O καιρός δε βοηθά καθόλου τον Μάρτιο, κάθε Κυριακή παντού βρέχει. Την προγούμενη η Ερμιονίδα ήταν καθαρή και κατάφερα να βγω εκτός Αττικής αλλά αυτή τη φορά μέχρι και αυτή η άνυδρη χερσόνησος δε θα γλίτωνε από τη μανία της φύσης. Έτσι λοιπόν από εκεί που λέγαμε με τον φίλο μου να κάνουμε μια εκδρομή προς τα Άγραφα, καταλήξαμε στον Τρελλό και τη Λαυρεωτική. Τρελλός ονομάζεται ο Υμηττός από τη γαλλική προσφώνηση très long (πολύ μακρύς) των ξένων επισκεπτών. Και είναι πράγματι μακρύς, 23 χιλιόμετρα είναι το μήκος του. Μετά βεβαιότητος τον θεωρώ ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βουνά της Ελλάδας. Η κοντινή του απόσταση με το λεκανοπέδιο της Αθήνας τον προίκισε με αμέτρητα αρχαιολογικά ευρήματα και διάφορους θρύλους.
Βρεθήκαμε με τον Μάκη στην είσοδο από Καισαριανή στις 9.00 και η αλήθεια ήταν ότι το θέαμα ήταν αποκρουστικό. Λες και είχε συναυλία ένα πράγμα. Αμέτρητα αυτοκίνητα παρκαρισμένα όπου και όπως να ναι. Κόσμος που δεν έδειχνε να επιζητά την επαφή με τη φύση αλλά καμιά φωτογραφία για instagram. Αμέσως καβαλήσαμε και ανεβήκαμε στο κλασσικό πέταλο πριν τις κεραίες.
Εκεί σταματήσαμε και χαζέψαμε λίγο την ομολογουμένως ωραία θέα. Ένα τζηπ μπήκε στον χωματόδρομο και σταμάτησε για κουβέντα.
-Το DCT είναι?
-Όχι το απλό
-Έχεις βάλει και τα χωμάτινα, που πας ρε άνθρωπε με τη 17αρα στο χώμα?
-Αυτό δεν είναι τίποτα, μπες στο youtube και πάτα billy84000.
Δεν έχω ιδέα αν μπήκαν οι τύποι αλλά πραγματικά η απορία στο βλέμμα τους ήταν όλα τα λεφτά.
Συνεχίσαμε το δρόμο μέχρι που βγήκαμε στη Βύλιζα. Τη διαδρομή τη θυμόμουν χειρότερη, μάλλον έχει καθαριστεί λίγο.
https://www.youtube.com/watch?v=VC_69C8Qiiw
Από τη Βύλιζα συνεχίσαμε χωμάτινα σε μια πολύ ωραία διαδρομή που δεν είχα κάνει ξανά. Φτάσαμε στη Βάρη από χώμα και μετά από σχεδόν 25 χιλιόμετρα από τις κεραίες του Υμηττού. Not bad at all!
https://www.youtube.com/watch?v=xnlynjanhHs&t=426s
Η μέρα ήταν πεντακάθαρη
Ο 1ος στόχος μας ήταν το σπήλαιο Νυμφολήπτου ή Αρχέδημου. Εγώ είχα πάει ξανά στο παρελθόν, ο Μάκης για 1η φορά αλλά το περίεργο ήταν ότι ήμασταν το ίδιο ενθουσιασμένοι. Ίσως γιατί δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα παρόμοιο σπήλαιο με τέτοιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Η πρόσβαση είναι λίγο επικίνδυνη και θέλει προσοχή.
Το σπήλαιο είναι άκρως εντυπωσιακό
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ο θρόνος στον οποίο κάθεται μια ακέφαλη θεότητα
Αλλά και η μορφή του Αρχέδημου λαξευμένη στο βράχο κρατώντας σμίλη και σφυρί και φορώντας ενδυμασία η οποία παραπέμπει σε φουστανέλα. Αξιοσημείωτα και τα σκαλοπάτια. Μέσα στο σπήλαιο ανακαλύφθηκαν εκατοντάδες λυχνάρια και ανάγλυφα, δύο από τα οποία εκτίθενται στη Συλλογή Γλυπτών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου