Μεσσηνιακή Μάνη- Άγιος Νίκων (1.215m) 18-12-2022

[billy84]

Πολλές φορές ξεκινάς μια νορμάλ βόλτα αλλά κάποια αόρατη δύναμη έχει φροντίσει να κάνει αυτή τη βόλτα ξεχωριστή με σπάνιες εικόνες. Εσύ ταξιδεύεις αμέριμνος, γνωρίζεις ότι θα περάσεις καλά, θα δεις όμορφα πράγματα και θα μάθεις νέους τόπους. Στον προορισμό σου έχει φροντίσει η φύση για σένα, εσύ πρέπει να φροντίσεις μόνο να φτάσεις με ασφάλεια καθώς οι ξεχωριστές εικόνες απαιτούν κάποιες ακραίες καιρικές συνθήκες. Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολος δρόμος, αν θες τα εύκολα κλείδωσε τη μοτοσυκλέτα στο γκαράζ και ξαναβγάλτη το καλοκαίρι που τα πάντα είναι στεγνά.

Στην περίπτωσή μας δεν ήταν σχεδόν τίποτα στεγνό. Ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσουμε για να δούμε μοναδικές εικόνες. Και θα το ξαναπληρώναμε κάθε φορά αν γινόταν. Συναντηθήκαμε με τον φίλο Μάκη στις 8.00 και φύγαμε μέσω νέας βαρετής εθνικής οδού για την Καλαμάτα. Ήταν αναγκαίο καθώς τα πάντα ήταν βρεγμένα απο την τρομερή υγρασία που επικρατούσε. Φτάσαμε στην Καλαμάτα, ανεφοδιαστήκαμε και συνεχίσαμε την ωραία διαδρομή για Καρδαμύλη. Προς έκπληξη μου τη θυμόμουν πολύ χειρότερη σε πρόσφυση αλλά έχει στρωθεί πρόσφατα σε μερικά σημεία. Βέβαια έχει στρωθεί με την κλασσική λεπτή άσφαλτο και είναι θέμα λίγων ετών να ξαναγίνει γυαλί. Δε βαριέσαι, οι εργολάβοι κλέφτες θα γίνουν?








Ευτυχώς ο Μάκης είχε προνοήσει να φέρει την ψηφιακή του γιατί τα κινητά πάσχουν πολύ στο θέμα ζουμ.










Στάση στην Καρδαμύλη σε σημείο που σταματάω πάντα τα τελευταία 10 χρόνια.










Διακρίνονται οι υγρασίες που υπήρχαν σε κάθε υποψία σκιάς.











Ο Προφήτης Ηλίας, η ψηλότερη κορυφή του Ταϋγέτου με υψόμετρο 2.405m. Ή έτσι νομίζω τουλάχιστον εκτός και αν έχει και άλλον παρόμοιο πυραμιδοειδή όγκο.













Δεν ξέρω πόση ομορφιά μπορεί να χωρέσει σε μια φωτογραφία αλλά πλησιάζει στα όριά της!

[billy84]

Απο την Καρδαμύλη συνεχίσαμε μέχρι τον Άγιο Νίκωνα. Η αρχική του ονομασία, Πολιάνα, έχει σλάβικες ρίζες και σημαίνει ξέφωτο, επίπεδο μέρος. Η ονομασία αυτή αποδίδεται στη φυσιολογία της περιοχής, λόγος που την έκανε να αποτελέσει βοσκότοπο προτού κατοικηθεί. Η σημερινή ονομασία (Άγιος Νίκων) δόθηκε στις 30 Απριλίου του 1929 και αποδίδεται στον όσιο Νίκωνα τον Μετανοείτε ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την τοπική παράδοση βρίσκεται θαμμένος στην ευρύτερη περιοχή

[billy84]

Ωραία θα μου πείτε. Σιγά τη βόλτα, κατεβήκατε απο εθνική στην Καλαμάτα και κάνατε και κάποιες δεκάδες χιλιόμετρα επαρχιακού. ''Σιγά τα ωά ρε Billy''.
Πράγματι μέχρι να φτάσουμε στον Άγιο Νίκωνα όλα έδειχναν συνηθισμένα. Με μια πιο προσεκτική ματιά όμως ένα παρατηρητικό μάτι θα είχε προ πολλού προσέξει πως παντού επικρατούσε μια χαμηλή νέφωση. ''Ρε λες'' σκέφτηκα, ΄΄ ρε λες τόσο κοντά στη θάλασσα να ανέβουμε πάνω απο τα σύννεφα?'', πιθανό ήταν αλλά και πολύ σπάνιο να το δει κανείς. Αυτό ήλπιζα να πετύχω στη Σαμοθράκη αλλά το είδα μόλις για 2 λεπτά. Η αόρατη δύναμη μου το χρώσταγε και ίσως ήθελε να μου το ξεπληρώσει.

Μόλις σταματήσαμε στην αρχή του χωματόδρομου που θα μας ανέβαζε στα 1.215m στον ομώνυμο ορεινό όγκο είπα στον Μάκη '' Μάκαρε μάλλον θα ανέβουμε πάνω απο τα σύννεφα, εκτός αν έχει καλυφθεί όλος ο ορεινός όγκος''. Απο κάτω δε μπορούσαμε να το καταλάβουμε καθώς υπήρχε ένα στρώμα που έκρυβε τα ψηλότερα διαμερίσματα του όγκου. Ο Μάκης συμφώνησε αλλά δεν ξέρω αν το πίστευε πραγματικά ή αν ήθελε να είναι έτσι, γιατί εγώ απλώς ήθελα και δεν ήξερα τι να πιστέψω. Ξεκινήσαμε την ανάβαση η οποία ήταν περίπου 10km κακοτράχαλου χωματόδρομου. Ήταν απο τις πιο όμορφες διαδρομές που έχω κάνει γενικά στη Μάνη.











Πράγματι βγήκαμε πάνω απο τα σύννεφα και εκστασιαστήκαμε!











Στην κορυφή του Άγιου Νίκωνα. Η θέα ήταν ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ. Οι φωτογραφίες κάνουν φιλότιμη προσπάθεια να αποτυπώσουν το τοπίο αλλά μόνο 2 ζευγάρια μάτια είδαν πραγματικά τι συνέβαινε εκεί ψηλά.




















Ιερός ναός Αγίου Πέτρου και Παύλου














Το θέαμα ήταν υπερ-σπάνιο για τόσο κοντά στη θάλασσα


























Κοιτώντας βόρεια












Δεν περιγράφω άλλο.

[billy84]

Λίγα μέτρα απόστασης απο την εκκλησία υπάρχει ένα γκρεμισμένο τριγωνομετρικό κολωνάκι.


















Ενώ είχαμε να δούμε και άλλα πράγματα, η θέα μας συνεπήρε και μας κράτησε στην κορυφή για αρκετή ώρα. Κάποια στιγμή όμως έπρεπε να συνεχίσουμε οπότε ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε. Ο Μάκης με τράβηκε μερικές φωτογραφίες κατεβαίνοντας που είναι πραγματικά σπάνιες και δείχνουν ακόμα περισσότερο το πόσο μικροί είμαστε.














































Γυρίσαμε λίγο πίσω στη Λαγκάδα απο όπου ένας χωματόδρομος μας οδήγησε στη μονή Καβελάρη.

[billy84]

Ο Μάκης σταμάτησε κάπου για φωτογραφίες και έφτασα 1ος. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να τον τρολλάρω!














Μονή Καβελάρη λοιπόν. Σε μια πλαγιά του Ταϋγέτου. Το μοναστήρι είναι ιδιωτικό και ανήκε στη μεγάλη οικογένεια των Αλεξιάνων, με πλούσια βιβλιοθήκη που υπήρχε ως τα χρόνια του αγώνα, η οποία καταστράφηκε από πυρκαγιά.













Λέγεται μάλιστα ότι σώζονταν επιστολές βυζαντινών αυτοκρατόρων, του Δανδόλου και του Μοροζίνι προς την οικογένεια, καθώς και μεγάλη μεμβράνη η οποία διέσωζε έκθεση της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.















Ο Μάκης καταϊδρωμένος έφτασε κάποια στιγμή. Δεν είχε όμως ιδέα για το χουνέρι που του ετοίμαζα!

















Ήταν μια καλή ώρα να τσιμπήσουμε κάτι.














Με τέτοια σπάνια και μοναδική θέα!

[billy84]

Απο τη δορυφορική εικόνα είχα δει έναν χωματόδρομο που ξεκινά απο τις Θαλάμες, περνά απο το εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου και καταλήγει στα Κυβέλεια. Σε ένα μεγάλο κομμάτι όμως δεν έβλεπα δρόμο, σαν να έχει εξαφανιστεί ένα πράγμα. Δεν έδινα πολλές πιθανότητες να βγαίνει αλλά ήταν αδύνατον να μη δοκιμάσουμε. Ειδικά ο Μάκης ψοφάει για μαζοχισμό, όταν είναι μαζί μου φυσικά γιατί θέλει σκλάβο να του σηκώσει το μηχανάκι όταν χρειαστεί!

Η διαδρομή ήταν ΤΟ σπαστήρι. Δεν έχω να πω κάτι άλλο.













Κουτσά στραβά φτάσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου.
















Μόλις φτάσαμε μου λέει ο Μάκης
'' Δε σταματάς πουθενά ρε απο παντού περνάς, το έχεις μάθει καλά το μηχανάκι'' .
Εντάξει 375.000km είναι αυτά! '' Έχουμε κάνει και δυσκολότερα ρε δε θυμάσαι τον Σαϊτά?'' του λέω.

''Καλά ο Σαίτάς πρέπει να ήταν το πιο δύσκολο που έχουμε κάνει '' μου λέει

Ε μάλλον ναι του λέω
















Ο Μάκης περπάτησε λίγο τον χωματόδρομο μέχρι το σημείο που έχει διαλυθεί εντελώς. ΄΄Ούτε με εντούρο δε θα δοκίμαζα '' μου είπε όταν ήρθε.
















Επιστρέφοντας φωτογραφήσαμε την περιεκτική προειδοποιητική ταμπέλα η οποία δίνει σαφείς οδηγίες για το τι και πως












Λίγο μας μπέρδεψε στο αν λέει '' Κλείνετε την πόρτα ρε Βόδια'' ή '' Έχει βόδια μέσα κλείστε την πόρτα μη φύγουν''. Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα ελήφθη!





Η διαδρομή δεν ολοκληρώθηκε αλλά μας πέρασε απο ένα εκπληκτικό βραχώδες σημείο που δε θα βλέπαμε ποτέ αν δεν τολμούσαμε να κάνουμε μια διαδρομή η οποία έδειχνε απροσπέλαστη.

















Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Μια απο τις δύο μοτοσυκλέτες είναι άσχετη με το τοπίο. Μέχρι και ο ίδιος που τη σχεδίασε θα γέλαγε αν έβλεπε το σπαστήρι που την έβαλα. Τι σημασία έχει? Δύο διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται και το συγκολλητικό υλικό είναι ο άνθρωπος. Έβγαλαν μαζί πολλά χιλιόμετρα ασφάλτινα και χωμάτινα και με απόλυτη επιτυχία

[billy84]

Τελικά προσεγγίσαμε ασφάλτινα τα Κυβέλεια για να δούμε τον τάφο του Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, πατέρα του Θεόδωρου.





























Μιας και υπήρχε χρόνος δε χάσαμε την ευκαιρία να επιστρέψουμε προς τα πίσω απο τον Ταϋγετο και το δάσος της Βασιλικής. Ξεκινώντας απο τη Μηλιά















Σύντομη στάση σε πηγή για ανεφοδιασμό. Περίπου στα 1.600m

[billy84]

Απο το δάσος της Βασιλικής συνεχίσαμε μέχρι τον Πύργο του Κιτρινιάρη κοντά στο Εξωχώρι.












Νότιος Ταϋγετος σε όλο του το μεγαλείο














Πύργος Κιτρινιάρη.













Ο πύργος αυτός καθώς και τα μοναστήρια Σαμουήλ και Βαϊδενίτσας ,λίγο πιο πάνω, αποτελούσαν το οχυρό τρίγωνο της Σαϊδώνας για άμυνα και φύλαξη των χωριών της Καρδαμύλης και της Ανδρούβιστας από τυχόν επιδρομές Τούρκων, από τη πλευρά της Βασιλικής.






















Και οριακά προλάβαμε τη νύχτα μέχρι την Καλαμάτα. Ξεχωριστή παρέα, άφθονο γέλιο και εκπληκτικές, σπάνιες εικόνες συνέθεσαν αυτήν την εξόρμηση. Κανένας μας δεν περίμενε να είναι τόσο καλή, γνωρίζουμε όμως καλά πως όταν κυνηγάς την τύχη σου μόνο τότε μπορείς να έχεις και τύχη. Άλλωστε η λεγόμενη ''κακή τύχη'' δεν είναι τίποτα αλλο απο κακός σχεδιασμός, κακή εκτέλεση, κακή προετοιμασία και κακή σημασία στη λεπτομέρεια.


Πάντα όρθιοι!

[katsar]

Μπράβο σας Κύριοι, η φωτογραφία 19.jpg καταπληκτική billy84 !!

[Garfield]

Όπως πάντα καταπληκτικές εικόνες!

Και για να συνεχίσω το τρολάρισμα... "Πως το πετσόκοψες έτσι το YAMAHA με το NC;"

[KLEIN]

Μπραβο σας παιδια , συνεχιστε στον ιδιο ασταματητο ρυθμο.

[sam4g]

Τρομερές εικόνες! Μπράβο σας παιδιά!

Off topic: Πραγματικά Βασίλη, τι σκεφτοσουν όταν πήρες το NC; Δλδ τι είπες; Οι ανάγκες μου είναι να κάνω enduro travel, ας πάρω το NC....

Πραγματικά πιστεύω έχεις εξαντλήσει της δυνατότητες της μηχανής... μπράβο και πάλι μπραβο

[billy84]

Μπράβο σας Κύριοι, η φωτογραφία 19.jpg καταπληκτική billy84 !!

Τα εύσημα πάνε στον φίλο Μάκη που την τράβηξε αλλά πάνω από όλα σε αυτήν την αόρατη δύναμη που μας έστειλε αυτή τη χαμηλή νέφωση!! Να είσαι καλά φίλε!

Όπως πάντα καταπληκτικές εικόνες!

Και για να συνεχίσω το τρολάρισμα... "Πως το πετσόκοψες έτσι το YAMAHA με το NC;"

δεν ήξερε τι τον περίμενε, τον τρέλανα με το βίντεο αλλά δάκρυσε απο τα γέλια!

Μπραβο σας παιδια , συνεχιστε στον ιδιο ασταματητο ρυθμο.

Να είσαι καλά αδερφέ! Πάντα όρθιος!

Τρομερές εικόνες! Μπράβο σας παιδιά!

Off topic: Πραγματικά Βασίλη, τι σκεφτοσουν όταν πήρες το NC; Δλδ τι είπες; Οι ανάγκες μου είναι να κάνω enduro travel, ας πάρω το NC....

Πραγματικά πιστεύω έχεις εξαντλήσει της δυνατότητες της μηχανής... μπράβο και πάλι μπραβο

Καταρχήν σε ευχαριστώ φίλε να είσαι καλά!



Είχα ξεκινήσει να γράφω αρκετά ταξιδιωτικά χιλιόμετρα με το R1 που είχα τότε και ήθελα ένα δεύτερο οικονομικό μηχανάκι που να βγάζει τη βρώμικη δουλειά. Ουκ ολίγες φορές σχεδίαζα μια βόλτα στον χάρτη όμως συχνά μπλέκαμε σε χώματα και είτε ταλαιπωρούμασταν είτε γυρνούσαμε πίσω. Δεν ήθελα όμως κάτι εντελώς χωμάτινο καθώς δεν σκόπευα να μπαίνω συνέχεια και όταν έμπαινα ήθελα απλώς να περνάω, όχι να οδηγάω γρήγορα. Αρχικά σκεφτόμουν να πάω Kawasaki ER6F αλλά παραήταν χαμηλό. Μετά σκεφτόμουν να πάω σε κάτι παλιό που και να σκορπίσει να μη με νοιάζει. Σκεφτόμουν κάτι σε Honda CB500 ή Kawasaki ER5, χαμηλά μανιτζέβελα και με ικανοποιητική απόσταση απο το έδαφος. Αργότερα όμως το σκέφτηκα λίγο καλύτερα και είπα να πάω σε κάτι πιο σύγχρονο που έπαιζε σε σχετικά καλή τιμή τότε και μόλις είχε κυκλοφορήσει. Απο καινούργιο που έκανε 7500 έπαιζε στα 5 χιλιάρικα μετά απο δύο χρόνια (όσο και τώρα σχεδόν) οπότε το θεώρησα καλό deal καθώς θα εξοικονομούσα κάτι χιλιάρικα ετησίως συγκριτικά με το R1 το οποίο θα έμενε σαν 2ο στο γκαράζ για πιο κοντινές καταδρομικές.

Το σκεπτικό ήταν απλό. Παίρνω κάτι χαμηλής απόδοσης το οποίο έχει πολύ αραιά διαστήματα συντήρησης οπότε απλά θα βάζω βενζίνη και θα κοιτάω τα πολύ βασικά (λάδια μπουζί). Θα μπορώ να πηγαίνω σχεδόν παντού και θα περνάω βατούς χωματόδρομους. Αρχικά ήθελα να πάω ας πούμε στα Άγραφα που δε μπορούσα τότε να πάω και το σκεφτόμουν χρόνια. Μετά ήθελα να πάω σε κάποιες δρακόλιμνες τις οποίες για να προσεγγίσω έπρεπε να κερδίσω χρόνο απο χωματόδρομους. Φυσικά σιγά σιγά ξεκίνησα χωρίς να το θέλω και έμπαινα σε κακούς χωματόδρομους. Γιατί θες δε θες αν ψάχνεσαι στα βουνά θα μπλέξεις και σε κακούς δρόμους οι οποίοι μπορεί να ήταν βατοί μέχρι πριν μια μέρα και λόγω κακοκαιρίας να χάλασαν τελείως. Το NC ανταπεξήλθε και σιγά σιγά απέκτησα και εγώ εμπειρία οπότε δεν ένιωσα ποτέ την πραγματική ανάγκη ενός πιο καθαρόαιμου χωμάτινου. Μετά μπήκαν στην εξίσωση τα βουνά και με βόλεψε πολύ με τον κουβά που έχει για χώρο.

Την έκανα τη δουλειά μου δηλαδή και αν τα βάλεις κάτω, οδηγούσα 700-1000km για να μπω 30-40km χώμα. Κάτι που σημαίνει πως το NC ήταν εν τέλει πιο κατάλληλο για αυτή τη χρήση απο ένα πιο χωμάτινο μηχανάκι (με τα ανάλογα χωμάτινα λάστιχα).

Συνεπώς, το τι κάνω τώρα δεν έχει καμία σχέση με το τι σκεφτόμουν τότε ότι θα κάνω. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα πάω εκεί που πήγα αλλά η εξέλιξη ανθρώπου-οδηγού-μοτοσυκλέτας με έφτασε εκεί. Επίσης δεν πίστευα ποτέ ότι θα αντέξει ένα ψηλό ασφάλτινο μηχανάκι όταν ξεκίνησα και έμπλεκα κάθε Κυριακή σε δύσκολους χωματόδρομους. Θεωρούσα πως σε 1-2 χρόνια θα έχουν σπάσει όλα τα πλαστικά απο το ντάπα ντούπα, όλες οι βάσεις, θα διαλυθεί και θα το δώσω για απόσυρση. Τα χρόνια περνούσαν, τα χιλιόμετρα ανέβαιναν με εκθετικό ρυθμό και το NC παρέμενε ίδιο και απαράλλαχτο. Και αυτός είναι ο λόγος που το έχω ακόμα και σήμερα. Δεν ασχολούμαι μαζί του, βάζω βενζίνη και φεύγω.

[sam4g]

Είσαι τρανό παράδειγμα πως δεν χρειάζεται μια περιουσία για να ταξιδέψεις και να γνωρίσεις τις ομορφιές της φύσης. Δεν χρειάζεται όλοι να έχουν ΚΤΜ 1290 ή GS για να ταξιδέψουν....

Θέλει όρεξη, οργάνωση και μεράκι...

Ένας λόγος που πήρα το NC είναι τα ταξιδιωτικά σου.

Περιμένουμε να διαβάσουμε το επόμενο.

Εύχομαι να σαι καλά να ταξιδεύεις!!

[Λευκάδιος]

Ωραίες εικόνες