Titivismata Vs Covid In Europe Central Court

[NIKANTHI]

Και συνεχίζουμε το περπάτημα….

Τότε βλέπω να επιστρέφουν κάποιοί μηχανόβιοι

Παλικάρια ο δρόμος πώς είναι

Μια χαρά είναι απλά θέλει λίγο προσοχή.

Αναστροφή με την μια και πίσω στο μηχανάκι. Βάζω μπρος και οδηγώ στο πιο όμορφο τοπίο τον Άλπεων από όλα τα ταξίδια μου. Εκ πρώτης άποψης δεν είχε την εκπληκτική θέα, αλλά η κορυφή του βουνού ήταν breathtaking…. Πως βλέπεις κάτι φωτογραφίες ( Μην κράζετε τώρα για το ταξιδιωτικό, βελτιώθηκε ) Που είναι το φεγγάρι ζουμαρισμένο πάνω από κάποιο κρατήρα…. Κάπως έτσι, μόνο που το φεγγάρι και ο κρατήρας ήταν το ίδιο βουνό. Fantastic

Είχε και άλλους παράνομους μοτοσικλετιστές με τα οχήματά τους αλλά και κάποιους, δύσμοιρους με τα πόδια. Δηλαδή να περπατήσεις τζάμπα κανένα δίωρο και να μην βγάλεις φωτογραφίες την μοτοσυκλέτα σου σε αυτό το πανέμορφο τοπίο… tragic at least

Το απροσπέλαστο πρόβλημα που είχε η διαδρομή ήταν τελικά, ότι σε ένα δύο σημεία είχε λίγο χαλικάκι στον δρόμο. Μάλλον επειδή είχε κόμιστρο για να πας, το χαλικάκι τους χαλούσε την χρεώση. Η ίσως επειδή ήταν στενό το πέρασμα ποιος τους ξέρει…

Ο δρόμος Έκανε την γύρα του κρατήρα όταν βλέπω, πολλούς μηχανόβιους να ανεβαίνουν ενα ύψωμα και ακολούθησα.

Περπατάω κανένα πεντάλεπτο και όταν φτάνω στον γκρεμό, μένω πραγματικά σύξυλος με οτι αντίκρυζαν τα μάτια μου. Ανάμεσα από τα πελώρια βράχια του βουνού ξεπρόβαλε μια κοιλάδα και κοιτώντας βαθιά μέσα στον ορίζοντα, έβλεπες τρείς λίμνες να διαδέχονται η μία την άλλη σε μια απίστευτη συμμετρία. Out of this world indeed…

Πάμε να φύγουμε γιατί τα έχασα τελείως

Ξαναγύρισα όλο τον δρόμο πίσω μιας και κατέληγε σε αδιέξοδο, πέρασα την μπάρα της εισόδου και χάθηκα πάλι στο δάσος.

Κατηφόρισα υψομετρικά και διέσχισα το Pramollo pass. Βασικά αυτό το πέρασμα ανήκει και στην Αυστρία που ονομάζεται διαφορετικά αλλά και στην Ιταλία. Τώρα μπήκα Αυστρία, δεν μπήκα Αυστρία… Όσα ξέρετε ξέρω.

Στο πέρασμα αυτό διέσχισα κάποιες λίμνες, Ρε λες να είναι αυτές που είχα δεί από ψηλά στο Mangart βουνό. Μάλλον αυτές ήταν… Μάλλον

Θυμάστε που έγραψα ότι το πρόγραμμα μου το δρομολογούσαν κατά μία έννοια, κάποια ταξιδιωτικά απομνημονεύματα μοτοσικλετιστών. Ε το δικό μου δεν είναι για τέτοια. Και αν τολμήσετε να σας καθοδηγήσει, ξανασκεφτείτε το

Κατηφορίζω ένα βουνό που είχε αλλεπάλληλα τούνελ. Κατεβασιά, φουρκέτα και τούνελ ξανά και ξανά. Γαμάτο είναι γουσαρω ρε, τότε τρώω φλασια… Θυμάμαι ότι είναι ενα διάσημο ιταλικό πάσο αυτό που κατρακυλούσα, ναι αυτό είναι. Ατιμουλικο περάσματακι τι νόμιζες ότι θα μου ξέφευγες, σε μένα ρε. Όνομα και τέτοια φυσικά δεν ήξερα, αλλά ούτε που με ένοιαζε κιόλας.

Γράφοντας το ταξιδιωτικό νόμιζα ότι αυτό το πάσο είναι το Pramollo που περιέγραψαν πριν, αλλά προς έκπληξη μου δεν είναι… Το πάσο αυτό είναι το San Bold pass…. Σε μένα ρε…. ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ, ΠΑΡΆ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΈΣ.

Συνέχισα μέσα από το Tre Croci pass, το πέρασμα τον τριών σταυρών που ήταν μέσα στα δέντρα. και κατέληξα στην Cortina d Ambezzo.

Απόγευμα ποια βρίσκω κάμπινγκ και αφού κάνω check in τους λέω.

Να σας αφήσω το power bank να το φορτίσετε γιατί έχω πρόβλημα, και να το πάρω το πρωί

Φυσικά και στήσε όπου βρεις

Πάω μέσα και γινόταν η κόλαση των θαμώνων, μπορεί να είχε και χίλιες σκηνές μέσα. Τώρα που να βρεις μέρος και όχι μόνο, αλλά μέρος με θέα. Τι ήρθα εδώ για να βλέπω τα απλωμένα σώβρακά των απέναντι

Μετά από πολλές αναστροφές και αφού πήγα να πατήσω καμία δεκαριά, βρήκα ρε και ήταν εκπληκτικό.

Ακριβώς μπροστά μου απλωνόταν ο κάμπος και στο τελείωμα του ορθωνόταν τα πελώρια πέτρινα τείχη από της Δολομίτες

Έστησα την σκηνή έφαγα της κονσέρβες μου και μίλησα με την άνθη

Άνθη γουστάρω, κλείνω τρύπες και ξοφλώ ανειλημμένες ταξιδιωτικές υποχρεώσεις.

Μπράβο όργωσε τα όλα

Καλό σας βράδυ

Εκεί μπορεί να μην έχω μπαταρία ούτε για να κλάσω εδώ όμως είμαι τίγκα…




Οπότε πάρτε ένα βιντοοοο όπως λέει και το γιός

[NIKANTHI]

21-07-2021




Ξύπνησα το πρωί και αφού μάζεψα όλα τα υπάρχοντα μου ξεκίνησα για να την κάνω. Αλλά δεν μπορούσα να βρω την έξοδο του κάμπινγκ, ρε βάλτε πινακίδες. Μετά από τρεις ώρες έφτασα στην πύλη, έλα υπερβάλλω δύο το πολύ.



Και πήγα να πληρώσω και να πάρω το power bank. Πάω να ξεκινήσω ανακουφισμένος ότι σήμερα δεν θα έχω τέτοιες έννοιες, το συνδέω στο κινητό, βλέπω την φόρτιση στο 25%. Όχι ρε γαμωτο. Με ξέσκισε. Μάλλον το έβγαλε από την πρίζα η έκλισε την γενική παροχή ρεύματος…. Σκατα. Γιατί δεν μου το είπε, η στην τελική να πλήρωνα. Εκεί κατάλαβα ότι κάτι τόσο πενιχρό για κάποιους άλλους, μπορεί να σου γαμηση όλο τον ταξιδιωτικό προγραμματισμό. Μπαταρία είχα σε όλα μου τα gadgets από λίγο και ξεκίνησα, βρίζοντας. Αφου από τα Βρισίδια αυτά ξέχασα τα άλλα τα Βρισίδια που έριχνα για την δουλειά αλλά για λίγο, δυστυχώς.



Η μπαταρίες μου ήταν χάλια, ίσως και στο 50%. Η μόνη παρηγοριά ήταν ότι στο περίπου ήξερα πώς πήγαινα. Προσπάθησα να ξεχάσω που χάθηκα μέσα στο κάμπινγκ και γέμισα αυτοπεποίθηση…. Πάμε ρε θα τα καταφέρω και ο θεός βοηθός.

Με τo κινητό έβγαζα την γενική διαδρομή μετά κατευθυνόμουν με της πινακίδες και στα δύσκολα, ενεργοποιούσα το GPS.

Σταματώ σε βενζινάδικο και είχε δύο τιμές. Φτηνή σε μια αντλία αν έβαζες μόνος σου και 0,20 λεπτά ακριβότερα σε αντικρυστή αντλία αν σε βάζανε αυτή. Και αν δεν το προσεχές και σταματούσες στην λάθος αντλία την έτρωγες, και δεν την χόρταινες.

Πουστηδες εκμεταλλευτές σας συχαθικα. Εσάς και τους Αυστριακούς πραγματικά δεν θέλω να σας ξαναδώ, αλλά αναγκαστικά σας ανέχομαι. Και από τρόπους συμπεριφοράς άστο. Σε δαγκώνουν με λυσσά το πορτοφόλι σου σε περιφρονούν και από πανω.

Ξεκινάω και βλέπω παγκόσμιος γνωστή πινακίδα, λες να πάω από εκεί. Συνεχίζω και όλο την πινακίδα ακολουθώ, έλα φτιάξε με. Ήταν το Bormio λες να πάω Stelvio, γουστάρω ρε. Οδηγούσα οδηγούσα εκεί πήγαινα, το θέμα όμως ήταν άλλο. Από ποια πλευρά το ανέβαινα, την καλή με της κλειστές φουρκέτες η την πίσω. Την πίσω την είχα χαρεί δύο φορές την μπροστά μια…. Πονηρούληδες αμέσως εκεί το μυαλό σας.

Ανηφόριζα τώρα το Stelvio και δεν μπορούσα να καταλάβω από που το ανεβαίνω. Μπουρδουκλώθηκα τελείως δεν είχα και μπαταρία στο κινητό, εσείς τι λέτε. Μετά από κανένα δεκάλεπτο στο βουνό το κατάλαβα, Η ΜΠΡΟΣΤΆ ΕΊΝΑΙ ΡΕ, ΓΟΥΣΤΆΡΩ ΡΕ.

Είχε κίνηση, αρκετά αμάξια άπειρα ποδήλατα και εγώ από πίσω. Δέκα Περίπου στροφές από την κορυφή το βεντηλατερ μούγκριζε σαν αγελάδα, άντε λίγο ακόμα να φτάσω. Κατέβασμα ταχύτητας συμπλεκταρισμα στης τέσσερις χιλιάδες στροφές με πρώτη και στροφή κατά επανω, μέχρι που λίγο πριν την κορυφή σταμάτησα γιατί δεν πήγαινε άλλο.

Το βεντηλατερ ούρλιαζε το φωτάκι της θερμοκρασίας είχε ανάψει και από το ψυγείο έσταζαν υγρά. Ωχ.

Περιμένω και προσεύχομαι, τίποτα ακόμα στάζει, Ωχ. Με κοιτούσαν με ενδιαφέρον θα έλεγα κάποιοι μοτοσικλετιστές

Ι will wait,

Ε Νίκο

Problems problems with temperature

Εγώ έχω πρόβλημα και με ανεβαίνει η θερμοκρασία Νίκο, που σε πληρώνω και τα ξινής.

Α boss εσύ είσαι αφαιρέθηκα…

Λοιπόν ο συνάδελφος σου που τα ξύνετε ομαδικά αλλάζει καθήκοντα και μένεις από σήμερα μόνος σου

Σκατα στα μούτρα σου. Αύξηση θα πάρουμε

Τι

Ναι boss έχεις δίκιο, κατανοώ απόλυτα.



Όλο προβλήματα γάμοτο, θα γράψω ρε…

[intruder]

Είσαι τρέλα ρε!!!!!Μου έλειψαν οι διηγήσεις σου!!!!!αναμένω

[NIKANTHI]

Μετά από λίγο σταμάτησε το βεντηλατερ και κλείνω το διακόπτη. Περιμένω λίγο και βαράω μίζα, τίποτα. Ξανά βαράω, τίποτα…Αλλη μια φορά και πήρε ρε το καμάρι μου, σαν ετοιμοθάνατο αλλά πήρε.

Ουφ πάμε κορυφή για διάλειμμα, φτάνω και γινόταν πανικός. Μοτοσικλετιστές ποδηλάτες αλλά και εργαζόμενοι, Ψήναν λουκάνικα και διάφορα ενώ οι βαρελίσιες μπύρες εξατμιζόταν στο δευτερόλεπτο.

Δεν πεινούσα άσε που αν έτρωγα θα ήμουν για ύπνο, οπότε αγόρασα ένα νερό

2,50 ευρώ

Ρίχνω ένα φακελάκι καφέ. Το κουνάω και με το που το ανοίγω αναταράχθηκε σαν ηφαίστειο … Όχι ρε γαμωτο ανθρακούχο πείρα, αν δεν ρωτάς αυτά παθαίνεις.

Πάω να αγοράσω μπρελόκ και μέσα στα πολλά που είδα, με πιάνει γέλιο

Γιατί γελάς με λέει η πωλήτρια

Ακριβώς το ίδιο σχέδιο αλλά με άλλη φωτογραφία το αγόρασα πέρσι από το Gross

Δεν το λέω ρε



Σας τα ζάλισα, ε σάμπως το διαβάζεται.

Αφήνουμε Αυστρία και γυρνάμε Ιταλία και οδηγούμε Ελβετία…ότι να ναι. Επίτηδες κατάστρωσα αυτό το σχέδιο να πάω Ελβετία γιατί ήξερα ότι στα σύνορα δεν θα έχει ούτε κουνούπι. Για να μην λετε ότι είμαι χωρίς πλάνο.



Κατηφορίζω στο Ofen pass βλέποντας μια τεράστια κοιλάδα με την άσφαλτο να την τεμαχίζει σαν το φιδακι… Εκείνο το επιτραπέζιο παιχνίδι που παίζαμε μικροί.

Με του που φτάνω σε πολιτισμό σταματάω σε ένα χωριουδάκι, μπαίνω σε ένα παντοπωλείο και αγοράζω βιγνετα. Με κοιτούσαν λίγο περίεργα, αφού σκέφτηκα μην έκανα χαζομάρα.

Έργα πολλά στο δρόμο με φανάρι κανονικά. Όπου σταματούσες συναντούσες ότι πιο διαστημικό μπορείς να φανταστείς από μοτοσυκλέτα…. Είχε όμως και κάτι μηχανάκια τον σπηλαίων, άριστα όμως διατηρημένα.

Έπιασα τα πολυαγαπημένα λιβάδια της Ελβετίας που είναι σαν παραμύθι, η μάλλον τα παραμύθια είναι σαν την Ελβετία. Μια αψεγάδιαστη ζωγραφιά από τα πορτραίτα του Bob Ross

Μετέπειτα ανηφόρισα το Albula pass. Εκεί έφαγα μια φλασια γιατί θεώρησα ότι το είχα ξανά κάνει. Μου θύμησε το πάσο που είχαμε κάνει με την άνθη πριν τέσσερα χρόνια λίγο προτού φτασουμε στο Airolo. Με βασάνιζε αυτή η σκέψη όταν το ανηφόριζα γιατί και στα δύο ουσιαστικά, τα διέσχιζες κάθετα μέσα απο μεγάλες ευθείες και μετά από πολλά μέτρα έστριβες για επάνω.

Αλλά γράφοντας το ταξιδιωτικό ηρέμησα, καμία σχέση…. Εκείνο ήταν το Nuffenen pass

Φτάνω στην κορυφή είχε λίμνη, ξεκουράστηκα κανένα δίλεπτο μέχρι να φάω μια μπάρα δημητριακών και συνέχισα.

Μεσα από λίμνες φράγματα και το Julier pass έφτασα απόγευμα στο Saint Moritz. Το περίεργο ήταν και πρην τέσσερα χρόνια είχα κάνει ακριβώς την ίδια διαδρομή για να προσεγγίσω το θέρετρο στην τελευταία μέρα τον διακοπών μου. Από τότε δεν πήγα πουθενά μόνος με το φειζερ ούτε καν πενήντα χιλιόμετρα έξω από την Θεσσαλονίκη και σήμερα πάλι εδώ… Απίστευτο

Το πιο καλό όταν ξαναεπησκεφτεσαι ένα μέρος είναι ότι ξέρεις πού πας. Έτσι και εγώ πήγα συστημένος στο κάμπινγκ. Ότι έπρεπε για σήμερα δηλαδή μιας και δεν είχα μπαταρία στο κινητό.

Στο Σαιντ Μόριτζ έχει δύο κάμπινγκ το ένα αντικρυστά από το άλλο. Το ένα ήταν πλήρες το άλλο ευτυχώς όχι. Κάποιος εκείνη την ώρα έβγαινε από το κάμπινγκ και με λέει οριακά προλαβαίνεις, κλείνει.

Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάω στο χώρο αναψυχής του κάμπινγκ για να φορτίσω τα αφόρτιστα. Ήταν κλειστά, Ωχ

Παω μέσα και βρίσκω το καλύτερο μέρος ακριβώς μπροστά στην λίμνη. Παρατάω την σκηνή και το σάκο με τα μπαγάζια κάτω και βλέπω ακριβώς από δυπλα μου ένα τροχόσπιτο.

Να ρωτήσω, σας πειράζει να στήσω τη σκηνή εδώ δίπλα σας

Όχι και το ρωτάς

Συγνώμη μήπως, Θα μπορούσα να σας δώσω τα ηλεκτρονικά μου να τα φορτίσετε

Φυσικά.

Χίλια ευχαριστώ. Αφήνω τα πράγματα εδώ και πάω να δω το μέρος. Χίλια ευχαριστώ….

Απλα να ξέρεις ότι το ίντερνετ δεν πιάνει από το κάμπινγκ μέχρι εδώ. Στα δέκα μέτρα πίσω αν πας πιάνει κανονικα

Εδώ έχει όμως θεα

Αυτος ήταν οικογενειακά με δύο παιδιά. Καλά τα μπαρμπαδελια του με κοιτούσαν σαν διαστημάνθρωπο δεν το συζητώ. Και όταν τους είπα ότι είμαι από Ελλάδα, χάζεψαν.

Δεν είναι κουραστικό να ταξιδεύεις με μηχανή με ρώτησαν

Φυσικά αλλά είναι περιπετεια

Πραγματικά ανακουφισμένος πάω να δω το Σαιντ Μόριτζ. Πέρασα τους κυκλικούς κόμβους που πριν τέσσερα χρόνια δεν αποπειράθηκα να διασχίσω και μπήκα μέσα στο θέρετρο. Ερημιά παντού. Τριγυρίζω να βρω που είναι ο κεντρικός πεζόδρομος , τίποτα.

Βρίσκω κάτι γεροντάκια, α με λένε δεν έχει πεζόδρομο. Εδώ και εκεί έχει κάποια μαγαζιά διάσπαρτα για να φας.

What

Τι ξενερωμα είναι αυτό , δεν μπορούσα να το χωνέψω. Ρε στο Άγιο Αθανάσιο έχει πεζόδρομο και δεν έχει, στο Σάιντ Μόριτζ

[NIKANTHI]

Τώρα τι να κάνω, να γυρίσω στο κάμπινγκ. Όχι πάω καμία γύρα να δω το μέρος. Όπου βρίσκω ανηφόρα πάω όταν μετά από λίγη ώρα βλέπω ένα μαγευτικό πάρκο με απαράμιλλη θεα.

Σταματάω και κάθομαι σε ένα παγκάκι έχοντας δεξιά μου τα ελβετικά αρχοντικά χτισμένα στην πλαγιά του λόφου.και ευθεία την λιμνη. Τότε σκέφτομαι ότι έχω και κονσέρβες πίσω στην μπαγαζιερα, πω πω βίωνα μια πραγματική ευτυχία.

Άραξα έφαγα στο πιο ωραίο σημείο, σε μια από της πιο ακριβές τοποθεσίες του πλανήτη με το δικό μου τρόπο.

Ακριβώς από πίσω μου ήταν μια υπερπολυτελείς τρίωρη πολυκατοικία όλοι τζαμαρία και ινοχ πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Και τι έγινε εκείνη την στιγμή τρώγαμε όλοι μας το βραδυνό μας, κάτω από την ίδια θέα.

Επιασα συζήτηση με κάτι περαστικός για το πόσο ωραία είναι η Ελβετία και νύχτα ποια γύρισα στο κάμπινγκ.

Κάτω από το σεληνόφως έστησα την σκηνή και μέσα σε δευτερόλεπτα αποκοιμήθηκα.

[NIKANTHI]

22-07-2021



Ξύπνησα πριν το χάραμα,τώρα τι κάνουμε. Θα περιμένω να ξυπνήσουν οι γείτονές μου και μετά θα ζητήσω τα ηλεκτρονικά μου. Δεν έχω και ίντερνετ ρε γαμωτο, θα μπω πόσο να χρεωθώ.

Ανοίγω δεδομένα μου έρχεται μήνυμα από Wind

Ακριβές χρεώσεις, μπλα μπλα… Θέλετε να συνεχίσετε

Θέλω, για λίγο να περάσει η ώρα.

Δεν περνάνε τριάντα δευτερόλεπτα, χωρίς να κάνω τίποτα, έρχεται μήνυμα

Έχετε καταναλώσει το 80% τον μονάδων σας θέλετε να συνεχίσετε

Θέλω τι βλακείες λέει αυτό θα κόλλησε, αν είναι δυνατόν

Περνάν πέντε δευτερόλεπτα μήνυμα

Μονάδες τέλος…. Πενήντα ευρώ τέλος… Φατην τέλος… Το πενηντάρικο εξαφανίστηκε ποίο γρήγορα και από το καζίνο…

Εκείνη την ώρα έκανε ενημέρωση μια εφαρμογή και τέλος…. Πενήντα ευρώ τέλος.

Τωρα να πάω στα δέκα μέτρα που πιάνει WiFi η να κάτσω εδώ, τέλος. Πω πω χοντρή σφαλιάρα.

Σηκώθηκα και πήγα για περπάτημα. Το μέρος είναι μαγικό, δύο λίμνες που χωρίζονται από μια στενή λωρίδας γης. Άρχισε σιγά σιγά να ξημερώνει και το μέρος να αποκτά ζωή, με το ήλιο να δίνει λάμψη στα αντικρυστά βουνά. Κόσμος άρχισε να κάνει τζόκινγκ άλλοι ετοίμαζαν τα ανεμόπτερα τους για να δαμάσουν τους ουρανούς.

Κάποιοι με είπαν ότι μπορώ να πάω μέχρι το Saint Moritz με τα πόδια, μακριά ήταν. Ήπια τον βαπορίσιο καφέ μου σε ένα παγκάκι και πήγα να μαζέψω την σκηνή.

Ξύπνησε ο ευεργέτης μου και με πρότεινε να μου κεράσει καφέ

Όχι όχι χίλια ευχαριστώ

Πήρα τα gadgets μου και αφου ξύπνησαν ολοι έβαλα μπρος και ξεκίνησα.

Πέρασα από την πύλη δεν με έλεγξε κάνεις. Κοντοστέκομε το σκέφτομαι άντε λέω να πάω να πληρώσω, Τριάντα ευρώ. Στην αρχή ένιωσα περήφανος ότι έκανα το σωστό. Ότι δεν μαγάρισα την αύρα του ταξιδιού, όπως τότε στην Νορβηγία και μπράβο. Τότε άρχισε να μου φεύγει και να νιώθω βλαξ… Μια το πενηντάρικο από το ίντερνετ μια το τριαντάρι τώρα μου γύρισε η βίδα και από εδώ και πέρα, θα βγάλω το λαμόγιο που κρύβω μέσα μου.

Ήμουν κομμάτια άραξα σε μια στάση λεωφορείου να ξεκουραστώ λιγάκι γιατί έχανα, της λειτουργίες του εγκεφάλου μου. Όταν είμαι κομμάτια ένας διαπεραστικός πόνος με χτυπάει στο κεφάλι, τόσο έντονος που με κάνει να ουρλιάζω. Στην Νορβηγία πρωτοεμφανίστηκε αυτό το ταξιδιωτικό σύμπτωμα, λέγοντας με ότι game over, ξεκουράσου.

Έλα ρε μια χαρά είμαι πάω Oberalp pass και θα στρώσω. Έκανα ακριβώς την διαδρομή που έκανα τότε με την Ανθή, αλλά από την αντίθετη κατεύθυνση. Φτάνω στην γέφυρα από το Gotthard pass και τρώω φλασια. Θυμήθηκα ότι αυτό το πέρασμα μέσα από το τούνελ δεν είναι το πάσο… Αλλά κάποιο άλλο που δεν το είχα κάνει τότε. Μιλάμε όταν το είχα διαπιστώσει μόνο που δεν έκλαψα, τώρα όμως θα το κάνω.

Ρωτάω… αυτό είναι το πάσο.

Όχι αποκλείεται.

[NIKANTHI]

Βλέπω κάτι σαν αγροτικούς δρόμους κάτω από την γέφυρα και στρίβω κατά εκεί. Μπερδεύτηκα αλλά το πάλευα, μέχρι που φτάνω σε μια λίμνη που είχε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και ένα επιβλητικό άγαλμα με δύο αετούς πάνω σε ένα βράχο.

Τότε ρωτάω ένα μηχανόβιο ζευγάρι

Για το Gotthard από εδώ

Όχι πάνω από την γέφυρα

Δεν είναι στην γέφυρα μήπως από εδώ δεξιά

Όχι από εκεί είναι το παλιό Gotthard τι να πας να κάνεις εκεί. Άσε που δεν είναι καλή η άσφαλτος

( Τι είναι τούτι ρε. Χαζαθυκαν τελείως Ήρθαν μέχρι εδώ και δεν θα κάνουν το πέρασμα ) Α ωραία θα πάω

( Τι είναι τούτος ρε. Χαζαθυκε τελείως. Που πάει να μπλέξει ) Καλό δρόμο και πρόσεχε.

Ξεκινώ μέσα στην χαρά και κατηφορίζω ένα λιθόστρωτα μικρό δρομάκι με αλλεπάλληλες κλειστές στροφές μέσα σε ένα φαράγγι. Από επάνω να βλέπω την εθνική και από κάποιες πλαγιές του βουνού, να χύνονται καταρράκτες. Ελλάδα ρε, σε ελβετική έκδοση.

Σκατα και αποσκατα. Τώρα ανακάλυψα ότι μετά που έκανα το πάσο Della Novena είναι το Nuffenen pass, αλλά με άλλη ονομασία. Αυτό που είχα κάνει με την Ανθή τότε και νόμιζα ότι το έκανα εχθές κάνοντας Albula pass. Ε το έκανα σημερα. Εχθές χάρηκα που νόμιζα ότι το πέρασμα δεν το έχω ξανακάνει και σήμερα βρίζω. Σκατα.

Η μπερδεύτηκα με της μέρες τα τοπία και τα βιώματα μου και γενικά έχασα την μπάλα, αλλά και το γήπεδο. Βουνά είναι ρε παιδιά και μοιάζουν. Τουλάχιστον έμαθα σήμερα ότι είναι το ψηλότερο πασο στην Ελβετία, κάτι είναι και αυτό

Συνεχίζω το γράψιμο και ο θεός βοηθός. ( Οκ είμαι και στην δουλειά οπότε την κατανόηση σας )



Ε Τόλκιν παραγγελία

Ναι Boss που πάει στο Zermatt

Όχι Τσιμισκή



Αχ τη τραβάω, αχ



Παω τώρα σε ένα μέρος που δεν είχα ξαναπάει, γκαραντί. Και όχι μόνο αλλά θα εξιλεωθώ απέναντι σας. Έκπληξη λοιπόν…

Έλα στο Zermatt πας

Μα καλά πως …

Πολλά έργα στο δρόμο, παρά πολλά. Πολλές φορές χωρίς εμφανείς αιτία κλείναν το δρόμο και και έδιναν κίνηση στο ένα ρεύμα. Απο πίσω εκατοντάδες αμάξια περίμεναν για ώρες υπομονετικά μέχρι να σταματήσουν στο επόμενο οδόφραγμα ξανά. Εκεί κατάλαβα ότι με παλιό αμάξι σαν το δικό μου (Atos ) πολύ δύσκολα να ταξιδέψεις στην Ευρώπη. Θα τα τινάξει από την θερμοκρασία. Ασε και με το παιδί είναι δύσκολα να περιμένει στάσιμο τόση ώρα. Άρα η το αμάξι η το παιδί θα τα τινάξει… Για να δούμε πώς θα το καταπολεμήσουμε και αυτό στα χρόνια που θα έρθουν…

Σε ένα από αυτά τα μπλόκα μιλάω με έναν μηχανόβιο

Που πας τον ρωτάω

Zermatt

Έχει κάμπινγκ εκεί ξέρεις

Όχι έχει στο Visp, εκεί θα μείνω και εγώ. Ουτο σι άλλος απαγορεύεται να μπει μοτοσυκλέτα στο Zermatt, οπότε στο Visp θα μείνω για να έχω κοντά και τα πράγματα μου.

Α ναι δεν πάει εκεί μοτοσυκλέτα

Όχι μόνο τρένο και οι ντόπιοι που έχουν ειδικές πινακίδες, αν σε πιάσουν σε ξύρισαν.

Βασικά είχα άλλο σχέδιο, να έκανα μια γρήγορη διέλευση από το Zermatt και να ξανά έφευγα στα βουνά. Μόνο για να έβλεπα το Matterhorn.

Μεσα από ένα φαράγγι έχοντας δεξιά μου το ποτάμι φτάνω στο Visp. Βρίσκω το σταθμό το τρένων και συνεχίζω οδικός για το Zermatt. Πάω αρκετά μέτρα και αρχιναω να παρατηρώ ότι όλα τα αυτοκίνητα έχουν ιδιαίτερες πινακίδες που ξεχωρίζουν από μακριά. Ωχ. Λες να την φάω….

Πλευρίζω ένα αμάξι…

Επιτρέπεται

ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ OH MY GOD ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ ARE YOY CRAZY

[NIKANTHI]

Σαν να την άκουσα λίγο και γύρισα πίσω…

Πάω στα τρένα κόβω εισιτήριο, ρωτοντας κάθε πόση ώρα έχει τρένο, αλλά και πότε είναι το τελευταίο δρομολόγιο και επιβιβάζομαι.

Ρε συ μακριά είναι, μιλάμε θα έκανα χοντρή μαλάκια.

Συνάντησα εκεί δύο μεσήλικες κυρίες που θα μέναν εκεί και το πρωί θα κάναν πεζοπορία στο βουνό… Κοιτούσαμε μέσα στον θαυμασμό μπας και δούμε το Matterhorn μέσα από το τρένο αλλά μάταια. Μέχρι που έφτασα.

Απίστευτο σκηνικό να περπατάς σε ένα μέρος χωρίς αυτοκίνητα, και την βαβούρα της τεχνολογίας.

Τρελάθηκα εντυπωσιάστηκα δεν το περίμενα. Είναι απίστευτα ωραία… Υπήρχε μια απίστευτη ισορροπία στο συνδυασμό της μοντέρνας με της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Το σύγχρονο το συναντούσες στα εμπορικά μαγαζιά και τα αγαθά που πουλούσαν. Ενώ το παλαιωμένο το έβλεπες στα καφέ τα εστιατόρια αλλά φυσικά και στα κτήρια που απάρτιζαν αυτό το θέρετρο.

Περπάτησα το κεντρικό πεζόδρομο και από τον ενθουσιασμό μου είχα ξεχάσει τελείως το Matterhorn.

Είχε κόσμο αλλά περπατούσες άνετα. Στα καφέ όμως γινόταν πανικός. Τα τραπέζια το ένα δίπλα στο άλλο και ο κόσμος να κρέμεται από της καρέκλες… Τι έγινε εδώ δεν έχει covit .

Ρώτησα κάποιους περαστικούς από πού μπορώ να δω το βουνό…. Εδώ στα διακόσια μέτρα.

Φτάνω σε ένα άνοιγμα όπου είχε κάποια παγκάκια και δύο γλυπτά. Ένα τεράστιο παπούτσι… Ίσως κάποιο ομοίωμα από τα παπούτσια του πρώτου ορειβάτη που κατέκτησε το βουνό. Και ένα άλλο σαν μια τεράστια σάλπιγγα.

Τότε το βλέπω… Δέος πραγματικά. Το βουνό είναι τόσο επιβλητικό που πραγματικά σε καθηλώνει. Και η κορυφή του κοφτερή σαν λεπιδη. Η κορυφή μου φάνταζε σαν τα πρώτα πετρώματα που είχαν οι παλαιολιθική άνθρωποι. Που τα κάναν κοφτερά και λεία από την μια μεριά για να σκοτώνουν τα θηράματα τους… Έτσι ήταν και η κορυφή, κοφτερή και λεία από την μια της πλευρά…

Μου έρχεται εκεί ιδέα αλλά πρώτα, φεύγω να δω όλο το χωριό από άκρη σε άκρη. Τα σπίτια μου κάναν ιδιαίτερη εντύπωση, ηταν όλα ξύλινα και στηριζόταν σε πέτρινες πλάκες. Και με την σειρά τους οι πλάκες στηριζόταν πάνω σε κορμούς δέντρων και μετά στο έδαφος.

Επίσης ξαφνιάστηκα περνώντας μπροστά από ένα μαγαζί όταν, ένας μηχανισμός από το πεζοδρόμιο ανυψώθηκε για να σηκωθεί η μπαλέτα με τα εμπορεύματα και να εξοπλιστεί η επιχείρηση… Τι να λέμε. Και εγώ κουβαλάω σαν το γάιδαρο στην Θεσσαλονίκη.

Πήγα στα Macdonald πήρα δύο μενού, δώδεκα ευρώ το ένα και έτρεξα πάλι πίσω στο πολυαγαπημένο μου παγκάκι με την καλύτερη θέα σε όλο το Zermatt. Να γουστάρω ρε…

Φεύγοντας έκανα κάμποσες γύρες, να περάσει η ώρα για να δω το μέρος φωτισμένο. Στα εστιατόρια γινόταν ΧΑΜΌΣ, τροχονόμο ήθελε για να περάσεις ανάμεσα από τα τραπέζια… Where is covit miss Switzerland.

Σε μια patisserie μπορεί να περίμεναν και πενήντα άτομα ουρά για να φάνε παγωτό. Να μια ωραία επιχειρηματική κίνηση για όποιον ενδιαφέρεται…Και σύμβουλος επιχειρήσεων, τι άλλο να κάνω ποια εδώ μέσα.

Ακουσα λίγο ζωντανή μουσική από ένα ξενοδοχείο για να σκοτώσω λίγο την ώρα, μέχρι που νύχτωσε. Οκ δεν ήταν και κάτι, φωτισμένο το Zermatt αλλά έπρεπε να το δω.

Ήμουν πραγματικά χίλια κομμάτια, πήρα το τρένο και πήγα στο κάμπινγκ. Ευτυχώς που ήταν ακριβώς δίπλα στο σταθμό τον τρένον.

Έστησα και φυτευτικα…

[NIKANTHI]

23-07+2021



Ξύπνησα μάζεψα πιστόλισα και έφυγα. Αμαρτία εξομολογούμενη, ξέρετε. Είπα από εδώ και μπρος θα γίνω λαμόγιο, και το έκανα. Αν το διαβάζεται βρίστε με ελεύθερα, το αξίζω.

Αντε για να αλλάξουμε το κλίμα πάμε Grand Saint Bernard pass. Στην αρχή ο δρόμος ήταν φαρδύς σαν να πήγαινες από ορεινό αυτοκινητόδρομο, έχοντας ανοιχτή θέα προς όλες της κατεύθυνσης. Κάνω στάση σε μια καντίνα να αγοράσω λούτρινα για το γιο και συνεχίζω να ανηφορίζω. Ο δρόμος μετά στένεψε αρκετά και όλο ανέβαινε με κλειστές στροφές σε άδενδρες πλαγιές, μέχρι που φτάνω κορυφή στην πιο απίστευτη λίμνη.

Ε σας επρηξα το ξέρω. Μα εγώ φταίω που παντού έχει βουνά και λίμνες, Άλπεις είμαι. Τι να γράψω για παγετώνες και παγόβουνα…. Χμ καλή ιδέα.



Κατηφορίζω και τρώω ένα τρελό σκάλωμα. Εγώ θέλω να πάω Γαλλία αλλά μέσα από τα βουνά. Παντού βλέπω πινακίδες για Αόστα και βγάζω σπυριά. Θυμάμαι ότι είχα περάσει την προηγούμενη φορά από εκεί και πλήρωσα το τούνελ και δεν είδα το βουνό. Αλλά η σύμανση στο δρόμο έλεγε μόνο για Γαλλία μέσω Αόστας και για εναλλακτική κατεύθυνση μόνο Ιταλία… Τώρα που πάω εγώ. Μιλαμε θα έσκαγα.

Βρίσκω ένα Γάλλο μηχανόβιο και τον ρωτάω. Κατάλαβε αμέσως τι του έλεγα. Ψάχνει…

Α με λέει εσύ θες να πας από το Petit San Bernard pass.

ΝΑΙ…

Προς Ιταλία θα πας και από εκεί θα βρεις Γαλλία. Ναι είναι λίγο μπέρδεμα. Οκ;

ΝΑΙ… και ξεκίνησα. Καλά μιλάμε το είχα ξεχάσει τελείως αυτό το πάσο.

Οδηγώ προς Ιταλία και σκέφτομαι ότι σε συνδυασμό με τα προηγούμενα μου ταξίδια, πλέον ουσιαστικά σκαναρω της Άλπεις οδηγώντας της από όλες της πιθανές κατεύθυνσης. Το προσπαθώ τουλάχιστον… Ο στόχος τελικά του φετινού ταξιδιού, αυτός έμελε να είναι…

[NIKANTHI]

Πάμε για Petit San Bernard… φύγαμε λέμε. Όλο αυτό το μπέρδεμα ανακάτεψε ακόμα περισσότερο, τα είδη μπουρδουκλωμένα ταξιδιωτικα μου πλάνα, αλλά πήγα

Είχα μια εσωτερική διαμάχη όσο το ανέβαινα, τι μου άρεσε πιο πολύ. Το Grand, το μεγάλο αφροδες που γεμίζει το μάτι σου… Χμ ωραίο ακούγεται. Η το Petit, το μικρό σφικτό και πιο εκλεπτυσμένο… Χμ δεν λες και όχι.

Από όσο θυμάμαι μάλλον το Petit να ήταν πιο ωραίο, ίσως και επειδή το έκανα δεύτερο και είχα πιο νωπές μνήμες. Εσάς τα γούστα σας ποια είναι, Grand η Petit

Στην κορυφή είχε λίμνη… Δεν το περιμένατε ε. Αλλά και ένα ιδιαίτερο στενόμακρο κτίριο. Όπως και ένα άγαλμα πάνω σε ένα πελώριο βράχο με έναν σταυροφόρο άγγελο.

Συνεχίζω και Σταματάω σε ένα πάρκο βλέποντας κατι πελώριες βουνοκορφές απέναντι μου. Ρωτάω ένα ορειβατικό σύλλογο με παιδία που κάναν διάλειμμα

Συγνώμη αυτό είναι το Mont Blanc

Όχι αυτό είναι το Baree De Ecrins. Το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Γαλλίας

Πουστικο κολοβουνι. Όλο με ξεφεύγεις αλλά θα σε πετύχω, που θα μου πας.

Το. Mont Blanc που είναι εδώ κοντά…

Όχι από την άλλη πλευρά.

Πουστικο

Πριν τέσσερα χρόνια ήθελα να πάω αλλά επειδή ήταν ψηλά στην Γαλλία και θα έπρεπε, να γυρίσω μέσω Ελβετίας στην Ιταλία για να πάρω την Ανθή από το αεροδρόμιο, το άφησα. Τότε ήθελα μαζί με την Ανθή ταυτόχρονα, να πάμε στην Ελβετία σαν ερωτευμένα πιτσουνακια. Και όχι πρώτα εγώ και μετά αυτή Τι ρομαντικά. Άσχετα που πάω συνέχεια και παντού μόνος, είμαι τόσο ρομαντικός. Tι δεν είμαι.

Τωρα έφυγα άλλου για αλλού και πάλι μου ξέφυγε το πουστροβουνο. Να τανε και κανένα μικρό να πάει στο διάολο. Θα πάω ρε, θα το βρω είναι πλέον προσωπικός ταξιδιωτικός στόχος. Τώρα από εκεί που ήμουν να πάω για Chamonix ήταν μεγάλο τράβηγμα οπότε I will be back.

Όσο έβριζα και συνομιλούσα με τους ορειβάτες παρατήρησα μια ιδιαίτερη μεταλλική κατασκευή με ράγες, που ξεκινούσε από χαμηλά και ανηφόριζε τον λόφο. Σε ένα βαγόνι πάνω στης ράγες επιβιβάζονταν τα παιδιά και φυσικά, τρελαινόντουσαν από την χαρά τους.

Από εκεί και μπρος άφησα τα βουνά και έπιασα την εθνική, γιατί ήθελα να κινηθώ και σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη από εκεί που βρισκόμουν.

Πότε ο δρόμος ρολαρε, πότε κολλούσε σε μποτιλιάρισμα. Τόσο που το GPS με έστριβε μέσα από τοπικούς δρόμους για να γλυτώσω την κυκλοφοριακή συμφόρηση. Απόγευμα ενώ ήμουν κομμάτια πάω σε ένα βενζινάδικο που είχε από πίσω του, τεράστιο χώρο με παγκάκια δέντρα και μέρος πάρκινγκ για τροχόσπιτα. Πάω τέρμα πίσω και βλέπω ένα υπερπολυτελές τροχόσπιτο τανκ. Αυτά που κάνουν όσο μια πολυκατοικία. Τους λέω

Σας πειράζει να στήσω εδώ σκηνή για να έχω προστασία.

Δεν κατάλαβαν. Τελικά με τα πολλά είπαν ναι

Κάθομαι κοιτάζω ακριβώς απέναντι στον κάμπο είχε ένα τεράστιο εργοστάσιο με τέσσερα φουγάρα. Με χάλασε. Δηλαδή να κάτσω εκεί και να φάω όλα τα ντουμάνια για να γλιτώσω κάποια ευρώ, ε όχι.

Σκέφτομαι αυτούς με την πολυκατοικία τροχόσπιτο, δηλαδή έλεος . Και έφυγα παρότι ήμουν κομμάτια.

Το booking μου έδειχνε ότι εκεί στα δύο χιλιόμετρα είχε καταλύματα αλλά μόλις έβαζες το GPS, σε έβγαζε τριάντα χιλιόμετρα πορείας. Γιατί δεν υπήρχε έξοδος από την εθνική και γυρνούσες πίσω.

Τα χιλιόμετρα δεν έβγαιναν γιατί είχε απίστευτο μποτιλιάρισμα, έπρεπε κάπου να διανυκτερεύσω. Περνώ την επόμενη έξοδο και βλέπω ένα Ibis hotel. 120 ευρώ.

Είχε νυχτώσει για τα καλά όταν βλέπω Ότι εκεί κοντά έχει κάμπινγκ. Για να το βρω το GPS με έλεγε πάνε αριστερά και εγώ πήγαινα δεξιά. Στους κυκλικούς κόμβους έχανα το προσανατολισμό μου και πήγαινα άλλου για αλλού.

Το μυαλό μου από την εξάντληση ήταν νεκρό και δεν με υπηρετούσε άλλο. Όχι δεν είναι το φυσιολογικό μου αυτό, αμάν… Η μήπως είναι

Αφού το βρήκα πάω τέρμα πίσω και στήνω. Αυτό το κάμπινγκ είχε μικρούς διαδρόμους σχηματισμένους, από δύο τοιχία με λουλούδια και έστηνες εκεί ανάμεσα.

Είχε και ένα γήπεδο μπάσκετ. Πάω στο κυλικείο να αγοράσω κάτι να φάω, έκλεινε. Τελικά αγόρασα κάτι μπακέτες για να της φάω με κάτι τελευταίες κονσέρβες. Αχ αν τελειώσουν μετά τι

Και ξεκουράστηκα

[NIKANTHI]

24-07-2021



Ξύπνησα, και σαν μεγαλύτερος πιστολέρο από τον Λούκυ Λουκ… εξαφαστικα. Ούτε η Ντολυ δεν με είδε.

Πολλά διαδικαστικά χιλιόμετρα σήμερα με αρκετές στάσεις σε βενζινάδικα γιατί δεν την πάλευα. Σε ένα πάω να κατεβάσω το πόδι, μπλέκει το παντελόνι στο μασπιε και πάω να πέσω. Μιλάμε με όλη μου την δύναμη πατάω μπροστινό φρένο και να σφίγγω το τιμόνι, τελικά τα κατάφερα.

Καλά σε αυτά τα βενζινάδικα συναντάς όλες της φυλες του κόσμου και κάθε καρυδιάς καρύδι. Αν θες να κάνεις κάποια δημοσκόπηση, σε αυτά τα βενζινάδικα πρέπει να πας.

Σε ένα άλλο την έπεσα σε ένα παγκάκι και κοιμήθηκα λιγάκι γιατί ήμουν έτοιμος για τον φουντο.

Μετά από λίγο έπιασα επαρχιακούς δρόμους όταν ξαφνικά περνάω μέσα από ένα φαράγγι και ένα σπήλαιο.. Το προσπερνάω αλλά το μετάνιωσα και ξανά γύρισα. Ζάντα ακόμα από τον ύπνο είπα να ρωτήσω

Είναι ωραίο

Ναι

Έχει πολύ περπάτημα

Όχι

Άντε να πάω γιατί θα το μετανιώσω.

Το Grotte Des Grandes Canalettes, είχε διαφορετικές αίθουσες με σταλακτίτες σταλαγμίτες και φυσικά μια υπόγεια λίμνη. Τι μόνο επίγειες να βλέπω. Ήταν εκδρομές πολλά παιδιά του δημοτικού από σχολεία, ενώ σε μια υπόγεια τεράστια αίθουσα μπορούσες να παρακολουθήσεις εκεί το μάθημα σου.

Κανω το Col de Jou, οκ δεν τρελάθηκα και από την χαρά μου, ηταν μέσα σε πανύψηλα δέντρα. Τάξτε μου δεν είχε λίμνη στην κορυφή ούτε στο Col De Puymorens που έκανα μετα. Βασικά στο δεύτερο το τερμάτισα έφτασα σε ένα πάρκινγκ από χωμα, το διέσχισα και κατέληξα σε ένα κακοτράχαλο χωματόδρομο. Οδήγησα κάποια μέτρα και θυμήθηκα τα λάστιχα και που βρίσκομαι… Γύρισα πίσω. Άσε δεν ήμαστε για τέτοια. Εγώ με το φειζερ δεν πάω χώμα ούτε στον Χορτιάτη, τι κάνω εκεί…

Ξεκινάω πάλι και μπαίνω Ανδόρα. Καλά για ραπίντ τεστ ούτε λόγος, αφού πλέων και εγώ ένιωθα νόμιμος, φαντάσου. Ταχυκαρδίες και άγχη last year

Ανηφόρισα έναν τεράστιο ελικοειδή δρόμο. Με το δρόμο που ανεβαίνει στην Αράχωβα από τους Δελφούς θα τον παρομοίαζα. Είχε κάτι πολύ περίεργα κτήρια που έμοιαζαν με τεράστια κοντέινερ πλοίον. Ενώ τα βενζινάδικα ήταν μέσα στα κτήρια αυτά για προστασία από τον χειμώνα, μάλλον. Ενώ σφράγιζαν κιόλας σαν κλειστό γκαράζ.

Αφού έφτασα στο peak αυτού του δρόμου κατηφόρισα και έφτασα σε πολιτισμό. Περίεργα κτήρια σε καφέ και μαύρο μουντό χρώμα. Μεγάλοι δρόμοι με φαρδιά πεζόδρομια. Ερημιά παντού κρανίου τόπος. Δεν μου άρεσε και έφυγα.

[NIKANTHI]

Δεδομένα δεν είχα γιατί την έψαξα την δουλειά με της χρεώσεις, αμα πάθεις έτσι είναι. Το καλό με την Ανδόρα είναι ότι έχει μια διαδρομή για να την διάσχισης από την μια άκρη στην άλλη. Ένα κεντρικό δρόμο δηλαδή με κάποια παρακλάδια.

Φτάνω στα άλλα σύνορα του κρατιδίου Η συνοριακή φυλακές κάναν κόσκινο τα αυτοκίνητα για αφορολόγητα προϊόντα. Επιλεκτικά πάντα, αλλά τους ξέσκιζαν. Για Κοβιτ ούτε λόγος, τα λαθραία πρωτεύουν.

Και μπήκα Ισπανία, δώσε λεμε. Ιστορική στιγμή. Οδηγώ καμία δεκα χιλιόμετρα και μετά ανοίγω τα δεδομένα. Για απόσταση ασφαλείας.

Βλέπω για ξενοδοχείο πανάκριβα, ενώ τα ξενοδοχεία στην Ανδόρα κόστιζαν όσο τα κάμπινγκ στην Ισπανία. Αναστροφή και πίσω λοιπόν. Τα σύνορα εκεί που τα έτρεμα τα περνούσα πλέον για χαβαλε. Κατέβασα τον χάρτη της Ανδόρας για να έχω GPS χωρίς σύνδεση και έκλισα ένα ξενοδοχείο κοντά στα σύνορα με πάρκινγκ.

Μετά σκέφτομαι ότι το μέρος είναι γεμάτο ξενοδοχεία, δεν πάω μια γύρα να δω το μέρος και αν βρω καλύτερο κατάλυμα μένω εκεί. Ουτο σι άλλος δωρεάν ακύρωση έβαλα στην κράτηση μου. Όχι ότι θα είχα ιδιαίτερο θέμα να τους πιστολιασω και ανεφ δωρεάν κράτησης, μιας που δεν έχω περασμένη κάρτα στο booking .Αλλά το επίπεδο μου δεν το επιτρέπει. Για ένα κούτελο ζούμε

Βλέπω ένα ορεινό πάσο εκεί κοντά που ήμουν και παω. Περνάω μπροστά από ένα πανέμορφο ορεινό σαλέ μέσα στο δάσος, συνεχίζω προς τα επάνω αλλά μετά από λίγα μέτρα γίνεται χωματόδρομος. Ρωτάω μια ομάδα που διοργάνωναν εξορμήσεις στην φύση.

Με τίποτα δεν πας ο δρόμος είναι χάλια.

Αυτή εντωμεταξύ είχαν ένα 4χ4 τανκ. Με Ρόδες μέχρι το κεφάλι μου… λες να παω.

Και γύρισα. Φτάνω στο σαλέ και ρωτάω

Δωμάτια

Τριάντα με πρωινό

Πάρκινγκ για μοτοσυκλέτα

Έχουμε ένα κλειστό γκαράζ

Μπαλκόνι

Ναι

Υπηρεσίες μασάς με εκτόνωση

Όχι

Ε φεύγω τοτε

Άντε κομμάτια να γίνει θα μείνω. Παρκάρω το μηχανάκι και ανεβενω. Φορτίζω τα ηλεκτρονικά μου και πάω στην ρεσεψιόν. Ζητάω ένα ποτήρι με πάγο και πάω στην μπαλκοναρα μου να πιο βαπορίσιο καφέ. Χαλιά έγινε αλλά αρκεί η προσπάθεια.

Βαρέθηκα μετά από λίγο παρότι είχα το καλύτερο μπαλκόνι του σαλέ και κατέβηκα να φάω βραδινό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.

Ήταν μια τεράστια ξύλινη αίθουσα με περιμετρικές τζαμαρίες . Με βάζουν σε ένα τραπέζι μπροστά στην είσοδο και χαζεύω την open kitchen. Ήταν ένας τεράστιος πάγκος εργασίας και είχε θολωτό φούρνο με ξύλα. Ψήναν τα τοπικά κότσι και άλλα κρεατικά. Όπως ξεροψηναν και το ψωμί… Μιαμ Μιαμ. Έρχεται ο σερβιτόρος

Σήμερα έχουμε εκλεκτο μενού. Πρώτο πιάτο σαλάτα δεύτερο κότσι με πατάτες και μετά εκλεκτό γλυκό

Μακαρόνια έχετε.

What

Μακαρόνια με κιμά

Έχουμε… Μα έχουμε τόσο ωραίο μενού

Όχι μακαρόνια θέλω με σαλάτα και ψωμί, γίνεται

Φυσικά



Μόνο εγώ σε όλο το εστιατόριο δεν έφαγα μενού. Μακαρόνια θέλω ρε. Είχε πολλά τουριστικά γρουπ μεγάλης ηλικίας για αυτό και το μενού.

Μετά από εύλογη ώρα έρχεται η σαλάτα το ψωμί και περιμένω. Περιμένω… περιμένω. Άφαντη η μακαρονάδα. Για να περάσει η ώρα ανοίγω την online πλατφόρμα φαγητού που εργάζομαι, να δω αν με πιάνει το δικό τους GPS τόσο μακριά, έπιανε. Δεν είχα και μπαταρία να μπω στο ίντερνετ, πεινάω ρε

Μετα από κανένα μισάωρο ακούω φωνές,

Ε Νίκο τι θα γίνει θα με φας η μόνο θα με κοιτάς

Με κοροϊδεύει και η σάλτσα

Και τότε τι έγινε

Ήρθε η μακαρονάδα;;

Βαράει παραγγελία στο κινητό. Να πάω από Ανδόρα παραγγελία στην Θεσσαλονίκη... Λες να προλάβω μέχρι να έρθει η μακαρονάδα, οριακά είμαι.

Έρχεται ο σερβιτόρος τον κοιτάω, ο σερβιτόρος κοιτάει την σαλάτα και η σαλάτα εμένα ..

Τα μακαρόνια που είναι

Αφού δεν έφαγες την σαλάτα

Βρε στην Ελλάδα έτσι τρώμε, όλα μαζί

Μετά από λίγο που ήρθε η μακαρονάδα η σαλάτα ούτε που πρόλαβε να με κοιτάξει. Με κέρασαν κάτι σαν τοπικό λικέρ για επιδόρπιο και σε δευτερόλεπτα νάνι.

[NIKANTHI]

25+07-2021



Ξυπνάω μαζεύω τα πράγματα και πάω για πρωινό. Αφού ντερλίκωσα πήγα στο μηχανάκι, δύσκολα πείρε. Ευτυχώς ήμουν σε κατηφόρα και δεν αγχώθηκα. Και το ξενοδοχείο έκανε Adventure εξωτμησεις αλλά εγώ ήθελα να οδηγήσω.

Ανηφορίζω το Port De Cabus, ξετρελαμένος. Πολύ μου άρεσε μιας και είχε θέα σε ανοικτό ορίζοντα. Αποό δεξιά παράλληλα με το βουνό πήγαινε ο δρόμος και στα αριστερά, το χάος. Αλλα αυτό που επισκίασε πραγματικά όλες της εντυπώσεις ήταν τα Ανδαλουσίανα άλογα. Αριστοκρατικά και απίστευτα μυώδες.

Είχε έναν αγώνα τρεξίματος ανάβασης βουνού. Πώς έτρεχαν έτσι στα βουνά, ουσιαστικά ανεβαίναν ανάποδα της πίστες του σκι. Κατηφόριζαν και πάλι επάνω…

Μετά δυστυχώς η άσφαλτος τελείωνε…

Από εδώ που πάει

Γαλλία αλλά από χώμα

Χμ ενδιαφέρον πληροφορία, θυμηθείτε την για μετά…

Γυρνάω πίσω, περνάω τα σύνορα με άνεση λες και πάω για φραπέ στην παραλία… Γαλλία πάλι

Κάνω το El Canto πάσο, το κάνω είπαμε. Ρε ΚΑΝΤΩ, χαλαρα ρε παιδιά θα το κάνω

Από εκεί κανω το Port De La Bonaigua όπου είχε και εκεί άλογα αλλά καμία σχέση με τα Ανδαλουσίανα.

Ανηφορισα αρκετο υψόμετρο και φτάνω στο Col Du Portillon. Ακριβώς μπροστά από την πινακίδα είναι σταματημένο ένα Α8 Audi και λέω κοίταξε να δεις που θα μου πει ότι το πάσο είναι κλειστό

Mr with the motorcycle

Yes

The road is closed

Αχ αυτό το στόμα μου, αχ.

Ένας μηχανόβιους πέρασε για το βουνό εγώ γύρισα πίσω .. Χεστο. Έκανα το Col de mente ωραίο ήταν αυτό με πολλές κλειστές στροφές. Αλλά επειδή η θέα ήταν από το αντίθετο ρεύμα, κάνω ένα τσουπ και πάω να βγάλω βίντεο. Μετά από δύο λεπτά έρχεται ένας μηχανόβιους σε μένα

Dangerous dangerous

Σιγά ρε μην σκίσεις κανένα καλσόν. Ο Γάλλος στο Col De Mente έκλασε μέντες

Έκανα το Col De Ares και από εκεί το Col De Peyresourde ένας φαρδύς δρόμος που τον διέσχισα μέσα σε ένα απαλό στρώμα ομίχλης. Απόγευμα βρίσκω ευτυχώς κάμπινγκ και πάω. Στήνω την σκηνή και τρώω την τελευταία μου κονσέρβα, μιλάμε μαχαίρια.

Άνθη γυρνάω

Ηρέμησε αγάπη μου φάε και κάτι άλλο

Το κυλικείο ήταν κλειστό και την έβγαλα μόνο με αυτή, βασικά νόμιζα ότι έχω και άλλη μία.

Στράβωνα γιατί πλέον η πείνα θα καθυστερούσε το ταξίδι μου, ακόμα και τα ψώνια στο σούπερ σαν καθυστέρηση το εκλάμβανα. Αρρώστια.

Προσπάθησα να οργανώσω τα ταξιδιωτικά μου πλάνα σημειώνοντας με άλλο σύμβολο τα πάσα που έκανα με αυτά που έχω κανει. Γενικά να πω ότι είχα σχεδόν απογοητευτεί, μιας και τα Πυρηναία σε σχέση με της Άλπεις ήταν Β κατηγορία. Μη πω και Γ…

Καλο σας βράδυ



Υστερόγραφο

Το ταξιδιωτικό έχει πολύ βουνό και η περιγραφές μου είναι πανομοιότυπες και φοβάμαι μην χάσω το αναγνωστικό μου κοινό… Χαχαχα τα πιστεύω κιόλας.

Νίκο μην έχεις αυταπάτες

Τι εννοείς

Ρε ποιος το διαβάζει αυτό…

[NIKANTHI]

26-07-2021



Ξύπνησα και αφού μάζεψα τα πράγματά είδα ψηλά στα βουνά, ομίχλη. Ωχ σήμερα που έχω να κάνω το champion’s leag το Πυρηναίων, αν βρίσκομαι μεσα στην αντάρα… Τι θα δω

Προβληματισμένος με τον καιρό ανέβηκα στο μηχανάκι και έτσι απλα, έφυγα από το κάμπινγκ. Ούτε που σκέφτηκα να πληρώσω, αφού άρχισα να νιώθω τύψεις.

Νίκο ε Νίκο

Ναι Λούκυ μεγάλε δάσκαλε

Το κεφάλι ψηλά ρε και η τσέπη γεμάτη

Ναι δάσκαλε



Ανεβαίνω Τα βουνά μέσα στην καταχνιά. Αρχικά στο Col De Aspin και είναι και ωραίο ρε γάμοτο. Δεν πειράζει και λίγο μαχιμοτιτα δεν βλάπτει. Στο Col De Tourmalet, ευτυχώς πέτυχα ένα άνοιγμα στον καιρό και είδα ένα μικρό τμήμα του. Από όσα είδα είναι ένα πέρασμα απίστευτης ομορφιάς. Τόσο που όταν ξανα χαθυκα μέσα στα σύννεφα, έριχνα πάλι ΤΗΣ ΚΑΤΆΡΕΣ.

Τώρα τι πρόλαβα να δω από το βουνό

Αρχικά ανέβηκα πάνω από κάτι ξενοδοχειακές μονάδες κινούμενος στα αριστερά του βουνού ενώ στο βάθος, οι ηλιακτιδες ζωγράφιζαν με απίστευτους χρωματισμούς μέσα από τα σύννεφα την κοιλάδα. Με θέα και τους πυλώνες υψηλής τάσεις και τα λιφτ έκανα κάτι φουρκέτες και παρακαλούσα, να μην με πνίξουν πάλι τα σύννεφα. Μέχρι που μετά από λίγο game over. Clouds only i am sorry.

Έφτασα στην κορυφή που με περίμεναν αρκετά ποδήλατα μαζί με έναν αγαλματένιο ποδηλάτη

Κατηφορίζω σε μια πόλη και ανεβαίνοντας το Col De Soulor ήλπιζα ότι θα είναι καλύτερα τα πράγματα…ΟΧΙ ΣΚΑΤΑ ΕΊΝΑΙ. Κάνω το Col De Abisgue, και ήμουν μέσα στα νεύρα. Αυτό είχε φυσικά τούνελ και μου θύμησε, το Route Gentelly την διαδρομή του Τζέιμς Μποντ με την διάσχιση του δρόμου μέσα από τον βράχο με τους απίστευτουθόλους...Τότε στην Γαλλία.

Ε Νίκο και εδώ Γαλλία είναι

Βασικά όλα τα περάσματα που έκανα στα Πυρηναία στην Γαλλία υπάγονται.

Ορατοτις μηδέν και ακόμα χειρότερα.

Κατεβαίνω στην πόλη και κάθομαι σε ένα πεζουλακι μπροστά από ένα κέντρο εξυπηρέτησης τουρισμού, να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω.

Κάθομαι χαζεύω ακριβώς απέναντι τρείς ξένους να πέσουν Πινκ Πόνγκ. Ποιος Έλληνας θα έπαιζε έτσι στα ξεκάρφωτα στης διακοπές του Πινγκ πονγκ. Και να ήθελε και να έβρισκε τραπέζι και να έβρισκε διχτακη, επάνω του θα είχε καμία δεκαριά καφέδες και μια ντουζίνα μπύρες.

Μιλαω με την Ανθή



Γαμιεται ο καιρός. Δεν βλέπω τίποτα.

Έλα ίσως αύριο να είναι καλύτερα

Μπορεί να κρατήσει και ένα μήνα έτσι. Καλά αν ερχόμουν καρφί εδώ στα Πυρηναία και δεν έβλεπα τίποτα θα είχα αφρίσει Γιατί είναι στου διαόλου το κέρατο για αυτό. Ευτυχώς που ήρθα τουριστικά

Να προσέχεις σε αγαπάμε



Σαν να καθάρισε κάπως ο καιρός ξεκινήσα και εγώ. Κάνω κάποια μέτρα όταν κοκαλώνω το μηχανάκι. Αναστροφή και ξανά πίσω, μπας και δω το πάσο. Οκ σίγουρα καλύτερα από πρίν,. Ο δρόμος με οδηγούσε στο χείλος του γκρεμού, αχ φοβάμαι καλύτερα ήταν πρίν. Και ξαναγύρισα στην ασφάλεια του κέντρου τουρισμού…. Πλάκα κάνω αμάν.

Μη καλό μου συννεφάκι φύγε από εδώ, όχι όχι έτσι πάνε στο απέναντι βουνό. Μην έρχεσαι μη….Α ήρθες. ΓΑΜΙΕΣΑΙ. Αλήθεια λέω έτσι μουρμούριζα στο βουνό

Από εκεί έκανα το Col De Marie- Blangue, ένα σχετικά επίπεδο πάσο μέσα σε πανέμορφα βοσκοτόπια. Όταν σταματάω μια το μηχανάκι μιας και ακριβώς μπροστά μου, μια ομάδα ανεμόπτεριστων μαθαίναν να πετάνε ακριβώς πάνω από το δρόμο… Αν περνούσε καμία νταλίκα θα τους βλέπαμε στης ειδήσεις.

Έκανα κάποια χιλιόμετρα δίπλα στην κοίτη του ποταμού, διέσχισα κάποια φράγματα όταν έφτασα Col De La Portalet ένα από τα πιο ωραία πάσα της Ευρώπης… Και με ήλιο λέμε. Στην κορυφή έφτασα σε ένα διαμορφωμένο παρκινγκ και όλος ο τόπος είχε ολόγυρα σου, μια απαράμιλλη απεραντοσύνη. Λες και ήσουν σε κάποια άλλη ήπειρο, λες και ήσουν στην Ισλανδία.



Ε τι, τζάμπα να πάει η παρομοίωση…

Ήταν πραγματικά, απίστευτο το συναίσθημα εκεί πάνω. Η αντανακλάσεις του ήλιου έβαφαν και χρυσαφένια τα αντικρυστά βουνά, και ταξίδευαν ακόμα περισσότερο τον νου… Χαζεψα. Ναι ρε επιτέλους χάζεψα, για πρώτη φορά σε αυτό το ταξίδι.

Τι, εκ γεννησιμιού μου είμαι χαζεμένος, σιγά

[NIKANTHI]

Από εκεί ξανά έκανα για τρίτη φορά το Col De Abisgue. Πουστροβουνι σε έχω, θα σε δω…και σε είδα με την τρίτη. Ούτε παιδί να προσπαθούσα να πιάσω. Πουστροβουνι.

Τι λέτε αν ακόμα έχω ενδοιασμούς ότι είμαι εκ γεννησιμιού μου χαζεμένος… λες

Από εκεί κανω ξανά το άλλο πουστροβουνι Col de Tourmalet, αλλά αυτό μου την κάρφωσε ασκημα, ομίχλη. Ε τι να κάνουμε, τουλάχιστον το προσπάθησα. Το είχα πάρει τόσο πατριωτικά που σκεφτόμουν να κοιμηθώ στο πάρκινγκ μαζί με τα τροχόσπιτα πάνω στο πάσο. Μπας και αύριο το δω…

Αλλά κατεβαίνοντας διαπίστωσα ότι δεν είχε πάρκινγκ με τροχόσπιτα, λάθος θυμόμουν. Τα ξενοδοχεία ήταν φωτιά και είχε και πολλή υγρασία εκεί πάνω. Σκέφτομαι αμέσως το μηχανάκι και έφυγα, τι να κάνουμε.

Μετά από λίγη που εποιασα επίπεδη γη βλέπω τρία κάμπινγκ. Πάω στο ένα βλέπω την πινακίδα που έλεγε προς το κάμπινγκ δεξιά, αλλά δεν έβρισκα το δρόμο για το κάμπινγκ. Ψάχνω πουθενά ο δρόμος, μόνο η πινακίδα… Με ελικόπτερο μόνο πας. Χειροτερεύω επικίνδυνα, πρέπει να ξεκουραστώ. Βρίσκω άλλο μαζί με τον δρόμο, σε έχω λέμε.

Ήταν το πιο ωραίο κάμπινγκ που πήγα, μικρό οικογενειακό. Μέσα στο γρασίδι με διάσπαρτα δέντρα εδώ και εκεί, μια ζωγραφιά.

Δεν είχε κόσμο μόνο έναν Γάλλο, που ήταν μοναχικός και αυτός. Τι αν τα βρήκαμε, ναι περίπου. Stay tuned.

Τον ρωτάω μήπως έχεις μπριζα για να φορτώσω, τα τέτοια μου

Όχι δεν έχω μπριζα έχει όμως ο ιδιοκτήτης. Πάνε εκεί και θα σε βολέψει

Πάω γυρνάω κλειστά είναι… Του τα λέω

Α ξέρω που μένει, πάνε δεν τον ενοχλείς. Χαρά του να σε βυσματώσει.

Ντρέπομαι

Καλά θα πάω εγώ, μιας και είμαι τακτικός του, πελάτης

?? Ωχ

Πάει έρχεται… Σε περιμένει

Βρε τόσο ενδιαφέρον, λες.

Πάω και εμφανίζεται ένας τύπος 210 ύψος και 150 κιλά

Τι να σου βυζματωσω…

Πλάκα κάνω ρε. Μια κοπελίτσα ήταν δεκαπέντε χρονών που με κοιτούσε με υποψίες. Πιστολέρο υποψίες.

Μου λέει ότι μπορώ να τα φορτίσω στην κουζίνα και εγώ την πληρώνω για να μην με φοβάται. 8 ευρώ.

Λούκι τι λέει εκτεθήκαμε

Οριακά όχι. Μπράβο το χειριστικές αψογά

Πάω τρώω τα σαλάμια μου και απορούσα με τον Γάλλο. Ήταν μόνος είχε στήσει την σκηνή του και είχε και καρέκλα. Εγώ θα κοιμόμουν στο αμάξι και φυσικά όχι σε κάμπινγκ…

Τώρα ποιος είναι ο πειραγμένος, πείτε μου εσείς

Στην Ισλανδία να πάω σε κάμπινγκ, ο θεός να φυλάξει. Τι το έχουμε το κουτί, έτσι δεν το λένε οι μηχανόβιοι.

Αντε και ένα βιντοοοο



Μετά στήνω την σκηνή και πριν νυχτώσει κοιμήθηκα