Μαύρο Όρος- Πηγές Μαγγάνια- Λιβαδάκι 3-12-2023

[billy84]

Ο φίλος Μάκης με το Tenere διψούσε για εξόρμηση οπότε δεν του χάλασα το χατήρι και οργάνωσα μια σχετικά κοντινή αλλά περιεκτική εξόρμηση στην Ορεινή Κορινθία. Μερικούς δρόμους τους είχα περάσει ξανά και σε κάποιους είχα μπει σε περιπέτειες. Υπήρξαν φυσικά κάποιοι άγνωστοι και στους δύο προορισμοί που έκλεψαν την παράσταση με την απύθμενη ομορφιά τους και ήμασταν τυχεροί που βρεθήκαμε σε αυτούς.

Ο καιρός ήταν σύμμαχος και η σχετική αστάθειά του το πρωί μας χάρισε μαγικές εικόνες στο ύψος του Ξυλόκαστρου! Η θάλασσα ήταν σαν να έχει χωριστεί στα δύο! Από την αριστερή μεριά ένα απέραντο ανοιχτό γαλάζιο, από τη δεξιά ένα σκούρο γκρι-μπλε-πράσινο! Η καλή μέρα από νωρίς φαίνεται...







Ο καλλιτέχνης στα ψηλά είχε κέφια. Οι θύσανοι προμήνυαν κακοκαιρία την επόμενη μέρα. Ο Μάκης δε με πίστευε μέχρι που είδε την πρόβλεψη του καιρού! Οι παλιοί που δεν είχαν τη βοήθεια της τεχνολογίας, μέσω της παρατήρησης είχαν καταφέρει να προβλέπουν τον καιρό. Η φύση μας μιλάει, μας δείχνει σημάδια, εμείς πολλές φορές τα αγνοούμε,









Ανεβαίνοντας από Ευρωστίνα για Καρυά. Το τερέν δείχνει βρεγμένο. Προετοιμαζόμαστε για δύσκολες συνθήκες.









Κοντά στην Καρυά ξεκινά ένας, μέτριας βατότητας, χωματόδρομος που ανεβαίνει στην καρδιά του Μαύρου Όρους. Η διαδρομή ήταν εκπληκτική!









Ακόμα εκπληκτικότερη όμως η θέα σε ένα σημείο όπου η πλαγιά έχει διαβρωθεί τελείως μέσα στους αιώνες










Στο βάθος ο Κορινθιακός. Λόγω υψηλού ποσοστού υγρασίας επικρατούσε μια θολούρα









Αυτό βέβαια δε μας εμπόδισε να θαυμάσουμε με δέος αυτήν την κομμένη πλαγιά. Την είχα δει και όταν ανέβηκα στην κορυφύ του βουνού πριν κάποια χρόνια και είχα μείνει άναυδος! Δεν άλλαξαν και πολλά από τότε, πάλι άναυδος έμεινα, απλώς χωρίς το στοιχείο της έκπληξης που όσο να ναι, κάνει τη διαφορά η αλήθεια είναι...

[billy84]

Συνεχίσαμε το δρόμο προς τα δυτικά της κορυφογραμμής μέχρι που φτάσαμε σε ένα απίθανο σημείο το οποίο δεν είχα δει τότε. Κακώς δεν είχα προχωρήσει αλλά ποτέ δεν είναι αργά...

Στο βάθος η Ζήρεια








Στην άκρη του γκρεμού!









Μια αιχμηρή κορυφή του Μαύρου Όρους η οποία είναι μάλλον η κορυφαία του και ας μην είναι η ψηλότερη.









Πρόκειται για τα ''Χελυδορέα Όρη'' των αρχαίων Ελλήνων που αποτελούσαν το σύνορο της γης των Φενεατών και των Πελληνέων. Σύμφωνα με τη μυθολογία, στο βουνό βρήκε ο Ερμής τη χέλυδα (χελώνα) και έφτιαξε τη λύρα χρησιμοποιώντας το καβούκι της σε συνδυασμό με έντερα προβάτου για τις χορδές.. Το αρχαίο όνομα (Χελυδορέα) προέρχεται από τις λέξεις χέλυ-δα και εκ-δορά. Από ''εκδορές'' το βουνό είναι γεμάτο...









Από κάτω βρίσκεται η καταπληκτική διαδρομή που ξεκινά από τη Βουδιστική Στούπα και καταλήγει κοντά στην Ευρωστίνα.











Λες και έχει δημιουργηθεί από μηχανήματα!

[billy84]

Ξεκινήσαμε να επιστρέφουμε προς Καρυά αλλά σταματήσαμε σε έναν κάθετο χωματόδρομο ο οποίος βγάζει στα Σοφιανά είτε στα Σπαρτιναίικα. Από εκεί είχα προσπαθήσει να ανέβω πριν κάποια χρόνια και είχα κολλήσει σε πηλό (με το αστείο λάστιχο STR πίσω φυσικά το οποίο μπούκωσε σε 2 μέτρα)











Αυτή τη φορά βρισκόμασταν σε πλεονεκτική θέση καθώς είχαμε κατηφόρα οπότε στη χειρότερη θα τρώγαμε τούμπα, δε θα κολλάγαμε. Η διαδρομή είναι πραγματικά πολύ δύσκολη, όπως τη θυμόμουν και μέχρι τα Σπαρτιναίικα ήταν ακόμα δυσκολότερη με σαθρό τερεν και μεγάλα λούκια που έχουν δημιουργηθεί από τις βροχές.










Όλα τα λεφτά όμως οι κατακόρυφοι βράχοι από ψαμμίτη, όμοιοι με αυτούς των Μετεώρων.











Στα Σπαρτιναίικα καταλήξαμε σε ένα σημείο με παρατημένα σπίτια το οποίο όμως μας έβγαζε μια γαλήνη, ένα Ζεν. Φανταστήκαμε πόσο ωραία θα ήταν να μέναμε για κάποιους μήνες το χρόνο.
















Από εκεί συνεχίσαμε ασφάλτινα προς τα Λαγκαδαίικα. Το Μαύρο Όρος σε όλο του το μεγαλείο και ο Μάκης να κοιτά αποσβολωμένος!

[billy84]

Πριν τα Λαγκαδαίικα φτάσαμε στις Πηγές Μαγγάνια, μια παραδεισένια τοποθεσία με διάφορες πηγές να αναβλύζουν από τους κατακόρυφους βράχους. Επι Τουρκοκρατίας ο βράχος ονομαζόταν ''ο βράχος του Μπραή Μπέη'' και υπήρξε μια φονική μάχη μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου έγινε μια ακόμα πιο φονική μάχη όπου το ρέμα κατέβαζε νεκρούς για μήνες μέχρι το χωριό Καλλιθέα, σύμφωνα με αφηγήσεις της εποχής.









Κάποια στιγμή ήρθαν 2 τύποι από το Κιάτο να γεμίσουν μερικές μπουκάλες νερό από την πηγή. Από που λέτε να μας είπαν ότι προέρχεται το νερό αυτό? Από το Μαύρο Όρος? Από κανά βουνό παραδίπλα? ΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ ΦΥΣΙΚΑ!

Δυστυχώς δε φτάνουν οι παπαριές που ακούμε μέσα στις πόλεις, έχουμε καμιά φορά την ατυχία να τις ακούμε και σε τέτοια μέρη! Αυτό που ακόμα παραμένει μυστήριο για μένα είναι αν πρόκειται όντως για χαζούς ή αν απλά θεωρούν ότι απευθύνονται σε χαζούς. Ή και τα δύο!









Ανεβήκαμε το μονοπατάκι που πάει σύριζα με τον βράχο.










Θέλαμε να δούμε αν καταλήγει κάπου και σύντομα φτάσαμε σε πολύ ενδιαφέρον σημείο.















Από χαμηλά διακρίναμε κάτι σαν μανιτάρια σε μια εσοχή του βράχου. Τελικά είναι φωλιά από μέλισσες? Τι λέτε?











Προχωρήσαμε μέσα στο ρέμα το οποίο προς έκπληξή μας ήταν στεγνό. Υπήρχαν τόσα νερά τριγύρω αλλά από εδώ τίποτα. Δείχνει όμως κάποτε να είχε νερό.










Επιστροφή στο σημείο που παρκάραμε. Η τοποθεσία δε χορταίνεται!

[billy84]

Λίγο μετά τα Λαγκαδαίικα ή Γελήνι, ανεβήκαμε στον Προφήτη Ηλία από μια σύντομη αλλά με τρομερή θέα διαδρομή!










Δυστυχώς λίγο πριν το εκκλησάκι υπήρχε περίφραξη και η πόρτα ήταν κλειδωμένη.










Περπατήσαμε λίγο περιμετρικά και θαυμάσαμε τη θέα στο Μαύρο Όρος!

''Μην τραβάς με κόντρα ήλιο δε θα φαίνεται τίποτα'' μου έλεγε ο Μάκης.

Έχει μείνει μερικές δεκαετίες πίσω, δεν ξέρει ότι έχει ανακαλυφθεί το HDR








To εκκλησάκι δεν έλεγε τίποτα οπότε δε σπατάλησα καν ενέργεια για να το φωτογραφίσω. Η θέα όμως...










Εκεί κοντά βρίσκεται η Βουδιστική Στούπα την οποία ο Μάκης αγνοούσε παντελώς οπότε είπαμε να κάνουμε ένα πέρασμα.









Εκεί θαυμάσαμε την κατασκευή και ένας κύριος που είναι υπέυθυνος του χώρου μας προσέγγισε για να μας δώσει μερικές πληροφορίες για το πως έφτασε μέχρι αυτήν την απομονωμένη τοποθεσία.









Μέχρι εκεί όλα καλά. Από εκεί και πέρα, περίμενα κάτι διαφορετικό από κάποιον που έχει εντρυφήσει στη βουδιστική φιλοσοφία για το πως αντιλαμβάνεται τη ζωή, τις άλλες θρησκείες, τον τρόπο που του συμπεριφέρονται. Υπήρχε μια αρνητική αύρα η οποία ήταν αντιστρόφως ανάλογη με την αύρα της εκπληκτικής τοποθεσίας. Anyway πάμε παρακάτω...

[billy84]

Από εκεί συνεχίσαμε στην εκπληκτική διαδρομή που έβλεπα από ψηλά στο Μαύρο Όρος









Απίθανο σημείο με τους κατακόρυφους βράχους εκατοντάδων μέτρων










Η ώρα ήταν περασμένη και το αρχικό πλάνο που είχα σχεδιάσει δεν έβγαινε χρονικά, οπότε από την Ευρωστίνα συνεχίσαμε αυτή τη φορά μέχρι κάποιες Σαρακατσάνικες στάνες κοντά στο Σαραντάπηχο.









Από εκεί μπήκαμε σε έναν ζόρικο χωματόδρομο για τον οποίο είχα σοβαρές αμφιβολίες για το αν βγαίνει.











Έστω και οριακα καταφέραμε να περάσουμε μερικά διαλυμένα σημεία και βγήκαμε σε πιο κεντρικό χωματόδρομο ο οποίος μας οδήγησε στον Άνω Ταρσό

[billy84]

Από εκεί κινηθήκαμε προς την Παναγία του Βράχου που είχα να πάω πολλά χρόνια ενώ ο Μάκης δεν είχε πάει ποτέ.








Προσεγγίζοντας τους εντυπωσιακούς βράχους στην κορυφή των οποίων υπάρχει και Βυζαντινό κάστρο.










Εντυπωσιακό το τοπίο που μοιάζει και αυτό με τα Μετέωρα αλλά και με τους κατακόρυφους βράχους στο Μαύρο Όρος.















Απέναντι η Ζήρεια















Σε ένα ξέφωτο λίγο νωρίτερα αποτυπώνεται καλύτερα το εντυπωσιακό τοπίο.












Και με λίγη φαντασία αποτυπώνονται πολλά πράγματα που μας ταλαιπωρούν από την εφηβεία μέχρι σχεδόν τον θάνατό μας!

[billy84]

Από την Παναγία του Βράχου ο δρόμος συνεχίζει και στον χάρτη φαίνεται να γίνεται μονοπάτι για κάποια μέτρα μέχρι να συναντήσει έναν άλλον χωματόδρομο που ανεβαίνει στο εκκλησάκι των Αγίων Ταξιαρχών. Προχωρήσαμε μήπως υπάρχει πιθανότητα να βγούμε στον άλλον δρόμο γιατί έπρεπε να κάνουμε μεγάλο κύκλο υπό κανονικές συνθήκες.








Φτάσαμε στο σημείο που η δορυφορική εικόνα το δείχνει μονοπάτι με διακεκομμένη γραμμή και πράγματι η κατηφόρα έδειχνε πολύ απότομη.










Τελικά όμως αν και η κλίση ήταν τεράστια καταφέραμε να βγούμε στον άλλον χωματόδρομο.













Συνεχίζοντας προς τους Αγίους Ταξιάρχες

[billy84]

Και αυτό το εκκλησάκι δεν έλεγε τίποτα αλλά είδαμε ότι ο δρόμος συνέχιζε σχεδόν μέχρι τα 1500m οπότε τον πήγαμε μέχρι τέλους











'' Να ρε εδώ είναι το βουνό Κέδρος που είχαμε ανέβει πριν κάποια χρόνια από τον πάνω δρόμο, να εδώ δες τον χάρτη να θυμηθείς'' λέω στον Μάκη. Θυμήθηκε ότι πράγματι είχαμε ανέβει σε αυτό το βουνό, δε θυμήθηκε όμως ότι είχα μπερδευτεί και έλεγα το Λιβαδάκι, Κέδρο! Δεν πειράζει τουλάχιστον συννενοηθήκαμε

Ουσιαστικά και η Παναγία του Βράχου με τα ''Μετέωρα'' βρίσκονται στη βάση του όρους Λιβαδάκι.











Απέναντι η Ζήρεια ξανά.
















Η ώρα ήταν περασμένη οπότε για να μη μας πιάσει νύχτα έπρεπε να κατέβουμε όσο το δυνατόν ταχύτερα στην άσφαλτο και από εκεί να κατέβουμε ξανά στο Δερβένι. Καθόλη τη διάρκεια της εξόρμησης, σε μερικά σημεία ο Μάκης αργούσε χαρακτηριστικά να έρθει, αυτή τη φορά κατεβαίνοντας, άργησε τόσο πολύ που ανησύχησα και ετοιμαζόμουν να γυρίσω να δω τι έγινε. Τελικά τον άκουσα να έρχεται και ησήχασα.

Κατεβήκαμε στο Δερβένι και συνεχίσαμε λίγο τον παλιό για όσο είχε φως. Κάποια στιγμή κοντά στο Κιάτο σταματήσαμε για βενζίνη. Εκεί μου είπε να κρατήσω λίγο το Τενερέ γιατί κάποιες φορές όταν κατέβαζε σταντ δεν έπαιρνε μπροστά ξανά. Έτσι λύθηκε το μυστήριο της καθυστέρησης σε ορισμένα σημεία και ο κρυψίνους ο Γιαμαχάκιας εντέχνως το απέκρυπτε!



Αυτοί είστε Γιαμαχάκηδες!!!!!!!!!!!!!


Εγώ σε φάση '' είναι σοβαρά μηχανάκια αυτά? Πάρτο πίσω!''























Έπεσε γέλιο! Ευχαριστώ τον Μάκη για ακόμα μια φορά για την παρέα και εύχομαι η επόμενη να έρθει σύντομα (και το yamaha να δουλεύει όπως πρέπει)


Πάντα όρθιοι!

[Coyote.V]

Βουδιστική στούπα έχω πάει, είναι σχετικά εύκολο.

Αυτό που φωτογράφησες, ναι είναι άγριο μελίσσι.

Τα υπόλοιπά μόνο στον ύπνο μου.

Μπράβο ρε παιδιά, βρήκες παρέα βλέπω!

[harris_x]

Από εκεί κινηθήκαμε προς την Παναγία του Βράχου που είχα να πάω πολλά χρόνια ενώ ο Μάκης δεν είχε πάει ποτέ.








Προσεγγίζοντας τους εντυπωσιακούς βράχους στην κορυφή των οποίων υπάρχει και Βυζαντινό κάστρο.










Εντυπωσιακό το τοπίο που μοιάζει και αυτό με τα Μετέωρα αλλά και με τους κατακόρυφους βράχους στο Μαύρο Όρος.















Απέναντι η Ζήρεια















Σε ένα ξέφωτο λίγο νωρίτερα αποτυπώνεται καλύτερα το εντυπωσιακό τοπίο.












Και με λίγη φαντασία αποτυπώνονται πολλά πράγματα που μας ταλαιπωρούν από την εφηβεία μέχρι σχεδόν τον θάνατό μας!

Τι μου θύμησες....

https://www.moto.gr/forums/showthrea...=1#post2824700


α, και αυτό https://www.moto.gr/forums/showthrea...=1#post2824454

[Panos760]

Να κ κάτι περίεργο.
Ο Μάκης να μην ξέρει την βουδιστική Στούπα!������.
Στο Μαύρο Όρος πήγα πέρυσι, γυρνώντας από σκι στην Ζήρεια.
Πήγαινα Ευρωστίνη κ σε κάποια διασταύρωση βλέπω αριστερά χιονισμένο οδόστρωμα.
Φυσικά ακολούθησα τον δρόμο κ μετά από σύντομη πορεία μέσα στα έλατα τερμάτισα στο Σαραντάπηχο, όπου και μου έκανε εντύπωση πως ο δρόμος για το χωριό ήταν κλειστός από το χιόνι.
Μάλλον δεν κατοικείται τον χειμώνα.

[azar41]

Ωραία βόλτα στα μετέωρα της Πελοποννήσου,έχουν και τα χαμηλά βουνά την ομορφιά τους!
Το Σαραντάπηχο(απαντώντας στο φίλο πιο πάνω) είναι καλοκαιρινός οικισμός,το χειμώνα δεν μένει κανείς.
Καλή συνέχεια με ασφαλή χιλιόμετρα!

[sam4g]

Πολύ ωραία μέρη! Να στε καλά να βολτάρετε!!

[DoctoR_k6]

Πολύ ωραία βόλτα κάνατε.
Περασατε σε ωραία μέρη!!!
Μπράβο σας!!

Ωραία βολτα έκανα κ γω σαββατιατικο βλέποντας αυτές τις εικόνες.

Ο Μάκης πλέον ξέρει τι είναι το HDR...