Ακρωτήριο Ακρίτας-Λυκόδημο-Ρωμύρι 13-11-2022

[billy84]

Η αλήθεια είναι ότι με τα βουνά που είχαν απομείνει κυρίως στα βόρεια, είχα παραμελήσει για αρκετό καιρό την Πελοπόννησο και πρέπει σιγά σιγά να ρεφάρω. Της χρωστάω άλλωστε... Στόχος μου αυτή τη φορά ένα καταπράσινο ακρωτήρι που σπάνια συναντάει κανείς. Συνήθως τα ακρωτήρια είναι άγονα και άνυδρα. Όχι ο Ακρίτας όμως, το νοτιότερο άκρο της Μεσσηνιακής χερσονήσου. Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τις τρομερές εικόνες που είδα και εγώ. Πρόκειται για ακόμη ένα άγνωστο σημείο της Ελλάδας που έχει πολλά να δώσει!

Άφιξη στο Πεταλίδι και κατεύθυνση προς Κορώνη. Στο Βασιλίτσι όμως έκοψα αριστερά ώστε να κατέβω στο ακρωτήρι. Στο βάθος η Μάνη.

[billy84]

Φανερωμένη. Το ακρωτήρι με προετοιμάζει για τις πανέμορφες εικόνες που θα αντικρίσω,











Λίγο πριν ξεκινήσει ο χωματόδρομος...












Η απολαυστική χωμάτινη διαδρομή μέχρι το Ακρωτήρι

[billy84]

Κοντά στο τέλος του δρόμου. Διακρίνεται η αιχμηρή απόληξη του Ακρίτα. Απέναντι το Βενέτικο, καταπράσινο και αυτό.

















Απο κάτω μου η παραλία Σελίτσα.












Εκεί ένιωσα την ανάγκη να περιπλανηθώ με τα πόδια μέχρι το τέλος του δρόμου. Το μέρος μου έβγαλε κάτι τέτοιο.












Κάπου εδώ κάνει μια τραβέρσα και ανεβαίνει λίγο ψηλότερα. Η βλάστηση είναι πυκνή και θα χρειαζόταν ένα κλαδευτήρι για να περάσω αν ήθελα να συνεχίσω προς το μυτάκι.













Ο κόλπος της Σελίτσας











Απέναντι η Σχίζα.











Τα νερά του νότιου Ιονίου πελάγους. Ή μήπως της Μεσογείου? Ότι και να πείτε σωστό θα είναι.

[billy84]

Αυτή η δύσκολη φωτογραφία λόγω του ότι έχω τον ήλιο κόντρα δείχνει πόσο κατάφυτο είναι το Βενέτικο.











Έχοντας την ψηφιακή μαζί μπόρεσα να φωτογραφήσω μερικά πραγματικά ''ελεύθερα'' πλάσματα!











Κοιτώντας βόρεια. Η οπτική που έχουμε απο εδώ είναι μέχρι το ακρωτήριο Κολυβοί. Λίγο δεξιά του η Φοινικούντα.















Αυτόι οι στενοί δρόμοι που φτάνουν μέχρι εδώ έχω την αίσθηση ότι ανοίχτηκαν κατά τον πόλεμο του 1940. Κάπου εδώ νομίζω είχαν κάνει κάποια απόβαση οι Άγγλοι.

















Επιστρέφοντας είδα τη διασταύρωση που πήγαινε για την παραλία Τσαπί και φυσικά δεν το σκέφτηκα και πολύ.











Η παραλία είναι εντυπωσιακή και προφανώς ήρθα την κατάλληλη εποχή. Ούτε ένας άνθρωπος εδω!

[billy84]

Απο το Τσαπί ανέβηκα βόρεια μέχρι το Ακριτοχώρι, Ανεβαίνοντας κέρδισα ύψος και η θέα ήταν πολύ ωραία. Είναι απο τις διαδρομές που αξίζουν. Το χωριό αναφέρεται τουλάχιστον από την εποχής της Ενετοκρατίας με την ονομασία το Γρίζι και κάποιοι από τους κατοίκους του χωριού προέρχονται από Αρκάδες κτηνοτρόφους.

[billy84]

Απο εκεί μέσω πολύ σφιχτής διαδρομής κατέληξα στη Μηλίτσα.

[billy84]

Απο εκεί έφτασα μέσω μιας αδιάφορης διαδρομής στο Κόκκινο. Βρισκόμουν κοντά στο όρος Λυκόδημο, στόχος μου το ερειπωμένο χωριό Ρωμύρι το οποίο προσέγγισα μέσω μιας δύσβατης παρατημένης διαδρομής. Δεν υπήρχε καν ταμπέλα, ενώ απο την άλλη πλευρά υπάρχουν αρκετές που ενημερώνουν για αυτό το χωριό. Σε ένα σημείο χρειάστηκε να κατέβω λίγο για να αξιολογήσω την κατάσταση καθώς τα λούκια που είχαν δημιουργηθεί ήταν μεγάλα.










Έφτασα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου που είναι το ψηλότερο σημείο του χωριού. Δείχνει πρόσφατα ανακαινισμένη ενώ υπάρχουν παντού ερείπια.













Την εποχή της Β΄ Ενετοκρατίας ο παλαιότερος οικισμός αναφερόταν ως Romiri και ανήκε μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα στην επαρχία της Κορώνης. Καταπληκτική θέα απο την εκκλησία κοιτώντας βορειοδυτικά.













Το Ρωμύρι ήταν από τα πλούσια χωριά της Πυλίας με ανθρώπους, «σκληρούς», «εργατικούς» και πολύ «φιλόξενους». Μάλιστα, λόγω της ιδιομορφίας της περιοχής, και ιδιαίτερα του δύσβατου, την περίοδο της Κατοχής βρήκαν καταφύγιο εκεί αρκετοί αντιστασιακοί. Αρκετά μέλη από τις οικογένειες του χωριού Ρωμύρι πήραν μέρος και στην Εθνική Αντίσταση. Ασαφής, πάντως, θεωρείται η ιστορία της μετακίνησης των κατοίκων του χωριού Ρωμύρι προς το σύγχρονο χωριό του Μεσοποτάμου. Οι τοπικές μαρτυρίες λένε ότι αυτό έγινε σταδιακά μετά τους σεισμούς του 1947, οπότε σημειώθηκαν μεγάλες ζημιές στο παλαιό χωριό. Μια άλλη εξήγηση αναφέρει την αρχική απομάκρυνση των κατοίκων στα μέσα της δεκαετίας του 1960 λόγω του δύσβατου της περιοχής και της μη ηλεκτροδότησής του. Η επικρατούσα άποψη, λέει ότι η μεταφορά άρχισε το 1974, σύμφωνα με πρόταση της τότε Νομαρχίας Μεσσηνίας και την έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος, που μάλλον οριστικοποιήθηκε τελικά το 1982. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες διαβίωσης και αποφασίστηκε η μεταφορά τους σε περισσότερο πεδινή περιοχή.

[billy84]

Πριν στρίψω για την εκκλησία του Αγίου Νικολάου είδα μια ταμπέλα που ανέφερε '' ναός Αγίας Βαρβάρας 100m'' και άλλη μια ''ναός Αγίου Νικολάου ο εν Βουνένοις 500m''. Φυσικά συνέχισα μέχρι που έφτασα σε μια πόρτα. Αριστερά μου ήταν ο ναός της Αγίας Βαρβάρας.











Απο εκεί είχα 500m μέχρι τον ναό του Αγίου Νικολάου. Δεν είχα ιδέα για το αν αξίζει αλλά η περιέργεια με ώθησε βαθύτερα στο Λυκόδημο σε έναν υποτυπώδη διαλυμένο χωματόδρομο στον οποίο μόνο με τα πόδια ήταν δυνατόν να προχωρήσω. Κάποια στιγμή πέτυχα μονοπάτι στα δεξιά μου με κόκκινα σημάδια που έμπαινε μέσα στο δάσος. Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις δε διάβασα? Λες να είναι κανένα παρεκκλήσι μέσα σε βράχο απο αυτά που μου αρέσουν? Μονολογούσα...










Μπήκα λοιπόν μέσα στο μονοπάτι το οποίο έδειχνε καλοδιατηρημένο με μικρές μάντρες απο πέτρες δεξιά και αριστερά.














Συνεχίζω με τα πόδια όμως έχω την αίσθηση ότι ήδη έχω περάσει κατά πολύ τα 500m που έγραφε η πινακίδα. Επίσης έχω την αισθηση ότι κάποιος τρολλάρει...
Τι θα δω άραγε σε 100m?












Κάποια στιγμή το μονοπάτι αν και καλοδιατηρημένο είναι σαν να είναι μέσα σε μια ζούγκλα. Μου θύμιζε κάτι στοιχειωμένα μονοπάτια που έχω δει σε θρίλερ. Απόλυτη ησυχία, χαμηλός φωτισμός λόγω του ότι ήταν περασμένη η ώρα πια.
















Κάποια στιγμή πετυχαίνω αυτο το μήνυμα στην πέτρα. Με το μοναδικό που έχω τρομάξει μέχρι στιγμής είναι η ορθογραφία!












Βέβαια απο ένα σημείο και μετά το σκηνικό είναι πραγματικά βγαλμένο απο ταινία τρόμου θα έλεγα...












Εδώ και ώρα έχω αντιληφθεί πως έχω μπει σε κάποιο μονοπάτι που οδηγεί κάπου αλλά δεν ξέρω που και δεν έχω και σήμα μέσα στο δάσος για να το δω. Με τα πολλά κάποια στιγμή βρίσκω σήμα GPS και βλέπω ότι κατευθύνομαι προς το χωριό Τρύπες. Οφείλω να ομολογήσω παρόλαυτά ότι είναι ένα απο τα πιο όμορφα δασωμένα μονοπάτια που έχω περπατήσει. Πρέπει όμως να γυρίσω πίσω.
















Βγαίνοντας απο το μονοπάτι στον υποτυπώδη χωματόδρομο που βρισκόμουν νωρίτερα, γυρνάω το κεφάλι δεξιά και βλέπω το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που έψαχνα. Ήταν ακριβώς δίπλα μου αλλά δε φάνηκε καθώς ο χωματόδρομος έκανε μια στροφή σε εκείνο το σημείο. Εγώ μπήκα κατευθείαν στο μονοπάτι χωρίς να ρίξω μια τελευταία ματιά προς τη συνέχεια του δρόμου. Ποιος ξέρει γιατί... Ίσως να ήθελα να δω ένα εκκλησάκι στο βράχο όπως είχα οραματιστεί. Τι και αν έκανα λάθος όμως? Ανακάλυψα ένα φανταστικό μονοπάτι που δε θα έβλεπα υπό άλλες συνθήκες.
















Μερικά αρχοντικά που στέκουν αγέρωχα στο χρόνο.

[billy84]

Από το Ρωμύρι συνέχισα τον σύντομο χωματόδρομο που με έβγαλε στο Καλοχώρι. Συνάντησα αρκετές λάσπες και νερόλακκους, απόρροια της δυνατής βροχής της προηγούμενης νύχτας μάλλον.











Τώρα NC700 και σε υποβρύχια έκδοση!

[billy84]

Απο το Καλοχώρι βγήκα στο δρόμο Πύλου-Καλαμάτας. Είναι στο ίδιο χάλι όπως τον άφησα την τελευταία φορά που πέρασα!













Έτσι λοιπόν μια εναλλακτική εξόρμηση, συγκριτικά με ότι έχετε συνηθίσει, έλαβε τέλος. Πάλι βέβαια με κάποιον τρόπο βρέθηκα να περπατάω σε ένα βουνό έστω και πολύ χαμηλό, αν και δεν ήταν αυτός ο αρχικός στόχος μου. Ίσως η ορεινή πορεία μου να μου έχει αφήσει τέτοια όμορφα κατάλοιπα! Πάντως απόλαυσα όσο τίποτα την πεζοπορία στο ακρωτήριο. Είναι κάτι μοναδικό που δεν περιγράφεται με λέξεις εύκολα. Δηλαδή θα κάνεις μια φιλότιμη περιγραφή αλλά αυτή η περιγραφή δε θα είναι και το περιγραφόμενο όπως σωστά έγραφε και ένας φίλος!



Πάντα όρθιοι!

[billy84]

Bonus video ένα μικρό κομμάτι του μονοπατιού στο Λυκόδημο με ανατριχιαστική μουσική! Δείτε το με ήχο και δυνατά!

[giorgosb]

Bonus video ένα μικρό κομμάτι του μονοπατιού στο Λυκόδημο με ανατριχιαστική μουσική! Δείτε το με ήχο και δυνατά!

Ότι πρέπει για την ελληνική εκδοχή του Dark!

Πολύ όμορφες εικόνες..

[azar41]

Όμορφη βόλτα Βασίλη,στο Ρωμύρι είχα πάει τυχαία σε μια εξόρμηση στην ευρύτερη περιοχή,υπάρχουν δεκάδες τέτοια ορεινά και ημιορεινά εγκαταλειμένα χωριά,εδώ απέναντι είναι η Μάλη και η Ποταμιά όπου την δεκαετία του 70,οι κάτοικοι κατέβηκαν στην Κυπαρισσία και την Χώρα αντίστοιχα.Φυσικά σε όλα αυτά πηγαίνεις απο ωραίους χωματόδρομους ακόμη,καλή συνέχεια!

[billy84]

Ότι πρέπει για την ελληνική εκδοχή του Dark!

Πολύ όμορφες εικόνες..

'Εχουμε ιδανικά σημεία για θρίλερ και πάνε και μου γυρνάνε Γη της Ελιάς! Τι να πει κανείς!


Να είσαι καλά φίλε!

Όμορφη βόλτα Βασίλη,στο Ρωμύρι είχα πάει τυχαία σε μια εξόρμηση στην ευρύτερη περιοχή,υπάρχουν δεκάδες τέτοια ορεινά και ημιορεινά εγκαταλειμένα χωριά,εδώ απέναντι είναι η Μάλη και η Ποταμιά όπου την δεκαετία του 70,οι κάτοικοι κατέβηκαν στην Κυπαρισσία και την Χώρα αντίστοιχα.Φυσικά σε όλα αυτά πηγαίνεις απο ωραίους χωματόδρομους ακόμη,καλή συνέχεια!

Σε ευχαριστώ φίλε θα τα έχω υπόψιν μου αυτά τα χωριά που είπες!