν η κοντινότερη προς τη Χαιρώνεια πόλη της Φωκίδας.
Σύμφωνα με τον μύθο ο ιδρυτής του Πανοπέα ήταν ο ήρωας Πανοπέας, γιος του Φώκου. Κατά την Τρωική εκστρατεία ηγέτης των Φωκέων ήταν ο Βασιλιάς του Πανοπέα.


Η ακρόπολη του αρχαίου Πανοπέα κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά το 18ο αιώνα π.Χ. Κατά τη μυκηναϊκή περίοδο οχυρώθηκε με κυκλώπεια τείχη. Τμήματα της οχύρωσης αυτής είναι ορατά στη νότια κλιτύ της ακρόπολης.

Ο Φίλιππος Β΄ κατά την προέλασή του προς τη Φωκίδα κατά τον Γ΄Ιερό πόλεμο το 346 π.Χ. κατέστρεψε τον Πανοπέα, αλλά φρόντισε να τον περιβάλει εκ νέου με ισχυρό τείχος λίγο πριν την τελική αναμέτρηση με τους αντιπάλους του στη Χαιρώνεια το 338 π.Χ. Τα τείχη που είναι σήμερα ορατά είναι κτισμένα με μεγάλους ορθογωνισμένους λίθους στους οποίους παρεμβάλλονται λοξοί αρμοί για μεγαλύτερη σταθερότητα.

Τα τείχη έχουν τρεις πύλες εισόδου, στα
Νότια, Δυτικά και Βόρεια.
Η νεκρόπολη του Πανοπέα βρέθηκε το 2001 και τα ευρήματα εκτίθενται στο Μουσείο της Χαιρώνειας.







Όπου βλέπετε μεγάλους ογκόλιθους είναι απο τη Μυκηναϊκή εποχή. Επειδή όμως το φρούριο χρησιμοποιήθηκε και απο τους Φράγκους έχουν κάνει και αυτοί κάποιες παρεμβάσεις με μικρότερες πέτρες όπως συνήθιζαν άλλωστε.










Έχοντας κερδίσει ύψος. Απέναντι το όρος Κολιέδες πάνω απο τη Λιβαδειά.











Αυτό πρέπει να είναι εκκλησάκι το οποίο έμεινε ημιτελές προφανώς λόγω του αρχαιολογικού χώρου. Θα στοιχημάτιζα πολλά λεφτά στο ότι χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό απο τον αρχαιολογικό χώρο για την κατασκευή του. Συνηθισμένη τακτική εδώ και 2 χιλιάδες χρόνια.









Ο κάμπος του κηφισού ποταμού










Η βατή συνέχεια του δρόμου προς τον Άγιο Βλάσιο











Ο Άγιος Βλάσιος χαμηλά

[billy84]

Στην κορυφή του λόφου υπάρχουν ερείπια πύργου. Όπως είπα και πριν, χαμηλά θα δείτε μεγάλες πέτρες προφανώς απο παλιότερη εποχή και απο πάνω μικρότερες πέτρες με το κλασσικό συγκολλητικό υλικό που συναντάμε σε όλους τους πύργους απο την εποχή της Φραγκοκρατίας.









Απο εκεί συνέχισα μέχρι το χωριό του Αγίου Βλασίου

[billy84]

Και μετά είπα να μπω και λίγο Φθιώτιδα μιας και είχα χρόνο. Στόχος μου μια εκπληκτική διαδρομή στη νοτιοανατολική πλευρά του Καλλιδρόμου και πιο συγκεκριμένα στον ορεινό όγκο του Σβαρνιά. Σύντομα λοιπόν έφτασα στην Ελάτεια και στη θέση Αλωνάκι Πλατάνια









Απο εκεί συνέχισα χωμάτινα μέχρι το μνημείο μαχης Βασιλικών.










Ανεβαίνοντας τα σύννεφα που κάλυπταν ένα μέρος του Παρνασσού μου χάρισαν μια μοναδική στιγμή









Μνημείο μάχης Βασιλικών






















Συνοψίζοντας, 2.300 άνδρες πολέμησαν εναντίον 7.000 Οθωμανών(μερικοί απο αυτούς έφιπποι) και νίκησαν τρέποντας τους σε φυγή. Απώλειες 10 νεκροί, 30 τραυματίες για τους Έλληνες 1.000 νεκροί και τραυματίες, 800 άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες για τους Οθωμανούς. Τα νούμερα είναι ασύλληπτα και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν αληθεύουν. Σε κάθε περίπτωση αποτέλεσε μια απο τις σημαντικότερες μάχες για την ελευθερία αυτου του τόπου και πάντα ήμασταν λίγοι εναντίον πολλών και άτακτοι εναντίον τακτικού στρατού.

[billy84]

Απο το μνημείο και μετά η διαδρομή έγινε ακόμα καλύτερη μέσα σε πυκνό δάσος. Ακόμη και σε μερικά ανοίγματα έβλεπα μόνο πράσινο και κανένα δείγμα πολιτισμού. Εντυπωσιακή! Τελικός προορισμός το Ρεγκίνι Φθιώτιδας.

[billy84]

Απο το Ρεγκίνι συνέχισα ασφάλτινα μέχρι το Μόδι απο μια αξιόλογη διαδρομή που χαρακτηρίζεται ως ''πέρασμα Φοντάνας''.





Απο εκεί επέστρεψα σιγά σιγά χαζεύοντας τα υπέροχα απογευματινά χρώματα του ουρανού













Αυτά που είδα και τις πληροφορίες που διαβάσατε τις χρωστάμε σε αυτήν την τεράστια προσωπικότητα του 2ου αιώνα μ.Χ, τον Παυσανία. Αυτόν τον μυστήριο τύπο που αποφάσισε να ταξιδέψει και να καταγράψει με λεπτομέρεια όσα είδε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα.

Χωρίς αυτόν τα ερείπια της Ελλάδας θα ήταν ως επί το πλείστον ένας λαβύρινθος χωρίς ενδείξεις, ένα αίνιγμα χωρίς απάντηση. Όπως είπε για αυτόν ο Τζέιμς Φρέιζερ ο οποίος έκανε μια από τις διάφορες αγγλικές μεταφράσεις του έργου του Παυσανία (Ελλάδος Περιήγησις).

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν τη διαφορά που έκανε και κάνει ακόμα και σήμερα η ιδέα του να καταγράψει. Θα βλέπαμε αρχαία ερείπια και δε θα βγάζαμε κανένα νόημα.Έτη φωτός μπροστά απο την εποχή του. Απεριόριστος σεβασμός.











Πάντα όρθιοι!

[est]

Όμορφες εικόνες, ωραία περιγραφή. Να’σαι καλά Βασίλη να τριγυρνάς!