Sym NH-T 300 εντυπώσεις & αγορά πρώτης μηχανής

[George990]

Χαίρεται σε όλους!


Sym NH-T 300. Στην κατοχή μου από τον Σεπτέμβρη του 2023, αγορασμένο καινούργιο στα 3750 - 4000 χοντρά με τα υπόλοιπα έξοδα. Ήθελα πολύ καιρό να γράψω για αυτό το θέμα για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι όπως πολλοί πριν από μένα (και ακόμα περισσότεροι αυτοί που μελλοντικά θα βρεθούν στην ίδια θέση), έψαχνα μανιωδώς ποια θα ήταν η πρώτη μου μηχανή. Είχα "αδειάσει" όλα τα fora σε ελληνικά και αγγλικά, διαβάζοντας σχόλια για καινούργιες και μεταχειρισμένες, χαμηλού και υψηλού κυβισμού, για πόλη, για πίστα, για ταξίδια, για ντιλίβερι... Και έτσι με τον τρόπο μου θέλω να βοηθήσω τους επόμενους δίνοντας με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ εκείνες τις μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες που όσες φορές και αν τις διαβάσεις, κανείς δεν φαίνεται να σε καλύπτει πλήρως με την απάντησή του. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ήθελα την συγκεκριμένη μηχανή αλλά όσο και αν έψαχνα, σε όσες γλώσσες και αν την googlαρα, οι πληροφορίες για αυτήν πέφταν "αναστάλαγα" και μάλιστα με αρκετούς μήνες απόσταση. Οπότε αποφάσισα να ξεκαθαρίσω το τοπίο και για τα δύο προβλήματα ταυτόχρονα.

Η μηχανή λοιπόν είναι στην κατοχή μου δύο χρόνια σχεδόν. Με έχει πάει εκδρομές Αθήνα - Βόρεια Ευβοια δύο φορές δικάβαλο, στα πέριξ της Αττικής δεν θυμάμαι πόσες, σπίτι-δουλειά δουλειά-σπίτι (30χλμ πήγαινε-έλα με χρήση εθνικής). Έχω κάνει ντιλίβερι βαριών αντικειμένων (ανταλλακτικά αυτοκινήτων) και ελάχιστη χρήση σε εύκολο χώμα (όχι στρωμένο αλλά όχι και σε χωματόδρομους που θες αγροτικό για να περάσεις). Πλεον είμαστε κάτι λίγο μετά τα 12000 χλμ, εκ των οποίων τα περισσότερα τα έκανα τον πρώτο χρόνο, αφού τον δεύτερο που σκόπευα να την πάρω διακοπές και σε νησί, είχαμε το "ευχάριστο ατύχημα" με την γυναίκα μου που τώρα μας κρατάει ξύπνιους τα βράδια ζητώντας γάλα και πάνες..

Αφήνω αυτά τα σχόλια εδώ προς το παρών γιατί θα πρέπει να κλείσω σύντομα από τη δουλειά και θα επανέλθω αύριο να μπω σε λεπτομέρειες.

[George990]

Κεφάλαιο Πρώτο - Ποιος είμαι, ποια είναι τα θέλω μου, πως κατέληξα στην NHT 300


Οδεύω αργά αλλά σταθερά προς τα 40 και θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου σχεδόν σε όλες μου τις διαστάσεις ως "μέσο άνθρωπο". Το ύψος μου είναι σχεδόν 1.80, το βάρος μου παίζει στα συν-πλην 95 κιλά. Ζω με την γυναίκα μου (και τον μικρό που τότε δεν είχαμε ακόμα). Δουλεύω σε γραφείο-αποθήκη με πολλές ώρες στο τηλέφωνο και στον υπολογιστή. Η απόσταση που διανύω κάθε μέρα για την εργασία μου είναι περίπου 30 χλμ με μίξη μεγάλων ανοιχτών δρόμων και κακοτράχαλων συνοικιακών. Οπότε και οι ανάγκες μου σχοιματήστικαν κυρίως γύρω από αυτούς τους παράγοντες. Με την απόκτηση της μηχανής ήθελα :

1. να σταματήσω να μπλέκω στην κίνηση και στα φανάρια κάθε μέρα
2. να μειώσω λίγο τα έξοδα από την χρήση του αυτοκινήτου
3. να αποκτήσω ένα εργαλείο εκδρομών ευχάριστο και οικονομικό ώστε να ξεμυτίζουμε λίγο παραπάνω με την γυναίκα και να απολαύσουμε αυτά που έχει να μας προσφέρει το τοπίο της Ελλάδας. Κοντινές εκδρομές στην Αττική, νησάκια το καλόκαιρι και αν το σήκωνε ο κώλος μας να κάναμε και ένα Ευρωπαϊκό τουρ

Μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου έπαιξαν δύο παράγοντες. Ο ένας ήταν ο χρηματικός, που εκείνη την περίοδο ζούσαμε με δύο βασικούς μισθούς στο σπίτι και έπρεπε να σχεδιάσω το κοντινό μέλλον μας, με αυτές τότε δυνατότητές κατά νου. Ο δεύτερος ήταν η επαγγελματική μου εμπειρία - όπως ανέφερα έχω κάνει ντιλιβερι ανταλλακτικών αυτοκινήτων. Για την ακρίβεια είμαι σε αυτό τον χώρο 20 χρόνια παρά κάτι και μέσα σε αυτά έχω έρθει αμέτρητες φορές σε απευθείας επαφή τόσο με τους επαγγελματίες του, όσο και με τον τελικό καταναλωτή. Γνωρίζω πρώτο χέρι πως ξεκινάνε και πως διαιωνίζονται οι φήμες, οι (λανθασμένες) εντυπώσεις και γενικά οι απόψεις που συναντάμε γύρω από την συντήρηση και τις δυνατότες των οχημάτων μας. Και όχι μόνο γνωρίζω από αυτές τις απόψεις. Γνωρίζω και τους ανθρώπους που τις αναπαράγουν. Καθημερινά βλέπω πως συμπεριφέρονται στα οχήματά τους, πόσο πραγματικά τα φροντίζουν, πως τα βλέπουν - αν είναι κάτι που θα πετάξω σε δύο τρία χρόνια να φάει άλλος την κρυάδα των επισκευών ή αν με ενδιαφέρει να κάνω την δουλειά μου απροβλημάτιστα, οποιαδήποτε στιγμή το χρειαστώ. Όπως βλέπω και την πλευρά των μηχανικών - αν θα σου πουν μια μπαρούφα για να σε ξεπετάξουν, πως θα συγκαλήψουν μια ζημιά που έκαναν κατά την εργασία τους για να μην χαθεί ολόκληρο το μεροκάματο που πάνε να βγάλουν από αυτήν ή η φήμη τους, αν θα κοιτάξουν όντως να ικανοποιήσουν τα αιτήματά σου ή θα βάλουν από πάνω το κέρδος. Π.χ. να σου πουν ότι έκαναν μια εργασία που δεν έκαναν, ή να σου βάλουν μια συγκεκριμένη μάρκα ανταλλακτικών που δεν αφήνει αρκετό κέρδος αν τηρήσουν την προσφορά που σου έδωσαν.

Για αυτό τον λόγους λοιπόν ρητά όπως το "πάρε Ιάπωνα έστω και μεταχειρισμένο να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο" εμένα δεν με κάλυπταν. Δεν έχω ιδέα τι μπορεί να έκαναν ή να μην έκαναν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες. Ακόμα και αν είχαν τις καλύτερες προθέσεις για το όχημά τους και το πιο ανοιχτό πορτοφόλι, δεν υπάρχει καμία εγγύηση οτι ο μηχανικός που επιστεύτηκαν (είτε μιλάμε για αντιπροσωπεία είτε όχι), δεν έκανε τσαπατσουλιές. Είναι κανόνας ότι όλα τα εξαρτήματα, σε όλα τα οχήματα δέχονται φθορά, τόσο από την χρήση όσο και από τον χρόνο! Η προέλευσή τους δεν αναιρεί τους νόμους της φυσικής - είναι απλώς εργαλείο marketing. Και με αυτό "κλείνω το κεφάλαιο μεταχειρισμένα".

[George990]

Έτσι λοιπόν, η μόνη επιλογή ήταν το όχημα να είναι καινούργιο ώστε τουλάχιστον να ξέρω ότι όλα του τα μέρη είναι "φρέσκα" και ότι αν προκύψει κάποιο μηχανολογικό λάθος από κατασκευής, θα υπάρχει ένα δίκτυο υποστήριξης να μου καλύψει ζημιά για την οποία δεν ευθύνομαι - κοινώς θα εχω εγγύηση. Τα 125-200 κυβικά φαίνονταν λίγα για την χρήση που ήθελα - εθνική, δικάβαλο και εκδρομές θα ήταν ζόρικα. Τα 500 κυβικά και άνω έφερναν το κόστος χρήσης και συντήρησης στα ίδια επίπεδα με του αυτοκινήτου και με τις δικές μας δυνατότητες, δεν μπορούσαμε να "σηκώσουμε" τέτοιο έξοδο. Έτσι το 300άρι έγινε η ιδανική μέση λύση. Γκάζι για μεγάλους δρόμους (ακόμη και αν καταλαμβάνω κυρίως την δεξιά λωρίδα), χαμηλά κόστη, εύκολο στις μανούβρες ανάμεσα σε σταματημένα οχήματα. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή για μακρινό touring αλλά ούτως ή άλλως οι δουλειές μας δεν θα μας το επέτρεπαν, οπότε μικρό το κακό.

Χοντρικά από όσο θυμάμαι τα 300αρια των Honda, Kawasaki, Yamaha ξεκινούσαν στα 7,000 ευρώ, ενώ της Suzuki αγκάλιαζες το δεκαχίλιαρο με φόρα! Νομίζω το μικρό V-Strom ήταν πιο προσιτο σε τιμή (σε σχέση με τα υπόλοιπα Suzuki) αλλά την περίοδο εκείνη το είχαν διακόψει σαν μοντέλο. Από την άλλη υπήρχαν τα σκούτερ των Kymco και Beverly που μπορούσες να αποκτήσεις με κάτι περισσότερο από 5,000 αλλά τα έξοδα συντήρησης ανέβαιναν κατά πολύ και μετά οι μάρκες του σωρού (voge, benelli, daytona, zontes).. Κάτω από 5,000, με επαρκές δίκτυο υποστήριξης και πολυετές όνομα στην αγορά ήταν μόνο η Sym. Και προσωπικά μου άρεσε το NH-T! Είχα δει τις μικρότερες εκδόσεις του στον δρόμο, είχα μαζέψει γνώμες από χρήστες, είδα ότι έχω κοντά μου εξουσιοδοτημένα συνεργεία, οι τιμές τους ήταν προσιτές και σε τελική ανάλυση σκέφτηκα "Απλό μονοκύλινδρο είναι. Θα κάτσω να μάθω πως να το συντηρώ μόνος μου όταν τελειώσει η εγγύηση. Αν πέσω δεν θα χρειαστεί να πάρω δάνειο για τις επισκευές του. Στα μεταχειρισμένα η τιμή του μετά από 1-2 χρόνια χάνει μόλις 800-900 ευρώ - τα οποία είναι λιγότερα από τα αντίστοιχα Honda CB. Όλα καλά!"

[D3300]

Πόσο όμορφο thread...

[doctoras]

στον χώρο, καλορίζικο να το χαρείς!

τα μηχανάκια είναι προσωπική υπόθεση, αν τηρηθούν ευλαβικά τα διαστήματα σερβις και το διατηρείς προσεγμένο δεν νομίζω να έχεις κάποια αστοχία

προσοχή στους δρόμους στις καθημερινές μετακινήσεις του αστικού δικτύου