Μπορεί να είναι και λάθος που το γράφω εδώ, μπορεί και να γελοιοποιηθεί όπως πολλά αλλά ήθελα να τα γράψω και όποιος καταλάβει...
Έζησε μέχρι τα 56 του χρόνια σαν να ήταν πάντα 20, δεν άφησε ποτέ κάτι να τον σταματήσει από το να είναι ο εαυτός του. Μεγάλωσε με αυστηρές στρατιωτικές αντιλήψεις και παρολο αυτα η προσωπικότητα του ήταν πάντα ελεύθερων ιδεών και με ένα πολύ δυνατό χαρακτήρα. Κοινωνικός, αγαπητός, μα ταυτόχρονα λάτρης της μοναξιάς και της παρέας με τη θάλασσα και τα αστέρια. Όλη του τη ζωή, αγαπούσε το μηχανοκίνητο αθλητισμό, με εντυπωσιακές διακρίσεις στα Ράλι, με έμαθε από μικρό να αγαπώ και να σέβομαι τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες. Επέλεξε στα 45 χρόνια να φύγει από την αποπνικτική Αθήνα, αφήνοντας τη δουλεία του και να ζήσει στην επαρχία, απολαμβάνοντας τη μαγεία του να ζεις στην επαρχία. Ήταν ο καλύτερος φίλος και ταυτόχρονα γονέας, ήταν ένα στήριγμα που ήξερε πότε να σε αφήσει να φας τα μούτρα σου. Ήταν μάγκας της παλιάς σχολής. Ήταν μόνιμα ερωτευμένος με το γυναικείο φύλο. Ήταν ίνδαλμα για τα παιδιά του και όχι μόνο.
Πατέρα μου λείπεις, να είσαι καλά εκεί που είσαι..
19/4/2002 – 19/4/2006 4 γαμώτο μου.....