Οροπέδιο Λούκα- Γραμμένες Σπηλιές Οίτης 12-11-2023

[billy84]

Για ακόμη μια φορά βρέθηκα στην απότομη πλευρά της Οίτης για να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο αλλά και να μαγευτώ ξανά από την από την απίστευτη ομορφιά αυτού του βουνού. Όταν κοιτάει κάποιος την Οίτη από την πλευρά της Λαμίας δείχνει μάλλον απρόσιτη, παρόλο που από την πίσω πλευρά πρόκειται για ένα φιλόξενο και βατό βουνό.

1ος μου στόχος ήταν η προσέγγιση ενός παντελώς άγνωστου οροπέδιου στα 1300m το οποίο στη δορυφορική εικόνα έδειχνε ενδιαφέρον, όπως και η διαδρομή προς αυτό φυσικά.

Σύντομα βρέθηκα στο χωριό Φραντζή και στάθηκα για λίγο στην αρχή της χωμάτινης διαδρομής που θα με ανέβαζε ψηλότερα.








Η διαδρομή ήταν δυσκολότερη από όσο περίμενα με πολλά σαθρά κομμάτια. Επειδή τραβερσάρει απότομα τις άγριες πλαγιές της Οίτης, η θέα που προσφέρει είναι εκπληκτική!










Λίγο πριν το οροπέδιο Λούκα υπάρχει ένα παλιό λατομείο.











Απέναντι παρατήρησα μια παλιά σήραγγα αλλά ο δρόμος προς αυτήν έχει καταρρεύσει.










Τρομερή αεροπλανική θέα στον κάμπο της Λαμίας











Οροπέδιο Λούκα, ένας μικρός επίγειος παράδεισος σε ένα αφιλόξενο τοπίο (το χειμώνα). Ένα λιβάδι βγαλμένο από παραμύθι που μας διάβαζε η γιαγιά όταν ήμασταν μικροί!













Ένας τόπος τόσο κοντά όσο και μακριά από τον πολιτισμό. Και όμως εδώ υπάρχει μόνιμη ζωή, ο Άκης, ο οποίος δεν κατεβαίνει το χειμώνα στον κάμπο όπως κάνουν οι περισσότεροι βοσκοί. Μια κατάσταση βγαλμένη από το μακρινό πλέον παρελθόν!












Κατάβαση! Στα δεξιά το Καλλίδρομο, στο βάθος η Ξεροσουβάλα (Λιχάδα).












Κοιτώντας πίσω μου τους επιβλητικούς ορεινούς όγκους του βουνού.












Οι εικόνες αυτές θα μπορούσαν να πληρώνονται αδρά. Και όμως το μοναδικό παράβολο που πληρώνεις είναι η βενζίνη σου.

[billy84]

Κάπου στη μέση της χωμάτινης διαδρομής βρίσκονται οι Γραμμένες Σπηλιές. Ρώτησα τον Άκη γιατί ονομάζονται έτσι και μου απάντησε ότι κάποτε έμεναν ασκητές οι οποίοι ζωγράφισαν αγιογραφίες στους βράχους. Αυτές οι σπηλιές αποτελούσαν και τον βασικό στόχο της εξόρμησης.









Σε μια φουρκέτα σταμάτησα και συνέχισα με τα πόδια για να τις δω από κοντά. Το μόνο που με προβλημάτιζε ήταν η πυκνή βλάστηση καθώς δεν είχα προνοήσει να πάρω το κλαδευτήρι μαζί μου.











Σε μερικά σημεία υπήρχαν περάσματα











Σε άλλα σημεία όμως είχε θάμνους και αγκάθια οπότε έπρεπε λίγο να κάνω τον Ταρζάν για να φτάσω κοντά. Η 1η σπηλιά ήταν εντυπωσιακή!

















Πέρα όμως από τους κλασσικούς εντυπωσιακούς σχηματισμούς των πετρωμάτων της, δε διέκρινα κάποια αγιογραφία.

[billy84]

Φυσικά με περίμεναν περίπου 5-6 σπηλιές σε πολύ κοντινή απόσταση στις οποίες πιθανότατα θα είχαν κάτι.











Στην επόμενη σπηλιά πάλι δεν υπήρχε κάποια βραχογραφία. Εκεί ξεκίνησα να σκέφτομαι πως ίσως οι πληροφορίες που είχα να μην ισχύουν.












Συνεχίζοντας προς την επόμενη χαζεύοντας τους απίθανους γεωλογικούς σχηματισμούς.











Κάπου εκεί ανάμεσα, σε μια εσοχή του βράχου διέκρινα μια αγιογραφία εμφανώς ταλαιπωρημένη από τα στοιχεία της φύσης αλλά προφανώς εντυπωσιακή. Μην ξεχνάμε ότι βλέπω κάτι που ζωγραφίστηκε πριν εκατοντάδες χρόνια, πιθανότατα κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Κλασσικά όμως κάποια ζώα που πέρασαν θεώρησαν λογικό να χαράξουν τα αρχικά τους πάνω στο μνημείο. Τι να πει κανείς για τους ηλίθιους πραγματικά...










Εξερευνώντας τις υπόλοιπες σπηλιές είδα τις συνηθισμένες εντυπωσιακές εικόνες


















Πουθενά όμως κάποια άλλη αγιογραφία. Εντυπωσιακή αυτή η πλαγιά της Οίτης.













Συμπερασμάτικά, πρόκειται για ένα σύμπλεγμα μικρών σπηλιών οι οποίες ονομάζονται γραμμένες λόγω μιας αγιογραφίας που δε βρίσκεται πουθενά μέσα σε αυτές αλλά σε μια εσοχή μεταξύ αυτών.













Το θέαμα βέβαια είναι εντυπωσιακό όπως και να έχει!

[billy84]

Φυσικά η επιλογή της τοποθεσίας από τους ασκητές δεν ήταν τυχαία. Λίγο παρακάτω βρίσκεται η Μονή Αγίων Ταξιαρχών.










Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ιουστινιανός αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 527 μέχρι το 565 μ.Χ, εκτός των άλλων κτισμάτων, έκτισε και πλήθος ναών και μοναστηριών, μεταξύ αυτών και το συγκεκριμένο μοναστήρι. Ο ίδιος φυσικά έκτισε και το μέγιστο ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.










Κατά τη διάρκεια ανασκαφών, στις αρχές του 20ου αιώνα, βρέθηκε παλαιό δάπεδο με ψηφιδωτή πλακόστρωση καί μαρμάρινη πλάκα φέρουσα το όνομα του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού













Το μοναστήρι πυρπολήθηκε από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και ανεγέρθη τον Ιούνιο του 1891. Η θέα προς τον κάμπο αναμενόμενα εντυπωσιακή!

[billy84]

Κατεβαίνοντας τον χωματόδρομο, μέσω μιας παράκαμψης έφτασα στους Κομποτάδες. Από εκεί είχα σκοπό να ανέβω στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται και αυτό σκαρφαλωμένο στις άγριες πλαγιές της Οίτης μεταξύ 2 μεγάλων ρεμάτων που λίγο ψηλότερα παίρνουν χαρακτηριστικά φαραγγιού, του Κακαβορέματος και του ρέματος Γερακάρη. Η διαδρομή που ακολούθησα βασικά σταμάτησε στο ρέμα Γερακάρη καθώς ο δρόμος που κάποτε περνούσε από εκεί έχει διαλυθεί.










Εδώ σε ένα τμήμα του δρόμου που από καθαρή τύχη δεν έχει παρασυρθεί από το ρέμα












Εδώ το σημείο που ο δρόμος διασταυρώνεται κάθετα με το ρέμα και ουσιαστικά δεν υπάρχει δρόμος...

[billy84]

Βρήκα μια άλλη διαδρομή η οποία παρέκαμπτε το ρέμα του Γερακάρη και την ακολούθησα. Έμοιαζε και αυτή σαν ένα μεγάλο ρέμα, το NC βυθιζόταν σε μερικά σημεία!












Μια ζόρικη σαθρή ανηφόρα











Ο δρόμος κάποια στιγμή στένεψε διαγράφοντας φουρκέτες με αρκετή κλίση και αρκετή σάρα. Λόγω του Αγίου Ιωάννη θεώρησα πως θα ήταν πιο εύκολη η ανάβαση όμως τελικά ήταν αρκετά ζόρικη.












Και εννοείται πάντα σε τόσο σφιχτές διαδρομές υπάρχει επικινδυνότητα να φύγει κανείς από κάτω αν του διπλώσει η μηχανή. Θέλει προσοχή!

[billy84]

Στο εκκλησάκι πέτυχα παρέα Κυνηγών που είχαν ανέβει με αγροτικό φυσικά! Ο καπνός είναι από το ψήσιμο!










Το μεγάλο δέντρο κόβει λίγο από τη θέα. Διακρίνεται το Κακαβόρεμα











Απέναντι η Όθρυς. Εκεί που φωτίζεται από τον ήλιο βρίσκεται το αιολικό πάρκο.











Κατεβαίνοντας μου τράβηξε την προσοχή το συγκεκριμένο εικονοστάσι στο οποίο έχει φτιαχτεί μια σιδερένια σκάλα.


















Η χαρά της φουρκέτας!

[billy84]

Η ώρα ήταν περασμένη και ξεκινούσα να επιστρέφω προς τα πίσω. Μια ταμπέλα όμως στο ύψος των Μεξιάτων μου τράβηξε την προσοχή. Βασικά ήταν μια ταμπέλα που είχα δει αρκετές φορές στο παρελθόν όμως πάντα έλεγα ''την επόμενη που θα έχω χρόνο θα πάω να δω''. Η ταμπέλα έλεγε ''Διαχρονικό νεκροταφείο Προφήτη Ηλία''. Η αλήθεια είναι πως δεν είχα υψηλές βλέψεις για το τι θα δω και σε τι κατάσταση θα είναι φυσικά. Δε μου γέμιζε το μάτι η περιοχή. Μήπως όμως οι αρχαίοι κάτι γνώριζαν περισσότερο?













Καταρχήν το εντυπωσιακό αρχικά ήταν ότι το συγκεκριμένο νεκροταφείο χρησιμοποιήθηκε από τη Μυκηναϊκη εποχή μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους, σχεδόν 2.000 χρόνια! Πολύ σπάνια θα δεις νεκροταφείο με αρχιτεκτονικές από διαφορετικές εποχές.










Έως το τέλος του 2015 αποκαλύφθηκαν συνολικά 36 θαλαμοειδείς τάφοι, εκ των οποίων οι 15 συλημένοι και διαταραγμένοι και οι 21 ασύλητοι.Από τους μη διαταραγμένους θαλαμωτούς τάφους, 6 τάφοι περιείχαν ταφές της Μυκηναϊκής περιόδου, 5 της Πρωτογεωμετρικής/Γεωμετρικής, 2 της Μυκηναϊκής και της Πρωτογεωμετρικής/Γεωμετρικής, 2 της Μυκηναϊκής και της Κλασικής/Ελληνιστικής περιόδου, 2 Πρωτογεωμετρικής και Αρχαϊκής, 1 της Πρωτογεωμετρικής, Αρχαϊκής και Κλασικής,1 της Αρχαϊκής και Κλασικής, και τέλος 2 τάφοι που χρησιμοποιήθηκαν από τη Μυκηναϊκή έως και την Κλασική/Ελληνιστική περίοδο










Και ενώ νόμιζα ότι τα είχα δει όλα και ότι όλοι οι τάφοι είναι στο στυλ των προηγούμενων, ξαφνικά βλέπω αυτόν!












Έπαθα σοκ γιατί δεν περίμενα με τίποτα να δω κάτι τέτοιο σε αυτό το σημείο. Πρόκειται για καλοδιατηρημένο θαλαμοειδή Μυκηναϊκό τάφο. Συνήθως τέτοια αρχιτεκτονική χρησιμοποιείτο για ανθρώπους της υψηλής τάξης.







Μάλιστα συνήθως ήταν ''οικογενειακοί'' και όχι μόνο για έναν.










Σε κοντινή απόσταση ανακαλύφθηκαν απλοί Λακκοειδείς τάφοι της Ρωμαϊκής-Βυζαντινής περιόδου.
















Μέσα στους τάφους βρέθηκαν σημαντικά αγγεία, εντυπωσιακά χάλκινα κοσμήματα, αρυβαλοειδή αρχαϊκά ληκύθια (ταφικά αγγεία τα οποία περιείχαν αρώματα) τα οποία είχαν κατασκευαστεί σε αθηναϊκά, κορινθιακά και βοιωτικά εργαστήρια!

[billy84]

Η Οίτη σε όλο της το μεγαλείο...




















Το διαχρονικό νεκροταφείο ήταν η μεγάλη έκπληξη της εξόρμησης. Ως συνήθως τέτοιοι θησαυροί βρίσκονται πάντα ξυστά από την πορεία μας και ποτέ δεν κάνουμε έναν κόπο να τους εξερευνήσουμε.

Γύρισα πίσω ελαφρώς κουρασμένος αλλά ''γεμάτος'' και ένα κλικ σοφότερος, όπως άλλωστε μετά από κάθε εξόρμηση.

Πάντα όρθιοι!

[gaslion]

Μπράβο φίλος!

[azar41]

Γειά σου ακούραστε εξερευνητή!
Όταν παρατήσεις το σπορ ,δεν θα έχεις να μετανιώνεις για τις διασταυρώσεις που άφησες,θα έχεις πάει σε όλες!
Καλή συνέχεια!

[antoncbf]

πολλά ΜΠΡΑΒΟ φιλε billy για μια ακόμη φορά ,θα σου πρότεινα μια σχετικά ευκολη διαδρομή (για εσένα πάντα ) για εμάς τους υπόλοιπους εχει μια μικρή δυσκολία...εισαι στην ερατεινή (φωκίδος) εχεις 2 πολύ αξιόλογες διαδρομές , η μια ειναι παιχνιδάκι για εσένα ,να πας στον φάρο ψαρομύτας ,ειναι πολύ κοντά στην ερατεινή ,η μισή απόσταση ειναι ασφαλτος (που πηγαίνει ο δρόμος για ναύπακτο) και μετά 2-3 χλμ αριστερά για τον φάρο ειναι χωματόδρομος , η αλλη και πιο δύσκολη αλλα και ισως απο τις πιο εντυπωσιακές βόλτες που εχεις πάει συνολικά ,ειναι να πας απο ερατεινή μέσα απο τον ελαιώνα και μέσω φιδίσιου ανηφορικού σχετικά δύσκολου χωματόδρομου (ανάλογα την εποχή) θα φθάσεις στην ιερά μονή παναγίας κουτσουριώτισσας , θα εκπλαγείς απο την απίστευτη -μοναδική θέα που εχει απο εκείνο το σημείο ,βλέποντας απέναντι την πελοπόνησσο ,την κόρινθο το αιγιο την πάτρα κλπ ,οταν ειναι καθαρή η ατμόσφαιρα ,οταν φθάσεις στη μονή ,εχει μια επιγραφή που σου δείχνει να πας εκεί που βρέθηκε η εικόνα κ ειναι μια μικρή σπηλιά με σταλακτίτες κ σταλαγμίτες ,καλό ειναι να εχεις μαζί σου κυάλια για να απολαύσεις την θέα (προσοχή ,να πάς απο ερατεινή προς την μονή ΟΧΙ απο τον δημόσιο ασφάλτινο δρόμο ,αλλά απο τον χωματόδρομο ) οταν πας γράψε εντυπώσεις με πολλές φυσικά φωτο ,οπως κάνεις δηλ. πάντα )

[billy84]

Μπράβο φίλος!

Γειά σου ακούραστε εξερευνητή!
Όταν παρατήσεις το σπορ ,δεν θα έχεις να μετανιώνεις για τις διασταυρώσεις που άφησες,θα έχεις πάει σε όλες!
Καλή συνέχεια!

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια! Να είσαι καλά Πάρη!

πολλά ΜΠΡΑΒΟ φιλε billy για μια ακόμη φορά ,θα σου πρότεινα μια σχετικά ευκολη διαδρομή (για εσένα πάντα ) για εμάς τους υπόλοιπους εχει μια μικρή δυσκολία...εισαι στην ερατεινή (φωκίδος) εχεις 2 πολύ αξιόλογες διαδρομές , η μια ειναι παιχνιδάκι για εσένα ,να πας στον φάρο ψαρομύτας ,ειναι πολύ κοντά στην ερατεινή ,η μισή απόσταση ειναι ασφαλτος (που πηγαίνει ο δρόμος για ναύπακτο) και μετά 2-3 χλμ αριστερά για τον φάρο ειναι χωματόδρομος , η αλλη και πιο δύσκολη αλλα και ισως απο τις πιο εντυπωσιακές βόλτες που εχεις πάει συνολικά ,ειναι να πας απο ερατεινή μέσα απο τον ελαιώνα και μέσω φιδίσιου ανηφορικού σχετικά δύσκολου χωματόδρομου (ανάλογα την εποχή) θα φθάσεις στην ιερά μονή παναγίας κουτσουριώτισσας , θα εκπλαγείς απο την απίστευτη -μοναδική θέα που εχει απο εκείνο το σημείο ,βλέποντας απέναντι την πελοπόνησσο ,την κόρινθο το αιγιο την πάτρα κλπ ,οταν ειναι καθαρή η ατμόσφαιρα ,οταν φθάσεις στη μονή ,εχει μια επιγραφή που σου δείχνει να πας εκεί που βρέθηκε η εικόνα κ ειναι μια μικρή σπηλιά με σταλακτίτες κ σταλαγμίτες ,καλό ειναι να εχεις μαζί σου κυάλια για να απολαύσεις την θέα (προσοχή ,να πάς απο ερατεινή προς την μονή ΟΧΙ απο τον δημόσιο ασφάλτινο δρόμο ,αλλά απο τον χωματόδρομο ) οταν πας γράψε εντυπώσεις με πολλές φυσικά φωτο ,οπως κάνεις δηλ. πάντα )

Να είσαι καλά φίλε μου! Στον φάρο πήγα στις αρχές της χρονιάς, θα τον δεις στις πρώτες φωτογραφίες https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=161846


Το μοναστήρι της Κουτσουριώτισσας νομίζω είναι αυτό που φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο για Ναύπακτο και πάντα λέω πότε θα πάω. Μου έδωσες καλή ιδέα για τη διαδρομή αλλά από ότι είδα αυτή που λες μέσα από τον ελαιώνα έχει στρωθεί με άσφαλτο. Υπάρχει ακόμη μια που πηγαίνει λίγο παράλληλα στο ρέμα και κάποια στιγμή για λίγο συναντά τον ασφαλτόδρομο ο οποίος γίνεται ξανά χωματόδρομος και μάλλον αυτήν θα ακολουθήσω όταν πάω! Δες τον χάρτη https://maps.app.goo.gl/7G2w8WPujEcGWDiv5

[Coyote.V]

Η Οίτη σε όλο της το μεγαλείο...

Έτσι... εμείς στην Οίτη μόνο για κανένα καφέ και καμιά σπανακοτυρόπιτα.

Πάλι καλά που έχουμε εσένα και τα βλέπουμε!

[antoncbf]

Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια! Να είσαι καλά Πάρη!




Να είσαι καλά φίλε μου! Στον φάρο πήγα στις αρχές της χρονιάς, θα τον δεις στις πρώτες φωτογραφίες https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=161846


Το μοναστήρι της Κουτσουριώτισσας νομίζω είναι αυτό που φαίνεται από τον κεντρικό δρόμο για Ναύπακτο και πάντα λέω πότε θα πάω. Μου έδωσες καλή ιδέα για τη διαδρομή αλλά από ότι είδα αυτή που λες μέσα από τον ελαιώνα έχει στρωθεί με άσφαλτο. Υπάρχει ακόμη μια που πηγαίνει λίγο παράλληλα στο ρέμα και κάποια στιγμή για λίγο συναντά τον ασφαλτόδρομο ο οποίος γίνεται ξανά χωματόδρομος και μάλλον αυτήν θα ακολουθήσω όταν πάω! Δες τον χάρτη https://maps.app.goo.gl/7G2w8WPujEcGWDiv5

ναι billy84 αυτη που εχεις σημειώσει ειναι η διαδρομή (βέβαια ΔΕΝ ξέρω αν εχει γίνει σήμερα κάποια αλλαγή στον χωματόδρομο ,οπότε για σιγουριά πήγαινε απο την ασφαλτο ,ειχα πάει με μοτοπαρέα πριν 7 χρόνια και ακόμα μου εχει μείνει η φοβερή θέα που εχει και πάνω στην μονή αλλά και κάτω στη σπηλιά που βρέθηκε η εικόνα ,μιλάμε βλέπεις απέναντι την πελοπόνησσο ,σχεδόν στα πόδια σου λες κ εισαι σε αεροπλάνο , αρκεί να εχει ηλιοφάνεια και καθαρή ατμόσφαιρα,καλύτερα και για σιγουριά πήγαινε απο ερατεινή απο την ασφάλτινη διαδρομή ,μετά απο 6-7 χλμ αριστερά σου εχει πινακίδα που γράφει προς μονή κουτσουρού ,στριβεις αριστερά και βλέπεις ενα βουνό που στην κορυφή του ,εχει κεραίες κινητής τηλεφωνίας -ραδιοφώνου -τηλεόρασης και ενα μικρό εκκλησάκι ,συνεχίζεις την ασφαλτο και μετά απο 600-700 μέτρα περίπου συναντάς αριστερά χωματόδρομο ο οποίος οδηγεί στην κορυφή του βουνού που ειδες τις κεραίες ,εσυ συνεχίζεις την ασφαλτο ευθεία και φθάνεις μετά απο λίγο στην μονή ,οταν απολαύσεις την θέα -ξεκουραστείς κλπ (θα πας οπωσδήποτε στην σπηλιά που βρεθηκε η εικόνα ) πάει μέχρι ενα σημείο η μοτο ανετα και μετα 4-5 λεπτά με τα πόδια ,θα φθάσεις σε ενα μικρό εκκλησάκι και δίπλα ειναι η σπηλιά μιλάμε θα τρελαθείς με την θέα και το τοπίο ,θα επιστρέψεις απο τον ιδιο δρόμο ,και οταν φθάσεις στο σημείο που ειχες δεί τον χωματόδρομο που πάει επάνω στο βουνό με τις κεραίες ,θα πάς δεξιά ο δρόμος ειναι σχετικά καλός και το NC θα την ανέβει ανετα ,λίγο πριν την κορυφή περίπου 400-500 μέτρα θα δείς δεξιά σου ,εναν χωματόδρομο που κατεβαίνει στην ερατεινή στον ελαιώνα ,αυτον θα ακολουθήσεις στο ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ομως ,εσυ πας κανονικά ευθεία και φθάνεις στην κορυφή ,και εκεί επάνω εχει φοβερή θέα ,θα δείς τα βουνά της φωκίδας γκιώνα -βαρδούσια και αυτα της πελοπονήσσου ,προσοχή στο κατέβασμα ΜΗΝ περάσεις την διασταύρωση με τον χωματόδρομο που πάει αριστερά και τον προσπεράσεις ,(θυμάμαι ειχαμε εμείς μαζί μας εναν πολυ καλό ψηφιακό χάρτη τον topo navigator 3 εκδοση demo 3.4.2 ,που ειχε ακόμα και το πιο μικρό δρομάκι στο πιο μικρό χωριό )