χτες με το cbf250 (μονό δισκόφρενο μπροστά, ταμπούρο πίσω) έδειξαν ότι το βέλτιστο φρενάρισμα το καταφέρνω όταν φρενάρω εξ ολοκλήρου με το μπροστινό και χωρίς καθόλου συμπλέκτη.
Συγκεκριμένα, πήγαινα με 50 και όταν περνούσα ένα σημάδι ξεκινούσα το φρενάρισμα, σημαδεύοντας καθε φορά πού σταματάω.
Με τα δύο φρένα, το πίσω κάποιες στιγμές μπορεί να μπλοκάρει. Τότε θα πρέπει να αφήσεις το πίσω φρένο για λίγο. Αυτό όμως μου στερεί τη συγκέντρωση από το μπροστινό το οποίο μπορεί να μπλοκάρει ή να χαλαρώσει λίγο η πίεση που του δίνω, άθελά μου, καθώς συγκεντρώνομαι στο πίσω.
Με κατέβασμα / κατεβάσματα με χρήση συμπλέκτη παρατηρώ ότι όσο είναι πατημένος ο συμπλέκτης χάνεις φρεναρισμα περισσότερο από αυτό που κερδίζεις από το κατέβασμα.
Με κατέβασμα /τα χωρίς χρήση συμπλέκτη, δεν μπορείς να είσαι βέβαιος ότι το κιβώτιο θα συνεργαστεί.
ΜΟΝΟ με το μπροστινό φρένο, πέτυχα το καλύτερο φρενάρισμα, ένα ολόκληρο μέτρο καλύτερο από ότι και με τα δύο φρένα. Γιατί είχα την προσοχή μου 100% στο μπροστινό και κατάφερνα οριακά να μην το μπλοκάρω και να μην χρειαστεί να χαλαρώσω την πίεση στη μανέτα.
Μένει να δω τι γίνεται με την μετακίνηση του σώματος. Τι λέτε?