Ήταν ένα γκρουπ Εβραίων που πήγαινε για προσκύνημα στο Άουσβιτς. Ενώ ταξίδευαν, κάπου στη Γερμα-νία και σε ένα έρημο μέρος, το λεωφορείο παθαίνει ζημιά… «φτου σου! Με άφησε το ρημάδι! Πω, ρε πούστη μου ζημιά! Και άντε να βρεις εδώ στην ερημιά να ζητήσεις βοήθεια...» είπε αγανακτισμένος ο λεωφορια-τζής... ανεβαίνει σε ένα λοφάκι να δει αν υπάρχει κανένα σπίτι εκεί κοντά και πραγματικά βλέπει ότι κάπου στο χιλιόμετρο υπάρχει μια αγροικία. «σώθηκα...» μονολόγησε....
Άφησε τους Εβραίους στο πούλμαν και άρχισε να περπατά προς την κατεύθυνση που είδε το σπί-τι...Σκεφτόταν... «θα ζητήσω βοήθεια από έναν άγνωστο, θα του πω το πρόβλημά μου, ελπίζω να καταλάβει και να με βοηθήσει...»
Κάποια στιγμή έφτασε στο σπίτι, χτύπησε την πόρτα και ένας ηλικιωμένος γερμανός απορημένος του άνοι-ξε...
-Γεια σας... Τι θα θέλατε;
-Καλημέρα σας. Αγαπητέ μου κύριε, είμαι οδηγός τουριστικού λεωφορείου και θα ήθελα τη βοήθειά σας. Έχω ένα λεωφορείο το οποίο έπαθε ζημιά στο δρόμο και είναι περίπου ένα χιλιόμετρο από εδώ. Και σα να μη μου έφτανε η πολυέξοδη ζημιά που έχει το λεωφορείο, έχω και καμιά σαρανταριά Εβραίους μέσα και δεν ξέρω τι να τους κάνω! Σας παρακαλώ, βοηθήστε με!!!
-Κύριέ μου, πως να σας βοηθήσω; Εγώ ένα φουρνάκι τόσο δα έχω, ίσα ίσα για το ψωμί...