An officer and a gentleman...
Σε κάθε ταξίδι έρχεται η στιγμή που θα γίνει κάποια στραβή, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Και συνήθως θα έχει ήδη γίνει πριν καν προλάβεις να την αντιληφθείς...
Θα μπεις σε κάποια απαγορευμένη ζώνη χωρίς να το πάρεις χαμπάρι,. θα ανοίξεις το γκάζι για μια προσπέραση με την αστυνομία να σε περιμένει στην άλλη μεριά, θα δεις ξαφνικά τις ενδείξεις του ταχύμετρου να διαφέρουν δραστικά από τα νούμερα στις πινακίδες ή τέλος πάντων κάτι παρόμοιο.
Επιπλέον, στη δική μου περίπτωση γίνεται συνήθως όταν όλα είναι όμορφα και ανθηρά!
Έτσι λοιπόν μία (πολύ) ωραία πρωία στη Βερόνα, μετά από έναν ωραίο ύπνο και ένα ακόμα καλύτερο πρωινό, έχω ντυθεί και στολιστεί και ξεκινώ για Αυστρία με τη φωνή του gps στα αυτιά...
Σταματώ σε ένα φανάρι με δύο λεωφορεία στα αριστερά μου και με το που ανάβει πράσινο ξεκινώ και ακούω τερν λεφτ, βγάζω φλας και με το που αρχίζω να στρίβω βλέπω ότι η λωρίδα όπου είναι τα λεωφορεία είναι πράσινη και ανάμεσα από τα δύο λεωφορεία βλέπω έναν Ιταλό Ζητά να τινάζεται σαν να τον χτύπησε ρεύμα με το που με βλέπει να στρίβω
Τι να κάνω, η στραβή ήταν ήδη σε εξέλιξη, αφήνω να στρίψουν τα λεωφορεία, αμέσως αυτός σηκώνει το χέρι να με σταματήσει, σηκώνω κι εγώ το δικό μου και χαιρετάω και πάω καρφί και σταματώ δίπλα του, σβήνω, ανοίγω τη ζελατίνα και φωνάζω: Collega salvami! - συνάδελφε σώσε με!
Κάνει μια γύρα, βλέπει την πινακίδα, εδώ που έστριψες είναι μόνο για λεωφορεία, απαγορεύεται, μου λέει στα αγγλικά - μα επειδή σε είδα έστριψα του λέω, μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις!
Τα χαρτιά μού λέει, του δίνω το πακέτο με όλα τα κομφόρ, ανοίγει και το τρίπτυχο και βλέπει στο τρίτο φύλλο την ταυτότητα του υπολοχαγού που έχω εκεί από τότε που απολύθηκα. Είναι και στα αγγλικά και δεν γράφει κάπου έφεδρος αλλά μόνο βαθμό και τα παρελκόμενα...
Με κοιτάζει από πάνω ως κάτω, οφισερ μου λέει, οφισερ του λεω, κομάντο μου λέει, κομάντο του λέω, τρελό
Ευτυχώς με τη λαιμουριά δεν φαινόντουσαν μαλλιά και κοτσίδες για περαιτέρω εξηγήσεις, λίσεν του λέω και του δείχνω τα ακουστικά, το gps με έχει τρελάνει στο τερν λεφτ και κάνω κύκλους γύρω από εσένα εδώ και μισή ώρα, οπότε τώρα που σε ξαναείδα είπα να σε ρωτήσω
Πού πηγαίνεις μου κάνει και μου δίνει πίσω τα χαρτιά, στην Αυστρία μέσω Τρεντίνο του λέω, κλείστο αυτό μου λέει, θα σε βγάλω εγώ
Μπελά δεν είχαμε, έξτρα μπελά βρήκαμε, όχι, όχι, δεν είναι ανάγκη του λεω τζαστ τελ με γουερ του γκοου τίποτα αυτός, θα σε πάω εγω
Πες μου του λέω και μην ανησυχείς, χθες περπάτησα την πόλη και τη θυμάμαι, πες μου κτήρια και δρόμους και θα το βρω!
Όπως κι έγινε τελικά, μου έδειξε μάλιστα έναν μονόδρομο δίπλα στο ποτάμι κι έτσι γλίτωσα και την κλήση, και την κίνηση του κέντρου της πόλης, και το ταξίδι συνεχίστηκε χωρίς τίποτα άλλο να πάει στραβά!
Βέβαια για να βεβαιωθώ έπρεπε να περιμένω μέχρι τα Χριστούγεννα καθώς οι κλήσεις από Ιταλία κάνουν περίπου έξι μήνες για να έρθουν με το ταχυδρομείο, αλλά τότε μπόρεσα επιτέλους με σιγουριά να πω γκράτσιε ρε Αντρέα, είσαι παλικάρι
Απάντηση με παράθεση
κυριολεκτικά wet dream.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από ThatSlowMF
... μακάρι να το γνώρισω κάποια στιγμή έστω για βόλτα.
. 
