Κολιέδες(1.486m)-Λαφύστιον-Ακρωτήριο Γάτζα 3-4-2022

[billy84]

Παρόλο που κινήθηκα ως επί το πλείστον στον νομό Βοιωτίας, τα συνολικά χιλιόμετρα της εξόρμησης έφτασαν τα 600. Είχα πάρα πολλά πράγματα να δω με μεγάλη ιστορία πίσω τους αλλά και με μυθολογικό υπόβαθρο. Επίσης είχα βάλει στο στόχαστρο εδώ και καιρό πολλές χωμάτινες διαδρομές. Τα χωμάτινα km έφτασαν και μάλλον ξεπέρασαν τα 100. Όταν επέστρεψα το βράδυ ένιωθα σαν να είχα πάει μονοήμερο στα σύνορα απο άποψη κούρασης αλλά και απο το πόσο γεμάτη εξόρμηση ένιωθα ότι έκανα.

Είχε απομείνει ένα βουνό στο νομό Βοιωτίας που δεν είχα ανέβει. Ένα βουνό που όλοι βλέπουν περνώντας απο Λιβαδειά, όμως ελάχιστοι γνωρίζουν πως το λένε. Οι περισσότεροι κατά πάσα πιθανότητα θα το θεωρούν τμήμα του Ελικώνα όπως είναι λογικό. Οι Κολιέδες είναι ένα κατάφυτο βουνό με υψόμετρο 1486m το οποίο βρίσκεται στην 196η θέση των ψηλότερων βουνών της Ελλάδας. Ανήκει στο ορεινό σύμπλεγμα του Ελικώνα,της Μεγάλης Λούτσας, του Ζαγαρά και της Κίρφης.

Απο τον δρόμο Λιβαδειάς-Κυριακίου ένας κάθετος χωματόδρομος με οδήγησε στο καταφύγιο των Κολιέδων και απο εκεί προωθήθηκα ψηλότερα μέσω χωμάτινης διαδρομής που εξυπηρετεί κάποια παλιά λατομεία. Ένα πραγματικό σύμπλεγμα δρόμων εκεί μέσα που μπερδεύει μέχρι και τα ζωντανά που κατοικούν μόνιμα στο βουνό θα έλεγα. Η θέα ανεβαίνοντας εκπληκτική


Λίγο πριν μπω στο χωματόδρομο επισκέφτηκα το εικονοστάσι το οποίο έχει λαξευτεί σε έναν νεκρό κορμό δέντρου.










Το 1ο μέρος της διαδρομής προς τα ψηλά του βουνού.










Στο βάθος το ακρωτήρι Μακρυνικόλα, τα παραλιακά Άγραφα της Ελλάδας.











Κατάφυτο το βουνό όπως είπα στην αρχή. Σε μερικά σημεία νόμιζα ότι βρίσκομαι κάπου στην Πίνδο

[billy84]

Τελικά βρήκα απο που έπρεπε να πάω όμως 5 λεπτά αργότερα η πορεία μου τερματίστηκε σύντομα λόγω μιας χιονούρας. Εντυπωσιακό να υπάρχουν ακόμα χιουνούρες σε τόσο χαμηλά βουνά αλλά ενδεικτικό του πόσο βαρύς ήταν ο χειμώνας.









Απο εδώ θα χωθώ αριστερά μέσα στο δάσος με τα πόδια πια.









Αυτή η πλευρά του βουνού είναι ήπια. Το αντίθετο συμβαίνει απο την άλλη πλευρά (της Λιβαδειάς)









Τα γλυπτά δε λείπουν ούτε και απο αυτό το βουνό...













Έχοντας κερδίσει ύψος και κοιτώντας προς την πλευρά της Κίρφης.











Κορινθιακός και πάλι











Βραχώδες τεραίν που με κάνει να απορώ πως είναι δυνατόν να φυτρώνουν δέντρα εδώ.












Πλησιάζοντας την κορυφογραμμή.

[billy84]

Κοιτώντας απο την πλευρά της Λιβαδειάς πια. Εκπληκτική θέα.









Στο βάθος ο Παρνασσός.










Οι χιονούρες που αρνούνται να λιώσουν ακόμη και σε σχετικά χαμηλά υψόμετρα. Σκεφτείτε τι έριξε φέτος αλλά και τι θα γίνεται στα πολύ ψηλότερα βουνά











Έχοντας κερδίσει μέτρα στην κορυφογραμμή, κοιτώντας προς τα πίσω.










Πλησιάζοντας την ψηλότερη κορυφή











Κορυφή 1486m. Άκόμα ένα βουνό κατακτήθηκε και απομένουν λίγα πια για την ολοκλήρωση της λίστας των 200ων ψηλότερων.











Τρομερή θέα!

[billy84]

Επιστροφή στο μηχανάκι και συνέχεια της διαδρομής πάνω στο βουνό μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, 12 χιλιόμετρα βορειοδυτικά. Η διαδρομή ήταν τρομερή και μου προσέφερε απεριόριστη θέα καθώς κινείται ψηλά.










Άγιος Παντελεήμονας.










Χτισμένος σε μια απίθανη τοποθεσία!

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα βόρεια για 10 ακόμη χωμάτινα χιλιόμετρα μέχρι που βγήκα στον Καρακόλιθο!











Θέα κατεβαίνοντας


















Πρέπει να ήμουν το μοναδικό όχημα που πέρασε απο αυτόν τον δρόμο για αρκετά χρόνια

[billy84]

Επόμενος κύριος στόχος της εξόρμησης ένα βουνό με τεράστια ιστορία και μυθολογία πίσω του, το Λαφύστιον το οποίο βρίσκεται ακριβώς δίπλα απο τους Κολιέδες όμως είναι αρκετά χαμηλό, κοντά στα 1100m υψόμετρο. Είχα διακρίνει μια διαδρομή που το διασχίζει η οποία ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Το Λαφύστιον σημαίνει λαίμαργο, αυτό που καταβροχθίζει. Τα αρχαία χρόνια υπάρχουν αναφορές απο τον Ηρόδοτο για ανθρωποθυσίες. Αναφέρει μάλιστα με λεπτομέρεια ότι τα σώματα είναι σκεπασμένα και φέρουν στεφάνια ενώ υπάρχει συνοδεία επίσημης πομπής.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι κατά το έθιμο των ''Αγριώνιων'', γυναίκες απο το γένος των Μινύων έτρεχαν στα βουνά αναζητώντας τον Θεό Διόνυσο και ο ιερέας του ιερού τις καταδίωκε με τσεκούρι ή ξίφος και είχε το δικαίωμα να σκοτώσει όποια μπορούσε να φτάσει. Για χρόνια η καταδίωξη ήταν συμβολική χωρίς φόνους όμως στα χρόνια του Πλούταρχου υπήρξε φόνος μιας παρθένας απο έναν ιερέα ονόματι Ζώιλο. Η πράξη αυτή επικρίθηκε απο τους Ρωμαίους οι οποίοι απαγόρευσαν τελικά αυτό το έθιμο.

Στο συγκεκριμένο βουνό σύμφωνα με τη μυθολογία ο Αθάμας επρόκειτο να θυσιάσει τα δύο του παιδιά, Φρίξο και Έλλη. Τους έσωσε ένα χρυσόμαλλο κριάρι που κατέβηκε απο τον ουρανό και είχε σταλεί απο τη μητέρα τους Νεφέλη. Όμως η Έλλη κάποια στιγμή ζαλίστηκε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Εκείνο το σημείο ονομάστηκε Ελλήσποντος που κρατά το όνομά του μέχρι και σήμερα.

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι υπήρχε τέμενος του Λαφυστίου Διός με λίθινο άγαλμά του. Οι Βοιωτοί τον αναφέρουν σαν ναό του Ηρακλή Χάροπα όπου εκεί βρίσκονταν οι πύλες του Άδη. Απο εκεί βγήκε ο Ηρακλής φέρνοντας μαζί του τον Κέρβερο, το σκυλί του Άδη, εκτελώντας τον άθλο που του είχε ζητήσει ο Ευρυσθέας.


Απολαύστε αυτήν την καταπληκτική διαδρομή.











Αναμενόμενα πανέμορφες εικόνες

[billy84]

Η διαδρομή με έβγαλε κοντά στο χωριό Ελικώνας και απο εκεί συνέχισα χωμάτινα στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου










Και αυτό το εκκλησάκι χτισμένο σε ένα ωραίο οροπέδιο











Κάποια γελάδια που έβοσκαν έδειξαν να ενοχλούνται και απομακρύνθηκαν. Δεν έκατσα πολύ όμως ούτως ή άλλως.

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα χωμάτινα αρχικά προς τον ναό του Ηρακλή Χάροπα όπως το GPS είχε άλλη γνώμη και προσπάθησε να με πάει απο μονοπάτι που ίσως δεν πήγαινε ούτε εντούρο

[billy84]

Οπότε συνέχισα το δρόμο μέχρι την Αγία Τριάδα ώστε να προσεγγίσω τον στόχο μου απο άλλη πλευρά. Η Αγία Τριάδα αναφέρεται για πρώτη φορά σε οθωμανικά έγγραφα του 1466 με την ονομασία Στεβενίκο και καταγράφεται ως ελληνόφωνος οικισμός σε αντίθεση με τα γειτονικά χωριά που αναφέρονται ως αρβανίτικα. Υπάρχουν Ρωμαϊκες επιγραφές στην περιοχή και απομεινάρια Βυζαντινού κάστρου κάτι που δείχνει πως αυτό το χωριό κατοικείται συνεχόμενα για πολλούς αιώνες.

[billy84]

Τελικά προσέγγισα το ναό του Ηρακλή απο βατή πλευρά. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα απο το εκκλησάκι του Αγίου Ταξιάρχη.










Στους τοίχους της εκκλησίας είχα διαβάσει ότι υπάρχουν χαραγμένες επιγραφές που φανερώνουν τη λατρεία στον Ηρακλή. Όπως αντιλαμβάνεστε και εσείς η εκκλησία δεν προϋπήρχε του ναού αλλά όπως συμβαίνει συνήθως χρησιμοποιήθηκαν οικοδομικά υλικά απο τον ναό για να χτιστεί, κάτι πολύ διαδεδομένο στον Ελλαδικό χώρο.





















Εδώ οι Βοιωτοί πίστευαν ότι βρισκόταν η πύλη του Άδη απο όπου ο Ηρακλής μπήκε και έφερε τον Κέρβερο στον Ευρυσθέα, ολοκληρώνοντας έτσι τον 12ο άθλο του. Ο Κέρβερος ήταν ένα σκυλί με 3 κεφάλια που φύλαγε τον Άδη. Ήταν γέννημα 2 τεράτων, του Τυφώνα και της Έχιδνας. Η παρουσία του στον κάτω κόσμο εξασφάλιζε την παραμονή των νεκρών αλλά και την αδυναμία των ζωντανών να εισέλθουν σε αυτόν. Ο Ευρυσθέας παρόλο που τον παρέλαβε απο τον Ηρακλή, τον επέστρεψε στον Άδη απο τον φόβο του.















Απο εκεί συνέχισα χωμάτινα μέσα απο ελαιώνες με σκοπό να βγω στο χωριό Άγιος Γεώργιος. Εντάξει οι δρόμοι δεν έχουν φτιαχτεί καν για αγροτικά όπως θα διαπιστώσετε, μόνο για τρακτέρ Όπως αναφέρω χαρακτηριστικά και στο βίντεο, το χειμώνα θα είχε πολλή πλάκα αυτή η διαδρομή

[billy84]

Η εξόρμηση παρόλο που δείχνει γεμάτη μέχρι στιγμής, βρισκόταν περίπου στα μισά. Απο τα ορεινά της Βοιωτίας κατέβηκα στα πεδινά και τράβηξα ανατολικά μέχρι τα παράλια του βόρειου Ευβοϊκου κόλπου και συγκεκριμένα σε μια ιστορική βοιωτική πόλη και σε ένα απο τα αρχαιότερα λιμάνια του ελληνικού χώρου, την Ανθηδόνα.


Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ονομασία της πόλης σύμφωνα με τον Παυσανία τον περιηγητή. Ονομάστηκε έτσι από μια νύμφη με το όνομα Ανθηδόνα ή από τον Άνθα τον γιο του θεού Ποσειδώνα και της Αλκυόνης, της κόρης του τιτάνα Άτλαντα. Πρώτη αναφορά για την πόλη κάνει ο Όμηρος στην Ιλιάδα και συγκεκριμένα στην ραψωδία Β’, στον κατάλογο των πλοίων. Συμμετείχε στον Τρωϊκό πόλεμο και αποτελούσε κομβικό λιμάνι των Βοιωτών στον βόρειο Ευβοϊκο κόλπο.

Τώρα θα αναρωτηθείτε για ποιό λόγο βρέθηκα εκεί. Υπάρχει ένα μεγάλο λούκι στο οποίο δημιουργείται καταρράκτης απο την υπερχείληση της παραλίμνης. Δυστυχώς ήταν στεγνό παρόλο που φέτος έχει ρίξει αρκετό νερό. Είχα εντοπίσει και τη συγκεκριμένη χωμάτινη διαδρομή η οποία ήταν αδιέξοδη αλλά τη βρήκα ενδιαφέρουσα.

[billy84]

Απο εκεί συνέχισα μέχρι τα Σκροπονέρια και ανέβηκα το μικρό χωμάτινο πάσο που πέφτει στην άλλη πλευρά, στον Άγιο Ιωάννη.











Ανεβαίνοντας, θέα απο τον όρμο Σκροπονερίων











Ο δρόμος περνά απο τα λατομεία της Λάρκο. Το ύψωμα μπροστά μοιάζει σαν ένα μικρό ηφαίστειο

[billy84]

Κύριος στόχος ήταν το Ακρωτήριο Γάτζα και η εκπληκτική χωμάτινη διαδρομή που κινείται στη ράχη του. Απολαύστε την!











Θαυμάστε τη θέα στο τέρμα του δρόμου. Απέναντι το αιχμηρό Καντήλι Ευβοίας που ξεχύνεται απότομα απο τη θάλασσα. Το τοπίο θυμίζει λίγο Νορβηγία με τον Ευβοϊκο να μοιάζει με ένα μικρό φιορδ απο αυτήν την οπτική γωνία.










Τα Σκροπονέρια απέναντι











Απο αυτήν την πλευρά βλέπουμε το όρος Χτυπάς ή Μεσσάπιον με ύψος 1021m. Εκεί ήμουν φαντάρος πριν 15 χρόνια στους πυραύλους Hawk.











Απέναντι η Δίρφη και δεξιά της το Ξεροβούνι με αρκετό χιόνι για την εποχή

[billy84]

Απο εκεί επέστρεψα στη Λάρυμνα










και συνέχισα βόρεια με προορισμό την παραλία Πράσινα Νερά (εκκρεμεί βίντεο). Μικρή παραλία ''ησυχαστήριο'' αυτήν την εποχή.












Απο τα Πράσινα νερά συνέχισα χωμάτινα μέχρι τη Μαλεσίνα. Μια ωραία διαδρομή 13 περίπου χιλιομέτρων που κινείται παραλιακά ως επι το πλείστον


















Ήταν μια χορταστική εξόρμηση απο όλες τις απόψες. Πολλά χιλιόμετρα ασφάλτινων και κυρίως χωμάτινων διαδρομών, ορειβασία, βουνά, λιμνες, θάλασσα, ξωκκλήσια, αρχαίοι ναοί, σημεία με ιστορία, ακρωτήρια. Τι άλλο να ζητήσει κανείς?



Πάντα όρθιοι!

[gaslion]

Μπράβο φίλος...Να σε ρωτήσω, με την Κρήτη έχεις τελειώσει;