Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, σαν να μπαίνεις σε μια χρονοκάψουλα. Τότε που όχι απλώς δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και αυτοκινητόδρομοι, αλλά σε μέρη άγρια και δύσβατα όπου δεν υπήρχαν καν δρόμοι. Εκεί που όλες οι μετακινήσεις γίνονταν αποκλειστικά από μονοπάτια. Εκεί στις νότιες άγριες πλαγιές της Καλιακούδας βρίσκεται ο ερειπωμένος, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια, οικισμός της Κοντίβας. Μέχρι το 1930 ονομαζόταν Κοντός. Στην ακμή του το χωριό είχε σχεδόν 30 οικογένειες, πράγμα που είναι σχεδόν απίθανο να πιστέψεις αν δεις με τα μάτια σου την τοποθεσία, έχοντας περπατήσει 1,5 ώρα από τον πλησιέστερο χωματόδρομο.
Λίγο πιο χαμηλά το γνωστό πια φαράγγι Πανταβρέχει. Πλέον κοντεύει να γίνει η Μύκονος της Ευρυτανίας, με οργανωμένες εξορμήσεις προς τα εκεί από το Μεγάλο Χωριό.
Η διαδρομή γνωστή και μη εξαιρετέα με την Καλιακούδα να δεσπόζει στα ψηλά.
Άφιξη στο διάσελο. Δε γίνεται να χορτάσεις αυτή τη θέα όσες φορές και αν περάσεις.
Απέναντι το επιβλητικό Πλατανάκι και προς τα δεξιά η Τριανταφυλλιά.