Αθήνα-Λαρισα-Ολυμπος-Μετσοβο-Καλαρυτες-Αθήνα

[sas]

Μετά από 2 μήνες καταφέρνω να γράψω για μια βολτούλα που έκανα με τον φίλο μου το Θέμι 21-22-23 Μαρτίου.
Τις ονομασίες από τα μέρη που με οδήγησε θέμις τα έχω ψιλοξεχάσει.

Είχα καιρό να εξαφανιστώ από Αθήνα και τελικά μου δόθηκε η ευκαιρία .
Παρασκεύ 21/03 τελειώνω τη δουλειά κατά της 19:00 και 20:00 χαιρετάω την οικογένεια και είμαι πάνω στη μηχανή ξεκινώντα για Λάρισα. Αυτή η αίσθηση είναι πραγματικά το κάτι άλλο, πολύ περισσότερο όταν έχεις να το κάνεις καιρό.
Τα λάστιχα είναι σχεδόν τελειωμένα (και προσπαθώντας να φυλάξω τακούνια) με αργούς ρυθμούς φτάνω στη Λάρισα στις 12:00.:o
Εκεί βρίσκομαι με τον Θέμι που έρχεται από θεσσαλονίκη (αφού με έστησε 1:30 ώρα ) και την πέφτουμε για ύπνο.
Το αρχικό menu περιελάμβανε:
1η μέρα να μπούμε Όλυμπο και μετά να βρεθούμε Γρεβενά και στους περιξ χωματόδρομους
2η μέρα Γρεβενά - Μέτσοβο
3η μέρα Μέτσοβο - Καλαρύτες και πίσω

Ξυπνώντας το Σάββατο πίνουμε ένα καφέ και ξεκινάμε για Τύρναβο και Ελλάσώνα.

Με θέα τον Τύρναβο

[sas]

Περνάμε Τύρναβο - Ελασσώνα και βλέπουμε πλέον δίπλα μας τον Όλυμπο

[sas]

Βάζουμε πλώρη για το χωριό Κοκκινοπηλό και από κει θα μπούμε στα χώματα.
Με το που ακούω το όνομα του χωριού με ζώνουνε τα φίδια για το είδος των χωμάτων που θα συναντήσουμε. Ο θέμις όμως με το τανκ αν και με ασφάλτινα λάστιχα είναι ατάραχος.

Μπαίνουμε πλέον στις χωμάτινες διαδρομές και είναι πολύ βατές (δεν έχει βρέξει και καθόλου).

Βρίσκουμε μια βρύση και την αράζουμε για λίγο.

[sas]

Συνεχίζουμε και μπαίνουμε όλο και πιο μέσα, βλέποντας πλέον την κορυφή.
Ο θέμις μου δείχνει που θα πάμε

[sas]

Του λέω ότι πάλιθ άρχισε τα ληγμένα και τον γράφω αποτυπώνοντας στη ψηφιακή το μεγαλείο του βουνού και της φύσης

[sas]

Η διαρμομή μέχρι τώρα είναι όμορφη και πολύυυυυυυ χαλαρή. Οδηγώντας βλέπουμε σε κάποιο σημείο να υπάρχει παράδρομος που κατεβαίνει μαζί με το ρέμα. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτούμε πολύ και κατεβήκαμε από εκεί. Σε πολλά σημεία ο δρόμος ενωνόνταν με το ρέμα και φυσικά με την ποταμίσια πέτρα που κατεβάζει.

[sas]

Και τα ζεμπέκικα ξεκινάνε μαζί με μόνο μία πτώση για το ΚΤΜ (αυτό το μηχανάκι όσο περνάει ο κιρός γίνετε καλύτερο....δεν πέφτει συνέχεια) χωρίς κάποια ζημιά ευτυχώς

[sas]

Το συγκεκριμένο κομμάτι μας έβαλε λίγο στο tripaki της εξερεύνησης και πραγματικά το χαρήκαμε πολύ. Είχα βάλει να πηγαίνει μπροστά το τανκ και απ΄που περνούσε άλεθε τα κοτρώνια και τα έκανε χαλικάκια

Βγαίνοντας πλέον από τον κυρίως ορεινό όγκο, βλέπουμε μπροστά μας την Κατερίνη και ένα σύννεφο να κυνηγάει την σκιά του.

[sas]

Μας έχει ανοίξει η όρεξη πλέον για τα καλά (πρέπει να ήταν κοντά στις 13:00) και ο Θέμις ξέρει ένα καλό σημείο για φαϊ.
Το άραγμα κάτω από τον ήλιο σε συνδυασμό με το ρυάκι, το φαϊ και το τσίπουρο ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμασταν.

[sas]

Η ώρα όμως έχει πάει 14:30 κοντά 15:00 και πρέπει να ξεκινήσουμε.
Βάζουμε μπρος για Καταφύγι-Σέρβια και γέφυρα Αλιάκμωνα.
Τον χωματόδρομο στο μεγαλύτερο κομμάτι του μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις σκονισμένη άσφαλτο

[sas]

Το κομμάτι αυτό με την θέα στην τεχνητή λίμνη ήταν αρκετά καλό. Κοντά στο καταφύγι ξαποστένουμε

[sas]

ενώ η θέα των βουνών μας αποζημιώνει πλήρως μέχρι τώρα. Χαλαρώνουμε και τραβάμε συνέχεια φωτογραφίες

[sas]

Φτάνουμε πάνω από τα Σέρβια και η λίμνη αποκαλύπτεται μπροστά μας.

[sas]

από εδώ και μετά μέχρι τα Γρεβενά η διαδρομή είναι κουραστική αφού μπαίνουμε εγνατία.
Περνάμε Γρεβενά και φτάνουμε σε ένα χωριό......αγ.γεώργιο νομίζω:wacko: (μάλλον λάθος θα κάνω). Αν κάποιος το ξέρει ας μου πει και μένα

[sas]

Το χωριό έχει και το περίπτερο του για ν' αγναντεύεις