Titivismata Vs Covid In Europe Central Court

[NIKANTHI]

Σκάει μύτη και άλλος ταλαίπωρος και πιάνω το τσατ

Τι κάνουμε ρε σειρά

Έλα ντε, σκέφτομαι να πάω

Ούτε καν, ρε μήπως έχει άλλο δρόμο

Όχι αυτός είναι


Σκέφτομαι ότι δεν γίνεται αυτός ο καταρράκτης να μην έχει πρόσβαση από άλλο δρόμο, λεωφορεία πως πάνε. Βάζω στο Google το όνομα και να με οδηγήσει εκεί, ρε έχει και άλλο δρόμο. Πουστικο σε μένα ρε, τον Σέρλοκ των απανταχού τουριστών.

Αφού γύρισα πίσω στον κεντρικό, μέσα από ένα δρόμο που θύμιζε αουτομπαν, έφτασα στο πάρκινγκ του DETTIFOSS. Την έπεσα και εγω να κοιμηθώ κανένα τρίωρο και άσε, τον καταρράκτη να περιμένει.

[NIKANTHI]

Ξυπνάω και είμαι πάλι μόνος στο πάρκο. Αφού ήπιά καφέ σε πέντε δευτερόλεπτα, αν δεν καπνίζεις. Πήγα στον Daddy να δω τουλάχιστον αυτός, τι σόι καπνό φουμάρει. Παρότι ήταν ξημερώματα είχε μια αφόρητη ζέστη, αφού ίδρωνα και ζοριζόμουν.

Μπαίνω και περπατάω στην ξύλινη εξέδρα όταν τον βλέπω. Μιλάμε για πολύ νερό. Αφού παρότι ήμουν σε απόσταση με πιτσιλούσαν τα σταγονίδια του νερού του. Τότε πετάω μία την μπλούζα και χτυπάω ένα ντουζακι, να στανιαρω λιγάκι.



Έχω μια που έβγαλα και το βρακί, να την ανεβάσω…

Αχ αναζωογονήθηκα, και λίγο ανάμεσα από τα πόδια, έτσι αχ ναι. Αλλά για μισό λεπτό, το πρωινό μου που είναι. Reception reception…

Κατά τα άλλα μου θύμησε τους καταρράκτες του Νιαγάρα όπως τους ξέρω από ντοκιμαντέρ. Με αυτή την κοντινή και σε 45 μοιρών γωνία που τον έβλεπα.

Πάμε να φύγουμε, βιάζομαι. Η χωματόδρομοι με έβγαλαν εκτός προγράμματος. Πάμε πάμε…

Φευγωντας πήρα λίγο μάτι τον SELFOSS καταρακτη που στεκόταν ακριβώς στην μέση ενός φαραγγιού, σαν να με επέβλεπε πάνω από τον θρόνο του.



Μετέπειτα φτάνω σε ένα περίεργο μέρος το HVERIR. Ήταν κάτι πίδακες από λάσπη και θειάφι η οποίοι, ανάβλυζαν από το έδαφος. Εκπνέοντας μια αηδιαστική μυρουδιά. Κάτι σαν της κάλτσες μου δηλαδή, αλλά σε αξιοθέατο. Ήταν σαν ζωντανά, είχαν ακανόνιστη συμπεριφορά και βγάζαν καπνούς μαζί με την μπόχα. Ιδιαίτερο μέρος περίεργο, out of this world.

Ανεβενω ένα ελικοειδή δρόμο όταν φτάνω σε μια λίμνη, με βαθύ τιρκουάζ νερό. Ήμουν στην BLUE LAKE, αυτό είναι όνομα ρε παιδιά, όχι σαν τα άλλα. Σταματάω, ήταν απίστευτη. Σε υπνώτιζε πραγματικά να βουτήξεις, αλλά ένα βιομηχανικό κτίσμα στην άκρη της σε επανάφερε στην πραγματικότητα. Για τους πιο μοσχαρίσιους τύπους είχε και πινακίδες, NOT FOR SWIMMING.

Γενικά ήμουν κομμάτια και οδηγούσα περισσότερο ενστικτωδώς, παρά συνειδήτα. Όταν περνάω μπροστά από τα MYVATH NATIONAL BATHS. Πάμε να δούμε το μέρος να αγοράσω και κανένα νερό για καφέ. γιατί δεν την παλεύω.

Είχε πολλή κόσμο και οι περισσότεροι ήταν με τουριστικά λεωφορεία. Περίμεναν ουρά στην είσοδο να δηλώσουν αν επιθυμούσαν να κάνουν μπάνιο. Μιας και αυτή ήταν μια έξτρα υπηρεσία, από το πακέτο διακοπών που είχαν πληρώσει.

Ρωτάω στην είσοδο αν μπορώ να περάσω να δω το μέρος, χωρίς να κάνω μπάνιο.

Φυσικά αν θέλετε μπορείτε να πιείτε και καφέ.

Τζαμί. Μπαίνω μέσα είχε ευρύχωρο σαλόνι με τραπεζάκια στα αριστερά, ευθεία ήταν το μπαρ. Και στα δεξιά είχε κάποια ελάχιστα τραπέζια ενώ μετέπειτα, έβγαινες έξω στα λουτρά.

Κατευθείαν μπανίζω πρίζα, και βάζω την μπαταρία από την DSLR να φορτίσει. Στο αμάξι δεν είχα αυτή την δυνατότητα. Πάω να πάρω καφέ και βλέπω ότι έξω από το μπαρ είχε κανάτες θερμό, με καφέ. Οπού με τρία ευρώ είχες απεριόριστη κατανάλωση.

Είμαι στο παράδεισο και δεν το ξέρω, ρε λες να τα τίναξα και να μην το έχω πάρει χαμπάρι. Αγχώθηκα, Νίκο τραγουδά το Bridge of death τον Manowar. Τραγουδάω, οκ ζωντανός είναι… Αληθινο περιστατικο αν και στο χαβαλέ

Βγαίνω έξω στα λουτρά και εντυπωσιάστηκα. Ήταν μια τεράστια πισίνα η οποία ήταν χωρισμένη με διαδρόμους σε υποενότητες. Φυσικά στολισμένη με γεφυρουλες για να την παρουσιάζουν στους επισκέπτες, όσο πιο όμορφα μπορούν.

Α μισό να πιω ένα καφεδάκι



Μετά αρχινάω την έρευνα για το πιο όμορφο μαγιό. Ε ναι, ολόκληρο ταξιδιωτικό γράφουμε, αν μας ρωτήσουν. Να μην εκφέρουμε γνώμη.

Καφεδάκι οπωσδήποτε

Εκεί στα δεξιά πάνω στην εξέδρα που πλατσουρίζουν είναι τα τρία επικρατέστερα. Πώς γίνεται τα πιο ωραία πάντα να είναι, παρέα.

Καφεδάκι και τα αποτελέσματα.

Το καλύτερο μαγιό είναι… Το κόκκινο και κάθεται φυσικά, στην μέση από τα τρία. Άλλο ένας άλυτος γρίφος της ανθρωπότητας. Τα καλύτερα είναι πάντα στο κέντρο.

Καφεδάκι μιας που σχόλασα, από την εφορευτική επιτροπή.

[NIKANTHI]

Έπιασα συζήτηση με ένα ζευγάρι γερμανών που μου ζητήσαν το τραπέζι που καθόμουν για να κάτσουν και αυτοι, μιας και ήταν όλα γεμάτα. Τότε δεν είχε κοβιτ. Τώρα ποιος θα τολμούσε, για κάτι τέτοιο…

Πόσα πληρώσατε για το ταξίδι

7000 και για τους δυο για δεκαπέντε μέρες. Όλο τον γύρο του νησιού

Στην Ελλάδα πιο ακριβά είναι

Έχετε γεμάτο πρόγραμμα, στης εκδρομές σας

Οκτώ καθαρές ώρες την μέρα ταξιδεύουμε. Απλά επειδή έχουμε ένα οδηγό, κάθε τέσσερις ώρες κάνουμε δίωρες στάσεις.

Και μετά τι κάνετε, όταν τελειώσει το τουρ.

Φαγητό και ξεκούραση στο ξενοδοχείο.

Δεν βαριέστε, γιατί είναι ακόμα μέρα. Δηλαδή νιώθετε κουρασμένοι και το σημαντικότερο, πλήρης από όσα είδατε σε αυτή την μέρα.

Φυσικά.

Σίγουρα όμως για αυτό πεζη ρόλο και η κουλτούρα σας σαν λαός. Δηλαδή εγώ όταν ταξιδεύω στης Άλπεις μόλις νυχτώνει, με πιάνει μελαγχολία. Γιατί από τις εννέα όλη ροχαλιζουν. Ενώ στην Ελλάδα είτε σε νησιά πας είτε στα βουνά εννιά η ώρα πίνουν καφέ.

Γενικά όλη η μεσογειακοί λαοί είναι πιο νυχτόβιοι από εμάς του κεντρικό ευρωπαίους, αλλά και εμείς βρίσκουμε τρόπους διασκέδασης.

Μισό να βάλω ένα καφεδάκι και να σας πω

Πιάσαμε ωραία συζήτηση για κάμποση ώρα, μέχρι που συνέχισε ο καθένας τον δρόμο του.

Εκεί με είπαν ότι μπορώ να πάω στην blue lagoon και ως επισκέπτης και την έβαλα στο ταξιδιωτικό μου προγραμματισμό

Τι και αν ήπια μια ντουζίνα καφέδες, πάλι ένιωσα να λιποθυμάω. Με υπερπροσπάθεια φτάνω σε ένα άνοιγμα του δρόμου και έπεσα σε κώμα. Τουλάχιστον για ένα τετράωρο.

Που είμαι που βρίσκομαι .. τι ώρα είναι, το κεφάλι μου είναι καζάνι. Κάτσε να πιω ένα καφέ να συνέλθω.

Με υποτονικές ανθρώπινες λειτουργίες έφτασα στην GRJOTAGJA CAVE. Μια διάσημη σπηλιά από το Game of thrones. Κάναν κάποιοι σεξ εκεί και πήρε τα πάνω της η σπηλιά, αλλά και ο πρωταγωνιστής.

Γινόταν χαμός από κόσμο για να δουν την ερωτική φωλίτσα, όχι την σπηλιά. Περίμενα και εγώ στην ουρά πίσω από καμιά πενήντα άτομα, μέχρι που μπήκα.



Έβγαλα μια σελφι και έφυγα. Ωραίο μέρος ήταν πλημμυρισμένο με κάτασπρο νερό, κρίμα που έγινε διάσημο για τους λάθος λόγους.

[NIKANTHI]

Τώρα όμως θα πάω σε ένα μέρος που έγινε γνωστό, για όλους τους σωστούς λόγους. Μόλις έφτασα, παρκάρω και πάω με τα πόδια στο GODAFOSS. Στα αριστερά είχε ένα τεράστιο καφέ – εστιατόριο – σουβενίρ – πολυχώρο και στα δεξιά πήγαινες στον καταρράκτη. Τον βλέπω, ναι ρε μάγκα. Γουστάρω ρε. Ήταν και τεράστιων διαστάσεων ύψους και όγκου, αλλά ήταν και ημικυκλικός. Σαν να είσαι στην σκηνή του Λυκαβηττού και ο καταρράκτης, να είναι οι κερκίδες.



Είχε ένα νοερό μονοπάτι από πέτρες για να τον προσεγγίσεις. Ο κόσμος περίμενε υπομονετικά στην ουρά να βγει πρώτος, να φωτογραφηθεί και να παραδώσει την σειρά του στον επόμενο. Μετέπειτα αν ήθελες καθόσουν πιο παράμερα να μην ενοχλείς, αλλά να απολαμβάνεις ταυτόχρονα καί τον καταρράκτη.

Περιμένω υπομονετικά κανένα μισάωρο όταν φτάνω πρώτος. Πάω να βγάλω φωτογραφίες και τότε από το πουθενά, τρεις μαντράχαλοί μπαίνουν μπροστά μου. Κάτι κορίτσια από πίσω μου χασκογελανε και πάω κοντά να ζητήσω τον λόγο. Και ακούω ελληνικά… ΈΛΕΟΣ. Μα πόσο πιο Έλληνες πια.

Τι έγινε ρε πατρίδα πως από εδώ

Να εδώ μαζί με τα φιλαράκια ήρθαμε διακοπές στο νησί. Εσύ από Ελλάδα

Ναι Θεσσαλονίκη, εσείς

Σικάγο

Εκεί ο RoboCop δεν είναι

Όχι από το Ντιτρόιτ

Πιάσαμε συζήτηση με συμπεράσματα ότι από Αμερική, είναι πιο κοντά και πιο φτηνά να πας στην Ισλανδία. Ότι η Αμερική είναι απίστευτη χώρα για τουρισμό αν κινηθείς προς Utah και Grand Canyon. Αλλά και γενικότερες συζητήσεις. Όπως ότι οι γυναίκες στην Αμερική είναι σε άλλο επίπεδο. Σε λένε έλα το απόγευμα αν θες, γιατί το πρωί και το βράδυ έχω άλλους.

Εγώ φεύγοντας έβγαλα κάποια ταξιδιωτικά πορίσματα. Από εδώ και εμπρός καλύτερα να μην πηγαίνω πουθενά όλο τον χρόνο, αλλά όταν πηγαίνω, να είναι όνειρο ζωής ο προορισμός. Έτσι ώστε να έχει λόγο υπάρξεις ο χρόνος και το χρήμα που θα στερώ από την οικογένεια μου. Τα τελευταία τρία χρόνια δεν πήγα ούτε είκοσι χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, χωρίς την οικογένεια μου. Αν πήγαινα εκατό φορές μέχρι εκεί, βάλε και τέσσερα πεντε τριήμερα, ίσως και καμιά βδομάδα… Τότε πολύ απλά, ο χρόνος και το χρήμα που με αναλογεί μακριά από την οικογένεια μου … Θα είχε καταναλωθεί.

Τώρα που τελείωσα θεωρώ με την Ευρώπη, τώρα ξεκινάν τα δύσκολα. Γιατί η Ανθή φοβάται για μένα, μόνο για αυτό το λόγο…

Φτανω σε μια εκκλησία περίεργης αρχιτεκτονικής BLONDUOS.



Μπας και σε φωτίσει ο Θεός

Τι ρε άνθη

Άντε που μου θες Ασία, Σιβηρία και Μογγολία. Να με πεθάνεις θες. Χωρίζουμε αν είναι να ησυχάσω

Καλά καλά άσε με τώρα γράφω … Θα μου κάνεις μια μακαρονάδα για το βράδι.

Και εκεί ένα βράδυ οδηγούσα που δεν νύχτωνε ποτέ. Τι και αν ήταν μεσάνυχτα ο ήλιος μεσουρανεί στον ουρανο, και σαν το πιο φωτεινό αστέρι να με καθοδηγεί. Ερημιά Μόνος εγώ και ο δρόμος μέσα σε ένα πορτοκαλί ουρανό, να με οδηγεί. Μόνο κάτι άλογα να με ακολουθούν και κάποια άλλα να με προσπερνούν. Η άσφαλτος και αυτή τελειώνει, μόνο το χώμα πλέον σαν πυξίδα με οριοθετεί και στον προορισμό με φέρει.

[NIKANTHI]

Παρκάρω και περπατάω σε ένα διαμορφωμένο πάρκο το οποίο είναι πάνω σε ένα ύψωμα τριάντα μέτρων και από κάτω μου, είναι μια τεράστια μαύρη αμμουδιά και ο ωκεανός. Ο ουρανός είναι πορτοκαλί ο ήλιος του μεσονύκτιου να ακτινοβολεί. Μόνο αμμουδιά έβλεπες να χάνετε και να εξαφανίζεται ακόμα πιο μακριά από όσο χωράει το μάτι σου. Άκουγα τον παφλασμό τον κυμάτων και αγνάντευα τον ήλιο πώς γυάλιζε και αστράφτε αυτό το απίστευτο τόπο.

Μετά από κανένα πεντάλεπτο περπάτημα έφτασα στο περίφημο βραχώδες άγαλμα, ένα καλλιτέχνημα από την μαγεία της φύσης. HVITSERKUR. Ρε σαν γάιδαρος που βόσκει είναι αυτό. Να ένας ωραίος τρόπος να ξενερώσεις ένα κουλτουριάρικο κείμενο.

Έβλεπα αφ’ υψηλού τους ταξιδιώτες να φαίνονται σαν μυρμήγκια μπροστά του και καταλάβαινα το όγκο και το ύψος του. Ρε είναι τεράστιο. Περιτριγυρισμένο εκτός από τους φωτογράφους αλλά και από ένα σμήνος πουλιών που το γυροφερνε.

Ειχε ένα απότομο περιστροφικό βουνίσιο μονοπάτι που το κατέβαινες και έφτανες κοντά του. Ήταν σαν τις τσουλήθρες στην Waterland που κάθε δέκα μέτρα σε έστριβε 180 μοίρες και όλο σε κατέβαζε προς τα κάτω.

Το κοιτάζω δεν είχε προστατευτικό σκοινί, η οτιδήποτε. Το σκέφτομαι. Βλέπω μια κοπέλα κατάκοπη να το ανεβαίνει

Τι λέει κοπέλα αξίζει το περπάτημα.

Όχι τζάμπα μου βγήκε η γλώσσα. Αν είσαι επαγγελματίας φωτογράφος αξίζει αλλιώς όχι.

Ε τότε θα πάω…Αν δεν πάω εγώ ποιος

Σκέφτομαι τρόπο πρόσβασης και να κατέβω με την τεχνική κολο κολο αλλά φοβάμαι, μην δεν μπορέσω να ανέβω και με μαζέψουν με ελικόπτερο.

Αρχινάω να κάνω διατάσεις και να προετοιμάζομαι για την κατάβαση με την αλάνθαστη, τεχνική. Τότε βλέπω έναν επίδοξο για καταρριχηση, κάτσε να δω αυτός πως θα κατέβει. Πολύ χύμα τον βλέπω ούτε μπαστούνια έχει ούτε τίποτα για να δω, το έχει. Κατεβαίνει με φορά και φτάνοντας στο γκρεμό κουνάει μια περιστροφικά τα χέρια του για να διατηρήσει ισορροπία και σταματάει. Στο επόμενο σλάλομ το ίδιο. Σε τριάντα δευτερόλεπτα κατέβηκε. Σοκαρίστηκα, ρε γιατί να είμαι τόσο κουράδα σε αυτά. Άστο και από εδώ καλά το βλέπω, ξεφτίλα θα γίνω. Με το κολο κολο εγώ θα γίνω εξώφυλλο και όχι ο γάιδαρος, χεστο.



Ειχε κάτι τραπεζάκια για πικνίκ όπου, ήπια λίγο καφε. Μετά γύρισα στο αυτοκίνητο, για να κοιμηθώ κανένα τρίωρο.

[NIKANTHI]

Ξύπνησα και έφυγα φτερωτά μιας και η τελευταία ημερολογιακή μου μέρα στο νησί, είχε ξεκινήσει. Αύριο παραδίδω το πρωί το αυτοκίνητο στο αεροδρόμιο και το απόγευμα, γειά σας.

Αρχικά ο δρόμος της επιστροφής με οδήγησε μπροστά από το KOLOGlGUFUR CANYON, όπου είδα ένα καταρακτη περνώντας μια μικρή γεύση από το δυσπρόσιτο φαράγγι

Και μετά που λέτε να έφτασα, σε άλλους καταρράκτες. Στο HRAUNFOSSAR ένα σύμπλεγμα από καταρακτες, που βρίσκονται μέσα σε ένα εθνικό πάρκο.

Ωραίο μέρος, αποτελούνταν από πολλούς σχετικά κοντούς καταρράκτες, που ήταν απλωμένοι σε μια καταπράσινη κοιλάδα



Αυτό που θυμάμαι είναι ότι πάλι χάθηκα και δεν μπορούσα να βρω το αυτοκίνητο. Ήμουν κομμάτια. Αυτο το Roadtrip τον επτά εικοσιτετράωρων στην Ισλανδία, με είχε τεντώσει. Σίγουρα έφταιγε ότι τότε δεν δούλευα να έχω κάποια σκληραγώγηση από την εργασία μου και έπεσα κατευθείαν, στα βαθιά.

Γενικά οι διαδρομές μετά από την λίμνη με τα παγόβουνα δεν ήταν και σαγηνευτικές, οπότε και αυτό με κούρασε ψυχολογικά. Άλλο να είσαι συνέχεια στο, Ωχ Παναγία μου τι βλέπω και άλλο στο χαλαρό.

Ίσως τελικά σαν φυσικά τοπία και όχι σαν συγκεκριμένους προορισμούς οι Άλπεις να είναι πιο όμορφες. Αλλά αν κοστολογήσεις και τους προορισμούς όπως, τα παγόβουνα τα ηφαίστεια. Τους παγετώνες τους καταρράκτες και της απόκοσμες παραλίες. Η Ισλανδία είναι σίγουρο το πιο όμορφο μέρος που έχω επισκεφτεί. Μετά ακολουθούν οι Άλπεις η Νορβηγία και η Σκωτία, αυτά τα λέω ως κάτοικος Ελλάδας. Αν είχα ακριβώς τα ίδια βιώματα και ήμουν κάτοικος εξωτερικού η κατάταξη μου θα ήταν ακριβώς η ίδια. Αλλά στην πρώτη θέση θα ήταν η Ελλάδα και θα ακολουθούσαν οι υπόλοιποι. Φυσικά για τα νησιά την νυχτερινή ζωή τον ήλιο την θάλασσα αλλά και για την Στερεά Ελλάδα, θα μας έβαζα πρώτους. Να πω και ένα ακόμα επιχείρημα. Αυτό το ταξιδιωτικό αναφέρεται σε ένα τεράστιο μέρος της Ευρώπης που υλοποιήθηκε σε τρία χρόνια και ολοκληρώθηκε σε τριανταπέντε μέρες. Σε ανάλογες μέρες στην Ελλάδα δεν θα έβλεπες ούτε καν, το Αιγαίο με τα νησιά του. Ακόμα και σε καθαρό χρόνο να το βάλεις, μην υπολογίζοντας δηλαδή τον χρόνο που θα καταναλώσεις στα καράβια. Τριανταπέντε μέρες δεν σε φτάνουν, αφού τα νησιά είναι περισσότερα πώς να σε φτάσουν…. Βέβαια δεν σε φτάνουν τρία βουνά λεφτά για να γυρίσεις όλη την Ελλάδα, να το πούμε και αυτό.

Ουφ μετά από όλα αυτά για επιδόρπιο τι σας έχω, τον OXARARFOSS καταρακτη. Μήπως σας τα έχω ανατινάξει με τους καταρράκτες η τα κουβαλάτε ακόμα. Ε τι να πω στην Ισλανδία είμαι αν ήμουν Άλπεις θα σας έλεγα για βουνα πάσα και μυστικές λίμνες, τι να κάνουμε με τώρα … Η μήπως να κάνουμε. Λες χμ, πειρασμός. Ε θα αμαρτίσω λοιπόν….

Γυρνώντας από Σκωτία στην Αυστρία λοιπόν, αφού φυσικά έκοψα πρωτα, τι λέτε εσείς….

ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ

ΝΑΙ ΤΟ ΒΡΗΚΑΤΕ ΜΠΡΆΒΟ

Ανεβενω το GERLOS PASS και βλέπω ξαφνικά πολλά αμάξια σταματημένα στο πουθενά, χωρίς προφανή λόγο. Σταματάω, και βλέπω κάποιους να ανεβαίνουν ένα ύψωμα, μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Θα πάω και εγώ.

Ξεκινάω και αναρωτιέμαι, τι στο καλό κάνω πάλι. Αφού ανέβηκα κάμποσο την πράσινη πλαγιά, ρώτησα

Τι έχει εκεί επάνω

Α μια λίμνη

Σώπα ρε

Και έφτασα, πραγματικά απίστευτο σκηνικό. Αφού έκατσα λίγο και με έπιασε μια καταιγίδα, κατηφόρισα προς το αμάξι. Μετά από λίγο έφτασα σε μια ακόμη λίμνη, πραγματικό τουριστικό θέρετρο αυτή. Αλλά λόγω του κατακλυσμού, ήπια ένα γρήγορο καφέ μέσα στο αμάξι και συνέχισα το ταξίδι μου.

Άντε γρήγορα έκανα για να μην λετε, επανέρχομαι λοιπόν στον OXARARFOSS.

[NIKANTHI]

Αφού πάρκαρα και άρχισα να προσεγγίζω το καταρράκτη, τρώω φλασια. Ρε λες και ανεβαίνω στα κάστρα τις Θεσσαλονίκης είναι εδώ.



Από τον Αγιο Δημήτριο το νοσοκομείο μέσω της Έλλης Ζωγράφου και όλο ευθεία μέσα από το πάρκο. Αν είναι δυνατόν, ρε πλάκα με κάνετε.

Φτάνω σε δύο καταρράκτες, ο μεγαλύτερος κάτι έλεγε. Αλλά ο μικρός, ήταν σαν να είχε σπάσει σωλήνας νερού από το Άγιο Δημήτριο το νοσοκομείο και πλημύριζε την Εθνικής Αμύνης. Χαλιά πραγματικά χαλιά. Από κόσμο γινόταν χαμός, καθόταν σε κάτι παζουλακια χαζεύαν το σπασμένο σωλήνα βγάζοντας σελφι.



Και θεωρούσαν ότι είδαν την Ισλανδία, τίποτα δεν είδαν, πρόλογο έφαγαν. Προερχόμενο από τα τοπικά ταξιδιωτικά πρακτορεία που φυσικά, τα χρυσοπλήρωσαν για να τους δείξουν τον σωλήνα. Αλλά για να είμαι δίκαιος να πω ότι το μέρος εκεί είναι τεράστιο και προσφέρει αμέτρητες δραστηριότητες, από πεζοπορίες έως ότι μπορεί να φανταστείς. Αλλά για ότι είδα αυτά έχω να πω

Γενικά ότι μα ότι, είναι κοντά στο Ρέικιαβικ αποτελεί τα πιο ανιαρά αξιοθέατα που έχει να σου υποδείξει η Ισλανδία. Εξαίροντας το Geyser που είναι από μόνος του, ένα θαύμα της φύσης.

Αυτή φυσικά δεν παύει να είναι η προσωπική μου γνώμη.

Μετά από εκεί πήγα από όσο θυμάμαι, μπροστά από μια γέφυρα όπου από κάτω τής, είναι θαμμένο το όπλο που ο Μαθιός σκότωσε τον Στεφανή. Κρίμα κρίμα …

Μπαμπά τι λεςςςς

Ξέφυγα λιγάκι οκ. Εκεί από κάτω ενώνονται οι τεκτονικές πλάκες της Ευρώπης και της Αμερικής, Τώρα τις είδα δεν της είδα, δεν ξέρω…

[NIKANTHI]

Μετέπειτα τελευταίος προορισμούς του ταξιδιού, BLUE LAGOON.

Παρκάρω στο τεράστιο με πολλές υποενότητες πάρκινγκ, βγάζω φωτογραφία το αμάξι μην και το χάσω και πως το βρίσκουμε μετά. Είχε και άλλα άσπρα εκεί και δεν με έπαιρνε, για ηρωισμούς.

Είχε αρκετές λίμνες με ιαματικό νερό προτού να εισέλθεις στο κτήριο. Εκεί φυσικά απαγορευόταν να εισέλθεις.

Διέσχισα κάτι μονοπάτια ανάμεσα σε πέτρες και άσπρα βότσαλα που με οδήγησαν στην είσοδο του επιβλητικού κτηρίου.

Ανοίγω η αυτόματη γυάλινη πόρτα και μένω σύξυλος. Μιλάμε για ένα τεράστιο ενιαίο χώρο που μπορεί να είχε και δέκα μέτρα ύψος. Αριστερά ήταν η υποδοχή ευθεία ακριβώς η γκαρνταρόμπα με τα μπουρνούζια και της πετσέτες. Και στο βάθος το παραλληλόγραμμο μπαρ.

Ένα καφέ θα ήθελα

Φυσικά

Μήπως έχετε από κανάτα που το ξαναγεμίζεις.

Όχι δυστυχώς

Σιγά μην είχατε

Βγαίνω στο εξωτερικό καφέ, απογοητευτικά. Πολύ μικρός χώρος με τραπεζάκια και καρέκλες από το ΙΚΕΑ. Χλιδα μέσα ότι να ναι από έξω. Τώρα θα μου πεις τι σε χαλάει το ΙΚΕΑ, με χαλάει γιατί είμαι σε ένα από τα σύγχρονα θαύματα του κόσμου. Που στον πιάνουν κανονικά για να τα επισκεφτείς, άρα εφόσον μου το ακουμπάνε έχω και απαιτήσεις.



Είχε μια τεράστια αίθουσα με συνεδριακές προδιαγραφές. Μεγάλα στρογγυλά τραπέζια με ολόλευκα τραπεζομάντηλα και τις ίδιες καρέκλες.



Έλεος. Ρε πενήντα ευρώ την μερίδα χρεώνεται σεβαστείτε τα λεφτά που μας αρπάζεται.

Ναι εκνευρίστηκα γιατί τον καφέ μου τον έβαλαν σε χάρτινο ποτήρι και τους τα χώνω, θεωρώ όχι άδικος. Συγχίστηκα θα πω και άλλα. Οκ για την πισίνα και της γενικότερες εγκαταστάσεις δεν μπορώ να πω κουβέντα, ήταν υπερσύγχρονα όλα. Είχε μπαρ όπου έπαιρνες ποτό ενώ κολυμπούσες το οποίο, ήταν ένα παραλληλόγραμμο κουτί μέσα από την πισίνα. Δηλαδή σαν να παραλάμβανες το ποτό σου μέσα από μια εκατό ιντσών επίπεδη τηλεόραση. The RING το έργο το θυμάστε, ε κάτι τέτοιο.

Κατά τα άλλα είχε γεφυρουλες, τούνελ που τα διέσχιζες με μακροβουτια και αρκετούς ναυαγοσώστες. Αλλά όλο το μέρος ήταν σε μια βιομηχανική περιοχή της Ισλανδίας και έβλεπες στο βάθος, φουγάρα από εργοστάσια και πυλώνες υψηλής τάσεις. Ενώ στα άλλα λουτρά που πήγα έβλεπες βουνά θάλασσα και απεραντοσύνη, εκείνα μου άρεσαν περισσότερο. Άσε που με είχαν βάλει καφέ σε γυάλινη κούπα όχι σαν αυτούς τους γύφτους. Ρε ξεπάγωσα βάλτε καμία θερμάστρα, γύφτοι ε γύφτοι.

[NIKANTHI]

Φεύγω και πάω προς το αεροδρόμιο να αφήσω το αμάξι μιας και σε λίγες ώρες πετάω. Δέκα χιλιόμετρα να ήθελα και να νιώθω ότι η δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν. Με απίστευτη πίεση να προσπαθώ να οδηγήσω και να νιώθω ότι το αμάξι με φεύγει στα αριστερά. Βρίσκω μια παράκαμψη και κοιμήθηκα κανένα δίωρο, δέκα χιλιόμετρα μόλις από το αεροδρόμιο.

Παω παραδίδω το αμάξι

Μισό λεπτό να το ελέγξουμε

Πάνε να το δουν όλα άψογα, ευτυχώς. Γλίτωσα το μπουντρούμι. Περιμένοντας είδα ένα τζιπ να παραδίδεται και ήταν όλο μέσα στης λάσπες.

Πήγατε στα Highland’s. Τους ρωτάω

Όχι απλά πέσαμε σε λάσπες

Σας πιστέψαμε… Αλλά ούτε αυτούς τους είπαν τίποτα. Άρα είναι κάπως ελαστική για όποιον ενδιαφέρεται. Βέβαια αν χαλάσει το αμάξι, σε ξεπάτωσαν.

Πάω στο αεροδρόμιο μετά από αρκετές ώρες αναμονής περνάω τον έλεγχο τον διαβατήριο και μπαίνω πια στα…. Σκόπια.

Ουφ ευτυχώς που δεν με ζήτησαν Κοβιτ, ρε πουθενά δεν με ζήτησαν το πήρατε χαμπάρι. Οδηγώ και σκέφτομαι αν στην Ελλάδα με ζητήσουν, για να δούμε.

Εκείνη την μέρα είχε 42 βαθμούς και το πόδι μου κοντά στην γάμπα είχε κυριολεκτικά βγάλει έγκαυμα. Από την ζεστή αλλά και από την θερμοκρασία του κινητήρα. Απίστευτο ζόρι λίγα χιλιόμετρα από το να φτάσω σπίτι.

Τιν κεντρική αρτηρία διέλευσης τον Σκοπίων την έχουν φτιάξει απίστευτα, ας είναι καλά τα καζίνο στα ελληνικά σύνορα. Μέχρι που κατά φωνη έφτασα.

Διαβατήριο

Ορίστε

Κοβιτ τεστ

Α δεν έχω έληξε

Ε δεν περνάτε, πρέπει να κάνετε τεστ

Καλά επιστρέφω…

Συγνώμη αλλά προσπαθούσα να μην γελάσω. Πέρασα πενήντα σύνορα και δεν με ζήτησαν τίποτα, ενώ στην Ελλάδα το απαίτησαν. Συγνώμη για την γνώμη μου αλλά είτε μας προσέχουν, είτε μας δουλεύουν.





Final score

Central Europe Vs Greece 0 – 2 in Europe Central Corts

One goal in first minutes for Greece, in the border before living the country

One goal in last minutes for Greece, in the border before entering the country.



Thanks for watching…



Επίλογος



......... Φειζερ. Ισλανδία. Σκοτία.

Ημέρες. 20 .... 7 .... 7

Χιλ... 10850. 1700. 3500

Ευρώ. 2200. 1000. 1300

Εμπειρίες Ανεκτίμητες

Συνολικά έχασα πάνω απο 20 κιλα βάρους




Ε Νίκο

Τι έγινε ρε Boss παραγγελία έχει…

Όχι τώρα που τελείωσες τι θα κάνεις..

Boss από Ευρώπη τελείωσα, έχω να δω που θα πάω μετά…

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία, θεωρώ ότι διαγράφεις την Ασία

Λογικά, ίσως όμως πάω υπερατλαντική εκδρομή, το μέλλον θα δείξει boss

Το μηχανάκι

Δεν ξέρω δεν μπορώ να το πουλήσω. Όσο μπορώ να το συντηρώ θα το κρατήσω. Το σημαντικότερο που με προσφέρει αυτήν την στιγμή το φειζερ, είναι η αίσθηση ελευθέριας. Ανα πάσα ώρα το φορτώνω και φεύγω. Είναι έτοιμο και απλά, με περιμένει

Και αξίζει να το συντηρείς για μια θεωρητική αίσθηση ελευθερίας

Ίσως όχι. Αλλά επίσης θέλω να περάσω στον γιό μου την μοτοσυκλετιστικη φιλοσοφία. Όχι στην θεωρία και αόριστα αλλά στην πραγματικότητα και συγκεκριμένα. Έχοντας μηχανή όχι λέγοντας ότι κάποτε είχα, Γιατί αν με ρωτήσει κάποτε τα ευρώ που πείρες άξιζαν περισσότερο από όλα αυτά που μου διαβάζεις για το μηχανάκι… Τι να του πω. Για αυτό για όσο μπορώ το κρατάω και το πληρώνω…

Παραγγελία έπεσε Νίκο

Έφυγα λέμε, ρε μακριά είναι αυτή. Ταξίδι ολόκληρο …



Τέλος

[arisrodolivos]

Ωραιος...απολαυση εισαι να σαι παντα καλα να ταξιδευεις και να τα περιγραφεις
οπως τα περιγραφεις...Παρεμπιπτοντως εσενα πρεπει να σε ειδα τον περασμενο ιουλιο
εξω απο γνωστο μοτολαστιχαδικο επι της Εγνατιας.Παντα καλα

[NIKANTHI]

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

Ναι πιθανών εκεί έβαλα λάστιχα τα Michelin Road 5 και δεν μου τετραγωνισαν καθόλου

[zoslen]

Ρε φίλε, πραγματικά σε ευχαριστώ... Γράφεις ευχάριστα, απολαυστικά, δεν κουράζεις καθόλου... Ακόμη και τα ορθογραφικά λάθη ήταν σαν μια ευχάριστη νότα ιδιαιτερότητας... Και πραγματικά εμπνέεις... Με έκανες να θέλω να σηκωθώ να φύγω εδώ και τώρα...
Να σαι καλά και να τα μοιράζεσαι τα ταξιδιωτικά σου, σε τέτοιους καιρούς μας κάνουν καλό...

[NIKANTHI]

Ευχαριστώ ευχαριστώ και πρώτα ο Θεός καλούς δρόμους

[GrDreamer]

Νίκο απολαυστικό το δύο σε ένα ταξιδιωτικό σου!!! όπως και τα υπόλοιπα που έχεις γράψει!!!

20/7/2022 που είσουν λίμνη bled είμουν και εγώ με έναν φίλο.

[NIKANTHI]

Ευχαριστώ ευχαριστώ

Ώραια η λίμνη αφού είπα με την πρώτη ευκαιρία να την ξανά επισκεφτώ οικογενειακός...