Φαράγγι Ασωπού-Μονοπάτι Σιδηροδρομικών 22-1-2023

[billy84]

Ένα απο τα ομορφότερα μονοπάτια που έχω περπατήσει. Την εποχή που κατασκευάστηκε η σιδηροδρομική γραμμή Κ.Τιθορέας – Λιανοκλαδίου (στα τέλη του 19ου αιώνα) και συγκεκριμένα το τμήμα μεταξύ των σταθμών Ασωπού και Τραχίνας, η μεταφορά των υλικών και των εργατών γίνονταν με τα ζώα και χρειάστηκε να κατασκευαστεί ειδικό μονοπάτι, παράλληλο με τη γραμμή. Το όνομά του διατηρείται έως και σήμερα ως “Μονοπάτι των Σιδηροδρομικών”. Πριν βρεθώ εκεί φανταζόμουν ότι θα είναι ένα κλασσικό μονοπάτι που είχε ανοιχτεί για την εξυπηρέτηση των εργατών και ακολουθεί μια πορεία κοντά στις γραμμές του τραίνου. Τίποτα όμως δεν προμήνυε αυτά που θα έβλεπα, παρόλο που περνάω συχνά από το φαράγγι του Ασωπού.

Το γεφύρι που έστεκε για πολλά χρόνια πλέον έχει πέσει.












Κοντά στη γέφυρα αυτή ξεκινά ένας πολύ ανηφορικός χωματόδρομος ο οποίος με οδήγησε στην αρχή ενός μονοπατιού που οδηγεί στην Αρχαία Ηράκλεια. Αυτή ήταν η τελευταία εξόρμηση με το ταλαιπωρημένο Mitas E07 Dakar και φυσικά δεν ήμουν για πολλά πολλά. Παρόλαυτά όμως επειδή συνάντησα υψηλές κλίσεις και νωπό τερέν, δεν ήμουν βέβαιος ότι θα καταφέρω να ανέβω. Τελικά όμως τα κατάφερα. Σκυλί ο Τσέχος-Σλοβένος δεν ξέρω τι από τα δύο είναι...












Στην είσοδο του ελαφρώς κατηφορικού μονοπατιού. Στο βάθος ο Μαλιακός κόλπος, δεξιά το Καλλίδρομο στου οποίου τη βάση επικρατεί χαμηλή νέφωση.














Πολύ σύντομα φτάνω στην Αρχαία Ηράκλεια. Που είναι θα αναρωτηθείτε και εσείς. Εκεί στην άκρη περιμετρικά στους θάμνους υπάρχουν ερείπια που μάλλον αποτελούσαν την ακρόπολη της Ηράκλειας η οποία φυσικά βρισκόταν από τότε στον κάμπο. Το όνομά της προέρχεται από τη μυθολογία, επειδή το σημερινό χωριό είναι κτισμένο επάνω από την αρχαία Ηράκλεια, η οποία ιδρύθηκε από τους Σπαρτιάτες προς τιμή του Ηρακλή, που ήθελαν να την προστατέψουν από τις επιθέσεις των Θεσσαλών και άλλων εισβολέων.











Αυτή η πλαγιά όμως θα μπορούσε να κρύβει κάποιο αρχαίο θέατρο από κάτω. Κάτι τέτοιες τοποθεσίες έβρισκαν οι αρχαίοι και τα έχτιζαν. Ανασκαφή πάντως δε δείχνει να έχει γίνει. Δεν υπάρχει καν ταμπέλα.













Αριστερά στο βάθος η Λαμία.












Επιστροφή
















Όπως ανέβαινα αυτόν τον δρόμο νωρίτερα, στα αριστερά μου συνάντησα την αρχή του μονοπατιού των Σιδηροδρομικών. Οπότε κατέβηκα ξανά κανά χιλιόμετρο.


















Εδώ στο μονοπάτι στο οποίο έχει τοποθετηθεί ενημερωτική ταμπέλα και δυνατότητα αποθήκευσης χάρτη μέσω NFC παρακαλώ. Πολύ καλή προσπάθεια ανάδειξης αυτού του μονοπατιού. Μακάρι να γινόταν παντού αυτό σε ανάλογες περιπτώσεις. Πάντως είναι λίγο ημιτελής η προσπάθεια γιατί θα έπρεπε να υπάρχει ενημερωτική ταμπέλα και στον κεντρικό ασφάλτινο δρόμο που πάει προς τη Λαμία.












Δυστυχώς δεν υπάρχει πουθενά χώρος για πάρκινγκ. Στο σημείο που ήμουν χωρούσε μόνο ένα αμάξι να φανταστείτε. Ο χωματόδρομος είναι σχεδόν παντού στενός οπότε αν τυχόν συμπέσουν 2-3 αυτοκίνητα θα υπάρξει πρόβλημα. Η μορφολογία του βουνού βάζει τους περιορισμούς της.

[billy84]

Ξεκινώντας στα πρώτα μέτρα. Βατό ακόμη και για παιδιά.












Κάπου στο βάθος απέναντι θα βρεθώ μετά απο 1.30 ώρα περίπου.











Τρομεροί γεωλογικοί σχηματισμοί. Βρισκόμαστε στις απολήξεις της Οίτης.












Ο μοναδικός λόγος που παίρνω καμιά φορά την ψηφιακή Samsung είναι για το ζουμ της. Κατά τα άλλα είναι σαφώς χειρότερη απο τα σύγχρονα κινητά σε χρώματα, δυναμικό εύρος και αποτύπωση.














Έφτασα απο κάτω απο τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς. Είναι ακόμη εντυπωσιακότεροι απο κοντά.



















Χαμηλά το φαράγγι του Ασωπού και στα δεξιά ψηλά θα δείτε την πορεία του μονοπατιού. Οκ πανέμορφες εικόνες αλλά τίποτα το εντυπωσιακό μέχρι εδώ.














Ακόμη κάποιοι εντυπωσιακοί βράχοι.















Συνεχίζοντας.













Χαμηλά υπάρχουν σήραγγες. Αν αναλογιστούμε την εποχή που ανοίχτηκαν είναι εντυπωσιακές.

[billy84]

Στην αρχή του μονοπατιού η ταμπέλα αναφέρει ότι το μονοπάτι είναι βατό για παιδιά. Νομίζω όμως ότι υπερβάλλει λίγο γιατί αυτό το σημείο είναι εκτεθειμένο και αν γλιστρήσεις φεύγεις πολλά μέτρα κάτω. Η δυσκολία δε βρίσκεται μόνο στα υψομετρικά μέτρα αλλά και στην επικινδυνότητα...












Απο εκεί ήρθα στο σημείο που τραβάω τη φωτογραφία. Ξεκινά να με εντυπωσιάζει αυτό το μονοπάτι.











Και εδώ εντυπωσιάζομαι ακόμα περισσότερο!!! Σήραγγα για πεζούς και ζωντανά αρκετών μέτρων. Σκεφτείτε πόση δουλειά έπεσε για να ανοιχτεί με γκασμάδες κλπ. Και προσοχή, μιλάμε για σήραγγα που ανοίχτηκε για να μπορούν να πηγαινοέρχονται και να μεταφέρουν υλικά, όχι για τις από κάτω που λες οκ την ανοίγουμε μια φορά αλλά θα περνάνε τραίνα για 100 χρόνια.














Με τα πολλά είχα διεισδύσει αρκετά βαθειά στο φαράγγι και όλα έδειχναν ακόμα πιο άγρια. Βασικά συνειδητοποιεί κανείς σε τι περιβάλλον φτιάχτηκε γραμμή τραίνου και πόση δουλειά έπεσε.


















Η συνέχεια της γραμμής. Δυσκολεύομαι ακόμα να πιστέψω πως τα κατάφεραν αλλά ταυτόχρονα νιώθω δέος.





















Εκτός απο τα τούνελ ανοίχτηκαν στη μέση τεράστιοι βράχοι για να περάσει η γραμμή.














Το φαράγγι είναι πολύ άγριο μέχρι τα ψηλότερα σημεία του

[billy84]

Γέφυρες δεκάδων μέτρων. Όλα αυτά πια δε χρησιμοποιούνται. Σκέφτομαι τα χρόνια δουλειάς αλλά και τα αστρονομικά ποσά που ξοδεύτηκαν για να φτιαχτεί η γραμμή και τώρα απλά να θεωρείται μνημείο.


















Εκτός απο τις γέφυρες και τις διανοίξεις βράχων να μην ξεχνάμε και τα έργα που δε φαίνονταν ταξιδεύοντας αλλά φρόντιζαν ώστε να ταξιδεύει ο κόσμος με ασφάλεια.











Ακόμη μια σήραγγα πάνω στο μονοπάτι. Μικρότερη βέβαια αλλά όχι και τόσο εύκολο να ανοιχτεί με γκασμάδες.


















Συνεχίζοντας το μονοπάτι είναι σταθερά ανηφορικό αλλά με πολύ μικρή κλίση. Τα περάσματα προσωπικά τα θεωρώ εκτεθειμένα υπό την έννοια ότι κάποιος απρόσεκτος ή κάποιος που ζαλίστηκε θα σκοτωθεί εύκολα. Όσο και ομαλό να είναι το μονοπάτι ποτέ δεν ξέρεις. Δε θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να παροτρύνουν μέχρι και οικογένειες να το περπατάνε.










Κάπου εκεί στο βάθος δεξιά ξεκίνησα. Αν με πέταγαν με ελικόπτερο σε αυτή τη θέση δε θα έδινα πολλές πιθανοτητες να φτάσω απέναντι μη γνωρίζοντας ότι υπάρχει μονοπάτι φυσικά.













Το άγριο φαράγγι του Ασωπού το οποίο αποτελεί το φυσικό σύνορο της Οίτης με το Καλλίδρομο














Έχοντας κερδίσει αρκετό ύψος, ένα φανταστικό πέρασμα!














Το μονοπάτι σε κάποιο σημείο κάνει μια δεξιά στροφή και ουσιαστικά βγαίνω απο το φαράγγι.

[billy84]

Κάποια στιγμή με βάζει σε ένα πυκνό δάσος που αποτελείται απο χαμηλά δέντρα.













Μετά απο περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά φτάνω σε έναν χωματόδρομο, αριστερά μετά απο λίγα μέτρα φτάνω στον σταθμό του Ασωπού.













Υπήρχαν δύο επιλογές απο εκεί. Να γυρίσω πάλι απο το μονοπάτι είτε να γυρίσω απο τον χωματόδρομο ο οποίος έκανε έναν μεγάλο κύκλο και κατέληγε στο σημείο που άφησα τη μηχανή. Επέλεξα τον χωματόδρομο γιατί ήταν ανηφορικός ώστε να προπονηθώ και λίγο με έντονο περπάτημα. Η απόσταση ήταν 5,5 χιλιόμετρα. Κερδίζοντας ύψος είδα κάποια ψηλότερα χιονισμένα κομμάτια της Οίτης














Δεξιά και αριστερά του δρόμου σε κάποια σημεία έβλεπα αυτό το πανέμορφο λουλούδι. Δεν έχω ιδέα πως λέγεται.












Ξεκινώντας να κατεβαίνω προς το σημείο που ξεκίνησα. Αιχμηροί βράχοι εγκλωβισμένοι σε μια κατάφυτη πλαγιά. Θαρρείς πως θέλουν να ξεκολλήσουν από αυτήν.

[billy84]

Κατά την επιστροφή ένας κυνηγός που πήγαινε προς Ηράκλεια προσφέρθηκε να με κατεβάσει μέχρι το μηχανάκι. Τον ευχαρίστησα αλλά του εξήγησα πως απο επιλογή περπατάω, μπορούσα να γυρίσω από μέσα που ήταν και συντομότερα. Ο χωματόδρομος είχε υψηλές κλίσεις παντού αλλά θεώρησα πως ήταν εφικτό να πάω και με το NC μέχρι τον Σταθμό του Ασωπού. Είχε περάσει και η ώρα και φαινόταν σαν να είχε στεγνώσει λίγο περισσότερο το έδαφος. Τελικά το τόλμησα και την έκανα τη διαδρομή. Βιντεοσκόπησα απο την Αρχαία Ηράκλεια που είχα σταματήσει το πρωί







Σιδηροδρομικός σταθμός Ασωπού.

[billy84]

Επέστρεψα στην Αρχαία Ηράκλεια και συνέχισα χωμάτινο μέχρι το Δελφίνο. Είχε αρκετή λάσπη και σε ορισμένα σημεία είχαν ρίξει σκόπιμα πέτρες μάλλον για να μην κολλάνε. Κατάφερα και έφτασα στο Δελφίνο με ρυθμούς χελώνας. Καλά οι ρυθμοί χελώνας εννοούνται ούτως ή άλλως χωρίς τακουνάτο μπροστά.









Στο Δελφίνο ξαπόστασα λίγο. Δεν πρέπει να μένει κάποιος μόνιμα εκεί.

[billy84]

Απο το Δελφίνο συνέχισα στο Κουμαρίτσι. Ένα άγνωστο χωριό στο ευρύ κοινό καθώς οι περισσότεροι σταματάνε στον Γοργοπόταμο και δεν συνεχίζουν τον δρόμο που ανεβαίνει εκεί. Η διαδρομή είναι πολύ όμορφη!

[billy84]

Το πολύ γραφικό Κουμαρίτσι χτισμένο σε μια κατάφυτη πλαγιά της Οίτης.










Βρίσκομαι στα 840m υψόμετρο











Είχα να προσεγγίσω το Κουμαρίτσι από αυτήν την πλευρά σχεδόν 20 χρόνια, απο την εποχή που σπούδαζα στη Λαμία και έκανα κάποιες βόλτες με το παπάκι που είχα τότε. Ούτε χάρτες ούτε τίποτα εν τω μεταξύ, ούτε τηλέφωνα με GPS, Μια άλλη εποχή. Ένα απόγευμα λοιπόν που είχα βρεθεί σε αυτό ακριβώς το σημείο θεώρησα πως απλώς ο δρόμος τελειώνει και ο δασικός απλώς πάει μέσα στο βουνό ποιός ξέρει που (δεν υπήρχε ταμπέλα τότε)...











Γιατί έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Ποιός πήγαινε να μπλέξει μόνος του χωρίς χάρτες και χωρίς να ξέρει μέσα στους χωματόδρομους? Οι ευκολίες και οι δυνατότητες που έχουμε σήμερα είναι ασύλληπτες. Το αστείο είναι ότι με το παπί ήταν απίθανο να μην καταφέρεις να βγεις κάπου έστω παίρνοντάς το στα χέρια σε ορισμένα σημεία. Με μηχανή 220 κιλών ακόμη και με GPS, 20 χρόνια μετά είσαι σίγουρος ότι θα μπεις και θα καταφέρεις να βγεις απο το βουνό? Δε νομίζω...
Τελικά βγήκα στην Παύλιανη μέσω ενός βατού χωματόδρομου τον οποίο φυσικά είχα κάνει πριν κάποια χρόνια και με το NC και γνώριζα ότι δε θα έχω πρόβλημα. Βέβαια είχε κάποιες βαθειές λάσπες σε ορισμένα σημεία αλλά οκ με το λάστιχο που είχα δεν υπάρχει βατός δρόμος...

[billy84]

Παύλιανη. Ένα χωριό παράδειγμα προς μίμηση από όλες τις απόψεις.











Από την Παύλιανη ξεκίνησα να γυρνάω σιγά σιγά. Στη διασταύρωση μετά την Οίτη για 1η φορά πρόσεξα έναν ανηφορικό χωματόδρομο και αναρωτήθηκα μήπως κόβει δρόμο και βγαίνει στον Μπράλο πιο γρήγορα. Είχα δίκιο τελικά καθώς ο χάρτης το επιβεβαίωσε. Δεν το σκέφτηκα 2η φορά.

[billy84]

Έχοντας λίγο φως ακόμα, έφτασα στον Άγιο Κωνσταντίνο και ανεφοδιάστηκα. Είπα να δοκιμάσω μια διαφορετική διαδρομή απο τη βαρετή εθνική και είχα απορία να δω τι θα μου πρότεινε το google maps. Λίγες 100αδες μέτρα μετά με έβαλε δεξιά και μέσα απο μια ωραία χωμάτινη διαδρομή με έβγαλε σε έναν σχεδόν παράλληλο δρόμο με τον παραλιακό αλλά πολύ ψηλότερα. Αργότερα μέσω σφιχτού επαρχιακού έφτασα στην Άγναντη, στις παρυφές του όρους Κνημίδα. Περιττό να πω πως την Άγναντη δεν την είχα ακούσει ποτέ παρόλο που έχει εκατοντάδες μόνιμους κατοίκους! Η Άγναντη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 430m και στην περιοχή έχουν βρεθεί ερείπια βυζαντινού ναού. Απολαύστε τη διαδρομή!

[billy84]

Η αποκάλυψη όμως της εξόρμησης ήρθε στη συνέχεια απο την Άγναντη! Μια φανταστική χωμάτινη διαδρομή που με έκανε να πιστεύω πως έχω χαθεί κάπου, με οδήγησε τελικά στο Ζέλι! Αυτές οι περιοχές εκεί είναι πραγματικά άγνωστες αλλά κρύβουν θησαυρούς! Δεν το συζητώ ότι χωρίς GPS έχεις μπλέξει εκεί μέσα και δεν ξέρεις σε πόσες ώρες θα ξεμπλέξεις. Απολαύστε!











Στο Ζέλι είχα πια πολύ λίγο φως ημέρας οπότε βγήκα στην Αταλάντη και την Τραγάνα και ανέβηκα προς το Μαρτίνο

















Και από εκεί επέστρεψα πίσω. Ήταν μια ανέλπιστα φανταστική εξόρμηση η οποία δεν περιορίστηκε μόνο στην πεζοπορία 9 χιλιομέτρων που έκανα. Αποδείχτηκε για ακόμη μια φορά ότι περνάμε συνεχώς ξυστά απο θησαυρούς τους οποίους αγνοούμε. Αν όμως έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά πάντα θα ανακαλύπτουμε νέα πράγματα. Δε θέλει κόπο, θέλει μάτια ανοιχτά! Πάντα όρθιοι!

[gaslion]

Ωραίος φιλαράκο!

[billy84]

Ωραίος φιλαράκο!

Να είσαι καλά αδερφέ!

[Vstrommer71]

https://laspistasteria.wordpress.com/2009/01/27/iris/