Δεν είναι ίδια τα φυσικά μεγέθη που συγκρίνεις. Η ισχύς αντιστοιχεί σε ενέργεια ανά μονάδα χρόνου.
Φυσικά δεν κοιτάζουμε τη ροπή μόνο ως μέγιστη τιμή. Καμπύλη ροπής ανάφερα κι αυτή πρέπει να λαμβάνεται υπόψη με το σύνολο της μοτοσυκλέτας. Γενικά τα εμπορικά τμήματα τείνουν να παίρνουν ένα νούμερο ή περιγραφή από τα τεχνικά χαρακτηριστικά και να το τονίζουν, ενώ αυτό μπορεί να απέχει από την ουσία.
Υπάρχουν μοτοσυκλέτες με μικρότερη ισχύ που όμως την αποδίδουν πολύ καλύτερα στο δρόμο. Άλλες με καμπύλη ροπής που χαρίζει περισσότερα χαμόγελα σε κάποιους. Άλλοι θέλουν γραμμικότητα, άλλοι ξέσπασμα. Άλλος ζητάει αξιοπιστία και οικονομική λειτουργία σε εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα με κινητήρα που δεν είναι πιεσμένος και άλλος αγοράζει μηχανάκι με αγωνιστική συμπίεση που θέλει μάστορα μετά από μερικές ώρες λειτουργίας και είναι αναξιόπιστο. Το θέμα είναι να είναι ξεκάθαρο στον αγοραστή τι παίρνει, ώστε να μη βρεθεί προ εκπλήξεως.
Οι τετρακύλινδροι 600-1000cc ήταν της μόδας την εποχή που η βενζίνη κόστιζε 0,63€/L, αλλά πλέον καθίστανται ασύμφοροι αν κάποιος τους χρησιμοποιεί ενδοαστικά. Σε ταξίδια και πίστα διατηρούν όμως την αξία τους.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
ειναι σαφες οτι η παραγωγη σημερα κινειται σε δυο αξονες
στην ικανοποιηση αυστηρων οριων εκπομπων CO2 και στη μειωση κοστους λογω κινεζικου ανταγωνισμου
αυτο μετετρεψε τα 4Κ σε 2Κ και μετεφερε την παραγωγη σε χωρες με φθηνοτερα εργατικα
οι σημερινες μηχανες περα απο τα ηλεκτρονικα μπλιμπλικια ειναι σαφως υποδεεστερες μηχανολογικα και φθηνοτερες στην κατασκευη τους
δυστυχως δεν εγινε το ιδιο με τις λιανικες τιμες τους
προφανως αν εβαζες καινουρια διπλα διπλα τα hornet στην ιδια τιμη κανεις δεν θα αγοραζε το τωρινο
Η Ντόχα καλύπτει άνετα τις προδιαγραφές ρύπων;Αστειευομαστε έτσι ;
Κλειστό υπόγειο γκαράζ πολυκατοικίας που πάρκαρε ένα φρηγουιντ γνωστού και μεταξύ άλλων ένα σιμπιαρ600εφ, το πρώτο ψεκαστο.
Έβαζε μπροστά το φρηγουιντ δε μύριζε τίποτα,έβαζε μπροστά το Ντόχα βρωμαγε υδρογονάνθρακες όλη η πολυκατοικία.
Το μοτέρ με τέτοια ιπποδύναμη και έναν εκκεντροφόρο είναι σίγουρα μια μεγάλη καινοτομία στην κατηγορία. Παραμένει το ερωτηματικό όμως το τι θα γίνει σε βάθος χιλιομέτρων και για αυτό οφείλουμε να περιμένουμε. Σίγουρα η Honda διαχρονικά δίνει βάση στην αξιοπιστία αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς για να κρίνουμε.
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Οι κινητήρες της μεσαίας κατηγορίας , ναι , εννοείται θα έχουν γνώμονα το κόστος για τον κατασκευαστή αλλά και για τον αγοραστή.
Απο τη στιγμή που ο τελευταίος αποφάσισε οτι το να δώσει πολλά χρήματα για ένα τετρακύλινδρο 600άρι που στροφάρει ψηλά όταν αυτός
κινείται κατα κύριο λόγο στη πόλη και στα πέριξ άρα χρειάζεται ροπή σε χαμηλομεσαίες χωρίς να καίει τον άμπακο
και όλα αυτά σε συνδυασμό με την κρίση του 2008, έγειραν οριστικά την πλάστιγγα για το τι θα γίνει στη μεσαία κατηγορία,
τουλάχιστον.
Επίσης , στο ερώτημα παλαιό Hornet ή καινούργιο , το ερώτημα απαντάται διαφορετικά απο τον καθένα, άλλες ήταν οι προτεραιότητες του 2008 άλλες οι σημερινές
ενώ διαφορετικά πράγματα ψάχνει ο καθείς.
οι αναγκες και οι συνθηκες αλλαξαν......
οι μοτοσυκλετες εγιναν υποδεεστερες.........
οι τιμες ομως ανεβηκαν.....αυτο ειπα
ο δικυλινδρος σε σειρα ειναι υποβαθμιση σε σχεση με τον τετρακυλινδρο
οπως και σε σχεση με τον δικυλινδρο V
το μονο επιπλεον που εχουν ειναι ηλεκτρονικα τα οποια ομως ειναι παμφθηνα
γι αυτο οι σημερινες μοτο ειναι παραλογα ακριβες
Για την ακρίβεια έχει αυξηθεί η τιμή τους σε ευρώ, ενώ δεν έχουν αυξηθεί αντίστοιχα οι μισθοί στην Ελλάδα. Με αυτό θέλω να εξηγήσω ότι δεν υπάρχει παραλογισμός, αλλά έχει μειωθεί αισθητά η αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα, διότι δεν ακολούθησαν οι αποδοχές του τον παγκόσμιο πληθωρισμό, αντιθέτως έχουν μειωθεί σε σχέση με 15 χρόνια πριν.
Για παράδειγμα για πάρα πολλούς Κινέζους οι μοτοσυκλέτες πλέον είναι σχετικά προσιτές, ακόμα και οι ευρωπαϊκές ενώ παλιότερα ήταν απλησίαστες. Το μεγαλύτερο ποσοστό ακριβών μοντέλων ευρωπαϊκών αυτοκινήτων, πωλείται πλέον στην Κίνα.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Οι μοτοσυκλέτες εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις ανάγκες των αναβατών.
Τα εργοστάσια βλέπουν τις ανάγκες και τις συνθήκες και προσαρμόζονται.
Ο τετρακύλινδρος χρειάζεται σε εφαρμογές που έχουν ανάγκη ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ αναβάτες.
Ο V εκτός από το επιπλέον κόστος περιορίζει τους σχεδιαστές με το μήκος του.
Ο i2 είναι ιδανικός για καθημερινή νορμάλ χρήση (μου αρέσει το νορμάλ καθημερινό 95 άλογα σε 300 κιλά όχημα).
εγω δεν εχω την ιδια αποψη....
πιστευω οτι ΠΛΕΟΝ οι εταιρειες διαμορφωνουν τις αναγκες των καταναλωτων κι οχι το αντιστροφο
παντα ηξερα οτι η αγορα προσεφερε πολλες επιλογες και ο καθενας διαλεγε οτι ηθελε
τωρα βγαζει η honda ενα Ι2 και χτιζει γυρω του 10 μοντελα
το αντιγραφουν 5 κινεζοι και βγαζουν αλλα 10 μοντελα ο καθενας
και η εξελιξη περιοριζεται στο interface των οθονων
ταυτοχρονα αντι να μειωνουν τιμες οι ιαπωνες αυξανουν οι κινεζοι
4Κ δεν υπαρχει....
V δεν υπαρχει.....
made in japan δεν υπαρχει....
αυτα δεν ειναι ομορφα πραγματα
Ταυτίζομαι στην άποψη. Αν και -ακόμη- υπάρχει και 4Κ και V και made in Japan.
Όπως έχω γράψει συμβαίνει το παράλογο οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές να φτιάχνουν Κίνα και οι Ιάπωνες στην Ευρώπη. Αφού τα ανεχόμαστε και τα πληρώνουμε με χαμόγελα... καλά δεν κάνουν;
Και το κόβω εδώ για να μη μπούμε στις τυπικές ατέρμονες συζητήσεις. Δε λέω πως έχω δίκιο, λέω πως είναι η άποψη μου.
Όμως ότι και να βγάλουν (εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπως τα αγωνιαρικα πιστών / χώματος που υπάρχουν απαιτήσεις από αγωνιζόμενους ), τα υπόλοιπα μοντέλα πολλαπλών χρήσεων ξεπερνούν τις προσδοκίες των ιδιοκτητών η ενδιαφερομένων τους..
Ίσως ένα πολύ μικρό ποσοστό λόγω ικανότητας-εμπειρίας να μην καλύπτονται στο 100%.
Εμείς εδώ παρατηρώντας μακροχρόνια παρέλαση μοντέλων, θελουμε συνδυασμό φιλοσοφιών και κατασκευαστικών τεχνοτροπιών. Η αλήθεια είναι όμως ότι και να επίλεγες θα καλυπτόσουν
Δεν ειμαι σίγουρος ότι οι εταιρείες διαμορφώνουν τις ανάγκες των καταναλωτών. Να πουλήσουν θέλουν, προσφερουν ότι ζητάνε οι καταναλωτές! Η πλειοψηφία προφανως, αλλιώς δεν θα μπει καμία εταιρεία στον κόπο να φτιαξει κάτι για τα γουστα λίγων που δεν πληρωνουν κιόλας.
Από εκει και πέρα έχουν προστεθεί και κάποιοι άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τα προιόντα τους οποίους οι καταναλωτές όσο και να θέλουν, δεν μπορουν να αποτρέψουν. Τρανό παράδειγμα οι ρύποι και τα euro.
Κάθε χώρα (η ΕΕ στη δική μας περίπτωση) θέτει τις δικιες της προδιαγραφές, η εταιρεία κρίνει μετά τι θα κάνει.