Αρμενία (1.769m)-Σπηλιές Νεμέας 10-4-2022

[billy84]

Ένας μεγάλος ορεινός κύκλος τελείωσε στην Πελοπόννησο την περασμένη Κυριακή. Η Αρμενία, ένα άγριο βουνό με υψόμετρο 1769m ήταν το τελευταίο που είχε απομείνει στη λίστα των 200ων ψηλότερων βουνών της Ελλάδας.

31 βουνά που βρίσκονται στην Πελοπόννησο ανήκουν σε αυτή τη μακριά λίστα με το χαμηλότερο να έχει ύψος 1492m (Τούρλα Αρτεμισίου) και το ψηλότερο 2405m (Ταϋγετος). Το ορεινό ταξίδι μου στην Πελοπόννησο ξεκίνησε τον Νοέμβρη του 2015 και τελείωσε στις 10 Απρίλη 6.5 χρόνια μετά. Σίγουρα θα συνεχίσω να ανεβαίνω σε κάποια βουνά στην περιοχή, απλώς δε θα αποτελούν κομμάτι ενός συγκεκριμένου-στοχευμένου εγχειρήματος.

Μιας και το συγκεκριμένο βουνό ήταν κοντά, είχα χρόνο να το προσεγγίσω μέσω του Φαρμακά που δεν είχα καταφέρει να ολοκληρώσω τη διαδρομή λίγους μήνες πριν λόγω χιονιού. Έτσι λοιπόν βρέθηκα στην Τσιρίστρα, κοντά στη Στέρνα και ανέβηκα μια χωμάτινη διαδρομή μέχρι τα ψηλά του βουνού. Η συγκεκριμένη διαδρομή που περνάει απο το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου δε φαίνεται να χρησιμοποιείται οπότε είχε μερικές δυσκολίες σε κάποια σημεία. Ήταν όμως απολαυστική.

[billy84]

Απο την τοποθεσία Κακά Τσιρούπια που σταμάτησα, συνέχισα τη διαδρομή η οποία με οδήγησε στο ξωκλήσι της Αγίας Άννας. Απο εκεί είχα οπτική επαφή με το οροπέδιο της Σκοτεινής.

[billy84]

Απο την Αγία Άννα κατέβηκα το βουνό μέχρι τη Σκοτεινή καλύπτοντας έτσι μια απόσταση 27 χωμάτινων απολαυστικών χιλιομέτρων.

[billy84]

Απο τη Σκοτεινή σύντομα έφτασα στην Αλέα και λίγο μετά μπήκα στον χωματόδρομο που ανεβαίνει στο όρος Τραχύ. Εκεί με περίμενε μια έκπληξη.

[billy84]

Το 1ο μέρος της διαδρομής μέχρι το πεσμένο δέντρο.










Ο βαρύς χειμώνας δημιουργεί απρόβλεπτες καταστάσεις στα βουνά. Την έχω κάνει τη διαδρομή στο παρελθόν και ήταν καθαρή όμως τα δεδομένα πλέον ήταν διαφορετικά.









Χαμηλά η Αλέα











Για καλή μου τύχη το δέντρο είχε πέσει κάπως πλάγια και δεν έκλεινε το δρόμο ο κύριος κορμός που θα ήταν αδύνατο να κοπεί. Υπήρχαν κάποια μεγάλα κλαδιά όμως που εμπόδιζαν και το δέντρο ήταν φρέσκο που σήμαινε πως τα κλαδιά θα ήταν πιο δύσκολο να πριονιστούν. Τα κλαδιά σε ένα φρέσκο δέντρο είναι πάντα πιο μαλακά και ευλύγιστα όμως κόβονται πιο δύσκολα απο ένα ξερό-νεκρό δέντρο που τα κλαδιά του δείχνουν σκληρά και άκαμπτα. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στον άνθρωπο, όταν γεννιέται είναι ''μαλακός'' και εύκαμπτος αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά σημαίνουν ότι θα ζήσει, όταν πλησιάζει στο τέλος του έχει σκλυρήνει απο τη ζωή, είναι άκαμπτος και βρίσκεται κοντά στο θάνατό του. Φιλοσοφική αναζήτηση του ήρωα του Ταρκόφσκι στο Stalker (όποιος δεν έχει δει την ταινία επιβάλλεται να τη δει).

Έτσι λοιπόν με το μικρό πολυεργαλείο πριόνισα ένα χοντρό κλαδί, Όμως κοντά στη μέση ήταν πολύ ισχυρό και αργούσα.










Το είχα αποδυναμώσει όμως οπότε θα ήταν αδύνατο να αντέξει τα 100 κιλά μου οπότε μόλις ανέβηκα πάνω του ξεχείλωσε











Το κλαδί ήταν αρκετά χοντρό για να κοπεί με ένα μικρό πολυεργαλείο, όμως έγινε δουλίτσα.












Πλέον μπορούσα να περάσω άνετα. Μια μικρή περιπέτεια ολοκληρώθηκε.

[billy84]

Η συνέχεια ήταν καταπληκτική μέχρι τα αλπικά του Τραχέως.










Εδώ ο δρόμος τερματίζει. Ψηλά βρίσκεται η κορυφή του βουνού στο οποίο έχω ήδη ανέβει. Σας ακούω να αναρωτιέστε ''για ποιό λόγο βρίσκεσαι εδώ πάλι ρε μάστορα?'' .Υπομονή, θα εξηγήσω σύντομα.












Στο βάθος ο Σκίαθις












Εχοντας ξεκινήσει την ανάβασή μου.












Μεγάλη δολίνη μπροστά μου










Το Τραχύ είναι όνομα και πράγμα












Απο εδώ μπορώ να διακρίνω την άλλη πλευρά που βρίσκεται το οροπέδιο της Κανδήλας.











Και φυσικά η Αρμενία στο βάθος. Θα τραβερσάρω τις άγριες πλαγιές του Τραχέως και διάφορους ορεινούς όγκους για να φτάσω. Η απόσταση είναι μεγάλη ειδικά για τα δεδομένα βάδισης σε αλπικό άγριο τεραιν.










Τραβερσάροντας και θαυμάζοντας τις άγριες πλαγιές του Τραχέως















Σε μερικά σημεία πέρναγε οριακά

[billy84]

Η θέα δε θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο απο καταπληκτική.








Χιονούρα που αρνείται να λιώσει παρά την υψηλή θερμοκρασία της εποχής για τα δεδομένα του βουνού.










Έχοντας κάνει μια κυκλική κίνηση ώστε να αποφύγω το Τραχύ διακρίνεται το οροπέδιο της Αλέας











Αυτός ο ορεινός όγκος πρέπει να παρακαμφθεί. Υπάρχει γιδόστρατα ήπιας κλίσης που τραβερσάρει.










Βατό μονοπάτι ήπιας κλίσης










Πίσω μου το εντυπωσιακό Τραχύ απομακρύνεται σιγά σιγά











Εκεί που βρίσκεται ο ιστός βρίσκονται και τα δυσδιάκριτα όρια των δύο βουνών











Συνεχίζοντας στην άγρια κορυφογραμμή












Έχοντας προχωρήσει αρκετά πλέον το Τραχύ έχει καλυφθεί απο σύννεφα ενώ η Αρμενία είναι καθαρή. Το τοπίο γίνεται πλέον ακόμα πιο άγριο.











Μπροστά ο ορεινός όγκος της κορυφής της Αρμενίας. Έχει αρκετά μεγάλο χάσιμο εδώ, όσα μέτρα κατέβω πρέπει να τα ανέβω ξανά απέναντι αλλά το ίδιο και στην επιστροφή.

[billy84]

Έχοντας φτάσει στη βάση της Αρμενίας. Τα βράχια ως συνήθως φαίνονται μικρά όμως θα δείτε στις επόμενες φωτό περί τίνος πρόκειται.










Ανεβαίνοντας ξανά








Υπάρχουν και κάποια ομαλά σημεία ευτυχώς.









Μέχρι να φτάσω ξανά σε πιο άγριο τεραίν










Έχοντας κερδίσει ύψος, στο βάθος τέρμα το Καρούμπαλο, η ψηλότερη κορυφή του Τραχέως στα 1808m.











Τελευταία μέτρα πριν την κορυφή

[billy84]

Φτάνω στην κορυφογραμμή της Αρμενίας και ψάχνω κολωνάκι αλλά δε βλέπω τίποτα. Στη νοητή ευθεία ίσως είναι το ψηλότερο σημείο του βουνού, το μάτι δε μπορεί να αντιληφθεί τέτοιες μικροδιαφορές όμως. Οφείλω να πάω να δω.










Πράγματι απέναντι βρισκόταν η κορυφή. Το κολωνάκι είχε πέσει.











Η συνέχεια της Αρμενίας προς τα νότια












Το Τραχύ ξανά καλυμμένο απο σύννεφα. Εδώ τα πάντα είναι καθαρά.











Εκεί που είναι οι ανεμογεννήτριες είναι το Λύρκειο, δεξιά του το Αρτεμίσιο και ο Κτενιάς.











Η κορυφή ονομάζεται Ανεμόμυλος.














Επιστροφή και κατάβαση του χωματόδρομου. Στάση σε ένα σημείο με θέα να τσιμπήσω κάτι ελαφρύ καθώς το βουνό μου άνοιξε την όρεξη. Έφαγα 4 ώρες non stop, δεν τις λες και λίγες.

[billy84]

Η εξόρμηση δεν είχε τελειώσει, ήθελα να δω απο κοντά κάποιες σπηλιές πάνω απο τη Νεμέα τις οποίες πάντα χάζευα περνώντας απο χαμηλά. Έφτασα λοιπόν στη μονή του Αγίου Αθανασίου, στις παρυφές της Πολυφέγγου, του εντυπωσιακού ορεινού όγκου που ορθώνεται απότομα απο το οροπέδιο.









Απο το μοναστήρι ακολούθησα το μονοπάτι που με ανέβασε στο ξωκλήσι του Αγίου Τρύφωνα. Η Άνοιξη ήρθε και το υπενθυμίζει.











Άγιος Τρύφωνας, χτισμένος σε εξαιρετικό σημείο.











Συνεχίζοντας το μονοπάτι που συνεχίζει ψηλότερα προς τις σπηλιές. Θα παρατηρήσετε πολλούς βραχώδεις σχηματισμούς. Το πέτρωμα της Πολυφέγγους είναι κροκαλοπαγές και έχει δεχθεί καρστικοποίηση απο τα νερά που τρέχουν εσωτερικά της.










Θέα προς τον Άγιο Τρύφωνα και όχι μόνο











Σύντομα έφτασα στις εντυπωσιακές σπηλιές και αντιλήφθηκα τι τελικά ήταν αυτό το περίεργο κομμάτι εντός της μεσαίας σπηλιάς που έβλεπα απο χαμηλά και μου φαινόταν σαν απομεινάρι οχύρωσης.










Είναι ένας μεγάλος σταλαγμίτης που έχει δημιουργηθεί μετά απο εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Στην οροφή υπάρχει εμφανής τρύπα απο την οποία στάζει νερό.










Σαν ένα ζευγάρι μάτια (με λίγη φαντασία)!
















Εντυπωσιακά γλυπτά απο τον ανώτερο καλλιτέχνη της Γης

[billy84]

Σε αυτή τη σπηλιά αναβλύζει νερό μέσα απο το βράχο στο βάθος








Τι να πει κανείς...
















Αριστερότερα υπάρχουν και άλλοι ενδιαφέροντες σχηματισμοί















Η μονή Παναγίας του βράχου χαμηλά χτισμένη στη πλευρά που θυμίζει λίγο Μετέωρα











Επιστροφή στη Νεμέα για λίγο off road ακόμα. Ανέβηκα στον Προφήτη Ηλία ο οποίος μοιάζει με μικρό λόφο καθώς έχει ανύψωση μόλις 400m απο το πλάτωμα της Νεμέας όμως η Νεμέα βρίσκεται ήδη στα 300 περίπου μέτρα υψόμετρο, ως εκ τούτου με 724m ύψος, ο Προφήτης Ηλίας κατατάσσεται στην κατηγορία των βουνών. Χαμηλό μεν, βουνό δε.

[billy84]

Κορυφή Προφήτη Ηλία. Απέναντι δεξιά δεσπόζει το Φρούριο Φωκά.















Απο εκεί συνέχισα το χωμάτινο πάσο μέχρι το Κούτσι













Είχα χρόνο να απλώσω την εξόρμηση αλλά είχα δει ήδη αρκετά οπότε συναντήθηκα με φίλους για καφεδάκι στα Ίσθμια.












Ήταν απο τις τελευταίες κοντινές βόλτες πριν ανοίξει για τα καλά η καλοκαιρινή σεζόν. Πλέον τα περισσότερα βουνά βρίσκονται αρκετά μακριά και τα ελάχιστα km που προβλέπονται για κάθε ανάβαση είναι 700+. Ελπίζω ο καιρός να με βοηθήσει ώστε να καταφέρω να ολοκληρώσω τους στόχους μου μέσα στο 2022. Θα χρειαστούν υπερβάσεις σε κάποιες περιπτώσεις αλλά πάντα οι υπερβάσεις ήταν κομμάτι αυτού του εγχειρήματος...



Πάντα όρθιοι.

[gaslion]

Τέλειος! Καλή συνέχεια! Το πλάνο για το 22 ποιο είναι, τωρα που έφτασες τα 200;

[billy84]

Τέλειος! Καλή συνέχεια! Το πλάνο για το 22 ποιο είναι, τωρα που έφτασες τα 200;

Δεν έφτασα ακόμα τα 200 έχω ακόμα. Απομένουν καμιά 30αρια περίπου απο τα οποία τα 15 είναι διασκορπισμένα στα 4 σημεία του ορίζοντα.

Αν βοηθήσει ο καιρός θα καταφέρω να τα ολοκληρώσω μέσα στο 2022. Μετά οι εξορμήσεις θα συνεχιστούν απλά χωρίς πίεση. Μπορεί πάλι να ανεβαίνω μονοήμερο σύνορα αλλά μόνο για οδήγηση πχ ή για κάποιο φαράγγι ή καταρράκτη. Ευτυχώς σε αυτή τη χώρα έχουμε άπειρα πράγματα να δούμε, δε τη βαριέσαι ποτέ!


Υ.Γ: Κάποια στιγμή επιβάλλεται να βάλω στο πρόγραμμα και τα νησιά μας που έχουν πολύ ψωμί. Απλά θέλει χρόνο και δεν είναι εύκολο.

[katsar]

Ίσως το έχω ξαναγράψει κάπου αλλά αν σε βγάλει βόρεια τότε Θάσος - Υψάριο .Δεν έχει σκαρφάλωμα ,φτάνεις με την μηχανή εκτός και αν πάρεις μονοπάτι πεζοπορίας και έχει μια θέα κάτσε καλά