Παράξενες ονομασίες και δυσπρόσιτα βουνά. Εκεί που δεν υπάρχουν απαγορεύσεις. Εκεί που τα πράγματα λειτουργούν με τον δικό τους ρυθμό και τους δικούς τους κανόνες. Εκεί βρίσκεται ο παράδεισος ενός φυσιολάτρη, μακριά απο κόσμο, ανάμεσα σε μια θάλασσα απο βουνά. Εκεί το ξημέρωμα αργεί, επειδή τα ατελείωτα βουνά επισκιάζουν τα πάντα. Ο κάμπος φωτίζεται νωρίς, στα σημεία που κινήθηκα αργεί η θέα να φανεί. Για αυτό η περιοχή ονομάστηκε ''Αργιθέα''!
Η μέρα ήταν ζεστή απο νωρίς και σοφά επέλεξα να κινηθώ όσο το δυνατόν ορεινά. Έτσι, μέσω παλιάς εθνικής οδού έφτασα στο Καρπενήσι, απο εκεί τράβηξα προς τον Κρέντη και μετά ανέβηκα προς Γρανίτσα και Ραπτόπουλο. Συνέχισα βόρεια μέχρι που έφτασα στα μικρά Βραγκιανά των Δυτικών Αγράφων. Προσοχή, δεν έχουν σχέση με τα γνωστά Βραγγιανά ανατολικά του Τροβάτου στη βόρεια πλευρά των Αγράφων. Η διαδρομή απο ένα σημείο και μετά είναι χωμάτινη και χαρίζει πανέμορφες εικόνες.