Κρήτη- 7 κορυφές

[billy84]

Το μοναστήρι μου φάνηκε έρημο. Δεν υπήρχε αυτοκίνητο πουθενά.










Τα Αστερούσια σε όλο τους το μεγαλείο.









Εκεί στους βράχους έχουν λαξευτεί σπηλιές και υπάρχουν πόρτες. Πιθανότατα ήταν ασκηταριά.









Απέραντο γαλάζιο. Τι να λέμε. Ένας οργασμός 25+25 χιλιομέτρων

[billy84]

Χωρίς να χρονοτριβώ άλλο έφτασα όσο πιο γρήγορα γινόταν στο Γεράκι Πεδιάδος δυτικά του οροπεδίου Λασιθίου. Στόχος μου το όρος Σαρακηνού. Ένας χωματόδρομος θα με ανέβαζε στα 1300m όμως οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν καθώς και εδώ υπήρχε περίφραξη και δε μπόρεσα να περάσω. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη παρόλαυτά.









Εδώ ευτυχώς με τα πόδια μπόρεσα να περάσω εύκολα. Απλά τα 280m που υπολόγιζα ότι έχω να ανέβω έγιναν με το καλημέρα 530m και περπάτησα και έξτρα 4km. Είχαν αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια.









Ο χωματόδρομος τελείωσε και βγήκα σε μια σχετικά ομαλή ράχη. Το τεραιν πλέον το είχα συνηθίσει. Εδώ αν κάποιος ανεβαίνει κάθε βδομάδα σε βουνά σίγουρα θα χρειάζεται ανά δίμηνο καινούργιο ορειβατικό μποτάκι. Ανά έτος κανά καινούργιο μηνίσκο








Η κλίση σιγά σιγά αυξάνεται.










Και κάπου ψηλότερα πέφτει πολύ ξύλο













Απέναντι η επιβλητική Δίκτη. Μέσα στα 53 ψηλότερα βουνά της Ελλάδας.










Σε κάποιο σημείο χρειάστηκε σκαρφάλωμα ώστε να βγω στο τελευταίο κομμάτι της ανάβασης

[billy84]

Και τελικά στην κορυφή στα 1586m. Απο την άλλη πλευρά, στη βάση αυτού του βουνού βρίσκεται το Δικταίο άντρο. Ειρωνεία ε? Η Δίκτη βρίσκεται απέναντι...








Απέναντι η Σελένα και το Καθαρό Τσίβι, δύο βουνά που αποτελούσαν στόχους μου.









Θέα τρομερή και εδώ!









Δίκτη όπως φαίνεται απο την κορυφή της Σαρακηνού
















Απέναντι αυτός ο δρόμος οδηγούσε στην κορυφή σε ένα εκκλησάκι. Ήθελα να τον κάνω αλλά δεν είχα πια χρόνο. Έπρεπε να προχωρήσω στο επόμενο βουνό το οποίο αναμενόταν ακόμη πιο ζόρικο.

[billy84]

Επιστροφή στο μηχανάκι και συνέχεια προς το οροπέδιο Λασιθίου απο το οποίο ήταν η πρόγιαγια μου. Έχω μια καταγωγή και απο αυτά τα μέρη.

[billy84]

Απο εκεί βρέθηκα σύντομα στο Καθαρό Τσίβι μέσω ενός χωματόδρομου ο οποίος προς το τέλος ήταν χάλια.










Ο δρόμος οδηγούσε σε μια παρατημένη στάνη. Το βουνό φαινόταν πολύ σκληρό απο εδώ με υψηλή κλίση και τραγικό τεραίν. Α καλά, ωραία θα περάσουμε και εδώ. Βέβαια να πω την αλήθεια μου, βρισκόμουν στην καλύτερη κατάσταση των τελευταίων 20 ετών. Δε χαμπάριαζα τίποτα.










Μαντέψτε, κάπου ψηλότερα υπήρχε περίφραξη που έκλεινε όλη την πλαγιά. Ήμουν τυχερός που ένας βράχος κάποιον καιρό πριν ξεκόλλησε και την έριξε λίγο. Παρόλαυτά δεν τη γκρέμισε!!! Τρομερή δουλειά μπορώ να πω. Τουλάχιστον στα βουνά που υπάρχουν ανεμογεννήτριες απο νταβατζήδες περνάς κανονικά και πας παντού ακόμη και με το προσωπικό σου όχημα. Κανένας δε σου φράζει το δρόμο. Εδώ για μερικά γίδια ένας ορειβάτης δε μπορεί να ανέβει το βουνό. Τροφή για σκέψη...








Συνεχίζοντας με αμείωτη ένταση αλλά με το τεραίν να είναι ένας εφιάλτης για τους ορειβάτες.










Θέα εκπληκτική προς το οροπέδιο του Λασιθίου










Δέντρα σκληρά όπως το ίδιο το βουνό.











Υπάρχουν απροσπέλαστα σημεία τα οποία παρακάμπτω απο αριστερά

[billy84]

Α ρε Κρήτη. Λίγο ψηλότερα ανεβαίνει κανείς και να το γαλάζιο της θάλασσας. Ωραίο πράγμα...











Διάφοροι απροσπέλαστοι όγκοι.










Και ανηφόρας συνέχεια. Είχα καμια 450αρια μέτρα να καλύψω απο το σημείο που ξεκίνησα τα οποία είναι πάρα πολλά για αυτό το είδος τεραίν. Να σημειώσω πως μέχρι εδώ σε κανένα βουνό δεν έχω ανέβει απο κανονικό μονοπάτι το οποίο διευκολύνει χαοτικά τα πράγματα.
















Δεν έχω λόγια. Νομίζω ούτε και εσείς...









Ανεβαίνοντας κάποια αιχμηρά βράχια παρατηρώ ότι τελικά ήταν απολήξεις μιας δολίνης στην οποία υπάρχει ακόμη μια καλά κρυμμένη χιονούρα.










Τραβερσάροντας μια άγρια πλαγιά επιτέλους φτάνω σε οπτική επαφή με την κορυφή.










Ξανά η Δίκτη στο πλάνο απο διαφορετική οπτική γωνία.










Κορυφή 1.663m

[billy84]

Χαμηλά ο Άγιος Νικόλαος και ο κόλπος Μιραμπέλου σε όλο του το μεγαλείο. Απέναντι τα Όρη Θρυπτής.










Στο πλάνο το όρος Πλατειά κορυφή που θα ανέβαινα την επόμενη μέρα. Ο λόγος που πήρε αυτό το όνομα το βουνό νομίζω είναι προφανής.











Επιστροφή στο Οροπέδιο Λασιθίου. Δεν την πρόλαβα την προγιαγιά μου. Άραγε θα κοιτούσε και αυτή τη Δίκτη όπως εγώ?












Έκλεισα να μείνω σε ένα ξενοδοχείο-ταβέρνα στο χωριό Μαγουλάς. Σε πολύ ωραία υπερυψωμένη θέση το χωριό με άπλετη θέα στο οροπέδιο Λασιθίου. Ησυχαστήριο το μέρος, ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν.












Όλη μέρα την έβγαζα με μπάρες δημητριακών. Έπρεπε να είμαι ελαφρύς. Το βράδυ αναπλήρωνα τις χαμένες θερμίδες μαζί με λίγη ρακή για τη χώνεψη.










Παρόλο που ανησύχησα λίγο με την περίφραξη στη Σαρακηνού τελικά ξεμπέρδεψα νωρίς. Παντού κράτησα σβέλτο ρυθμό και στα βουνά μέτρησε πολύ αυτό. Βρισκόμουν πλέον πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου μου. Την επόμενη μέρα θα ξυπνούσα ξανά στις 6 καθώς υπήρχε ένα απαιτητικό πλάνο ανάλογο με της 1ης μέρας.


Τέλος 2ης μέρας. Συνεχίζεται αύριο με την 3η και φαρμακερή!

[Dr.Monty]

Τι εφτιαξες παλι ρε Μπίλλυ!

[kerasaki]

Φοβερός για άλλη μια φορά! Μας ταξιδεύεις σε μέρη που μάλλον δε θα πατήσουμε ποτέ! Ευχαριστούμε για τις ωραίες εικόνες.

[billy84]

Να είστε καλά παιδιά! Μη βιάζεστε έχει και 3η μέρα απλά δεν έχω ολοκληρώσει τα βίντεο ακόμα. Λογικά αύριο θα μπορέσω να γράψω!

[doctoras]

φανταστικό υλικό!! μεγάλη ανάλυση της διαδρομής!

[ΠΑΠΑΣΟΥΖΑΣ]

Ωραία βόλτα σε γνώριμα μέρη Βασίλη!
Αναμένουμε τη τελευταία μέρα!

[billy84]

Η 3η μέρα ήταν και αυτή απαιτητική. Είχα βγάλει τα δυσκολότερα βουνά και είχαν απομείνει κάποια σχετικά πιο εύκολα. Όμως είχα χιλιόμετρα να κάνω καθώς ήθελα να φτάσω και στο ανατολικό άκρο της Κρήτης αλλά και να βρίσκομαι στο Ηράκλειο στις 20.00 το βράδυ για να επιστρέψω. Συνεπώς για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο ξύπνησα πάλι στις 6 το πρωί. Και τις 3 μέρες εκεί η πειθαρχία μου άγγιξε στρατιωτικά επίπεδα αλλά δε γινόταν αλλιώς...


Χάρτης 3ης μέρας για να έχετε μια ιδέα. Τα χιλιόμετρα για Κρήτη είναι πάρα πολλά και αυτό το υποδεικνύει η πρόβλεψη του google maps.









Ξημέρωμα στο οροπέδιο Λασιθίου. Απέναντι βρίσκεται η Σελένα που θα ανέβαινα πρώτη.









Απο το χωριό Μέσα Ποταμοί ένας χωματόδρομος με οδήγησε στο εκκλησάκι Άγιος Χαράλαμπος στις παρυφές της Σελένας.









Στο βάθος διακρίνεται ένα Μιτάτο











Βρίσκομαι στη ράχη της Σελένας. Δείχνει βατή απο εδώ.

[billy84]

Άγιος Χαράλαμπος σε εξαιρετική τοποθεσία χτισμένος.










Το 1ο βουνό σε αυτήν την επίσκεψη στην Κρήτη που επιτέλους ανέβηκα απο μονοπάτι μέχρι την κορυφή. Γιατί το αναφέρω? Γιατί το μονοπάτι είναι μέρα με τη νύχτα απο άποψη δυσκολίας συγκριτικά με το να ανεβαίνεις χύμα μόνος σου.










Οροπέδιο Λασιθίου σε όλο του το μεγαλείο.










Και εδώ χιονούρα! Απίστευτο πραγματικά.










Φανταστική κορυφογραμμή που έρχεται απο δυτικά. Στο βάθος απέραντο γαλάζιο.










Το μονοπάτι με προώθησε αναίμακτα στα ψηλότερα διαμερίσματα του βουνού












Στο βάθος η Δίκτη











Παρόλο που είχα 400+ μέτρα υψομετρικά να καλύψω, σε μία ώρα και 10 λεπτά σχεδόν βρισκόμουν στην κορυφή και απολάμβανα τη θέα.

[billy84]

1558m























H θέα ήταν εκπληκτική απλά...













Σύντομα κατέβηκα στο μηχανάκι και συνέχισα για το τελευταίο βουνό που είχε απομείνει στο οροπέδιο Λασιθίου, την Πλατειά κορυφή. Μόνο ένας δρόμος έφτανε εκεί ο οποίος ανεβοκατέβαινε ένα χωμάτινο πάσο του όρους Καθαρο Τσίβι που είχα ανέβει την προηγούμενη ημέρα. Έξτρα χωμάτινη διαδρομή λοιπόν που δεν την είχα στο πρόγραμμα.