Χειμωνιατικα Αγραφα

[crs-k]

... οπου και μεταφερουμε τραπεζι και καρεκλες κι αραζουμε, παρα τις αντιθετες παραινεσεις της θειας μου ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... απολαμβανοντας μια κανατα ντοπιο τσιπουρο, καταπληκτικη θεα και κουβεντουλα με ντοπιους (ολοι μακρυνοι συγγενεις), μεχρι που νυχτωσε κι εβαλε κρυο. :smilea:

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Η συνεχεια δοθηκε στον ζεστο ξενωνα.
Με ντοπια τσιπουρα, λουκανικα, κοκορετσια, σπανακοπιτες κι αλλες τετοιες αηδιες ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... αδειαζαν τα μπουκαλια, ενω το τραγουδι μας, αναγκασε τον Κωστα (τον μαγαζατορα) να βαλει την αναλογη μουσικη.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Η μικρη του κορη, ντυμενη Νεράιδα (βασιλισσα ελεγε αυτη), μας εφερε γλυκα του κουταλιου και γιαουρτι, ενω μας εκανε και κολπα με τα χαρτια.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Οχι πολυ αργα (κατα τις 23:00), ψιλοκουρασμενοι, την πεσαμε στο δωματιο κι οι τρεις μαζι.
(ΜΗΝ περιμενετε να αναφερω λεπτομερειες απ' την διανυκτερευση ...)

Ενω ο Πανουργιας πανηγυριζε ... :wacko:

- Yeeess! Γλυτωσαμε και σημερα!

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Εχω πρωτοξυπνησει στις 03:30 χορτασμενος υπνο. Κοιμαμαι ξανα σε μισαωρα περιμενοντας να φεξει για να σηκωθω. Στις 06:50 κατεβαινω κατω, οπου ο Κωστας ειχε σηκωθει και σκουπιζε και βγαινω εξω απολαμβανοντας τα χρωματα και το τοπιο με το πρωτο φως ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... και τον "βαρυ" βουνισιο καιρο ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... που προσωπικα με μαγευει! :a07:

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Ρωτησα για τα δυο Βορεια και το ενα Ανατολικό περασμα, ωστε να ΜΗΝ γυρισουμε προς τα πισω.

Το Ανατολικο που απ' τα Άγραφα ανεβαινει στην "Μορφοράχη" κι απο 'κει πεφτει στα Καμάρια και την Σάικα (Πετράλωνα) ηταν φυσικα ΑΔΥΝΑΤΟΝ να περναει απ' τα 1700μ.

Για τον δρομο στην κορυφογραμμη δεν ειχε νοημα να κουβεντιασουμε.

Το ενα απ' τα δυο Βόρεια περασματα, απ' τον Αη Νικόλα που πεφτει στην λιμνη Πλαστήρα, δεν ηταν σιγουρος ο Κωστας αν ειχαν επιχειρησει ακομα να τον ανοιξουν και μας ειπε να ρωτησουμε στην Κουστέσα.

Το αλλο, αυτο που παει προς το Πετρίλο, ειναι αυτο που ανοιγει πρωτο παντα και μας ειπε οτι πρεπει να ειναι ανοιχτο τωρα, αν και ψηλα στα "Τρία Σύνορα" θα ειχε χιονι, αλλα θα περναγαμε απ' τις ροδιες.

Μια τελευταια ματια στον χαρτη ΠΟΤΕ δεν εβλαψε κανεναν!

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Εν τω μεταξυ, εχουν ξυπνησει και τα παιδια και πινουν καφε διπλα στο τζακι, ενω απολαμβανουμε και το χωριατικο πρωινο, τηγανιτες με μελι, φετες με βουτυρο και μελι, που ειναι οτι πρεπει για να μας "κρατησει" για το κοματι που ακολουθει.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Φορτωνουμε και φευγουμε, αφου παρουμε μια ακομα αναμνηση απ' το πανεμορφο χωριο μαζι μας ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Κατεβαινουμε προσεκτικα μεχρι το ποταμι ξανα και λιγο πριν την γεφυρα σταματαω για αποθανατισω (αλλη μια φορα) τον Αγραφιώτη ...

(Σημειο φωτο "5" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... οσο τα παιδια πανε μεχρι την γεφυρα, για να τους βγαλω επανω της, ενω θα φυγουμε απο την αλλη μερια (μπλε βελακι) προς το φαραγγι.

(Σημειο φωτο "5" σε χαρτη 5)

[crs-k]

6