[FONT=century gothic]
Ήταν κάτι «παλικάρια» (3-4 τον αριθμό) που το έπαιζαν «ιστορία» περί computer και internet και μοτοσικλέτες και Γαρδέλιδες και Ντούζους και άλλες τέτοιες αλητείες! Εκεί που καθόντουσαν και δεν ήξεραν τι να κάνουν τους ήρθε Η ιδέα!!!
-«Ρε μ!@$#!κες δεν φτιάχνουμε ένα forum για μοτοσικλετιστές, να λέμε καμιά μ!@$!κία, να γνωρίσουμε τίποτα παλικάρια σαν κι εμάς ανώμαλα, να βοηθήσουμε του φίλους αλήτες μηχανόβιους έτσι για να γουστέρνουμε?»
Έτσι λοιπόν κατά τις 13-14 Μαΐου του 2002 - ξενερωμένος από διάφορα τετριμμένα κλισέ forum μοτοσικλετιστικά και μη - πληκτρολογώντας στην address bar του explorer διάφορες μπούρδες, ξαφνικά βρέθηκα μπροστά σε μια γαλάζια σελίδα με καμιά δεκαριά posts του στυλ…. «Καλή αρχή», «Καλή επιτυχία», «Μπράβο καλή δουλειά» και άλλες τέτοιες ευχές και φιλοφρονήσεις. Ε, μπήκα και εγώ να δω τι είναι αυτό το τόσο καλό που εύχονται να γίνει καλύτερο διάφοροι τύποι μοτοσικλετιστές επί το πλείστον. Κάνω λοιπόν εγγραφή και εύχομαι με τη σειρά μου, χωρίς να ξέρω που «έμπαινα». Μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερα νέα μέλη έμπαιναν σε αυτή την παρέα! Μικροί, μεγάλοι, αγωνιζόμενοι, άσχετοι, «ανάπηροι», χιουμορίστες, σνομπ, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι. Ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του ότι ώρα ήθελε, όπου ήθελα, όπως ήθελε, Βρίζοντας, «γλείφοντας», τραγουδώντας. Αν κάποιος «απ’έξω» παρακολουθούσε τις διάφορες καθημερινές συζητήσεις θα γέλαγε ειρωνικά κουνώντας το κεφάλι και θα έλεγε σίγουρα πώς… «Η ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΗ …. ΡΙΓΑΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ». Και εμείς θα του απαντάγαμε «Ναι ρε Χάχα. Αν μπορείς δοκίμασε κι έλα κι εσύ στην παρέα!.... αν μπορείς». Μία, δύο, τρεις, έκατσε και το πρώτο επίσημο (γιατί προηγήθηκε και μια πρώτη προσπάθεια) meeting με όλες τις τιμές (8 άτομα παρευρέθησαν τότε στον ιερό τόπο του Terra Petra) Φωτογραφίες δεν υπάρχουν γιατί κάποιος εξυπνίδης έφερε μηχανή… ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ!
Ε! Αυτό ήταν! Η ζωή μου πήρε άλλη τροπή (χωρίς υπερβολές). Δεν πίστευα ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Τι δηλαδή? Να γνωρίσω κάποιους ανθρώπους με κάποια κοινά ενδιαφέροντα, αλλά διαφορετικούς χαρακτήρες, μέσα από τον κολασμένο χώρο του διαδικτύου. Μέχρι και πρώην συμπαίκτη-γείτονα σε ομάδα μπάσκετ στα εφηβικά μου χρόνια ξαναβρήκα. Άρχισε λοιπόν τότε η ΕΞΑΡΤΗΣΗ. Κάθε μέρα, όλη μέρα, στα κρυφά, στα φανερά, στη δουλειά, στο σπίτι διψούσαμε να γράψουμε ένα post. Οτιδήποτε…. Τι οτιδήποτε δηλαδή που το μόνο που θέλαμε ήταν να πειράξουμε ο ένας τον άλλον, να βριστούμε, να παρεξηγηθούμε να στραβώσουμε να ανταλλάξουμε απόψεις αλλά και με την πρώτη ευκαιρία να βρεθούμε και να λιώσουμε στο γέλιο! Ήταν η τροφή μας! Ζούσαμε με αυτό γιατί πολύ απλά για όλους ήταν κάτι διαφορετικό. Ύστερα άρχισαν και οι βόλτες, οι εκδρομές, με ότι άλλο συνοδεύονται τέτοιου είδους εκδηλώσεις! Περιπέτειες, πειράγματα, δύσκολες στιγμές αλλά και ανθρώπινες. Γνωριζόμασταν ολοένα και περισσότερο και ξεφεύγαμε και λίγο κι από ο κοινό μας πάθος. Ξεχνούσαμε λίγο τα κυλινδροπίστονα και τα μπουζοκαλώδια! Ο καθένας με τον τρόπο του κέρδιζε τον άλλον. Το forum πάντα ήταν μες στην τρελή χαρά! Ήταν χύμα, ναι…. Αλλά…. Αύτη ήταν η γλύκα! Να έχεις γράψει ένα post και να ψάχνεις να βρεις τις απαντήσεις του! Να βρίζεις τους Ντούζους και τους Γαρδέλιδες (ADMINS) που σερνόταν το site! Αλλά είχα τη φατσούλα μου (το πράσινο κεφαλάκι που γύρναγε σαν τρελό με το χαμόγελο της colgate) Δεν ήταν τυχαίο, με αντιπροσώπευε! Ένας άλλος είχε το διαολάκι…ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΟ! Έφερε τα πάνω κάτω και τα αριστερά δεξιά στο forum. Δεν υπήρχαν ταμπού και ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ. Έγραφες ότι ήθελες και ήξερες ότι θα γίνει της π1@$!νας άλλα δεν σε πείραζε γιατί ΓΟΥΣΤΕΡΝΕΣ! Και επειδή γούστερνες συνέχιζες!
Κάποτε όμως άρχισαν να γίνονται εμφανείς κάποιες απαιτήσεις περί «αλλαγών», «εξελίξεων», γενικότερων «μαζεμάτων»… Το γιατί δεν το χα καταλάβει… Ήταν τόσο απλό και αληθινό, γιατί να το βάλεις σε ίδιο καλούπι με τα ήδη υπάρχοντα νερόβραστα forum! Αν και οι προσπάθειες ήταν εκπληκτικές από τους Γαρδέλιδες και τους Ντούζους γεμάτες ξενύχτι και κούραση και πάντα η λέξη «Ευχαριστώ» δεν θα ανταποδίδει με τίποτα όλα αυτά που προσέφεραν και προσφέρουν, σε μένα τουλάχιστον,…. ε…. αυτή η ….απλή αίσθηση….χάθηκε… όχι τελείως…..αλλά χάθηκε! Μου λείπει… ειλικρινά μου λείπει…. Μου λείπουν τα «περίεργα» posts, Οι απρόσμενες απαντήσεις, οι χωρίς κομπλεξισμό απαντήσεις. Δεν ξέρω αλλά μου λείπουν…. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο…. (για μένα).
σ.σ. Οι χαρακτήρες που πληκτρολόγησα στην address bar του explorer μου στις 14-5-02 ήταν……. www.moto.gr και ειλικρινά δεν το έχω μετανιώσει… Απλά αναπολώ
[/FONT]
Απάντηση με παράθεση
). Βιbiko αυτά αν είσαι άντρας να τα πεις αλλού ρε (με πιάνιεις
).
:rotflmao: 
και ο προβληματισμός σου με βρίσκει αρκετα σύμφωνη αν και δεν εχω κλείσει ουτε 1 χρονο απο τοτε που γραφηκα...
αν φας κλοτσιά απογειώθηκες χαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ
