Σάββατο απόγευμα, ως συνήθως σχεδίαζα την εξόρμηση της Κυριακής. Φιλοσοφία μου όλα αυτά τα χρόνια είναι να σχεδιάζω αργά αλλά να εκτελώ γρήγορα. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνό μου, ήταν ο Μάκης που μόλις είχε διαβάσει το ταξιδιωτικό μου στην Ευρυτανία και εκστασιασμένος ζητούσε εξόρμηση! Ένιωσα σαν να είμαι γιατρός και να με καλεί ο ασθενής για να του γράψω φάρμακο! Δεν τον αδικώ γιατί πραγματικά οι εικόνες από εκείνη την εξόρμηση θα σήκωναν από τον καναπέ μέχρι και δημόσιο υπάλληλο διορισμένο από την εποχή του Ανδρέα!
Αν και αυτό που σχεδίαζα βρισκόταν στη νότια Πελοπόννησο, ο Μάκης με έψησε να πάμε στην Εύβοια. Υπήρχε ένα project και από εκείνη την πλευρά απλώς το είχα για πιο χειμωνιάτικο. Εν τέλει, μάλλον καλύτερα που έγινε αυτήν την εποχή.
Συναντηθήκαμε στην Εθνική και φτάσαμε οδικώς μέχρι την Αμάρυνθο όπου στρίψαμε αριστερά προς Γυμνό. Λίγο μετά μπήκαμε σε κάθετο χωματόδρομο για να δούμε το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής το οποίο δεν λέει κάτι ιδιαίτερο όμως η τοποθεσία αξίζει!
Παρόλο που η ώρα είναι περίπου 11 το πρωί, το φεγγάρι διακρίνεται αρκετά καλά.
Η θέα προς το Ευβοϊκό κόλπο μοναδική!
Σύντομα κατεβήκαμε στην άσφαλτο