Λοιπόν ρεμάλια θέλω τα φώτα σας. Κάθε μέρα κάνω μια απόσταση 50χλμ για να πάω στην δουλειά και άλλα 50χλμ για να γυρίσω σπίτι. Επειδή ο πόλεμος στο Ιράκ δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, δεν έπεσε η τιμή του πετρελαίου, επειδή ο μισθός μου έπεσε, επειδή ο πληθωρισμός ανέβηκε κλπ κλπ, σκέφτηκα να αγοράσω ένα μικρό μηχανάκι που θα έχει λιγότερα έξοδα συντήρησης, θα είναι οικονομικό και γενικά δεν θα πολυσκέφτομαι τα έξοδά του. Ο δρόμος των 50χλμ που διανύω αποτελείται από 3χλμ μέσα στην πόλη των Γιαννιτσών έως ότου βγω στον κεντρικό επαρχιακό δρόμο με όριο τα 50χλμ. Από 18χλμ σε επαρχιακό δρόμο με όριο τα 90χλμ και περνάει μέσα από πολλά χωριά που έχει όριο τα 50χλμ. Από μία ευθεία 10χλμ σε δρόμο με νησίδα και δύο λωρίδες ανα ρεύμα, με όριο τα 90χλμ και σε διασταυρώσεις με όριο τα 60χλμ. Από μία ευθεία σε δρόμο με νησίδα και με 2,5 λωρίδες ανά ρεύμα με όριο τα 110χλμ. Και τέλος από 9χλμ μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης στον κεντρικό της δρόμο Μοναστηρίου.
Εκτός από καμιά 15χλμ που μπορείς να τρέξεις ο υπόλοιπος δρόμος κρύβει πολλές παγίδες που ξεγελάν κάποιον που δεν ξέρει τα μέρη. Επίσης οι τροχομπάτσοι της περιοχής είναι ιδικά εκπαιδευμένοι να κρύβονται στα πιο απίθανα σημεία και να σου πετάγονται από το πουθενά για να σου δώσουν το μαγικό χαρτάκι. Και οι δρόμοι είναι γεμάτοι συνέχεια από αυτοκίνητα και κυρίως από νταλίκες και τρακτέρ. Και σου πετάγονται και ζωάκια στο δρόμο. Από σκυλιά και γατιά, μέχρι αλεπούδες και άλλα αγρια ζώα.
Σύμφωνα με όσα σας έγραψα σκέφτομαι να αγοράσω τα YB-125 της Yamaha το οποίο με καλύπτει σχεδόν σε όλα. Το ερώτημα είναι αν θα αντέξει το συγκεκριμένο μηχανάκι σε αυτή την καθημερινή ταλαιπωρία ή θα μου μείνει κανένα πιστόνι στο χέρι??? Και το λέω αυτό γιατί θα πηγαίνει συνέχεια στα όρια του. Δεν γίνεται να βγαίνω στον δρόμο που σας περιέγραψα και να πηγαίνω με 80χλμ. Θα πρέπει να πηγαίνω τουλάχιστον με 110-120χλμ για να μη με πατήσει κανένας γκαζοφονιάς.
Απάντηση με παράθεση
