Άγραφα- Ασπρόρεμα 23-7-2023

[billy84]

Δέκα μήνες μετά από εκείνη την επική εξόρμηση στον Πύργο Αγράφων και το Ασπρόρεμα https://www.moto.gr/forums/showthrea...86%CF%89%CE%BD είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα επιστρέψω για να περπατήσω το εμβληματικό μονοπάτι που ξεκινά από τα Επινιανά. Τότε είχα φτάσει στον ερειπωμένο οικισμό του Ασπρορέματος μέσω της εκπληκτικής χωμάτινης διαδρομής που πριν τη δεκαετία του 90 δεν υπήρχε και ο μόνος τρόπος για να φτάσει κανείς ήταν με τα πόδια μέσα από το φαράγγι.

Η δυσκολία του εγχειρήματος βρισκόταν στις συνθήκες καύσωνα που επικρατούσαν σε όλη τη χώρα. Ακόμη και στα Επινιανά που βρίσκονται σε υψόμετρο σχεδόν 1000m, έβλεπα ότι το μεσημέρι θα είχαν θερμοκρασίες περίπου 35 βαθμούς υπό σκιά. Έπρεπε να ξεκινήσω νωρίς ώστε να ξεμπερδέψω με την πεζοπορία πριν το μεσημέρι.

Κατά την ανατολή του ήλιου βρισκόμουν στις Ερυθρές, έχοντας νωρίτερα αντικρίσει την αποκρουστική εικόνα των καμένων δασών από τις πρώτες στροφές της Μάνδρας.








Στις 9.20 βρισκόμουν στη Βαρβαριάδα. Μέχρι εκεί η ζέστη ήταν ανεκτή αν και η διαφορά με την προηγούμενη Κυριακή φαινόταν από νωρίς ότι θα είναι πολύ μεγάλη.











Σε μόλις 25 λεπτά έφτασα στα Επινιανά. Ο δρόμος έχει πια βελτιωθεί πολύ και ο χρόνος έχει πέσει στο μισό συγκριτικά με πριν 6-7 χρόνια.













Επινιανά, πανέμορφο χωριό χτισμένο στην πλαγιά της Φτέρης σε υψόμετρο περίπου 1000m










Λίγο νωρίτερα βρίσκεται η ξύλινη αψίδα που σηματοδοτεί την έναρξη του ιστορικού μονοπατιού προς το Ασπρόρεμα.














Προσπαθώντας να βρω σκιά

[billy84]

Το μεγάλο πλεονέκτημα του μονοπατιού ήταν η σκιά σχεδόν σε όλο το μήκος του και η πρόσφατη συντήρηση που έγινε.











Το μονοπάτι είχε συντηρηθεί πριν 50-60 χρόνια και με κρατική επιχορήγηση και αυτό είναι ευδιάκριτο σε αυτό το σημείο. Χωρίς αυτές τις μάντρες δε θα είχε αντέξει μέχρι σήμερα.













Εδώ ένα εικονοστάσι. Μια οικογένεια είχε χάσει το παιδί της που γλίστρησε και έπεσε στο γκρεμό. Μετά από αυτό το συμβάν εγκατέλειψε το Ασπρόρεμα και έφυγε μακριά. Το μονοπάτι δεν ήταν τότε βατό και φυσικά ο κόσμος δεν πηγαινοερχόταν μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.












Χαμηλά το Ασπρόρεμα. Άγρια φύση!











Σε ένα ξέφωτο διέκρινα απέναντι την ξακουστή Μονή Στάνας.















Το μονοπάτι ήταν πραγματικά φανταστικό με εναλλαγές.

[billy84]

Και φυσικά δεν ήταν όλα ίσιωμα αλλά είχε κάποια σκαμπανεβάσματα που ο πεζοπόρος δε μπορεί να αποφύγει. Είτε στο πήγαινε είτε στο έλα θα χρειαστεί να ανέβει υψομετρικά μέτρα. Βέβαια με τέτοιες εικόνες η κούραση είναι απούσα και η ώρα περνάει νεράκι, ακόμα και για κάποιον που περπατάει μόνος του.









Κάποια στιγμή μέσα στο απόλυτο πράσινο διέκρινα έναν πίδακα νερού. Μόλις πλησίασα είδα ότι ήταν απλώς μια σωλήνα η οποία από κάποιο ρέμα ψηλότερα κατέβαζε νερό και είχε τρυπήσει στο πάνω μέρος της. Ήταν μια τεχνητή αλλά ιδιαίτερα εντυπωσιακή εικόνα.










Πραγματική ζούγκλα!













Στα ξέφωτα πλέον διαπιστώνω πως έχω απομακρυνθεί πολύ από τον πολιτισμό.














Στον οικισμό του Ασπρορέματος υπήρχε σχολείο αλλά όχι εκκλησία, οπότε κάθε Κυριακή οι κάτοικοι έκαναν πήγαινε έλα αυτή τη διαδρομή για να εκκλησιαστούν. Μιλάμε για μια διαδρομή συνολικής διάρκειας 8 ωρών για το πήγαινε έλα.






















Από τη μία δε μπορείς να συλλάβεις τι ταλαιπωρία τραβούσαν οι άνθρωποι, από την άλλη όμως, οποιοσδήποτε με έβλεπε να βρίσκομαι εδώ για μερικές ώρες και μετά να επιστρέφω στην Αθήνα, θα έλεγε το ίδιο. Τι τραβάει και αυτός ο ταλαίπωρος! Ίσως και οι δύο όμως να κάναμε λανθασμένη εκτίμηση...

[billy84]

Το μονοπάτι σε αυτό το σημείο διασταυρώνεται με ένα ρέμα και η δροσιά που φέρνει είναι παραδεισένια!













Σε ένα σημείο είδα και έναν χοροπηδηχτούλη τύπο που μάλλον ενοχλήθηκε από την παρουσία μου.











Λίγο παραπάνω βρίσκεται ένας πανέμορφος καταρράκτης.
















Φυσικά δεν είχα δει ακόμα τίποτα. Συνεχίζοντας!
























Το μονοπάτι σε αυτό το σημείο είναι εκτεθειμένο και ο ήλιος είναι πια ψηλά.













Από κάτω από αυτήν την τσιμεντένια πλάκα βρίσκονται κάποιοι πάσσαλοι. Κάποτε δεν υπήρχαν αυτές οι ευκολίες και ο κόσμος πατούσε πάνω σε αυτοσχέδιες ξύλινες γέφυρες. Και από κάτω το χάος, δεν υπήρχε ούτε τώρα υπάρχει το παραμικρό περιθώριο λάθους.
















Είχα διαβάσει ότι για να μπορέσουν να μπουν αυτές οι πέτρες εκεί, οι εργάτες ήταν δεμένοι σε τριχιές! Αυτά και αν είναι βαρέα ανθυγιεινά!!!
















Μετά από σχεδόν δύο ώρες μπαίνω στο πιο ενδιαφέρον κομμάτι του μονοπατιού. Σε αυτό που του έδωσε μια μυθική υπόσταση στην πάροδο των ετών.
















Ο στρατός είχε κάνει διάνοιξη με δυναμίτη παρακαλώ!

[billy84]

Σε άλλα σημεία απλώς ο βράχος έχει σκαφτεί. Και όλα αυτά για να καταφέρουν να ενωθούν δύο χωριά.













Σε αυτό το σημείο το φαράγγι στενεύει και οι εικόνες είναι άγριες αλλά και μοναδικές!





















Θαυμάστε το μονοπάτι που περνάει σύριζα τον βράχο






























Ακόμη ένα εικονοστάσι. Ποιός ξέρει πόσοι ακόμη χάθηκαν σε αυτό το μονοπάτι που δεν έμαθε κανείς και ξεχάστηκαν στο χρόνο.

















Εδώ το τοπίο ανοίγει ξανά!

[billy84]

Και μετά από κατάβαση αρκετών μέτρων φτάνω στη διασταύρωση του Ασπρορέματος με το Σκυλόρεμα!












Μετά από 2,5 ώρες και συνολικά 5km φτάνω σε μια τσιμεντένια γέφυρα η οποία φυσικά παλιότερα ήταν ξύλινη και έπεφτε συνεχώς. Το μονοπάτι οδηγεί από την απέναντι πλευρά και η συντήρησή του έχει φτάσει μέχρι εδώ.











Μέχρι εδώ ήταν και το σημείο που ήθελα να φτάσω καθώς είναι και το πιο ενδιαφέρον της διαδρομής. Η ώρα έχει πάει 12.30 και ξεκινάω να επιστρέφω.













Φυσικά η επιστροφή έγινε πολύ πιο σύντομα καθώς δεν έχασα χρόνο για φωτογραφίες. Με τον ήλιο ψηλά όμως μπόρεσα να δω καλύτερα τη Φουρκούλα ή Κουκουρούντζο που βρίσκεται πάνω από το χωριό Άγραφα και να νοσταλγήσω εκείνο το χειμώνα που ανέβηκα στην κορυφή.
















Πλησιάζοντας στην ξύλινη αψίδα.

[billy84]

Η ώρα έχει πάει 14.30 και η αλήθεια είναι ότι ο καιρός έχει ζεστάνει ακόμα και στα 1000m ύψος που βρίσκομαι. Στη σκιά κάθομαι άνετα αλλά στον ήλιο πραγματικά δεν αντέχεται. Δεν ήθελα να φανταστώ την επιστροφή από τους κάμπους. Είχα όμως ακόμα καιρό για να προβληματιστώ. Τώρα προείχε η ανάβαση στην τοποθεσία Μέρσα από τα Επινιανά. Ένας δρόμος ξεχασμένος από τον Θεό ο οποίος όμως θα με ανέβαζε ψηλά και θα μου χάριζε πανέμορφες εικόνες.












Στο τέλος του δρόμου με την επιβλητική Κουρούνα να υψώνεται μπροστά. Η Κουρούνα είναι ένας ορεινός όγκος της Φτέρης με υψόμετρο περίπου 1900m
















Για χρόνια θεωρούσα πιο πιθανό να δω εξωγήινο πάνω σε ένα βουνό παρά αυτό πάντως!


















Η διαδρομή που με έφερε εδώ!
















Και το μεγαλείο της Φτέρης. Το αλπικό μεγαλείο.

















Κατεβαίνοντας, απέναντι ο Καταραχιάς με ύψος 2003m. Είναι η συνέχεια της Νιάλας αλλά σαν ορεινός όγκος δεν είναι αυτόνομος, ανήκει στο όρος Φλυτζάνι που εκτείνεται προς τα μέσα.

















Το δασικό μεγαλείο της Φτέρης

















Σύντομη επίσκεψη στη μονή Στάνας μετά από 8 χρόνια

[billy84]

Και από εκεί επιστροφή προς τα κάτω. Πολλή ζέστη καθώς με χτυπούσε αλύπητα ο ήλιος. Είχα ακόμα μια διαδρομή που ήθελα να κάνω οπότε έστριψα δεξιά και ανέβηκα στο Μοναστηράκι.














Από την πίσω πλευρά υπάρχει ένα όμορφο ρέμα που δε γνώριζα την ύπαρξή του.












Και μια εγκατάσταση προς εκμετάλλευση του. Δεν έχω δει κάτι παρόμοιο και μου φάνηκε σαν ημιτελής.


















Από εκεί συνέχισα χωμάτινα προς Παλαιοκατούνα και η διαδρομή ήταν πραγματικά πανέμορφη!
















Με ανέβασε ψηλά προς τη Σπηλιά του Κατσαντώνη και από την άλλη πλευρά ξεκίνησα να χάνω ύψος. Ένα ωραίο χωμάτινο πάσο με ενδιαφέροντες βραχώδεις σχηματισμούς και έλατα

















Λίγο πριν την Παλαιοκατούνα φάνηκε και ένα τμήμα της λίμνης Κρεμαστών. Ήταν ο ιδανικός επίλογος αυτής της χωμάτινης διαδρομής.












































Η επιστροφή από τον Τυμφρηστό και κάτω ήταν κάπως δύσκολη λόγω του λίβα. Φυσικά επειδή είχα φως ακόμα, ανέβηκα από Μπράλο ώστε να έχω πιο νορμάλ θερμοκρασίες και γύρισα από τον παλιό δρόμο ξανά. Στη Θήβα αν και περασμένη η ώρα είχε αφόρητη ζέστη και από τις Ερυθρές και μετά δρόσισε μέχρι να ξαναζεστάνει στη Μάνδρα. Τις επόμενες 2-3 μέρες ήμουν πολύ περισσότερο κουρασμένος από ότι μετά τον Όλυμπο που είχα περπατήσει πολύ περισσότερο σε δυσκολότερο τερέν. Ενδεικτικό του πόσο σε εξαντλεί ο καύσωνας ακόμη και αν εκτεθείς σε αυτόν 2-3 ώρες.

Ακόμη ένας στόχος από το bucket list μου ολοκληρώθηκε. Σίγουρα είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνει κάποιος λάτρης του είδους πριν πεθάνει.

Μέχρι την επόμενη, πάντα όρθιοι!

[est]

Έχω κάτσει στην ταβέρνα στα Επινιανά απόγευμα πριν από βροχή και το ράδιο να παίζει κάθε δεύτερο τραγούδι «θ’ανέβω και θα τραγουδήσω στο πιο ψηλότερο βουνό».. το άκουσα σε όλες τις εκτελέσεις.. .. και μετά το έλεγα όταν έτρωγα τη βροχή..
Ήταν τέτοια τα μέρη.. ούτε που με ένοιαξε που βράχηκα μέχρι παντού.
Τώρα είδα και τα δικά σου κοντινά εκεί μέρη, ωραία φύση!

https://flic.kr/p/2oShVhd

[gaslion]

Ωραίος!

[billy84]

Έχω κάτσει στην ταβέρνα στα Επινιανά απόγευμα πριν από βροχή και το ράδιο να παίζει κάθε δεύτερο τραγούδι «θ’ανέβω και θα τραγουδήσω στο πιο ψηλότερο βουνό».. το άκουσα σε όλες τις εκτελέσεις.. .. και μετά το έλεγα όταν έτρωγα τη βροχή..
Ήταν τέτοια τα μέρη.. ούτε που με ένοιαξε που βράχηκα μέχρι παντού.
Τώρα είδα και τα δικά σου κοντινά εκεί μέρη, ωραία φύση!

https://flic.kr/p/2oShVhd

Έχω πιει καφεδάκι μόνος στο ίδιο μαγαζί πριν πολλά χρόνια! Απίστευτη θέα! Θα ήθελα κάποια στιγμή να διανυκτερεύσω κιόλας! Το πριόνι πως το πήγες εκεί? Με τρέηλερ φαντάζομαι?

Ωραίος!

Να είσαι καλά φίλε!

[George_M.]

Χαμένοι θησαυροί που σε κάποια άλλη χώρα θα ήταν πόλος έλξης εκατοντάδων περιπατητων με τα ανάλογα οφέλη στην γύρω περιοχή, όχι μόνο οικονομικά...
Βιλλ είσαι ασταμάτητος.

(εδώ σας έφαγα όλους, έχω διανυκτέρευσει στον ξενωνα στα Επινιανα το 2019 σε ένα σόλο τουρ από Αργιθεα, Στεφανιαδα, Αγραφα κτλ.
Μάλιστα όταν έφτασα είχε φορτώσει ο καιρός κ σύντομα άρχισε να αστραυτει ένα γύρω κ να σκοτείνιαζει, ενώ απολάμβανα το τσίπουρακι μου στην τεράστια τζαμαρία με θέα όση κ ο Θεός..!!
Από τις καλύτερες εβερ βόλτες μου).

[est]

Έχω πιει καφεδάκι μόνος στο ίδιο μαγαζί πριν πολλά χρόνια! Απίστευτη θέα! Θα ήθελα κάποια στιγμή να διανυκτερεύσω κιόλας! Το πριόνι πως το πήγες εκεί? Με τρέηλερ φαντάζομαι?

Οδικώς από επαρχιακούς και χώμα, 3 μέρες ήταν η βόλτα. (Ναι στην επιστροφή βόγκηξα αλλά χαλάλι)

[billy84]

Χαμένοι θησαυροί που σε κάποια άλλη χώρα θα ήταν πόλος έλξης εκατοντάδων περιπατητων με τα ανάλογα οφέλη στην γύρω περιοχή, όχι μόνο οικονομικά...
Βιλλ είσαι ασταμάτητος.

(εδώ σας έφαγα όλους, έχω διανυκτέρευση στον ξενωνα στα Επινιανα το 2019 σε ένα σόλο τουρ από Αργιθεα, Στεφανιαδα, Αγραφα κτλ.
Μάλιστα όταν έφτασα είχε φορτώσει ο καιρός κ σύντομα άρχισε να αστραυτει ένα γύρω κ να σκοτείνιαζει, ενώ απολάμβανα το τσίπουρακι μου στην τεράστια τζαμαρία με θέα όση κ ο Θεός..!!
Από τις καλύτερες εβερ βόλτες μου).

Συνημμένο 445170

Φίλε φαντάζομαι το σκηνικό με τσιπουράκι ντόπιο και έξω να γίνεται χαμός! Φαντασία! Ελπίζω την επόμενη τουλάχιστον να σου έκανε τη χάρη και να άνοιξε!

Οδικώς από επαρχιακούς και χώμα, 3 μέρες ήταν η βόλτα. (Ναι στην επιστροφή βόγκηξα αλλά χαλάλι)

Εννοείται χαλάλι δεν το συζητάμε!!! 3 μέρες είναι σούπερ, προλαβαίνεις άνετα!

[azar41]

Το είπες και το έκανες,μπράβο Βασίλη,άγρια διαδρομή και μόνο να φανταστούμε μπορούμε τις τότε δυσκολίες.
Χάρηκα που είναι συντηρημένο το μονοπάτι,η περιοχή ετσι κι αλλιώς είναι κορυφαίος φυσιολατρικος προορισμός.
Καλή συνέχεια!