Βουλγάρα Πιερίας (1.683m)-Ασκηταριά Πυθίου 18-9-2022

[billy84]

Αν θέλεις κάτι πολύ, τότε το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις! Πολυακουσμένη και πολυδιαβασμένη λαϊκή ρήση που αγγίζει τα όρια της δεισιδαιμονίας. Παρολαυτά ο άνθρωπος όντας ένα εγωϊστικό ον, πολλές φορές παρασύρεται και την πιστεύει αυτή τη ρήση. Έτσι και εγώ έχω πει πολλές φορές τον τελευταίο μήνα ''ρε λες να ισχύει? Μου κάνει εκπληκτικές μέρες κάθε Κυριακή''. Σύντομα λογικεύομαι και επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Ποιό σύμπαν? Μέχρι και ο τοπικός καιρός στη γειτονιά μου να είχε οντότητα, σιγά μην καθόταν να ασχοληθεί με έναν απο τους χιλιάδες που υπάρχουν σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου.

Απο τη μακριά λίστα βουνών που έχω σχεδόν ολοκληρώσει είχε απομείνει ένα στο βορειότερο σημείο απο τα υπόλοιπα (στην Ηπειρωτική Ελλάδα πάντα), συγκεκριμένα στο νομό Πιερίας. Στην έδρα των θεοτήτων και των μουσών που η ιστορία της ξεκινά απο την εποχή του χαλκού. Το όνομά της οφείλει στους αρχαίους κάτοικους, τους Πιερείες, οι οποίοι κατά τη μακεδονική κατάκτηση μετανάστευσαν πέρα του Στρυμώνα, στους πρόποδες του Παγγαίου. Οι Πίερες Θράκες θεωρούνται ως οι πρώτοι κάτοικοι της Πιερίας και εισηγητές της λατρείας του Δωδεκάθεου αλλά και των Πιερίδων Μουσών.

Στα βυζαντινά και μεσαιωνικά χρόνια η Πιερία δεινοπάθησε από πολλούς λαούς που θέλησαν να την κατακτήσουν. Οι Σλάβοι, οι Ούννοι, οι Νορμανδοί και οι Άβαροι είναι μόνο μερικοί που πέρασαν από εκεί. Κατά τη Φραγκοκρατία ανήκε στο φραγκικό βασίλειο της Θεσσαλονίκης και το 1389 καταλήφθηκε από τους Τούρκους.

Στόχος μου η Βουλγάρα, ένα βουνό που μοιραία θεωρείται κομμάτι του Ολύμπου όμως διαχωρίζεται απο αυτόν μέσω του οροπέδιου Παύλος. Πριν φτάσω εκεί επισκέφτηκα τα Βυζαντινά ασκηταριά πάνω απο το Πύθιο που είναι ένα κορυφαίο αξιοθέατο της περιοχής.


Προσεγγίζοντας το Πύθιο, στο βάθος ο Όλυμπος.











Μέσα σε 5 λεπτά έφτασα στους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς που κρίθηκαν ως ιδανικοί κάποιες εκατοντάδες χρόνια πριν για μια ζωή πολυ πέρα απο αυτήν που μπορούμε να αντιληφθούμε...

[billy84]

Ο βράχος είναι μεγαλειώδης και σου δίνει την αίσθηση του ''υψηλού''










Έχουν γίνει προσπάθειες ανάδειξης. Μάταια όμως καθώς ΔΕΝ την αξίζουμε ως πολιτισμός. Θα αντιληφθείτε σε λίγο τι εννοώ.












Φτάνω στην είσοδο του 1ου ασκηταριού. Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει με καστροσπηλιά χωρίς πολεμίστρες.


























Εντός του σπηλαίου. Πάντα σε τέτοια μέρη σκέφτομαι και θαυμάζω την εσωτερική δύναμη αυτών των ανθρώπων που ασκήτεψαν στη μέση του πουθενά αρνούμενοι τις επίγειες απολαύσεις, μην ανταλλάζοντας κουβέντα με κανέναν για ποιός ξέρει πόσο καιρό. Και εμάς αν μας πάρουν το smartphone για 5 μέρες θα αρχίσουμε τα χάπια...

[billy84]

Είχα διάθεση για εξερεύνηση και ανέβηκα ψηλότερα στον βράχο ανακαλύπτοντας ένα άλλο καλά κρυμμένο ασκηταριό.











Η θέα φανταστική. Ο δρόμος καταλήγει σε ένα ξωκλήσι και είναι αδιέξοδος.













Μπαίνοντας μέσα αντίκρισα βυζαντινές αγιογραφίες εκατοντάδων ετών αλλά και ένα αποκρουστικό θέαμα.












Συγχαρητήρια ΒΑΣΙΛΗ ΕΥΘΥΜΙΟΥ και λοιποί. Καταφέρατε να μείνετε χαραγμένοι στην ιστορία όχι όμως με καλό τρόπο, αλλά ως κάποιοι ηλίθιοι με iq ραδικιού που χαράζουν τα ονόματά τους πάνω σε μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Καταφέρατε να σας μνημονεύει σαν ηλίθιους όποιος μπαίνει σε αυτό το ασκηταριό. Και αυτό θα γίνεται για δεκαετίες και περισσότερο. Πάντα θα σας θυμούνται ως ηλίθιους. Αυτό είναι κατόρθωμα και το κερδίσατε με την μηδαμινή αξία σας.











Καταλάβατε για ποιό λόγο δεν αξίζουν ανάδειξη ορισμένα μνημεία? Γιατί όπως είδατε δεν είναι ένας δύο οι ηλίθιοι αλλά δεκάδες. Βγήκα έξω και επέστρεψα στη βάση του βράχου για να ηρεμήσω.













Στο βάθος ο Όλυμπος. Υπάρχει μονοπάτι που σε 7 ώρες απο εδώ πάει στον Μύτικα.












Όμορφοι γεωλογικοί σχηματισμοί στους βράχους.















Το φεγγάρι το πρόσεξα τυχαία.















Το Πύθιο απο ψηλά. Η λέξη Πύθιο προέρχεται πιθανότητα από τον θεό Πύθιο Απόλλωνα της ελληνικής μυθολογίας. Η παλαιότερη ονομασία του ήταν Σέλος.














Απο το Πύθιο συνέχισα μέχρι τον Κοκκινοπηλό, το ορεινότερο χωριό του νομού στα 1250m υψόμετρο. Το χωριό είναι γνωστό και ως Κοκκινοπλός. Η ονομασία του προήλθε κατά γενική ομολογία από το χαρακτηριστικό κόκκινο χώμα του εδάφους. Δημιουργήθηκε γύρω στο 12ο αιώνα από Βλάχους γεωργούς και κτηνοτρόφους και στην Τουρκοκρατία αποτέλεσε λημέρι κλεφτών και αρματολών.

[billy84]

Λίγο μετά ένας χωματόδρομος με οδήγησε ψηλά στο όρος Βουλγάρα. Η διαδρομή ήταν φανταστική!












Σχεδόν στο τέρμα του χωματόδρομου ο οποίος δείχνει να μη χρησιμοποιείται.











Βρήκα μια ράχη και την ακολούθησα. Δασωμένο κομμάτι για αρχή.















Απέναντι τα Πιέρια Όρη













Στο βάθος τα Πιέρια Όρη και μπροστά τους ο Τίταρος.















Νεκρός γίγαντας ανάμεσα σε ζωντανούς.















Συνεχίζοντας σε σχετικά ήπια κλίση
















Όταν η φύση έχει κέφια και σμιλεύει γλυπτά!

[billy84]

Λίγα μέτρα πριν την κορυφή











Διακρίνεται ο Θερμαϊκός κόλπος














Στην κορυφή της Βουλγάρας, απέναντι ο επιβλητικός Όλυμπος. Μπροστά ο ορεινός όγκος του Κίτρου













Τίταρος και Πιέρια Όρη













Κίτρος και ο δρόμος που τραβάει αριστερά για το οροπέδιο Παύλος (ο κάτω)















Είδα αρκετά μανιτάρια












Επιστρέφοντας έψαχνα μανιωδώς ένα μικρό άνοιγμα για να μπορέσω να τραβήξω το NC με φόντο τα μυτίκια του Ολύμπου. Βρήκα μόλις ένα!

[billy84]

Κατέβηκα στο δρόμο για το οροπέδιο και συνέχισα μέχρι τον πανέμορφο χώρο αναψυχής που ονομάζεται βρύση Τσουρέκα. Απο αυτό το σημείο ξεκίνησε ένα μίνι χωμάτινο ταξίδι σε βατούς αλλά και δύσβατους χωματόδρομους το οποίο διήρκησε κάποιες ώρες.












Πολύ ωραία τοποθεσία



















Πάντα με τραβάνε αυτές οι ρίζες που βγαίνουν έξω απο το έδαφος.

















Σε μια κουφάλα διέκρινα κάτι σαν μανιτάρια όμως όταν τα ακούμπησα μου φάνηκαν πολύ σκληρά για να είναι μανιτάρια. Απο την άλλη, δε θυμάμαι να έχω δει ποτέ μανιτάρια να μη φυτρώνουν στο εδαφος αλλά μέσα στο ξύλο. Για δώστε τα φώτα σας. Τι μπορεί να είναι?


edit: Κάποιος φίλος μου είπε ότι είναι μύκητες των δέντρων. Και το μανιτάρι μύκητας είναι για αυτό μοιάζουν μάλλον.

[billy84]

Απο τη βρύση Τσουρέκα συνέχισα χωμάτινα σε πιο δύσκολο τεραιν αυτή τη φορά με κατάληξη στη λίμνη Πλύμα που δημιουργήθηκε απο το φράγμα Μπάρα.










Πανέμορφο τοπίο στη μεση του πουθενά













Με φόντο τα μυτίκια του Ολύμπου

[billy84]

Απο τη λίμνη συνέχισα για 19 χιλιόμετρα σε μια τρομερή αλλά ακόμα πιο δύσκολη διαδρομή μέχρι που βγήκα στον οικισμό Παλιάμπελα. Εντυπωσιάστηκα που στο τέλος βρήκα 2 πιτσιρικάδες σε ένα σπίτι-μαντρί. Έτσι όπως ήταν ο δρόμος φανταζόμουν ότι θα φτάσω σε κάτι ερειπωμένο. Μου είπαν ότι μόνο με αγροτικά πηγαινοέρχονται στο χωριό. Λογικό...










Το οποίο χωριό έχει εξαιρετική θέα στις ψηλότερες κορυφές του Ολύμπου.

[billy84]

Απο εκεί η συντομότερη διαδρομή για να βγω στην άσφαλτο ήταν 18 χιλιόμετρα μέχρι τον Άγιο Δημήτριο στα βόρεια. Πολλά παρακλάδια στη διαδρομή που μπερδεύουν και χωρις gps θα ταλαιπωρήσουν τον οδηγό. Παρολαυτά αυτοί οι άνθρωποι εκεί πηγαινοέρχονται τακτικά και μάλιστα σε δύσκολο τεραίν.












Άγιος Δημήτριος

[billy84]

Είχε απομείνει χρόνος οπότε επέλεξα να κατέβω προς τη Λάρισα απο μια εναλλακτική διαδρομή. Συγκεκριμένα απο Συκαμινέα. Μια στάση στη Μεγαλογράμματη λατινική επιγραφή του αυτοκράτορα Τραϊανού ήταν επιβεβλημένη.









Είναι άραγε αυθεντική η πέτρα ή αντίγραφο? Μάλλον αντίγραφο φαντάζομαι. Πως και δεν πήγε ακόμα κανένας βλαξ τύπου Βασίλη Ευθυμίου να χαράξει το όνομά του πάνω στην επιγραφή?











Απο εκεί μέσω ένός στενού ασφαλτόδρομου κατέβηκα στον Βρυότοπο, στη Λάρισα και πίσω.



















Ήταν ακόμα μια περιεκτική εξόρμηση που μου δίδαξε νέα πράγματα και μου γνώρισε νέα μέρη αλλά και νέα οπτική στα μέρη που ήδη γνώριζα. Είναι πάντα διαφορετικό να αντικρίζεις τα γνωστά σου βουνά υπο διαφορετική οπτική γωνία. Κάποια στιγμή θα επιστρέψω στην περιοχή για κάποια ενδιαφέροντα πράγματα που τσέκαρα κατά τη διάρκεια της εξόρμησης. Μέχρι τότε έχω ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μου και συγκεκριμένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν.


Πάντα όρθιοι!