Εκβολές Αχελώου-Βαλτί-Δάσος Φράξου 13-2-2022

[billy84]

Πολλές φορές μέσα απο δύσκολες συνθήκες προκύπτει κάτι όμορφο. Είτε γιατί τις απέφυγες είτε γιατί τις αντιμετώπισες. Στην προκειμένη περίπτωση επικράτησε η αποφυγή αν και λίγο νωρίτερα αυτόν τον χρόνο αντιμετώπισα αρκετές δύσκολες καταστάσεις. Με την αστάθεια που επικρατούσε στα βουνά την Κυριακή που μας πέρασε δεν είχα πολλές επιλογές. Υπήρχε ένα γεννάιο ''άνοιγμα'' του καιρού στη δυτική Ελλάδα το οποίο για να είμαι ειλικρινής περίμενα για αρκετό καιρό. Ήθελα να κάνω μια εξόρμηση που να εστιάσει στα σημεία του τίτλου. Είχα βρεθεί ξανά στην ευρύτερη περιοχή 2-3 χρόνια πριν όμως αυτή η φορά ήταν διαφορετική και η αστάθεια του καιρού βοήθησε πολύ σε αυτό.

Προετοιμαστείτε κατάλληλα γιατί οι εικόνες που θα δείτε είναι ικανές να σας ξεσηκώσουν και αύριο να παρατήσετε δουλειές και να οδηγήσετε μέχρι εκείνα τα μέρη.


Ήδη πριζώνομαι για το πότε θα ξαναπάω!!!



Ανεβαίνοντας απο παλιά εθνική απο το Αντίρριο και μετά στο ύψος του Ευηνοχωρίου έπαθα ένα μικρό σοκ.










Η κεντρική γέφυρα έχει σχεδόν καταρρεύσει εδώ και 2 μήνες. Η διπλανή παλιά γέφυρα που πέρναγε κάποτε τραίνο διαλύθηκε. Με 2 ντόπιους που μίλησα μου είπαν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική και ότι θα έπρεπε να πάω πίσω πάλι και να ανέβω απο την καινούργια. Πήγα με τα πόδια στο σημείο που έχει πάθει καθίζηση και είδα ότι μπορούσα να περάσω. Τώρα εντάξει αν έπεφτε τελείως την ώρα που θα πέρναγα εγώ ήταν άλλο θέμα. Κρίμα που δεν έπαιξα κανα τζόκερ θα έλεγα στα τελευταία δευτερόλεπτα μου.

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα για Αιτωλικό-Κατοχή και τράβηξα το δρόμο προς το Τσιμάρι. Μια αμμώδη χερσόνησο στον όρμο Διόνι που κάποτε ήταν νησί. Η διαδρομή απλά καταπληκτική. Στο τέλος έμοιαζε με μια αμμώδη γλώσσα που επιπλέει στη θάλασσα.









Μοναδικές εικόνες. Δώστε βάση στον ουρανό! Όταν στα περισσότερα μέρη στην Ελλάδα έβρεχε εκεί επικρατούσε άλλος Θεός...










Άφησα το μηχανάκι και περιπλανήθηκα σε αυτό το μαγικό τοπίο το οποίο ''μίλησε στην ψυχή μου''.










Απομόνωση. Ένα πραγματικό ησυχαστήριο!










Κάπου εδώ το καλοκαίρι λειτουργεί ένα αναψυκτήριο ονόματι ''Ναυαγός''. Δεν ξέρω αν είναι αυτό εδώ










Περπάτησα μέχρι τέρμα αυτό το αμμώδες ακρωτήρι. Και θα το περπάταγα για ώρες, μη σας πω για μέρες...










Η βραχονησίδα Μάκρη στο βάθος











Το αιχμηρό νησάκι Οξειά σε 1ο πλάνο. Μια εντυπωσιακή έξαρση που μου είχε τραβήξει την προσοχή μέχρι και απο τον Μπούμιστο που είχα ανέβει στις 28 Οκτώβρη και βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά. Είναι πραγματικά πολύ απότομο και φαίνεται σαν πυραμίδα μέσα στη θάλασσα ειδικά απο ψηλότερα.

[billy84]

Απέραντες εκτάσεις που μοιάζουν με έρημο.










Απο αυτήν την πλευρά εκβάλλει ο Αχελώος στη θάλασσα










Επιστρέφοντας απο την πλευρά του Αχελώου











''Η ανθρώπινη εφευρετικότητα ποτέ δε θα γεννήσει κάτι πιο όμορφο, πιο απλό και ακριβές από τη φύση'' - Λεονάρντο Ντα Βίντσι










Υποκλίνομαι και δεν έχω άλλα λόγια. Μόνο ένα ευχαριστώ στον καιρό που έτυχε να ανοίξει σε αυτό το μέρος και σε αυτό το κομμάτι ζελέ που περιέχει το κρανίο μου που με διάφορα τυχαία ηλεκτρικά σήματα δημιουργήθηκε η σκέψη και η βούληση να βρεθώ τη συγκεκριμένη στιγμή σε αυτό το μέρος.











Σας μιλάω έντιμα, όταν έφτασα στο μηχανάκι είχε σταματήσει να λειτουργεί το μυαλό μου. Δε θυμόμουν τι ήθελα να κάνω και που ήθελα να πάω μετά. Είχα θολώσει.

[billy84]

Με τα πολλά συνήλθα και συνέχισα προς τα πίσω ώσπου σε ένα μικρό κομμάτι λιμνοθάλασσας διέκρινα μερικά φλαμίνγκο. Για καλή μου τύχη είχα προνοήσει να πάρω την ψηφιακή μου μαζί οπότε δεν έχασα ευκαιρία να τα φωτογραφήσω.








Ονομάζονται και φοινικόπτεροι στα ελληνικά. Το Φλαμίνγκο προέρχεται απο το Ισπανικό Flamengo που σημαίνει αυτός που έχει το χρώμα της φλόγας. Τρέφονται κυρίως με γαρίδες, άλγες, και υδρόβια φυτά και το χρώμα τους οφείλεται στις καροτενοειδείς χρωστικές που περιέχουν οι τροφές που καταναλώνουν. Συχνά στέκονται στο ένα πόδι καθώς πιστεύεται ότι με αυτόν τον τρόπο εξοικονομούν ενέργεια καθώς δεν απαιτείται καμία μυϊκη δραστηριότητα σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα εντυπωσιακό πτηνό με απαράμιλλη ομορφιά και κινήσεις ''μπαλαρίνας''

















Βρισκόμουν στο ύψος της Χερσονήσου ''Διόνι''. Απο εκεί προωθήθηκα βορειότερα στο Βαλτί. Ένα μικρό ψαροχώρι σε μια απομονωμένη τοποθεσία.










Στη διαδρομή ένα τεράστιο πουλί πετάχτηκε απο δεξιά. Νομίζω ότι είναι αετός. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι παραπάνω ας πει.
















Άφιξη στο Βαλτί χτισμένο μερικά μέτρα ψηλότερα απο την επιφάνεια της θάλασσας για ευνόητους λόγους.










Εδώ εκβάλλει ένας μικρός παραπόταμος του Αχελώου

[billy84]

Απο το Βαλτί είχα διακρίνει έναν χωματόδρομο που συνέχιζε βόρεια και φυσικά θα πήγαινα προς τα εκεί. Το Βαλτί ουσιαστικά βρίσκεται στη βάση ενός ημιορεινού όγκου που ονομάζεται Καντήλια-Βαλτί και έχει ύψος 405 μέτρα. Μάλιστα έχει κυρηχτεί ώς καταφύγιο άγριας ζωής. Μόνο στην Ελλαδάρα βέβαια χτίζουμε ανεμογεννήτριες σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής. Είμαστε παγκόσμιας κλάσης λαμόγια. Η διαδρομή πάντως άξιζε γιατί είναι απο τα ψηλότερα σημεία της περιοχής και προσέφερε άπλετη θέα. Απολαύστε τη διαδρομή περιμετρικά του ορεινού όγκου με τελική κατάληξη στην κορυφή του.











Στην κορυφή αυτού του ημιορεινού όγκου. Στο βάθος ο κόλπος του Αστακού.

















Οι προορισμοί δεν είχαν τελειώσει στο ''Καντήλια-Βαλτί''. Υπήρχε κάτι ακόμα που θα έκλεβε την παράσταση. Επιστρέφοντας απο το αιολικό πάρκο βγήκα στο δρόμο Αστακού-Κατοχής. Εκεί ένας σύντροφος είχε αφήσει το στίγμα του. Κάτι που όλοι σκεφτόμαστε εδώ και 2 χρόνια. Κάτι που θέλουμε όλοι να φωνάξουμε μαζί δυνατά χωρίς φόβο και πάθος.

Δικό σας σύντροφοι!

[billy84]

Εντάξει καλό το σύνθημα που όλους μας ενώνει αλλά δεν ήταν αυτό το αξιοθέατο που θα έκλεβε την παράσταση. Συνέχισα λίγο το δρόμο προς Λεσίνι και αμέσως μπήκα σε έναν κάθετο χωματόδρομο στα δεξιά. Μετά απο 5km μιας εκπληκτικής χωμάτινης διαδρομής έφτασα στη μονή Φανερωμένης.










Απο αυτήν την πλευρά δεσπόζουν κατακόρυφοι βράχοι και το τοπίο αγριεύει. Η μονή είναι χτισμένη σε ιδανικό σημείο όπως αναμενόταν.











Θα μπορούσε να είναι αναρριχητικό πεδίο εύκολα. Δεν ξέρω βέβαια σε τι κατάσταση είναι οι βράχοι και κατά πόσο έχουν διαβρωθεί με τη θάλασσα σε τόσο κοντινή απόσταση.











Εντός του περιβάλλοντα χώρου της μονής.
















Η τοποθεσία χάνει πολύ στις φωτογραφίες δυστυχώς. Και πάλι όμως παίρνετε μια καλή γεύση.










Καταπληκτική θέα στον κάμπο. Χαμηλά περνάει ο παραπόταμος του Αχελώου που καταλήγει στο Βαλτί. Ουσιαστικά έκανα τον γύρο του ημιορεινού όγκου και προσέγγισα απο την πάνω πλευρά το μοναστήρι.

















Επιστρέφοντας ήθελα να έχω και σε φωτογραφία αυτή τη διαδρομάρα.

[billy84]

Επόμενος προορισμός σε πολύ κοντινή απόσταση το σπανιότατο δάσος Φράξου στο Λεσίνι. Περιμετρικά υπήρχε ένας χωματόδρομος ο οποίος όμως τερμάτισε σύντομα.










Το δάσος είναι περιφραγμένο και κάποτε είχαν γίνει έργα άναδειξης με παγκάκια και το κυριότερο, ένα πετρόχτιστο καλντερίμι που το διασχίζει. Μπήκα απο μια σιδερένια πύλη και συνέχισα με τα πόδια για να αφουγκραστώ τους ήχους και τις εικόνες του δάσους










Από ιστορικά στοιχεία προκύπτει ότι στο χώρο του δάσους και στην περιοχή που το περιβάλλει υπήρχε βαλτολίμνη 80.000 στρεμμάτων, με την ονομασία Κυνία (Γκυνιάς)










Η συγκεκριμένη δασώδης έκταση υπολογίζεται περί τα 600 στρέμματα και σχηματίζεται κυρίως από αιωνόβιους Φράξους, του είδους Fraxinus oxycarpa. Πέρα από αυτό, υπάρχουν Ημίλευκες (Populus alba), Ασημοϊτιές (Salix alba), Φτελιές (Ulmus minor) και Δάφνες (Laurus nobilis). Τα τεράστια αυτά αιωνόβια δέντρα είναι πνιγμένα από τα αναρριχητικά φυτά, όπως η Hedera helix, η Vitis vinifera sylvestris, o Smilax aspera και ο Tamus communis.










Σε μια διασταύρωση επέλεξα το δεξιό μονοπάτι το οποίο με οδήγησε σε ένα γεφυράκι με σιδερένιο σκελετό και χοντρό συρματόπλεγμα στην πάνω πλευρά. Εντάξει όχι ότι πιο ασφαλές αλλά το πέρασα κουτσά στραβά.

















Σύντομα όμως έπεσα πάνω σε εικόνες εγκατάλειψης.









Εντυπωσιακός ο συνδυασμός των πανύψηλων δέντρων με τα αναρριχητικά φυτά.











Συνεχίζοντας στο μονοπάτι.













Πέτυχα μερικές αγελάδες. Απο που τρύπωσαν άγνωστο καθώς δεν είδα πουθενά κάποιο άνοιγμα










Πραγματικά μοναδικό.

[billy84]

Αλλά σε μερικά σημεία το μονοπάτι κοντεύει να κρυφτεί. Ενώ κάποια στιγμή δε μπορούσα να προχωρήσω άλλο καθώς είχαν πέσει αρκετά δέντρα ενώ δεξιά αριστερά πυκνή και αδιάβατη βλάστηση. Παρατημένα στο έλεος του Θεού όλα. Πολύ κρίμα...











Μιας και είχα χρόνο, μόλις έφτασα στην Κατοχή πήρα μια διαφορετική διαδρομή που κατέληξε κοντά στο Τσιμάρι που είχα πάει το πρωί αλλά απέναντι, στις εκβολές του Αχελώου.











Απέναντι το Τσιμάρι

[billy84]

Τώρα που το θυμήθηκα. Ξέχασα να αναφέρω ότι το πρωί στο Τσιμάρι έπιασα κουβέντα με 2 λοκάλια. Ο ένας μου πρότεινε ''αν έχω κότσια'' να ανέβω με το μηχανάκι σε έναν ημιορεινό όγκο που φαινόταν απέναντι, τον Κουτσιλάρη. Χρησιμοποίησε ακριβώς αυτήν την έκφραση και κάτι τέτοια μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον! Δεν ξέρω γιατί!


Δέχθηκα λοιπόν την πρόκληση και δοκίμασα να ανέβω. Ο δρόμος όντως ήταν χάλια και απο ένα σημείο και πάνω δεν θεωρώ ότι πιάνεται για δρόμος!











Η θέα μέχρι εκεί που έφτασα πάντως ήταν εκπληκτική με την Οξειά να δεσπόζει στο πλάνο κλέβοντας την παράσταση











Απέναντι το Τσιμάρι που ήμουν το πρωί. Άλλος φωτισμός πια με κάποια αστάθεια προς τα δυτικά η οποία όμως βοήθησε πολύ στη συνέχεια. Θα αντιληφθείτε σύντομα τι εννοώ.











Κατεβαίνοντας πέτυχα τον βοσκό για τον οποίον κάποτε έγινε η προσπάθεια να ανοιχτεί ο δρόμος για τον Κουτσιλάρη ώστε να φτιαχτεί μια στέρνα ψηλά και να δροσίζονται τα ζώα του. Έμεινε ημιτελής η προσπάθεια και ο άνθρωπος αφέθηκε και αυτός στην τύχη του. Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι περιπλανιέμαι σε μια χώρα φάντασμα. Τα πάντα έχουν μείνει στάσιμα και σιγά σιγά τα τοπία ερημώνουν. Κάποια στιγμή δε θα υπάρχει κανείς σε όλα αυτά τα μέρη. Που παέι αυτή η κατάσταση?



Επιστρέφοντας η αστάθεια στα δυτικά μου έδωσε ακόμα μια μαγική εικόνα που θα μείνει για πάντα αποτυπωμένη στο μυαλό μου.










Δεν ξέρω τι άλλο να πω...











Αυτός ο τόπος μαζί με τη Μάνη εντάχθηκε στους αγαπημένους μου παραθαλάσσιους προορισμούς. Οι λόγοι είναι αρκετοί και μόλις τους είδατε. Τα τοπία ήταν εξωπραγματικά. Σε συνδυασμό με τον άστατο καιρό στην Ελλάδα μου χαρίστηκαν πολλές ''χρυσαφένιες στιγμες'' οι οποίες κάθε φορά που θα μου έρχονται στο μυαλό, μηχανικά θα σηκώνομαι να πάω να βάλω μπροστά και να ταξιδέψω πάλι προς εκείνα τα μέρη. Ακόμη και όταν δε θα μπορώ να καβαλάω πια είμαι σίγουρος πως θα νιώθω την ίδια ορμή σαν να με τραβάει ένας μαγνήτης.



Πάντα όρθιοι!

[bulmont]

Τελευταία όλο στα μέρη μας τριγυρνάς................

[gaslion]

Ωραίος!

[Ilias_83]

Εξαιρετικός!!!
Ευχαριστούμε για τις όμοφες φωτογραφίες!

[thunder ace]

Τελευταία όλο στα μέρη μας τριγυρνάς................

απ οπ ου σι σι ρε πιδι;

[alexxxcbr]

[billy84]

Τελευταία όλο στα μέρη μας τριγυρνάς................

Και έχω ακόμα πολύ υλικό προς τα μέρη σας!

Ωραίος!

Εξαιρετικός!!!
Ευχαριστούμε για τις όμοφες φωτογραφίες!

Να είσαι καλά φίλε μου!