Ενας ενας που τελειωνε με το φορτωμα ξεκιναγε για το καφενειο του χωριου, που ηταν το σημειο συναντησης, τοσο μ' αυτους που κοιμηθηκαν (τροπος του λεγειν :hypnotize ) σ' αυτο, οσο και με τα παιδια που ειχαν ξεκινησει τα χαραματα, απο την Αθηνα και την Πατρα.
Αραξαμε για (αλλον) ενα καφε, ειτε εξω στον ηλιο, ειτε (οσοι δεν τον αντεχαν και πολυ) μεσα στην δροσια.
(Σημειο φωτο "3" σε Χαρτη 2)
Ξεκιναμε λοιπον και κατεβαινουμε ασφαλτινα προς τα Λουτρά Σμοκόβου (420μ) κι απο 'κει συνεχιζουμε μεχρι την διασταυρωση (δεξια κατεβαινει στον Κέδρο κι αριστερα παει προς Βαθύλακο και Σημαδοβόλι) στα 350μ για να περασουμε απο γεφυρα, αμεσως μετα την συμβολη των ρεματων της Αγ. Μαρίνας και του Σμοκοβίτικου.
Ολη η διαδρομη μεχρι εδω ηταν μεσα σ' ενα καταπρασινο Ανοιξιατικο τοπιο, με λιγα λογια πανεμορφη.
Ειχαμε απο το ξεκινημα συμφωνησει την διαταξη των εμπειροτερων μεσα στην ομαδα.
Ο Αντωνης κι ο Θανασης προσφερθηκαν να κανουν την πιο ΔΥΣΚΟΛΗ δουλεια. Να ειναι οι δυο (λογου μεγαλου ογκου μηχανων) "σκουπες".
Ο Χρηστος (KamenosAfrican) "επαιζε" καπου στην μεση, κι εγω (λογω GPS κυριως) ημουν στην (πιο ευκολη) θεση του πλοηγου.
Επισης ειχαμε πει οτι στις διασταυρωσεις ΠΑΝΤΑ θα περιμενει, ΜΟΝΟ ΕΝΑ μηχανακι (για να μην μαζευομαστε σ' ενα επικινδυνο "μπουγιο") μεχρι να καποιος να μην εχει αλλον απο πισω του, εκτος απ' τις σκουπες.
Απο την διασταυρωση ανεβαινουμε, σε λιγο πιο "γυμνο" τοπιο αυτη την φορα, προς το Σημαδοβόλι (470μ), οδηγοντας συνεχεια διπλα (και λιγο πιο ψηλα) απ' το ρεμα της Αγ. Μαρίνας.
Λιγο πιο εξω απ' τον μικρο οικισμο, αφηνουμε (επιτελους) την ασφαλτο, με μια συντομη ανασυγκροτηση.
(Σημειο φωτο "2" σε Χαρτη 3)