Μίνι βόλτα στο Πήλιο
Παρασκευή 21/4/2006
Οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε το Πήλιο και τις μαγευτικές τοποθεσίες του. Η αναφορά μου σε αυτή τη μικρή αλλά τόσο γεμάτη βόλτα γίνεται περισσότερο για όλους όσοι δεν έχουν ακόμα φέρει τις ρόδες τους στο Πήλιο, κάτι που το συνιστώ, αν και είμαι σίγουρος ότι το έχουν κάνει και άλλοι πριν από εμένα. Το απόγευμα της (Μ) Παρασκευής βρισκόμουν στη περιοχή Κορώπη, λίγα χλμ από τα Καλά Νερά. Η πρόσκληση που δέχθηκα από τον αδερφικό μου φίλο να κινηθώ προς Μηλίνα με βρήκε σύμφωνο και λίγο πριν τις 5:00 πήρα τα τιμημένα 649 κυβικά (Vstrom) μου και ξεκίνησα μια διαδρομή γεμάτη εκπλήξεις. Τη διαδρομή αυτή δεν είχα ξαναοδηγήσει, αν και στο παρελθόν με το λεωφορείο την έχω κάνει πολλές φορές μην δίνοντας σημασία. Η άσφαλτος από υποφερτή έως καλή, ενώ από κίνηση ελάχιστα πράγματα, γεγονός που σου έδινε τις περισσότερες φορές τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις όλο το πλάτος του δρόμου, κυρίως όταν είχες την ορατότητα. Στροφές, στροφές, στροφές, στροφές και στροφές περιελάμβανε το μενού. Η χαρά το μοτοσικλετιστή. Στροφές ανοικτές, στροφές κλειστές, στροφές 180 μοιρών, στροφές ανηφορικές, στροφές κατηφορικές. Αρχικά ακολουθείς το δρόμο που ξεκινά από τον Βόλο, και περνά διαδοχικά Αγριά, Λεχώνια (υπάρχει στροφή για τον Άγιο Λαυρέντιο, και προς τα εκεί είναι σκέτη μαγεία), Γατζέα (έχει στροφή για την Άνω Γατζέα), Καλά Νερά, Κορώπι (για τους ντόπιους, μπούφα), Άφησος, Αφέτες (για τους ντόπιους, Νιάου), και φτάνεις στην Αργαλαστή. Εκεί υπάρχουν πινακίδες που σου δείχνουν το δρόμο για πολλά μέρη. Για Μιλήνα, και Τρίκερι, στρίβεις δεξιά. Το τοπίο σε αποζημίωνε, ειδικά στα σημεία που το έδαφος ήταν κατηφορικό καθώς είχε τη δυνατότητα να απλώσεις το μάτι σου. Η Μηλίνα (απόσταση από την Κορώπι 27 χλμ) αποδείχθηκε ο μεσοπροορισμός, καθώς τελικά βρεθήκαμε στο Τρίκερι. Είναι το νοτιότερο σημείο του Πηλίου, και η διαδρομή δεν έχει στροφές (31 χλμ) αλλά η θέα είναι καταπληκτική. Διαδρομή γεμάτη με μικρές παραλίες τις οποίες μπορείς να εκμεταλλευτείς καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, θέα μαγευτική, καθώς σε πολλά σημεία μπορείς να δεις το σημείο όπου ο Παγασητικός κόλπος συναντά το Αιγαίο πέλαγος. Η όλη διαδρομή έγινε με τη συνοδεία ενός Suzuki Swift, καθότι ο κολλητός μου είχε αφενός πάρει τη δόση του τη περασμένη ημέρα από μηχανές στη πίστα των Σερρών, οδηγώντας 6 διαφορετικές μηχανές (όταν είσαι ο παρουσιαστής του Moto gp στην ΕΤ3 τα έχεις αυτά…..) αφετέρου είχε μαζί του παρέα. Γύρω στις 6 άρχισε να συννεφιάζει, και στο μυαλό μου ήρθαν όλα εκείνα τα περίεργα που μου έλεγε η γιαγιά μου, ότι κάθε μεγάλη Παρασκευή βρέχει γιατί κλαίει ο θεός και άλλα παγανιστικά, και άρχισα να σκέφτομαι ότι μπορεί να δικαιωθεί. Πήρα λοιπός το γιαβρί μου και χαράξαμε το δρόμο της περιστροφής. Έχοντας στο μυαλό μου φρέσκια τη διαδρομή την χάρηκα περισσότερο γιατί είχα σταμπάρει κάποια σημεία, με αποτέλεσμα να προσπαθώ να βελτιώσω το βαθμό στροφής. Είμαι πολύ φλώρος με τα στροφιλίκια, (ακόμα τα φοβάμαι και δεν στρίβω όπως θα μπορούσα. Έχω κάποιους φόβους να νικήσω και θα μου πάρει μάλλον καιρό) και με τη βόλτα αυτή άρχισα να κάνω βήματα προόδου καθώς άρχισα να εφαρμόζω σχεδόν όλα όσα διάβαζα και ξαναδιάβαζα στο άρθρο «μάθε παιδί μου στροφές» του «μοτό», και όχι βέβαια αυτά που λέει και αναφέρεται στη πίστα…..τα σχεδόν 60 χλμ της επιστροφής ήταν φανταστικά. Το Πήλιο έχει άλλες 8997 διαδρομές (που λέει ο λόγος) για να διανύσετε, ακόμα καλύτερες. Ελπίζω αυτή η μίνι εκδρομή να είναι το part 1, καθώς ετοιμάζομαι για νέες εξορμήσεις στο Πήλιο….
Απάντηση με παράθεση
:rotflmao: 
