Ξυπνάω μούσκεμα, μέσα στην σκηνή είχε άνετα μια κατσαρόλα νερό. Ο υπνόσακος μούσκεμα ευτυχώς είχα αφήσει τα υπόλοιπα πράγματα μου στην καρέκλα κάτω από το υπόστεγο. Πάω και το φειζερ στο υπόστεγο και προσπαθώ να ανασυνταχθώ λιγάκι.
Με κοιτούσαν οι Ελβετοί με απορία και εγώ τους έγνεφα με νόημα. Μετά από αρκετοί ώρα πήγα να μαζέψω την σκηνή και τον υπνόσακο. Ουτο σι άλλος ήταν μούσκεμα, ποιος ο λόγος για βιασύνη. Από εδώ και μπρος ξενοδοχείο… Από όλο αυτό το συμβάν έβγαλα το συμπέρασμα, ότι δεν το έχω με το τέντωμα της σκηνής. Και άμα βρέξει την γάμησα. Άρα θα περνώ και ένα χοντρό νάυλον μαζί μου, θα το ρίχνω πάνω από την σκηνή, and the problems solved
Βάζω μπρος και φεύγω, Αρε μηχαναρα που έχω.Μηχαναρα είχα κορμί δεν είχα. Παρέπαια και μετά από λίγα χιλιόμετρα που βρήκα βενζινάδικο, ξεράθηκα πάνω σε μια καρέκλα.
Είσαι καλά
Τι
Είσαι καλά
Ναι απλά κουρασμένος είμαι
Ένας μηχανόβιος ανησύχησε για μένα, αφού κοιμόμουν με το κεφάλι κάτω, σαν πτώμα… Πως να μην ανησυχήσει
Ο καιρός ήταν σκατα, έβρεχε είχε ομίχλη και παγωνιά. Πολλές φορές άνοιγα το κράνος να βραχώ λίγο για να ξυπνήσω
Ευτυχώς έφτασα βέβαια μέχρι να το βρω μάτωσα. Περνώ πόζα για το μηχανάκι και ξεκινώ το περπάτημα. Στους καταρράκτες του Ρήνου.
Περπατώ και ακούω ελληνικα… Αρε πατρίδα παντού βρίσκεσαι
Τι λέει πατριώτες τουρίστες
Να εγώ εδω μένω και ξεναγώ τα δύο φιλαράκια μου
Κάπου έχει νομίζω ένα σημείο που βλέπεις τους καταρράκτες από πολλή χαμηλά, νιώθοντας την αστείρευτη πίεση του νερού.
Α δεν ξέρω ..
Ρε Άγγελε που το είδαμε στην τηλεόραση αυτό
Στο που είσαι που είσαι μπαμπά
Σίγουρα
Ναιιιιιιι
Περπάτησα το όμορφο μέρος βλέποντας τους καταρράκτες που χυνόταν στο ποτάμι. Ένα κάστρο χτισμένο σε ένα βραχο, δέσποζε σε όλο το σκηνικό. Πιο μακριά είχε καφετέριες και εστιατόρια που ήταν κλειστά.
Ρώτησα κάποιους διερχόμενους, δεν ήξεραν. Κοιτάω το Google είχε και άλλα σημείο καταχωρημένο ως viewpoint και ξεκίνησα για εκεί.
Πηγαίνοντας να πάρω το μηχανάκι πος κοιτάω κάτω, τα παπούτσια μου βγάζαν σαπουνάδα. Ε τι άλλο παρανορμαλ θα μου συμβεί σε αυτό το ταξίδι…
Το μέρος που θα πήγαινα ήταν στην απέναντι πλευρά από το ποτάμι και αναγκάστηκα να κάνω τον γύρο όλης της γης για να φτάσω…
Έφτασα ρε και με το που κόβω Εισιτήριο ξέρω ότι έφτασα στο σωστό μέρος. Εισιτήρια άσκοπα δεν κόβεις στην Ελβετία.
Μπαίνω σε ένα κάστρο και βλέπω μέσα από τα πολυβολεία τους καταρράκτες από την απέναντι πλευρά. Κατεβενω επίπεδο από κάτι σκαλοπάτια και φτάνω σε μια εξέδρα ακριβώς μπροστά εκεί που σκάει ο καταρράκτης. Μιλάμε με έπιασε δέος και ανατριχίλα. Είσαι δίπλα του σχεδόν τον αγγίζεις και αυτός είναι έτοιμος να σε κατασπαράξει και να σε διαμέλιση. Αλλά ταυτόχρονα νιώθεις και την ασφάλεια, μπορώντας να απολαύσεις και να θαυμάσεις την δύναμη της φύσης.
Έχω πάει στους πιο πολύκροτους καταρράκτες της Ευρώπης όπως στην Ισλανδία. Στην Ισλανδία τους βλέπεις από απόσταση και πανοραμικα ενώ στον Ρήνο είσαι τόσο κοντά που πραγματικά το τι νιώθεις, υποσκελίζει ότι είχες βιώσει στο παρελθόν
Να σας ρωτήσω κάτι, το έχω πραγματικά απορία
Θεωρείται ότι, Οπότε θυμάμαι χαίρομαι;;;;
Τι είπατε δεν σας άκουσα