Ευρυτανία-Πυργούλια (Φονιάς)-1.592m 26-2-2022

[billy84]

Μετά απο αποχή μιας βδομάδας είχα ανάγκη απο την άγρια Ευρυτανία που σχεδόν πάντα μου προσφέρει δυνατές συγκινήσεις. Ήταν αδύνατον να με απογοητεύσει ειδικά τέτοια εποχή. Το ερώτημα που προέκυπτε κυρίως ήταν το σε τι περιπέτειες θα μπλέξω αφού τέτοια εποχή μια τυχαία χωμάτινη διαδρομή που θα διαλέξεις, μπορεί να αποδειχθεί Οδύσσεια!

Οι θερμοκρασίες για περίπου 3 βδομάδες ήταν σχετικά υψηλές οπότε υπολόγιζα να μη βρω πολλά χιόνια στο βουνό που επέλεξα να ανέβω. Το όνομά του ''Πυργούλια'' ή Φονιάς με ύψος μόλις 1592m με τραχιά κατάφυτη όψη απο τη δορυφορική εικόνα. Γιατί άραγε να ονομάστηκε έτσι? Αναρωτιόμουν...

Στο συγκεκριμένο βουνό κρυβόταν ένα φεγγάρι ο ήρωας της επανάστασης Ιωάννης Δυοβουνιώτης με τα παλλικάρια του. Γεννημένος στα Δυο Βουνά Φθιώτιδας, στους πρόποδες της Οίτης. Είδε τον πατέρα του κρεμασμένο στα 13 του χρόνια και αυτό ήταν που καθόρισε την πορεία του. Για όσο ήταν ζωντανός αποτέλεσε φόβητρο για τους Τούρκους παίρνοντας μέρος σε αμέτρητες μάχες.

Περνώντας τον Μπράλο ο ουρανός με φιλοδώρησε με πανέμορφους Θυσάνους (Cirrus).










Εδώ και χρόνια παρατηρώ αυτήν την κατηγορία νεφών. Δε γνώριζα καν το όνομά τους μέχρι που διάβασα για αυτούς. Πρόκειται για ανώτερα λευκά νέφη με αυτήν την πανέμορφη μεταξωτή όψη. Σχηματίζονται σε ύψος 8.000 - 12.000 μέτρων με μικρή σχετικά οριζόντια έκταση και αποτελούνται εξ' ολοκλήρου από παγοκρυστάλλους. Όταν εμφανίζονται συνήθως ακολουθεί κακοκαιρία. Όντως την επόμενη μέρα έβρεχε σε ολόκληρη την περιοχή. Τα ταξίδια μου με ωθούν να μάθω νέα πράγματα για πολλά απο αυτά που βλέπω και μου κινούν το ενδιαφέρον. Έτσι, εκτός απο Γεωλογία και Ιστορία που έχω διαβάσει κατά καιρούς έφτασα να διαβάσω μέχρι και μετεωρολογία!

[billy84]

Απο εκεί σύντομα έφτασα στο Καρπενήσι και μέσω Ράχης Τυμφρηστού στο Κρίκελλο. Ο καιρός κάπως πιο νεφελώδης εδώ.









Απέναντι η κορυφογραμμή Κοκκάλια-Σαράνταινα με μπόλικο χιονάκι.











Απο το Κρίκελλο συνέχισα τη φανταστική διαδρομή μέχρι τη Δομνίστα

[billy84]

Και αρκετά σύντομα ακολουθώντας το δρόμο για Σκοπιά μπήκα στον χωματόδρομο για Μεσοκώμη. Η πορεία μου σύντομα τερματίστηκε λόγω πάγου. Αλλά απείχα μόλις 1.5km απο το σημείο που θα εκκινούσε η ανάβασή μου οπότε δεν είχα πρόβλημα. Βρισκόμουν ήδη στον Φονιά.










Εδώ η πορεία μου τερματίστηκε. Δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο το πέρασμα αλλά επειδή το πίσω λάστιχο έχει γίνει σλικ και ήμουν σίγουρος ότι θα βρω και μετά απο λίγα μέτρα ακόμα πιο δύσκολο σημείο, δε συνέχισα.










Αρκετά σύντομα ξεκίνησε να χιονίζει αρκετά!










Απέναντι ο Καρφοπεταλιάς. Οι περισσότεροι ντόπιοι έτσι γνωρίζουν αυτό το βουνό. Λανθασμένα φυσικά καθώς πρόκειται για έναν ορεινό όγκο του ίδιου βουνού, γύρω στα 50 μέτρα χαμηλότερο απο την ψηλότερη κορυφή.










Όπως είχα προβλέψει, υπήρχαν παγωμένα κομμάτια τα οποία δεν υπήρχε περίπτωση να ανέβω.











Έφτασα στο σημείο που ξεκινούσε η πραγματική ανάβαση στο βουνό. Αρκετά πυκνή βλάστηση στην αρχή, με δυσκόλεψε λίγο να βρω περάσματα.











Έχοντας κερδίσει λίγο ύψος. Απέναντι ο Καρφοπεταλιάς. Πολύ σκληρός ορεινός όγκος χωρίς βλάστηση στα τελευταία υψομετρικά μέτρα. Το ακριβώς αντίθετο με τον ψηλότερο όγκο του βουνού όπως θα διαπίστωνα μετά.









Αρκετά χαμηλός φωτισμός εντός του δάσους. Μαγικό αλλά και τρομακτικό ταυτόχρονα.

















Νεκροί γίγαντες

[billy84]

Η κλίση αρκετά μεγάλη. Δε διακρίνεται στη φωτογραφία. Ακολούθησα τη ράχη εντός του δάσους. Απο οποιαδήποτε άλλη πλευρά το βουνό είναι απροσπέλαστο. Μόλις κέρδισα λίγο ύψος υπήρχαν σχεδόν κάθετες πλαγιές δεξιά αριστερά που όμως δε διακρίνονται όταν κοιτάς το βουνό απο μακριά λόγω των πανύψηλων δέντρων,










Κάπου κάπου έβγαινα σε μερικά ξέφωτα











Αυτό το δέντρο μου θύμησε κολώνα της ΔΕΗ










Στο βάθος η ψηλότερη κορυφή. Κατάφυτο βουνό απο αυτήν την πλευρά. Θα χρειαστεί να κατέβω κάποια μέτρα αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος να προσεγγίσω. Το βουνό είναι απο κάθε πλευρά άγριο









Σε κάποια ξέφωτα έχει κρατήσει χιόνι











Χαμηλά η Μεσοκώμη και πίσω της ο Άννινος(το βουνό)










Μοναδικές εικόνες!









Δε φαίνεται καθαρά λόγω του δάσους αλλά αν προσπαθήσεις να πας ευθεία απο εδώ απλά δεν πάει με τίποτα. Αναγκαστικά ακολούθησα τη ράχη απο αριστερά.










Θέα προς την Καλιακούδα. Μπορείτε να διακρίνετε χαμηλά πόσο απότομα είναι απο αυτήν την πλευρά.

[billy84]

Συνεχίζοντας σε παγωμένο τεραιν με κλίση. Ήταν λίγο δύσκολο να βρω πρόσφυση καθώς το έδαφος δε βούλιαζε ελάχιστα όμως πρέπει επειδή ήταν παγωμένο.









Διακρίνεται μια μικρή λωρίδα και δεξιά αριστερά χάος









Μετά απο 1.30 ώρα βρίσκομαι στην κορυφογραμμή.











Εδώ βρίσκεται το ψηλότερο σημείο του βουνού παρόλο που δεν υπάρχει κολωνάκι. Σε λίγα μέτρα μπροστά μου βρίσκονται τα νοητά σύνορα Ευρυτανίας-Αιτωλοακαρνανίας.









Τα θεόρατα δέντρα έκρυβαν τη θέα









Διακρίνεται η συνέχεια του χωματόδρομου που καταλήγει στη Μεσοκώμη











Καρφοπεταλιάς σε μια πιο καθαρή φωτογραφία, μιας και είχε σταματήσει η χιονόπτωση.










Βίντεο απο τα καλύτερα σημεία της ανάβασης και απο την κορυφή

[billy84]

Επιστρέφοντας στη Δομνίστα είχα τσεκάρει έναν χωματόδρομο ο οποίος κατέληγε στους Στάβλους. Φυσικά τέτοια εποχή ήταν ερωτηματικό το αν βγαίνει, αλλά δε μπορούσα να μη δοκιμάσω. Η απόσταση ήταν περίπου 11-12km και ήταν πραγματικά περιπετειώδης. Μέχρι ένα σημείο ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι δε βγαίνει. Αργότερα όταν πλησίαζα πίστευα ότι κουτσά στραβά θα βγει εφόσον ήμουν πολύ κοντά.


Πέτυχα κατολισθήσεις










Ρέματα με πανέμορφους καταρράκτες. Όχι ιδιαίτερα εύκολα στο πέρασμα









Πάγους! Ήταν που είχα σλικ πισινό πριν και δεν ήθελα να ρισκάρω. Α ρε κλώτσιές που θέλω!










Εδώ το 1ο μέρος της διαδρομής.

[billy84]

Τελικά όπως θα δείτε στο τέλος του 1ου μέρους συναντάω αυτό και γκρεμίζονται τα όνειρά μου! Βρίσκομαι σχεδόν 500m με ένα χιλιόμετρο πριν το χωριό.









Δεν ήθελα να γυρίσω πίσω αφού είχα κάνει τόσο κόπο. Απο την άλλη εκ πρώτης όψεως θεωρούσα αδύνατον να περάσω. Το νερό ήταν μπόλικο και σχετικά βαθύ ενώ είχε δημιουργήσει σεβαστή υψομετρική διαφορά στις όχθες. Σκέφτηκα να ρίξω μερικές μεγάλες πέτρες και να μειώσω το βάθος αλλά και να καθαρίσω λίγο όσο μπορούσα το πέρασμα απέναντι. Μετά απο κάποια ώρα προετοιμασίας προσπάθησα να περάσω και όπως θα δείτε στο βίντεο @@ πέρασα

[billy84]

Τελικά κόλλησα μέσα στο ρέμα. Και το θέμα δεν ήταν μόνο το να ξεκολλήσω αλλά και να το ανεβάσω και απέναντι. Όπως θα δείτε στη φωτογραφία απο μέσα είναι σεβαστό το ύψωμα και το έχω λειάνει κιόλας όσο γινόταν.








Χρησιμοποιώντας το σταντ κατάφερα να μετακινήσω λίγο το μηχανάκι. Δεν ήταν εύκολο καθώς το νερό με την ορμή του δυσκόλευε τα πράγματα. Το ύψωμα δεν κατάφερα να το ανέβω πάνω στη σέλα γιατί δεν είχα λάστιχο αλλά ήταν και νωπό οπότε πήρα το μηχανάκι στα χέρια και το ανέβασα κουτσά στραβά με 1η.


Εδώ έχοντας περάσει απο την άλλη πλευρά. Μερικές πέτρες που είχα ρίξει είχαν μετακινηθεί απο το πέρασμά μου. Το αστείο αλλά και τραγικό ταυτόχρονα θα το διαπίστωνα λίγο μετά όταν θα έφτανα στο χωριό.

[billy84]

Χωριό φάντασμα! Δεν υπήρχε ψυχή, ποιος θα βοηθούσε αν τελικά δεν κατάφερνα να βγάλω το μηχανάκι απο το ρέμα οέο?










Μήπως αυτός ο κύριος?










Συνέχισα απο άσφαλτο αυτή τη φορά για να βγω στον κεντρικό δρόμο Δομνίστας-Κρίκελλου και να συνεχίσω προς τα πίσω. Είχα κάτι στο μυαλό μου αλλά δεν ήξερα αν με έβγαζε ο χρόνος.

[billy84]

Μόλις έφτασα στη Ράχη Τυμφρηστού είπα να κάνω μια διαδρομή που έχω τσεκάρει αρκετό καιρό. Ξεκινά κοντά στη διασταύρωση και καταλήγει στα Πουγκάκια. Δυστυχώς δεν ήμουν τυχερός και ξανά η πορεία μου τερματίστηκε σύντομα απο πτώση δέντρου. Θα επιστρέψω με κανένα μεγάλο πριόνι αργότερα!











Η διαδρομή πάντως απο τα πρώτα μέτρα ήταν φανταστική και πραγματικά δείχνει να αξίζει.




















Έτσι λοιπόν και αυτή η περιπετειώδης εξόρμηση έλαβε τέλος. Προφανώς με παρέα θα είχα περάσει εύκολα το ρέμα ακόμη και αν είχα ένα Varadero. Με μικρό-ελαφρύ μηχανάκι δε θα κατέβαινα καν κάτω να αξιολογήσω την κατάσταση, θα περναγα αεροπορία χωρίς πολλά πολλά. Κοίτα να δεις που τελικά το ''Adventure'' που διαβάζω δεξιά-αριστερά ίσως να είναι πιο αυθεντικό με ένα ''ανορθόδοξο'' μηχανάκι και φυσικά όντας μόνος. Γιατί πόσο Adventure θα ήταν με άλλους 3 που είναι βέβαιο ότι θα περνάγαμε σχεδόν άκοπα? Δε χρειάζεται και το στοιχείο της δυσκολίας, της επικινδυνότητας αλλά και της αβεβαιότητας η περιπέτεια? Ρητορικά τα ερωτήματα...



Πάντα όρθιοι!

[gaslion]

Μπράβο κομάντο!

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

Βασιλη ωραια και αυτή σου η περιπέτεια! Μπράβο!
Μια ερώτηση! Καπου το είχες ξαναπεί αλλά δεν το θυμάμαι! Καθε ποτε αλλάζεις λάστιχα!?Χρονικη περίοδο εννοώ!

[bulmont]

....Καθε ποτε αλλάζεις λάστιχα!?Χρονικη περίοδο εννοώ!

Ετσι όπως γυρίζει μπορεί και κάθε μήνα ...................

Η χαρά του λαστιχά είναι.......................

[billy84]

Μπράβο κομάντο!

Να είσαι καλά φίλε!

Βασιλη ωραια και αυτή σου η περιπέτεια! Μπράβο!
Μια ερώτηση! Καπου το είχες ξαναπεί αλλά δεν το θυμάμαι! Καθε ποτε αλλάζεις λάστιχα!?Χρονικη περίοδο εννοώ!

Σε ευχαριστώ αδερφέ να είσαι καλά.



Περίπου κάθε τρίμηνο-τετράμηνο αλλάζω με αυτή τη χρήση.

[nikosmec]

Πραγματικά πανέμορφη Ευρυτανία κάθε εποχή του χρόνου... Μπράβο Μπιλ ειδικά για την εποχή που πήγες.... Έχει πλάκα που βρίζεις τα ρέματα στο βίντεο πριν τους Στάβλους αλλά αποτελούν και το πιπέρι της διαδρομής παράλληλα...