Ακόμα μια καταπληκτική εξόρμηση που μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν εξαιρετικά αμφίβολη! Ο καιρός έδειχνε πολύ χάλια ακόμα και τις πρωϊνές ώρες και ήλπιζα σε ένα άνοιγμα του καιρού κοντά στη θάλασσα ώστε να καταφέρω να φτάσω στεγνός στη δυτική Ελλάδα που έδειχνε ανοιχτή από νωρίς. Ξυπνητήρι έβαλα στις 7.00, είδα μόνο σύννεφα ψηλά αλλά προς τη Σαλαμίνα ο καιρός έδειχνε ανοιχτός. Στις 7.30 μόλις βγήκα έξω ξεκίνησε να βρέχει. Ξαναμπήκα στο σπίτι και περίμενα μπας και κόψει, με την προοπτική της ακύρωσης φυσικά. Μετά από κανά 20λεπτο σταμάτησε η βροχή και ο ουρανός κάπως φώτισε. Πήρα την απόφαση να ξεκινήσω τελικά. Στην Ελευσίνα θα σταματούσα για βενζίνη όμως κανά χιλιόμετρο πριν το βενζινάδικο έφαγα καλή στιγμιαία μπόρα. Ο δρόμος είχε γίνει χάλια και αναγκάστηκα να βάλω το αδιάβροχο παντελόνι. Προς την κατεύθυνση που θα πήγαινα έβλεπα άνοιγμα οπότε συνέχισα. Μέχρι το Κιάτο έφαγα κατά τόπους 2-3 σύντομες μπόρες αλλά λόγω καλοκαιριού μετά από λίγο στέγνωνα εντελώς.
Στη δυτική Ελλάδα επικρατούσε άλλος Θεός. Έφτασα στη Βόνιτσα πολύ γρήγορα και πήρα τον δρόμο για Λευκάδα. Έκανα μια σύντομη στάση στο χαρακτηριστικό κάστρο του Γρίβα, που φωνάζει από μακριά ότι φτιάχτηκε από τον Αλή Πασά.
Το περίεργο που δε γνώριζα για αυτό το κάστρο είναι ότι στη θέση του υπήρχε παλιότερα ένα μοναστήρι. Ονομάστηκε κάστρο του Γρίβα καθώς δόθηκε στην οικογένεια των Γριβαίων από τον Αλή Πασά. Στο βάθος η Λευκάδα με φανταστικό καιρό, όπως είχα προβλέψει.
1ος μου στοχος ήταν να ανέβω στην ορεινή Λευκάδα. Πήρα τον δρόμο που ανεβαίνει ψηλά μέσω Καρυάς.