Όρη Λαγκαδιών- Κάστρο της Άκοβας- Λάδωνας 8-10-2023

[billy84]

Με αρκετά περιορισμένο χρόνο κατάφερα για ακόμα μια φορά να βγάλω μια ωραία εξόρμηση με αρκετή ιστορία και σχετικά άγνωστες διαδρομές και αξιοθέατα. Το αρχικό πλάνο ήταν μια ιστορική καστροσπηλιά στην Αρκαδία. μέσα στο φαράγγι της Γκούρας, την οποία είχα προσπαθήσει ανεπιτυχώς να προσεγγίσω δύο χρόνια νωρίτερα. Έτσι λοιπόν αυτή τη φορά, όντας πιο προετοιμασμένος, ξεκίνησα για το χωριό Κοκκινοράχη στο οποίο έφτασα μέσω Σέρβου

[billy84]

Το Σέρβου είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Αρκαδίας. Αν και δεν είναι εύκολο να το αντιληφθεί κάποιος λόγω της βλάστησης, βρίσκεται χτισμένο σε υψόμετρο 1.050m. H ονομασία του χωριού οφείλεται στην πρώτη εποίκηση της περιοχής από Σλάβους. Από εκεί μέσα σε λίγα λεπτά έφτασα στην Κοκκινοράχη

[billy84]

Λίγο μετά το χωριό είδα έναν χωματόδρομο στα αριστερά μου και ταμπέλα που υποδείκνυε πως αυτός ο δρόμος καταλήγει στο φαράγγι της Γκούρας. Έτσι λοιπόν τον ακολούθησα αλλά η πορεία μου τερματίστηκε σύντομα.








Η βλάστηση ήταν πολύ πυκνή και σύντομα ξεντύθηκα και ξεκίνησα να κατεβαίνω τον υποτιθέμενο δρόμο.









Ο οποίος σύντομα μετατράπηκε σε μονοπάτι. Οι κορδέλες που το σηματοδοτούσαν έδειχναν να έχουν μπει αρκετά χρόνια πριν αλλά ήταν ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι έστω και δύσκολα θα καταφέρω να βγω στο φαράγγι.









Όσο προχωρούσα όμως τόσο το περιβάλλον μετατρεπόταν σε μια ζούγκλα. Είχα πάρει μαζί μου ένα μικρό κλαδευτήρι και άνοιξα κάποια σημεία που είχαν κλείσει.









Όμως λίγο μετά η βλάστηση πύκνωσε τόσο πολύ που δεν ήταν δυνατό να περάσει τίποτα, ούτε φυσικά γινόταν να κλαδέψω τέτοια ζούγκλα. Πριν δύο χρόνια είχα προσπαθήσει να προσεγγίσω το φαράγγι από την απέναντι πλευρά και είχα πέσει ξανά σε τέτοιο αδιέξοδο. Ο στόχος μου απομακρύνθηκε και έχει μείνει μόλις μια επιλογή προσέγγισης με εξαιρετικά αμφίβολα αποτελέσματα.

[billy84]

Φυσικά επειδή είχα προβλέψει ένα τέτοιο σενάριο, είχα σχεδιάσει ακόμη δύο πλάνα, ένα από τα οποία θα επέλεγα να ακολουθήσω σε περίπτωση που αποτύγχανα να φτάσω στο φαράγγι. Χρόνος όπως είπα δεν υπήρχε αρκετός οπότε συνέχισα την εξόρμηση κανονικά προς Λαγκάδια








Πάνω από τα Λαγκάδια βρίσκονται τα Όρη Λαγκαδιών τα οποία διασχίζει μια πανέμορφη χωμάτινη διαδρομή. Την ακολούθησα μέχρι που έφτασα σε ένα πανέμορφο εκκλησάκι το οποίο βρίσκεται σε μια καταπράσινη ρεματιά στη θέση Παλιότσουπα.










Τα Όρη Λαγκαδιών σε όλο τους το μεγαλείο. Έχουν υψόμετρο μεταξύ 1300-1400m









Ένα παλιό σπίτι στη μέση του πουθενά!








Προσεγγίζοντας τη ρεματιά στη θέση Παλιότσουπα.










Η τοποθεσία είναι ένας μικρός επίγειος παράδεισος














Δεν υπάρχει ταμπέλα, απλώς ακολουθείς το ένστικτό σου!











Ακόμα εντυπωσιακότερο είναι το άριστα προσεγμένο εκκλησάκι της Παναγίας. Σίγουρα δεν περιμένεις να δεις κάτι τέτοιο στη μέση του πουθενά.

[billy84]

Από εκεί συνέχισα το χωμάτινο ορεινό πάσο μέχρι τον Γαλατά Αρκαδίας.









Ακόμη ένα σπίτι στη μέση του πουθενά!










Φανταστική θέα από ψηλά











Προσεγγίζοντας τον Γαλατά κάπως ανορθόδοξα μέσω μιας εναλλακτικής διαδρομής που μου πρότεινε το google maps.

[billy84]

Από τον Γαλατά σε περίπου ένα τέταρτο έφτασα στο ιστορικό κάστρο της Άκοβας









Σπουδαίο κάποτε κάστρο κατασκευής το 1250 μ.Χ, από το οποίο διασώζονται ελάχιστα μέρη. Η περιοχή είναι πραγματικά πολύ δύσβατη. Το όνομα του κάστρου προέρχεται από το λατινικό Άκβα ( Acqua ) λόγω των πολλών υδάτων εκ των πηγών που την περιβάλλουν. Άλλωστε ο ποταμός Λάδωνας είναι πολύ κοντά.

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η ονομασία είναι σλαβικής καταγωγής. Λέγεται επίσης και «Κάστρο της Μονοβύζας» από το θρύλο μιας αμαζόνας που προστάτευε το κάστρο και η οποία όπως όλες οι αμαζόνες είχε ένα μαστό. Λεγόταν και «Κάστρο της Κυράς» από διάφορες κυράδες που συνδέθηκαν με την ιστορία του κάστρου και κυρίως της Μαργαρίτας, κόρης του Βιλλαρδουίνου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το όνομα που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι Φράγκοι κτήτορες: Mata-Grifon ή Μετάγριφον (από το Mata=φόνος, Grifon= Γαλλικό παρατσούκλι για τους Έλληνες, από το γρύπας που παραπέμπει σε τέρας). Ενδεικτικό του ήθους και της στάσης των κατακτητών. Κατά τα άλλα, για κάποιο λόγο ο Έλληνας διδάσκεται πως ήταν 400 χρόνια σκλαβωμένος από τους Οθωμανούς, ενώ ουσιαστικά οι Ρωμαίοι είχαν έρθει στην περιοχή ήδη από πρό Χριστού ως κατακτητές και ενδιάμεσα πέρασαν Φράγκοι, Ενετοί και Καταλανοί.










Μιας και είπα για Καταλανούς, μια απίθανη ιστορία υπάρχει για το πως το συγκεκριμένο κάστρο πέρασε χωρίς μάχη στα χέρια τους μιας και η Μαργαρίτα Βιλλεαρδουίνου που το κάστρο είχε ήδη περάσει στα χέρια της από τον πατέρα της Φράγκο πρίγκηπα Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο, πάντρεψε την κόρη της Ισαβέλλα με τον αρχιστράτηγο των Καταλανών της Σικελίας, τον Φερδινάνδο της Μαγιόρκας.

Μια ανατριχιαστική ιστορία που μου έμεινε από όσα διάβασα ήταν το 1423, όταν ο Τουραχάν-Μπέης κυρίευσε το κάστρο και κατά το ταταρομογγολικό έθιμο, έστησε πυραμίδα με τα κρανία των σφαγιασθέντων.

[billy84]

Από το κάστρο συνέχισα προς Βυζίκι-Τρόπαια

[billy84]

Και από εκεί βγήκα στο Περδικονέρι για να προσεγγίσω χωμάτινα τη λίμνη του Λάδωνα από τη νότια πλευρά, κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ.









Κατεβαίνοντας προς τη λίμνη σε ένα καταπράσινο ρέμα από το οποίο έτρεχαν νερά από διάφορα σημεία











Άφιξη στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Όχι και πολύ εύκολη η πρόσβαση καθώς έχει κάποιες σαθρές κατηφόρες με κλίση.










Από το εκκλησάκι συνέχισα χωμάτινα προς την Φτεριά, σε καταπράσινο τοπίο.










Προσεγγίζοντας την Φτεριά

[billy84]

Από εκεί κατέβηκα στην παλιά γέφυρα που βρίσκεται στην άκρη της λίμνης, η οποία είναι άκρως εντυπωσιακή!










Δεν έχω ιδέα τι προσπάθησαν να φτιάξουν καθώς απέναντι δεν υπάρχει δρόμος ούτε η άλλη άκρη της γέφυρας. Ίσως ήταν μικρότερη και περνούσε πάνω από το ποτάμι πριν δημιουργηθεί η λίμνη? Δε γνωρίζω...











Ανοίγει το μάτι σε αυτήν τη μαγική τοποθεσία. Για σκεφτείτε να μην υπήρχε η λίμνη, θα βλέπαμε μόνο ένα καταπράσινο μεν αλλά μονότονο τοπίο.

[billy84]

Χωμάτινη συνέχεια μέχρι το Γεφύρι της Κυράς, με διάφορες απρόσμενες (ή όχι και τόσο) συναντήσεις!










Γεφύρι της Κυράς λοιπόν. Καλά καταλάβατε, πρόκειται για την ίδια Κυρά της Άκοβας (δε γνωρίζουμε ακριβώς ποιά) που ήταν χορηγός του γεφυριού. Είναι πεντάτοξο. Τα δύο πρώτα τόξα χτίστηκαν επί Φραγκοκρατίας τον 13ο αιώνα. Επί Τουρκοκρατίας προστέθηκαν τα άλλα δύο τόξα και το 1908 χτίστηκε το πέμπτο τόξο από τον Λαγκαδινό μάστορα Ανδρικόπουλο. Ο Παυσανίας που είχε έρθει στην περιοχή είχε χαρακτηρίσει τον Λάδωνα ως το πιο όμορφο ποτάμι.









Επιστροφή από διάσελο Ολίγυρτου-Σκίαθι



























Ήταν ένα ταξίδι σε σκοτεινές και δύσκολες εποχές για τους απλούς ανθρώπους που έζησαν στην περιοχή. Για μένα ήταν ένα εύκολο ταξίδι αναψυχής, όμως ποτέ δεν ξεχνάω όλους εκείνους που υπέφεραν στα χώματα που πατάω. Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που μπορώ να αποδώσω. Είμαι τυχερός που γεννήθηκα σε μια εύκολη εποχή, χωρίς πόλεμο στην περιοχή, που μπορώ μέσα σε λίγες ώρες να βρίσκομαι αρκετά μακριά από το σπίτι μου απλώς κάνοντας το χόμπι μου. Ο παππούς μου δε μπορούσε να κάνει το ίδιο, οι ακόμα παλιότεροι ούτε στη φαντασία τους όταν ολόκληρη τη μέρα πάλευαν για να επιβιώσουν.

Πάντα όρθιοι!

[azar41]

Ωραία βόλτα Βασίλη σε αγαπημένα μέρη!
Πολύ ενδιαφέρουσα και η ιστορική αναφορά,συμφωνώ απόλυτα οτι τους τόπους που επισκεπτόμαστε πρέπει να τους προσεγγίζουμε γνωρίζοντας το ιστορικό τους πλαίσιο,είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε!
Καλή συνέχεια!

[gaslion]

Ωραίος!

[billy84]

Ωραία βόλτα Βασίλη σε αγαπημένα μέρη!
Πολύ ενδιαφέρουσα και η ιστορική αναφορά,συμφωνώ απόλυτα οτι τους τόπους που επισκεπτόμαστε πρέπει να τους προσεγγίζουμε γνωρίζοντας το ιστορικό τους πλαίσιο,είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε!
Καλή συνέχεια!

Να είσαι καλά Πάρη, πάντα όρθιος!

Ωραίος!

Πάντα όρθιος φίλε!

[stavrouliasp]

Εξαιρετικός!

[billy84]

Εξαιρετικός!

Πάντα όρθιος αδερφέ!